Γιάννη, δώσε αέρα κοπανιστό!...

του Δημήτρη Γιαννακόπουλου

Όλοι οι έλληνες και όχι μόνον ένα εκατομμύριο από αυτούς, έχουμε δικαίωμα στον αέρα! Αυτός είναι από τα αγαθά που προστατεύονται από τις διαχρονικές εκλογικές συνθήκες στην Ελλάδα!

Σαν είχες πληθωρισμό και εθνικό νόμισμα μπορούσες να λες από το μπαλκόνι: «Τσοβόλα, δώστα όλα»! Τώρα, που βιώνεις τον αντιπληθωρισμό μέσα στην ύφεση μπορείς να λες: Γιάννη, δώσε αέρα κοπανιστό!

Μόνον λόγια του αέρα, υποσχέσεις χωρίς οικονομική ουσία, θα μπορούσες να μοιράσεις σήμερα, μέσα στο αντικειμενικό περιβάλλον της εθνικής ελληνικής οικονομίας. Δεν είναι απλώς αστείο το ποσό αυτό καθ’ εαυτό που δηλώνεις πως θα (ανα)διανείμεις από το λογιστικό μέγεθος που ορίζεις ως πρωτογενές πλεόνασμα, αλλά κυρίως φαιδρή η οικονομική επιχειρηματολογία σου.

Αν ήμουν συντηρητικός και είχα παράλληλα γνώσεις από την επιστήμη της  εθνικής οικονομίας,...
δεν θα ψήφιζα τα κόμματα που υποστηρίζει η Διαπλοκή (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ότι παραπέσει/παραπέφτει από αυτά), επειδή προσβάλουν τον εμπειρισμό, την πολιτική οικονομία και την επιστήμη γενικότερα, δηλαδή εμένα τον ίδιο ως ιστορικό προϊόν του Διαφωτισμού και της μεθοδολογικά προσδιορισμένης (: αρθρωμένης) αφήγησης. Ο κ. Σαμαράς ομιλεί θεολογικώς και θεολογικώς «κρίνεται» από την Διαπλοκή: ούτε φιλοσοφικώς, ούτε επιστημολογικώς. Και έτσι απλώς προβάλλεται ως σωτήρας, υποδηλώνοντας την επένδυση σωτηρίας της Διαπλοκής πάνω σ’ αυτόν.

Εάν ήμουν μορφωμένος δεξιός και όχι αστοιχείωτος εξτρεμιστής της δεξιάς, που εξαπατώ την κοινωνία πουλώντας νεοφιλελευθερισμό, δια του «ανακατέματος» του Χρηστού με τον Σωκράτη, θα σκεφτόμουν: καλά, αν κάνουν αυτά που λένε Σαμαράς και Βενιζέλος και πράγματι τα πιστεύουν, δεν θα οδηγηθούμε από την χρηματοπιστωτική κρίση σε κρίση δομική της καπιταλιστικής ανάπτυξης, χειρότερη ίσως από εκείνη της δεκαετία του ’30;

Τί δοξάζουν αυτοί που πουλάνε, αέρα κοπανιστό στον ελληνικό λαό για να υφαρπάξουν για άλλη μια φορά την ψήφο του; Πως δίχως μεταβολή του παραγωγικού μοντέλου, χωρίς τεχνολογικά προηγμένη, εξαγωγική βιομηχανία, δίχως μεγάλο όγκο επενδύσεων στον πρωτογενή και δευτερογενή τομέα της οικονομίας μας, με ένα απολύτως μη-διαχειρίσιμο χρέος και υπό σκληρό νόμισμα συναλλαγών, μπορούμε να ελπίζουμε σε ανάπτυξη. Μπορεί να συμβεί αυτό; Πολύ δύσκολα και με κατάρρευση του Κοινωνικού Κράτους και των δημοκρατικών θεσμών, με δραματική υποβάθμιση της αγοράς… αλλά πράγματι μπορεί!

