Πώς το κράτος κατασκευάζει «οικοτρομοκράτες» και «εγκληματικές οργανώσεις»

Στο πλαίσιο μιας ιδιότυπης «εταιρικής δημοκρατίας», οι πολίτες που αντιδρούν σε επικίνδυνα επενδυτικά σχέδια χαρα-κτηρίζονται «τρομοκράτες» στις ΗΠΑ, «πειρατές» στη Ρωσία και «εγκληματική οργάνωση» στην Ελλάδα.

Τι κοινό έχει μια 76χρονη από το χωριό Μεγάλη Παναγιά με μια 82χρονη καλόγρια από το Όκλαντ των ΗΠΑ; Η πρώτη καλείται να καταθέσει ως ύποπτη για άσκηση παράνομης βίας γιατί μαζί με άλλους κατοίκους έκλεισε τον δρόμο και παρεμπόδισε εργαζομένους της εταιρείας Ελληνικός Χρυσός!

Η δεύτερη κατηγορείται για παράνομη είσοδο και πρόκληση ζημιών σε εγκαταστάσεις, γιατί μπήκε σε εργοστάσιο παραγωγής πυρηνικών όπλων!

Και τι κοινό έχει ένας 42χρονος επιχειρηματίας από την Ιερισσό με έναν Καναδό ακτιβιστή – μέλος του πληρώματος του πλοίου «Arctic Sunrise» της Greenpeace;

Ο πρώτος προφυλακίστηκε για έξι μήνες και αντιμετωπίζει βαρύτατες κατηγορίες για ....
συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση, επειδή συμμετείχε στις κινητοποιήσεις κατά των μεταλλείων χρυσού.

Ο δεύτερος κρατείται από τις ρωσικές αρχές και αντιμετωπίζει την κατηγορία της πειρατείας για τη συμμετοχή του σε ειρηνική διαμαρτυρία της διεθνούς περιβαλλοντικής οργάνωσης για το ξεπούλημα της Αρκτικής στις πολυεθνικές του πετρελαίου.

Οι ταυτόσημες αυτές περιπτώσεις αντιμετώπισης από τις ελληνικές, τις ρωσικές και τις αμερικανικές αρχές πολιτών που αντιτίθενται σε καταστροφικά σχέδια εταιρειών είναι από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα της εκτέλεσης του «εταιρικού δόγματος»: συντρίψτε τους ακτιβιστές, κατασκευάστε «οικοτρομοκράτες».

Ένα δόγμα που εκτελείται πανομοιότυπα όπου εφαρμόζεται και στηρίζεται στην άσκηση βαρύτατων διώξεων, που οδηγούν πολίτες σε προφυλακίσεις και πολυετείς φυλακίσεις μόνο και μόνο γιατί εξέφρασαν την αντίθεσή τους στα σχέδια πολυεθνικών εταιρειών, οι οποίες χρησιμοποιούν επί της ουσίας τις κρατικές αρχές ως εταιρείες σεκιούριτι.

Η μοναδική διαφορά που έχουν οι περιπτώσεις αυτές είναι στο πώς βαπτίζονται οι πολίτες που αντιδρούν. Στις ΗΠΑ, τη χώρα – πρωτομάστορα της ιδιότυπης «εταιρικής δημοκρατίας», χαρακτηρίζονται «οικοτρομοκράτες». Στη Ρωσία βαπτίζονται «πειρατές». Και στην Ελλάδα «εγκληματική οργάνωση».

Κι αν στη Ρωσία και στις ΗΠΑ το δόγμα αυτό κυριαρχεί εδώ και πολλά χρόνια, στην Ελλάδα η πρώτη του εφαρμογή στην υπόθεση των μεταλλείων χρυσού στη Χαλκιδική αποτυπώνει την επικίνδυνη στροφή των ελληνικών αρχών και την υιοθέτηση του «εταιρικού δόγματος» σε μια προσπάθεια να δοθεί ένα μήνυμα σε όλους τους πολίτες για το πώς θα αντιμετωπίζονται εφεξής όσοι έχουν αντίθετη άποψη με εταιρικές – επενδυτικές αποφάσεις που αφορούν το μέλλον μιας περιοχής και τελικά ολόκληρης της χώρας.

