4 χρόνια! Για να μην ξεχάσουμε.

του Θ. Συμβουλόπουλου

Για να θυμόμαστε, ότι κανείς άλλος δεν ξανάνοιξε την ΕΡΤ, εκτός από τον αγώνα, την συμμετοχή, την αυταπάρνηση και την επιμονή όσων δεν αποδέχθηκαν ποτέ ότι το μαύρο, είναι πλέον μη αναστρέψιμο. Κι αυτοί δεν ήταν άλλοι από τους εργαζόμενους και τους ενεργούς συμπαραστάτες συμπολίτες τους, που για κοινούς λόγους αποφάσισαν να στηρίξουν αυτή την επιλογή.

4 χρόνια για να μην ξεχάσουμε και να μπορούμε σήμερα να διακρίνουμε, ότι το μαύρο δεν ηττήθηκε. Είναι εδώ με νέους όρους και δεν αφορά μόνο την ΕΡΤ. Είναι μαύρο στις ζωές, στα εργασιακά και συλλογικά δικαιώματα, μαύρο στους νέους ανθρώπους και στα γηρατειά, στην πρόνοια, στη δικαιοσύνη, στον πολιτισμό, στις ίδιες τις παραγωγικές ανθρώπινες σχέσεις. Το μαύρο που εμφανίζεται όταν αφαιρείς από μια κοινωνία, το δικαίωμα στο μέλλον της. Και η ΕΡΤ είναι μέρος της κοινωνίας.

4 χρόνια για να μην ξεχάσουμε, ότι ο αγώνας για την ΕΡΤ, ακόμα κι αν κάποιοι μας δεν το καταλάβαμε, απηχούσε και απηχεί την βαθιά ανάγκη αυτού του λαού να ξεμπερδέψει με κάθε καθεστώς που του επιβάλλει το μαύρο στην ζωή του. Ένα αίτημα που τον Ιούνιο του 2013 τέθηκε αυθόρμητα από τις μάζες του κόσμου στο ραδιομέγαρο, και μοιραία θα επανατεθεί από την ίδια την κοινωνία, ελπίζω πιο συντεταγμένα αυτή την φορά, όσο η προδοσία λαμβάνει επιβλητικές διαστάσεις και η μυρωδιά του θανάτου κυριαρχήσει στην ατμόσφαιρα.