Μόνον με το που θα περάσεις, ή καλύτερα για να σταθεροποιηθείς στη φάση της ανάπτυξης, θα αναγκαστείς αυτονόητα να επιβαρύνεις το ισοζύγιο πληρωμών σου, που σήμερα δηλώνεις πως επιθυμείς να εξυγιάνεις! Δεν γίνεται διαφορετικά και έτσι ανατροφοδοτείς τον φαύλο κύκλο που σε οδήγησε στην πτώχευση. Μειώνοντας ταυτόχρονα το εμπορικό σου ισοζύγιο και το δημοσιονομικό σου έλλειμμα, δια της διαδικασίας της εσωτερικής υποτίμησης, δεν κάνεις δομικές και διαρθρωτικές αλλαγές στο παραγωγικό σου μοντέλο, αλλά λειτουργικές αλλαγές που χαρακτηρίζονται από μείωση της εσωτερικής ζήτησης και δραματική πτώση του ΑΕΠ, επιφέροντας προσωρινή κυκλική βελτίωση των μακροοικονομικών σου μεγεθών… και όχι ασφαλώς δομική βελτίωση. Άρα, πουλάς αέρα κοπανιστό, φίλε μου, για να φουσκώσουν τα προεκλογικά σου πανιά και τίποτε περισσότερο!

Μου αρέσει μετά, που έρχονται σύσσωμα τα ΜΜΕ της Διαπλοκής και του δεξιού καιροσκοπισμού ή μυστικισμού και θριαμβολογούν, μετατρέποντας τον δεξιό, κεντροδεξιό και κεντροαριστερό από συντηρητικό (οικονομικώς) σε ηλίθιο, άσχετο με το μοναδικό πράγμα που θεωρεί πως έρχεται σε επαφή και με το οποίο στοχάζεται: τα κλασικά οικονομικά!

Μετά πετάγεται και ο Ουάου, που του αρέσει να αυτοπαρουσιάζεται σαν ρεαλιστής, άνθρωπος της αγοράς και της πράξης, όχι των λόγων και σχολιάζει: από θεωρίες καλά τα πας, από πρακτικές λύσεις δεν βλέπω κίνηση! Κι ας μιλάς εσύ για πρακτικά πράγματα, ενώ οι άλλοι χρησιμοποιούν άναρχα τα νούμερα και παράδοξα τις στατιστικές της εθνικής σου οικονομίας για να κατασκευάσουν αποκλειστικά θετικό ψυχολογικό κλίμα καθ’ οδόν προς εκλογές!

Σας αρέσουν τα «πρακτικά»; Ακούστε: για να μεγεθύνεις την ανταγωνιστικότητά σου από τη στιγμή που η Γερμανία έχει πληθωρισμό λίγο πάνω από την μονάδα, εσύ θα πρέπει να έχεις αρνητικό πληθωρισμό. Ουάου, καλό αυτό για την τσέπη μας!!! Σου λέει ο αστοιχείωτος δεξιός και κεντροαριστερός. Μόνον που για να συμβεί αυτό θα πρέπει να μειώσεις και να συνεχίζεις να μειώνεις τους μισθούς. Με μειωμένο μισθό, στο όριο της φτώχιας, πώς να ψωνίσεις, πώς να καταναλώσεις; Αλλά και αν έχεις λεφτά, γιατί να ψωνίσεις κάτι ακριβό σήμερα από τη στιγμή που αναμένεις βάσιμα να πέσουν οι τιμές περισσότερο αύριο; ‘Άρα, βουλιάζει η αγορά, στο όνομα της οποίας πίνει νερό ο δεξιός και νεοφιλελεύθερος κεντροαριστερός μας!