Οι 30 «πειρατές» με τα… σκληρά ναρκωτικά

Η κράτηση από τις 19 Σεπτεμβρίου στις φυλακές Μούρμανσκ της Ρωσίας των 28 μελών του πληρώματος του πλοίου της Greenpeace «Arctic Sunrise», καθώς και ενός οπερατέρ και ενός φωτογράφου, αποτελεί τη δεύτερη πιο ακραία αντιμετώπιση της διεθνούς περιβαλλοντικής οργάνωσης από ιδρύσεώς της, μετά την ανατίναξη του πλοίου «Rainbow Warrior» το 1985 από τις γαλλικές μυστικές υπηρεσίες με αποτέλεσμα τον θάνατο του φωτογράφου Φερνάντο Περέιρα.

Και είναι ακραία, αφού οι 30 της Αρκτικής κατηγορούνται από τις ρωσικές αρχές για «πειρατεία», κατηγορία που επισείει πολυετή ποινή φυλάκισης για τα μέλη μιας οργάνωσης που είναι γνωστή εδώ και δεκαετίες για την ειρηνική, μη βίαιη δράση της, που στηρίζεται σε συμβολικές ακτιβιστικές ενέργειες προκειμένου να ευαισθητοποιήσει τους πολίτες για τα παγκόσμια προβλήματα του περιβάλλοντος.

Η μεθόδευση των ρωσικών αρχών, όμως, δεν σταματά μόνο στην κατηγορία περί πειρατείας, αλλά έχει περάσει σε άλλη επικίνδυνη σφαίρα. Μετά την κατηγορία της πειρατείας, η Επιτροπή Ερευνών ισχυρίστηκε ότι βρέθηκαν ναρκωτικές ουσίες στο πλοίο της Greenpeace καθώς και επικίνδυνες ουσίες, όπως πλουτώνιο, και τώρα εξετάζεται το ενδεχόμενο να ασκηθούν και άλλες σοβαρότερες κατηγορίες στους ακτιβιστές της οργάνωσης.

Όπως επισημαίνει η Greenpeace, αντίστοιχες κατηγορίες μπορούν να αντιμετωπίσουν όλα τα πλοία που σέβονται τη διεθνή νομοθεσία, αφού υποχρεούνται να έχουν μορφίνη και άλλες παυσίπονες ουσίες σε ασφαλισμένο μέρος στο φαρμακείο τους, ενώ η συσκευή ραντάρ περιέχει μικρή ποσότητα ραδιενεργού υλικού.

Η ακραία αντιμετώπιση των ακτιβιστών της Greenpeace από τις ρωσικές αρχές δεν είναι βέβαια καθόλου περίεργη, μια και η διεθνής περιβαλλοντική οργάνωση στοχοποίησε τον κολοσσό Gazprom ως έναν από τους βασικούς υπεύθυνους της καταστροφής της Αρκτικής, αφού η πλατφόρμα εξόρυξης πετρελαίου Prirazlomnaya, στην οποία ανέβηκαν συμβολικά οι ακτιβιστές, είναι η πρώτη που ξεκινάει εμπορική εξόρυξη στην Αρκτική.

Όπως αποκάλυψε η διεθνής περιβαλλοντική οργάνωση, η πλατφόρμα Prirazlomnaya δεν είναι ασφαλής, αφού έχει κατασκευαστεί με κομμάτια από παροπλισμένες πλατφόρμες πετρελαίου, ενώ η Gazprom δεν έχει δημοσιοποιήσει σχέδιο αντιμετώπισης πετρελαιοκηλίδας.

