Στο σφυρί χιλιάδες επιχειρήσεις

Το φιλέτο των χρεωμένων μεγάλων επιχειρήσεων και των εξοχικών κατοικιών είναι το πρώτο πιάτο που σερβίρουν ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ στους γύπες που εδώ και δύο χρόνια εποφθαλμιούν τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια των ελληνικών τραπεζών.

του Λεωνίδα Βατικιώτη

Σημείο τομής για τη διαχείριση της κρίσης που ξεκίνησε το 2008 και κορυφώθηκε το 2010 ενδέχεται να αποδειχθεί ο νόμος που ψηφίστηκε στο πλαίσιο των προαπαιτουμένων στις 15 Δεκεμβρίου, με 153 ψήφους, προβλέποντας την πώληση των κόκκινων δανείων, όπως έχει επικρατήσει να λέγονται δάνεια με καθυστέρηση στην αποπληρωμή τους άνω των 90 ημερών.

Συνολικά εκτιμάται ότι από ένα σύνολο επιχειρηματικών, στεγαστικών και καταναλωτικών δανείων αξίας 205 δισ. ευρώ, τουλάχιστον 107 δισ. είναι κόκκινα, δηλαδή άνω των μισών, ενώ ένα ίδιο ποσοστό είναι προβληματικά κι από τα επιχειρηματικά δάνεια που ανέρχονται σε 97 δισ. ευρώ. (Όλα αυτά δε σε μία καταθετική βάση κάτω των 122 δισ. ευρώ, που αποτελεί μία συνεχή ...
αιτία ανισορροπιών για το τραπεζικό σύστημα). Ειδικότερα, ο νόμος προβλέπει την πώληση από τις τράπεζες προβληματικών δανείων μεγάλων επιχειρήσεων (όπως ορίζονται όσες έχουν τζίρο άνω των 50 εκ. ευρώ ή πάνω από 250 εργαζόμενους) και στεγαστικών δανείων που δεν αφορούν πρώτη κατοικία. Γι’ αυτό το σκοπό προβλέπεται η ίδρυση δύο νέων μορφών εταιρειών: των ΕΔΑΜΕΔ (Εταιρειών Διαχείρισης Απαιτήσεων από Μη Εξυπηρετούμενα Δάνεια) και ΕΜΑΜΕΔ (Εταιρειών Μεταβίβασης Απαιτήσεων από Μη Εξυπηρετούμενα Δάνεια).

Πρόκειται για κίνηση που στοχεύει στον παραγωγικό ιστό της οικονομίας και στόχο έχει την ολοκλήρωση των διαδικασιών εκκαθάρισης εκείνων των τμημάτων του κεφαλαίου που χτυπήθηκαν από την κρίση κι εξακολουθούν να παραμένουν στο τερέν, αυξάνοντας τις ληξιπρόθεσμες οφειλές τους και δημιουργώντας νέες. Η εικόνα είναι λίγο πολύ γνωστή με μεγάλες επιχειρήσεις, πολλές εκ των οποίων κράταγαν τα ηνία της «ισχυρής Ελλάδας» τις δύο προηγούμενες δεκαετίες, και πλέον είναι καταχρεωμένες να περιμένουν το φιλί της ζωής. Αντί γι’ αυτό έρχεται η χαριστική βολή. Έρευνα του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Αθηνών (ο πρόεδρος του οποίου Κ. Μίχαλος χαρακτήρισε ως «αρχή ενός αναπτυξιακού κύκλου το νέο σχέδιο διαχείρισης των κόκκινων δανείων») εκτιμά ότι από ένα σύνολο 765.000 επιχειρήσεων, 200-300.000 συγκαταλέγονται στις μεγάλες (με κριτήρια προφανώς διαφορετικά από τα προαναφερθέντα) και 120.000 στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις με μη εξυπηρετούμενα δάνεια. Σε αυτές δε, υπάρχουν 6.000 η κάθε μία εκ των οποίων οφείλει άνω του 1,5 εκ. ευρώ!