Άσε το σοκ με τις τράπεζες! Εκεί που πάει να χωνέψει τα χαράτσια για να μην έρθουν στα πράγματα οι αναρχοκομμουνιστές και του θίξουν τάχαμου την περιούσια - όπως τον εκφοβίζουν από την ημέρα που γεννήθηκε - βλέπει το δάνειό του να γίνεται δυσβάστακτο, όχι απλώς εξ αιτίας της μείωσης του εισοδήματός του, αλλά για έναν ακόμη ενδογενή του αντιπληθωρισμού λόγο: Ας πούμε πως έχεις ένα δάνειο με 10% ονομαστικό επιτόκιο και τρέχει στο (- 2%) ο πληθωρισμός, ξέρεις πρακτικά – μια και σου αρέσουν τα πρακτικά πράγματα –  με πόσο πραγματικό επιτόκιο επιβαρύνεσαι: Με 12%...

Είδες πόσο «όμορφη» είναι μόνον η πλευρά της αντιπληθωριστικής σταθερότητας που μπορείς ίσως να αντιληφθείς εσύ ο δεξιός, νεοφιλελεύθερος και κεντροαριστερός, καθώς υπάρχουν πολλές άλλες ακόμη σοβαρότερες που έχουν απασχολήσει την γραφή μου, αλλά εσύ τις θεωρείς ανούσιες θεωρίες περί ηγεμονίας, χειραφέτησης, λαϊκής κυριαρχίας, μετανεωτερικότητας,βιο-οικονομίας, δημοκρατίας κλπ!

Και δεν είδες τίποτε ακόμη, καθώς οι δραματικές συνέπειες από την ονομαστική μείωση του ΑΕΠ, στο πλαίσιο της προσαρμογής της στρατηγικής της ελληνικής δεξιάς, κεντροδεξιάς και κεντροαριστεράς, δεν επηρεάζουν μόνον το χρέος, το οποίο αυξάνει, αλλά επίσης αρνητικά όλους τους δείκτες που ορίζουν το λεγόμενο Κοινωνικό Μοντέλο και τα δημοσιονομικά σου. Η σταθερότητα του αντιπληθωρισμού γονατίζει εσένα μικροαστέ και μεσοαστέ περισσότερο από κάθε άλλον, αλλά δεν το ξέρεις και κάνεις πως ανακουφίζεσαι με τον αέρα κοπανιστό του Γιάννη! Εσύ συντηρητικέ, χρεωμένε, χάνεις από τον αντιπληθωρισμό και αν καταλάβαινες πράγματι πρακτικά τα πράγματα θα επιζητούσες μια μορφή οικονομικής σταθερότητας με μικρό πληθωρισμό και δίχως ασφαλώς την στρατηγική της εσωτερικής υποτίμησης αξιών και της εργατικής σου δύναμης στη χώρα σου.

Θέλεις και κάτι ακόμη πρακτικό; Κάτσε και λογάριασε το κόστος από την αργόσυρτη και αποτυχημένη ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Όχι μόνον χρεώθηκες εσύ, σε πολύ μεγάλο βαθμό, την υπόθεση σωτηρίας των τραπεζιτών, αλλά λεφτά δεν βλέπεις ακόμη να ρίχνουν στην αγορά! Γιατί; Διότι δεν εμφανίζονται «υγιείς» και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα τις πιέζει για απομόχλευση, δηλαδή  για να μειώσουν και όχι για να αυξήσουν τα ποσά που  δανείζουν. Αυτό γονατίζει την πραγματική οικονομία, στην οποία όλο και αναφέρεσαι υπερβατικά, προπαγανδιστή της κυβέρνησης. Τώρα που λιγόστεψαν τα φύκια που συνηθίζατε να πουλάτε για μεταξωτές κορδέλες, δεν σας μένει τίποτε άλλο παρά να επιδοθείτε στην «πώληση» κοπανιστού αέρα, δια της παραμυθίας περί αέρος στα πανιά της ελληνικής οικονομίας.

από το «Ελληνικό καφενείο»