Τα συμφέροντα που παίζονται στη μοναδική απάτητη περιοχή του πλανήτη είναι τεράστια, με τις πολυεθνικές του πετρελαίου και του φυσικού αερίου να ετοιμάζουν απόβαση με καταστροφικές επιπτώσεις για ολόκληρο τον πλανήτη. Και αυτό γιατί στην Αρκτική το ρίσκο μιας πετρελαιοκηλίδας είναι ακόμα υψηλότερο, μια και τα παγωμένα νερά, τα παγόβουνα και οι ακραίες καιρικές συνθήκες καθιστούν την εξόρυξη πετρελαίου πολύ επικίνδυνη.

Παράλληλα, αδύνατο είναι και να καθαριστεί μια πετρελαιοκηλίδα στην Αρκτική, αφού η ανάκτηση του πετρελαίου στον πάγο είναι σχεδόν αδύνατη, καθώς η συνηθισμένη τεχνολογία για τις πετρελαιοκηλίδες αχρηστεύεται στον παχύ πάγο. Αλλά ακόμα κι όταν δεν υπάρχει πάγος στα νερά, οι ακραίες καιρικές συνθήκες κάνουν πολύ δύσκολη την αντιμετώπιση των πετρελαιοκηλίδων.

Επισημαίνεται ότι η σύλληψη των 30 της Αρκτικής έχει προκαλέσει παγκόσμιο ενδιαφέρον με περισσότερους από 1,5 εκατομμύριο πολίτες – ανάμεσά τους 11 νομπελίστες Ειρήνης – να ζητούν την άμεση απελευθέρωση των ακτιβιστών. Να σημειωθεί ακόμα ότι πάνω από 4 εκατομμύρια πολίτες έχουν υπογράψει την έκκληση της Greenpeace να ανακηρυχθεί η Αρκτική παγκόσμιο καταφύγιο.

Οι «εγκληματίες» της Χαλκιδικής

Η αντίδραση των κατοίκων της Χαλκιδικής στη λειτουργία των μεταλλείων χρυσού είναι σταθερή εδώ και πολλά χρόνια και βασίζεται όχι μόνο στις δυναμικές κινητοποιήσεις τους, αλλά και στη συνεχή αποκάλυψη και τεκμηρίωση όλων των σκοτεινών πτυχών του πολιτικού, οικονομικού και περιβαλλοντικού σκανδάλου.

Η πρεμούρα όλων των μέχρι σήμερα μνημονιακών κυβερνήσεων να δείξουν «έργο» και «ανάπτυξη» αντιμετωπίστηκε καθολικά και δυναμικά από τους κατοίκους, που βρέθηκαν αντιμέτωποι με την ιδιαίτερα βίαιη δράση των αστυνομικών δυνάμεων.

Μπροστά στον κίνδυνο οι ιδιώτες χρυσοθήρες να μην μπορέσουν να εφαρμόσουν τα σχέδιά τους, τέθηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα το «εταιρικό δόγμα» για συντριβή των κατοίκων που αντιδρούν μέσα από διώξεις ακόμα και σε βαθμό κακουργήματος για σύσταση και συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση. Διώξεις ακόμα και σε 76χρονη από το χωριό Μεγάλη Παναγιά, η οποία θα καταθέσει ως ύποπτη για άσκηση παράνομης βίας γιατί μαζί με άλλους κατοίκους έκλεισε τον δρόμο και παρεμπόδισε εργαζομένους της εταιρείας Ελληνικός Χρυσός.

Μέχρι σήμερα τέσσερις κάτοικοι έχουν προφυλακιστεί με βαρύτατες κατηγορίες, εκ των οποίων οι δύο αποφυλακίστηκαν πρόσφατα και έπειτα από εξάμηνη κράτηση, περισσότεροι από 150 κάτοικοι αντιμετωπίζουν πλημμεληματικές ή κακουργηματικές διώξεις, ενώ έχουν γίνει περισσότερες από 200 προσαγωγές και λήψη DNA από πλήθος κατοίκων με παράνομο τρόπο, ακόμα και μέσα σε λεωφορείο!

