Habemus Τσίπρα….

του Δημήτρη Μηλάκα

Η εκλογική αναμέτρηση επιβεβαίωσε την κυριαρχία του ΣΥΡΙΖΑ στο πολιτικό σκηνικό της χώρας. Ωστόσο υπάρχουν δύο δεδομένα επάνω στα οποία θα πρέπει να τοποθετηθεί ο εκλογικός θρίαμβος του Αλέξη Τσίπρα, αν επιθυμεί κάποιος να τον «μετρήσει» με ακρίβεια. Πρώτο δεδομένο είναι η αποχή. Το δεύτερο «δεδομένο» έχει ονοματεπώνυμο: Maarten Verwey, ο νέος ανθύπατος στη χώρα.

Η απομάκρυνση από την κάλπη  (αποχή) περισσότερων από 600.000 ψηφοφόρων σε σχέση με τις εκλογές του περασμένου Γενάρη μας υποχρεώνει να υπογραμμίσουμε ότι το 45% -δηλαδή σχεδόν ο μισός πληθυσμός με δικαίωμα ψήφου- δεν τρέφει ψευδαισθήσεις από την εκλογική διαδικασία. Ίσως γιατί, ολοένα και περισσότεροι γνωρίζουν και κατανοούν ποιος και πως θα κυβερνήσει  τη χώρα ανεξάρτητα του ποιος θα επικρατήσει στις εκλογές.

Αυτή η αποστράτευση, θα πρέπει να σημειώσουμε διαμορφώνει επί των ψηφισάντων ένα ποσοστό της τάξης του 80% το οποίο υποστηρίζει κόμματα (ΣΥΡΙΖΑ- ΝΔ-ΠΑΣΟΚ- ΠΟΤΑΜΙ -ΑΝΕΛ) τα οποία με τον έναν ή τον άλλο τρόπο έχουν αποδεχτεί και ψηφίσει το τρίτο μνημόνιο και ότι αυτό ορίζει.

Τί ορίζει το τρίτο μνημόνιο είναι σαφές και ξεκάθαρο για όποιον έχει μπει στον κόπο να το ....
διαβάσει.

Σταχυολογούμε:

• οι ελληνικές αρχές «οφείλουν», «να εξομαλύνουν πλήρως τις μεθόδους εργασίας με τους θεσμούς, συμπεριλαμβανομένων των αναγκαίων επιτόπιων εργασιών στην Αθήνα, ώστε να βελτιωθούν η υλοποίηση και η παρακολούθηση του προγράμματος». (Η κυβέρνηση) «οφείλει να διαβουλεύεται και να συμφωνεί με τους θεσμούς όσον αφορά όλα τα νομοσχέδια στους σχετικούς τομείς, αρκετό χρόνο πριν από την υποβολή τους σε δημόσια διαβούλευση ή στη Βουλή».
• για την επιτυχία απαιτείται ο ενστερνισμός του προ γράμματος μεταρρυθμίσεων από τις ελληνικές αρχές (…) Επομένως, η κυβέρνηση είναι έτοιμη να λάβει οποιαδήποτε μέτρα ενδέχεται να κριθούν κατάλληλα για το σκοπό αυτόν, καθώς οι περιστάσεις μεταβάλλονται».
• «Η κυβέρνηση δεσμεύεται να διαβουλεύεται και να συμφωνεί με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο για όλες τις ενέργειες που αφορούν την επίτευξη των στόχων του Μνημονίου Συνεννόησης, πριν από την οριστικοποίηση και τη νομική έγκρισή τους».

Και το Μαξίμου θέλει τον…Ολλανδό του

Είναι ήδη γνωστό (δημοσίευμα του Guardian) ποιος προορίζεται για επικεφαλής του μόνιμου επιτόπιου κλιμακίου εποπτείας της ελληνικής κυβέρνησης. Πρόκειται για τον Ολλανδό οικονομολόγο, Maarten Verwey με τον τίτλο του Γενικού Διευθυντή της Υπηρεσίας Υποστήριξης Διαρθρωτικών Μεταρρυθμίσεων της Κομισιόν.

Όπως συνάγεται από την ανάγνωση του τρίτου μνημονίου ο Maarten Verwey και η ομάδα του θα πρέπει να εργαστούν σκληρά καθώς πάνω από 100 (εφαρμοστικοί) νόμοι θα πρέπει να προωθηθούν προς ψήφιση από την ελληνική βουλή. Θυμίζουμε ότι σύμφωνα με το μνημόνιο οι ελληνικές αρχές «οφείλουν», να εξομαλύνουν πλήρως τις μεθόδους εργασίας με τους θεσμούς, συμπεριλαμβανομένων των αναγκαίων επιτόπιων εργασιών στην Αθήνα» και επίσης (η κυβέρνηση) «οφείλει να διαβουλεύεται και να συμφωνεί με τους θεσμούς όσον αφορά όλα τα νομοσχέδια στους σχετικούς τομείς, αρκετό χρόνο πριν από την υποβολή τους σε δημόσια διαβούλευση ή στη Βουλή».

Ο ΣΥΡΙΖΑ του Αλέξη Τσίπρα επιβεβαίωσε την κυριαρχία σε μια εκλογική αναμέτρηση που ψήφισε το 55% των εγγεγραμμένων. Ωστόσο, με το μισό εκλογικό σώμα να απέχει από την διαδικασία και τον Ολλανδό ανθύπατο να υπαγορεύει για λογαριασμό των δανειστών τις κινήσεις στην κυβέρνηση που θα σχηματιστεί, το βάθρο του θριάμβου μοιάζει μικρό και ίσως σύντομα να αποδειχτεί ασταθές…

από το «ΠΟΝΤΙΚΙ»