Ζοφερό το μέλλον της Ευρώπης και της Ελλάδας!

του Δημήτρη Κυπριώτη

Η καρδιά της Ευρώπης «κτύπησε» στους ρυθμούς του ISIS και έτσι, η αφορμή που έψαχναν με αγωνία όλοι οι μισαλλόδοξοι τους δόθηκε, και η ταφόπλακα των εξωτερικών και εσωτερικών της συνόρων έκλεισε για τα καλά.

Έκλεισαν τα σύνορα και από ότι δείχνουν τα πράγματα, η Ελλάδα δεν αντιμετωπίζεται πλέον ως το εξωτερικό σύνορο της Ευρώπης, έτσι για να το καταλάβουν καλά και όλοι αυτοί που μεγαλοπιάνονταν από αυτά τα γλυκά ακούσματα, αντιμε-τωπίζεται και επίσημα, ως αποθήκη ταλαίπωρων ψυχών και σωμάτων.

Και τώρα αυτή η τρομοκρατημένη Ευρώπη, κλονισμένη και αδύναμη επειδή δεν μπορεί να να διαχειριστεί ούτε το μεταναστευτικό-προσφυγικό ρεύμα, βρήκε την εύκολη λύση στον «αδύναμο κρίκο», όπως ακριβώς έγινε και στην οικονομική κρίση και εκεί εναπόθεσε και θα συνεχίσει να εναποθέτει τους ταλαίπωρους και τους δυστυχείς από τα δεινά τους, που και αυτή η ίδια η Ευρώπη έχει προκαλέσει και συνεχίζει να προκαλεί.

Αυτή είναι η αλήθεια, όσο σκληρό και αν ακούγεται αυτό, ενδεχομένως δε και καλοπροαίρετα από πολλούς. Τώρα όμως τι ακριβώς μπορεί να περιμένει κανείς από αυτήν την Ευρώπη, είναι ένα....
μεγάλο και σοβαρό ερώτημα. Δεν ξέρουμε βέβαια, αν και τώρα ακόμη η κυβέρνηση της Ελλάδας και ιδιαίτερα ο πρωθυπουργός της, είναι το ίδιο ευτυχής, όσο μας έδειχνε πριν από λίγες ημέρες με τη συμφωνία του προσφυγικού που κλείστηκε στο συμβούλιο των ηγετών της Ευρώπης.

Το θέμα όμως τώρα το μεγάλο, είναι το πώς θα μπορέσει και αν θα μπορέσει να βγει η Ελλάδα από τη μεγάλη αυτή περιπέτεια που έχει μπει, χωρίς σοβαρές απώλεις. Και οι απώλειες αυτήν τη φορά δεν θα είναι οικονομικές, αφού απειλείται η ίδια η υπόσταση της Χώρας. Αυτό είναι πολύ δύσκολο να το πει κανείς στον ελληνικό λαό, ειδικά δε αν πρόκειται να το …ψελλίσει, η ανύπαρκτη ελληνική κυβέρνηση. Ποιο εύκολο και λογικό ακούγεται να υπάρξει η εμφάνιση του από «μηχανής Θεού» της ελληνικής τραγωδίας και να δώσει λύση, παρά να περιμένει ο λαός κάποια λύση, από την κυβέρνηση του!

Και αυτά δεν είναι λόγια του αέρα, απλά και μόνο από αντιπολιτευτικό μένος. Είναι η σκληρή πραγματικότητα την οποία πρέπει ο κάθε Έλληνας να την αντιμετωπίζει υπεύθυνα. Και για να το κάνει αυτό, πρέπει να μάθει να ψάχνει να βρει την αλήθεια , ώστε να βρεθεί σε κατάσταση αντιμετώπισής της. Ξέρει ο Έλληνας σήμερα, γιατί το ζει στο πετσί του, στην οικογένειά του, στην εργασία του, υπαρκτή ή όχι, ότι η οικονομική κρίση όσο πάει και βαθαίνει, παρά τα παχιά τα λόγια τα μεγάλα και τις χωρίς κόστος υποσχέσεις, που του δίνονται και τις οποίες πλέον έχει σιχαθεί να τις ακούει ο λαός. Κανείς πια δεν δίνει βάση σε όσα του λένε και του υπόσχονται οι θεομπαίχτες υπουργοί.

 Και από τη άλλη, η αναζωπύρωση των εθνικών θεμάτων με την εμφάνιση του προσφυγικού και μεταναστευτικού, έχει πάρει πολύ άσχημο δρόμο και αν η Ελλάδα καταφέρει να βγει αλώβητη σε αυτό ιδιαίτερα το πεδίο που δοκιμάζεται, θα μοιάζει σαν ένα θαύμα! Και τι λάθος δεν έκαναν οι κυβερνώντες, προηγούμενοι και σημερινοί, για να φτάσουν τα πράγματα μέχρι εδώ που έφτασαν. Κανείς δεν ξέρει τι να πρωτοπεί και πώς θα πρέπει να χαρακτηρίσει αυτήν τη συμπεριφορά που επέδειξαν όλοι αυτοί; Δυστυχώς……

Εδώ όμως που έχουν φτάσει τα πράγματα, δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια αναμονής και προσμονής. Η ολοκληρωτική καταστροφή της οικονομίας έχει συντελεστεί, ΤΏΡΑ όμως πρέπει να σωθεί η ακεραιότητα της χώρας! Για αυτό το πρώτο μέλημα του Ελληνικού λαού είναι να ξεμπλέξει με αυτούς που τον έχουν φέρει στη θέση αυτή. Το μέλλον και της Ευρώπης και της Ελλάδας όχι μόνο διαγράφεται, είναι ήδη πολύ ζοφερό και αν δεν υπάρξει γρήγορα η στροφή σε άλλες πολιτικές και σε άλλους ηγέτες, τίποτα δεν θα είναι όπως χθες.

Για αυτό σε ότι αφορά εμάς τους Έλληνες, πρέπει να βιαστούμε και να μην περιμένουμε τίποτα από αυτήν την Ευρώπη. Αν τη δούμε προσεκτικά, θα διαπιστώσουμε ότι ντύθηκε στο …χακί και αυτό κάθε άλλο παρά καλό σημάδι είναι. Γιατί τα ρούχα της παραλλαγής που φοράει τώρα, από μόδα έχουν γίνει φόβος. Η φτώχεια, η ανεργία και οι ανισότητες, έχουν μπει πλέον για τα καλά στον μεγάλο κατήφορο της διάλυσης και της καταστροφής, στις περισσότερες χώρες της γερασμένης αυτής Ευρώπης.

Από αυτήν λοιπόν την Ευρώπη, η Ελλάδα τίποτα απολύτως δεν μπορεί να περιμένει. Για αυτό, ότι είναι να γίνει, πρέπει να το κάνουμε εμείς οι Έλληνες μόνοι μας και γρήγορα. . Και αυτό δεν θα είναι η πρώτη φορά που θα το κάνουμε. Το μόνο που χρειάζεται είναι η Ένωση των πατριωτικών και δημοκρατικών δυνάμεων, για να αποτραπούν οι απειλές που μας έχουν ζώσει από παντού, πριν να είναι πολύ αργά.

Χθες, ήταν ακόμη μια εθνική επέτειος. Το 1821 κρατεί καλά ακόμη και δεν έχει σταματήσει να μας στέλνει το μήνυμα και το φως του! Ας το εκμεταλλευτούμε λοιπόν, πριν γίνει μόνο μια ιστορική ανάμνηση!