Περίπου 30 κάτοικοι – και στο άμεσο μέλλον και περισσότεροι – έχουν κληθεί να δώσουν εξηγήσεις για παραβάσεις που αφορούν το σύνολο σχεδόν του Ποινικού Κώδικα και του αντιτρομοκρατικού νόμου. Συγκεκριμένα μεταξύ άλλων θα απολογηθούν για τις αξιόποινες πράξεις:

♦ της εγκληματικής οργάνωσης,

♦ της κατασκευής – προμήθειας και κατοχής όπλων,

♦ της βαριάς σκοπούμενης σωματικής βλάβης,

♦ της απόπειρας επικίνδυνης σωματικής βλάβης κατά συρροή,

♦ της έκρηξης από την οποία μπορούσε να προκύψει κίνδυνος για άνθρωπο και κίνδυνος για ξένα πράγματα κατά συρροή,

♦ της κατασκευής – προμήθειας και κατοχής εκρηκτικών υλών κατά συρροή,

♦ της διακεκριμένης φθοράς ξένης ιδιοκτησίας,

♦ της απρόκλητης φθοράς ξένης ιδιοκτησίας κατά συρροή,

♦ της διατάραξης κοινής ειρήνης από άτομα που εκτέλεσαν βιαιοπραγίες και ενήργησαν με καλυμμένα τα χαρακτηριστικά των προσώπων τους,

♦ της παράνομης οπλοφορίας, οπλοχρησίας.

Η ακραία αντιμετώπιση των κατοίκων μιας ολόκληρης περιοχής, η επιλογή της κυβέρνησης να τους τυλίξει σε μια κόλλα χαρτί, είναι πιστή εφαρμογή της διαδικασίας που ακολουθείται σε άλλες χώρες κάθε φορά που τίθενται σε αμφισβήτηση τα σχέδια εταιρειών για την ανάπτυξη ενός έργου που συνεπάγεται σοβαρούς κινδύνους για το περιβάλλον, τη δημόσια υγεία και την οικονομία.

82χρονη καλόγρια – «τρομοκράτης»

Στις 28 Ιουλίου 2012, η 82χρονη καλόγρια Μέγκαν Ράις, ο 57χρονος ξυλουργός και βετεράνος του αμερικανικού στρατού Γκρεγκ Μπερντιέ – Ομπέντ, καθώς και ο 63χρονος Μάικλ Γουόλι, βετεράνος επίσης, όλοι μέλη της κίνησης Transform Now Plowshares και ακτιβιστές του κινήματος ειρήνης εδώ και πολλά χρόνια, έκοψαν τον φράχτη στο εργοστάσιο παραγωγής πυρηνικών όπλων Υ12, στο Όκλαντ, και μπήκαν παράνομα στον χώρο προκειμένου να διαμαρτυρηθούν ειρηνικά και συμβολικά για το πυρηνικό οπλοστάσιο των ΗΠΑ.

Αφού διαπίστωσαν ότι η ασφάλεια του εργοστασίου δεν τους είχε καταλάβει, συνέχισαν και έφτασαν ώς τη μονάδα εμπλουτισμού ουρανίου. Έκοψαν και εκεί το συρματόπλεγμα και στη συνέχεια άπλωσαν ένα πανό και άρχισαν να γράφουν συνθήματα. Η διαμαρτυρία τους συνεχίστηκε με χριστιανικά τραγούδια για την ειρήνη και απαγγελίες προσευχών, αφού και οι τρεις είναι μέλη χριστιανικής κίνησης για την ειρήνη και τον αφοπλισμό.

Έπειτα από λίγη ώρα κατέφθασαν οι άνδρες ασφαλείας του εργοστασίου και οι τρεις ακτιβιστές, χωρίς να φέρουν καμία αντίσταση, παραδόθηκαν.