Πάνω από τα μισά τα «κόκκινα» δάνεια

Δημοσιεύματα θεωρούν βέβαιο ότι οι τράπεζες θα γκρουπάρουν τα δάνεια κατά κλάδο, διευκολύνοντας τους υποψήφιους αγοραστές, τους γνωστούς «γύπες» που ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ τους φόρεσαν κουστούμι και γραβάτα. Οι κλάδοι που θα νιώσουν πρώτοι τους τριγμούς θα είναι κατασκευές, τουρισμός, ιχθυοκαλλιέργειες και τρόφιμα. Οι νέοι αγοραστές θα προχωρήσουν είτε σε συγχωνεύσεις επιχειρήσεων είτε σε λουκέτα και ρευστοποιήσεις της περιουσίας τους, αλλάζοντας εκ βάθρων το προφίλ ολόκληρων κλάδων, που πλέον θα αποτελούνται από πολύ λιγότερες επιχειρήσεις, με αναλογικά ισχυρότερα μερίδια πωλήσεων και κέρδη. Η τιμή πώλησης των κόκκινων επιχειρηματικών δανείων θα είναι τόσο χαμηλή (10-20 λεπτά ανά ευρώ, ενώ για τα στεγαστικά 8-15 λεπτά ανά ευρώ) που θα έχουν το ελεύθερο να δοκιμάσουν κάθε δυνατή λύση. Σε κάθε περίπτωση η ανεργία θα εκτιναχθεί, μιας και κάθε δυνατή λύση θα συνοδεύεται από μείωση προσωπικού και αποδοχών, καθώς δεν έχει υπάρξει σχέδιο επιχειρηματικής αναδιάρθρωσης που να μη συνοδεύεται από μείωση μισθών…

Νέα ώθηση στην ανεργία θα δώσει το κλείσιμο των χρεωμένων επιχειρήσεων

Ο πρώτος χαμένος επομένως θα είναι οι εργαζόμενοι. Πλήγμα ωστόσο θα δεχθούν και τα μεσαία στρώματα που θα χάνουν κάθε ελπίδα μιας ευνοϊκής ρύθμισης η οποία θα διέσωζε τη θέση τους στην παραγωγή. Έκφραση αυτής της αγωνίας ήταν η σωστή σε αδρές γραμμές δήλωση του (νεοδημοκράτη!) προέδρου της Ελληνικής Συνομοσπονδίας Εμπορίου Β. Κορκίδη πως «μετά τον αφελληνισμό των τραπεζών έρχεται ο αφελληνισμός των ελληνικών επιχειρήσεων» ο οποίος ωστόσο παραβλέπει πως στο νέο σκιώδη τραπεζικό κλάδο που δημιουργείται θα συμμετέχουν και Έλληνες αστοί. Ο αρνητικός χαρακτήρας της εξέλιξης υπογραμμίζεται από το γεγονός ότι κομβικό ρόλο στο «νέο αναπτυξιακό κύκλο» κατά Μίχαλο θα διαδραματίσουν λαμόγια διεθνούς εμβέλειας που θα κάνουν ακόμη πιο ρευστή και δυσδιάκριτη τη διαχωριστική γραμμή μεταξύ παραγωγικού και χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου. Οι αεριτζήδες που μάζεψαν Σταθάκης και Τσακαλώτος θα δημιουργήσουν επιχειρηματικά σχήματα εξόχως επιρρεπή στην κυκλική κίνηση της οικονομίας που αντί για βάθος και βάρος θα της δίνουν μεγαλύτερη μεταβλητότητα.

Τέλος, ιδιαίτερη σημασία έχει η ώθηση που δίνει ο νόμος των Σταθάκη - Τσακαλώτου στη χρηματιστικοποίηση της ελληνικής οικονομίας. Με το τερατούργημά τους, που αν επιχειρούσε να το ψηφίσει άλλη κυβέρνηση θα τους έβριζαν και οι πέτρες, δημιουργείται μια νέα αγορά, η δευτερογενής αγορά δανείων. Πρωταγωνιστές της θα είναι επιχειρήσεις με μετοχικό κεφάλαιο 100.000 ευρώ (τόσο ορίζει ο νόμος) που θα διαχειριστούν δάνεια κι εμπράγματες εγγυήσεις ύψους 107 δισ. ευρώ (τόσα είναι τα μη εξυπηρετούμενα) ή το 64% του ελληνικού ΑΕΠ, μέχρις στιγμής πάντα! Γιατί, το νέο σοκ που θα επέλθει στην οικονομία θα δημιουργήσει νέο κύμα χρεοκοπιών και λιτότητας και νέες αθετήσεις πληρωμών στην ιδιωτική οικονομία. ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ μάλιστα δουλεύουν για τα καλά για λογαριασμό αυτών των απατεώνων (πάντα όμως για το καλό για της …πατρίδας) όπως δείχνει η μεθόδευση να βγουν στο σφυρί πρώτα τα μεγάλα επιχειρηματικά δάνεια και τα εξοχικά, έτσι ώστε να αποκτήσουν τη σχετική εμπειρία, και μετά το αρχιπέλαγος των δεκάδων χιλιάδων δανείων στα οποία θα συμπεριληφθούν και τα δάνεια πρώτης κατοικίας. Μέχρι τότε θα έχουν τελειοποιήσει την εμπειρία τους για να διαχειριστούν το τεράστιο ζήτημα των λαϊκών δανείων.

από το «Πριν»