Όπως διαπίστωσαν οι σεκιουριτάδες, μαζί τους είχαν λουλούδια, κεριά, αντίτυπα της Βίβλου, προκηρύξεις και πένσες για τα σύρματα που έκοψαν.

Το τι ακολούθησε, η μεταχείριση που τους επιφύλαξαν οι αστυνομικές και δικαστικές αρχές, είναι από τις πλέον χαρακτηριστικές περιπτώσεις του «εταιρικού δόγματος» που έχει στόχο την ολοκληρωτική συντριβή των ακτιβιστών. Είναι χαρακτηριστικό ότι και οι τρεις αντιμετωπίστηκαν από τις αρχές ως σαμποτέρ και τρομοκράτες με διάφορους, δήθεν ειδικούς, να κάνουν βαρύγδουπες δηλώσεις και να υποστηρίζουν ότι η ειρηνική διαμαρτυρία της 82χρονης καλόγριας ήταν η σοβαρότερη παραβίαση ασφάλειας πυρηνικών εγκαταστάσεων στην ιστορία των ΗΠΑ!

Έτσι μέσω δικαστικής μεθόδευσης μια ηλικιωμένη καλόγρια και δύο ακτιβιστές της ειρήνης μετατράπηκαν σε «τρομοκράτες» και αντιμετωπίζουν τώρα ποινή φυλάκισης έως και 10 χρόνια! Και μιλάμε για δικαστική μεθόδευση, αφού η πρώτη κατηγορία που τους απαγγέλθηκε ήταν για παράνομη είσοδο στον χώρο, αδίκημα που είναι πταίσμα και που τιμωρείται το πολύ με έναν χρόνο φυλάκιση. Την επομένη της σύλληψής τους, όμως, το αμερικανικό υπουργείο Ενέργειας κατέθεσε μήνυση εναντίον της 82χρονης καλόγριας και των άλλων δυο ακτιβιστών της ειρήνης για πρόκληση ζημιών σε ομοσπονδιακές εγκαταστάσεις, μια κατηγορία που τιμωρείται με πέντε χρόνια φυλακή και λίγα 24ωρα μετά πρόσθεσαν κατηγορίες όπως σαμποτάζ σε εργοστάσιο και φθορά κρατικής περιουσίας, που επισείει ποινή έως και 10 χρόνια!

Οι τρεις ακτιβιστές τελικά καταδικάστηκαν για σαμποτάζ στο εργοστάσιο και φθορές σε ομοσπονδιακές εγκαταστάσεις και αναμένουν στις 28 Ιανουαρίου 2014 να ανακοινώσει το δικαστήριο τι ποινή θα εκτίσουν.

Η αντιμετώπιση των ειρηνικών ακτιβιστών και η καταδίκη τους έχει προκαλέσει την έντονη αντίδραση χιλιάδων πολιτών, που με επιστολές τους ζητούν από τη δικαιοσύνη να αντιμετωπίσει τους τρεις ακτιβιστές της ειρήνης με επιείκεια και να μην τους δικάσει ως τρομοκράτες.

21 μήνες στη φυλακή για ανυπακοή!

Ο ακτιβιστής Τιμ ΝτεΚρίστοφερ, συνιδρυτής της περιβαλλοντικής οργάνωσης Peaceful Uprising, καταδικάστηκε και φυλακίστηκε από τον Ιούλιο του 2011 μέχρι και τον Απρίλιο του 2013 γιατί με μια ευφυή και συμβολική κίνηση προσπάθησε να ευαισθητοποιήσει τους συμπολίτες του για την καταστροφή προστατευόμενων περιοχών στη Γιούτα.

Ήταν Δεκέμβριος του 2008 όταν ο Τιμ ΝτεΚρίστοφερ αποφάσισε να παρακολουθήσει μια δημοπρασία αδειών για εξόρυξη πετρελαίου και φυσικού αερίου σε εκτάσεις που προστατεύονται ως εθνικά πάρκα.

Αρχικά η πρόθεση του 31χρονου ακτιβιστή ήταν να εκφράσει μαζί με άλλους τη διαμαρτυρία του για το ξεπούλημα και την καταστροφή των εκτάσεων από τις εταιρείες πετρελαίου. Κάποιος, όμως, από τους υπεύθυνους της δημοπρασίας όταν τον είδε να μπαίνει στην αίθουσα τον ρώτησε εάν είναι «πλειοδότης», ο Τιμ απάντησε απλά «ναι» και έκπληκτος διαπίστωσε ότι χωρίς να του ζητήσουν χαρτιά, διαπιστευτήρια κ.λπ., του έδωσαν το νούμερο «70» και το δικαίωμα να συμμετάσχει στη δημοπρασία των εκτάσεων και των δικαιωμάτων τους.

Ο Τιμ τότε αποφάσισε να παίξει μέχρι τέλους το παιχνίδι και άρχισε να «χτυπάει» στη δημοπρασία με αποτέλεσμα να κερδίσει δικαιώματα εξόρυξης σε διάφορες προστατευόμενες εκτάσεις, ύψους 1,8 εκατομμυρίων δολαρίων.

Μόλις το τέχνασμα του Τιμ έγινε αντιληπτό, η δημοπρασία σταμάτησε και κλήθηκαν οι αστυνομικές αρχές. Το θέμα πήρε μεγάλη δημοσιότητα και χιλιάδες υποστηρικτές του ακτιβιστή κατάφεραν να συγκεντρώσουν τα χρήματα για να πληρώσουν τα δικαιώματα. Οι δικαστικές αρχές, όμως, του άσκησαν δίωξη για δυο κακουργήματα, παρά το γεγονός ότι τα χρήματα είχαν συγκεντρωθεί και παρά το γεγονός ότι η κυβέρνηση Ομπάμα ακύρωσε την όλη διαδικασία εκμίσθωσης των προστατευόμενων εκτάσεων στη Γιούτα, δικαιώνοντας τους πολίτες που διαμαρτύρονταν για την καταστροφή.

Έτσι το δικαστήριο τον καταδίκασε σε δύο χρόνια φυλακή, εκ των οποίων εξέτισε 21 μήνες, και σε πρόστιμο 10.000 δολαρίων με αποτέλεσμα ο ακτιβιστής να οδηγηθεί στις φυλακές Herlong της Καλιφόρνιας.

Ο εισαγγελέας καταδίκασε τον ακτιβιστή με καθαρά πολιτικούς όρους, αφού στην αγόρευσή του τον κατηγόρησε για πολιτική ανυπακοή και πρότεινε την παραδειγματική τιμωρία του για να λάβουν το μήνυμα όλοι οι πολίτες. Όπως χαρακτηριστικά είπε ο εισαγγελέας: «Η πολιτική ανυπακοή δεν μπορεί να αποτελεί μια αποδεκτή δραστηριότητα, γιατί οδηγεί σε χάος». Εν ολίγοις, αν και ο ακτιβιστής ακολούθησε τους όρους της δημοπρασίας και μπορούσε να πληρώσει τελικά για τα δικαιώματα εξόρυξης, καταδικάστηκε και οδηγήθηκε στη φυλακή γιατί, σύμφωνα με τον εισαγγελέα, η πρόθεσή του να αγοράσει τα δικαιώματα εξόρυξης για να μην γίνει εξόρυξη θεωρήθηκε εχθρική πολιτική πράξη που εάν δεν τιμωρούνταν παραδειγματικά, θα οδηγούσε και άλλους σε τέτοιου είδους ακτιβιστικές ενέργειες.

από το «ΠΟΝΤΙΚΙ» μέσω του Ε.Πα.Μ. Πάτρας