Η δραχμή και το (ύποπτο) χάος.

του Κώστα Ζαφειρόπουλου

Πριν λίγες μέρες κυκλοφόρησε μια έρευνα για τις συνέπειες ενός ενδεχόμενου Grexit, που φερόταν να έχει διεξηχθεί από την γνωστή -όχι πάντα για το καλύτερο- εταιρεία συμβουλευτικών και ελεγκτικών υπηρεσιών Ernst n Young, για λογαριασμό ιδιωτών ερήμην του Μεγάρου Μαξίμου. Η «έρευνα» που εξέταζε το σενάριο της συντεταγμένης αποχώρησης από την ευρωζώνη έτυχε εντυπωσιακής προβολής από το σύνολο του μιντιακού συστήματος της χώρας το οποίο για άλλη μια φορά προέβαλε μια εικόνα σχεδόν βιβλικής καταστροφής για την οικονομία της Ελλάδας σε περίπτωση μιας εναλλακτικής πολιτικής (βαθιά ύφεση, προσωρινή αύξηση ανεργίας, μείωση ελληνικών εισαγωγών, μείωση ΑΕΠ, πληθωρισμός, δελτίο στα τρόφιμα κτλ).

Η χρονική στιγμή παρουσίασης της έρευνας, μια μέρα μετά την ψήφιση του δεύτερου πακέτου των επώδυνων προαπαιτούμενων, δε θα πρέπει πλέον να εκπλήσσει όποιον παρατηρεί στοιχειωδώς το τι συμβαίνει στη χώρα στα τελευταία 5 χρόνια.

Έρευνες «έγκυρων» οργανισμών

Όλες τις στιγμές που η κρίση αντιπροσώπευσης βάθαινε, που η πολιτική εξουσία -συνεπικουρούμενη από την οικονομική ελίτ- αδυνατούσε να αντέξει το κόστος των εφαρμοζόμενων πολιτικών και των...
νέων μέτρων μπροστά στη λαϊκή δυσαρέσκεια, εμφανίζονταν -ως μάννα εξ' ουρανού- συγκεκριμένες έρευνες «εγκύρων» οργανισμών να δικαιολογήσουν τις αποφάσεις και να προλειάνουν το έδαφος για τα «αναγκαία»  μέτρα.

Εκθέσεις της Τράπεζας της Ελλάδας, οίκων αξιολόγησης του εξωτερικού, μελέτες του ΙΟΒΕ, του ΚΕΠΕ, δικηγορικών γραφείων αλλά και συνεντεύξεις Ελλήνων ακαδημαϊκών του συντηρητικού χώρου, παρουσιάζονταν αρχικά στα διεθνή μέσα, για να αναπαραχθούν αργότερα στα συστημικά ελληνικά μέσα.

Όποιος δε, τολμούσε να αρθρώσει μια εναλλακτική πρόταση ή έστω προβληματισμό, στην καλύτερη περίπτωση χαρακτηριζόταν ανεύθυνος, προδότης, δραχμολάγνος.

Ο σκοπός δεν ήταν άλλος από την κατασκευή της συναίνεσης πως δεν υπάρχει άλλη επιλογή.

Αυτές τις μέρες ζούμε σε μεγάλο βαθμό την επανάληψη του ίδιου έργου, με άλλους πρωταγωνιστές στην εξουσία, οι οποίοι εμμέσως πλην σαφώς υπαινίσσονται («πως εδώ που φτάσαμε, ας μην εξετάσουμε τώρα γιατί, είναι κρίσιμες οι στιγμές για τη σωτηρία της χώρας» λένε) τη γνωστή πλέον ΤΙΝΑ, κατά το θατσερικό there is no alternative.

Κι ενώ η κουβέντα για το τι διαφορετικό θα μπορούσε να γίνει (και μπορεί από εδώ και πέρα) αρχίζει να ξεθωριάζει μπροστά στην «ηθική της ευθύνης», η κυβέρνηση επιδιώκει να μην πραγματοποιηθεί το σενάριο της λεγόμενης αριστερής παρένθεσης. Το ερώτημα παραμένει αναπάντητο: τι από τα δύο χάνεται η παρένθεση ή η Αριστερά; Και αν η κουβέντα για το νόμισμα από μόνης της στερείται σοβαρότητας όταν περιορίζεται στο συνθηματικό «ευρώ η δραχμή», χωρίς καμία αναφορά σε ένα σύνολο πολιτικών (και γεωστρατηγικών) επιλογών, έρχεται η περιβόητη μελέτη της Εrnst n Young να εδραιώσει την πεποίθηση πως το μέλλον σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση θα είναι κατάμαυρο (ενώ τώρα επιστρέφει η αισιοδοξία).

Οι χαμένες ειδήσεις

Επειδή όμως η μόνη περιουσία είναι πράγματι η μνήμη, καλό θα είναι να θυμηθούμε έστω και επιγραμματικά μερικές ειδήσεις χαμένες στη λήθη του χρόνου:

* Tο 2007 η Erst & Young είχε αναδείξει σε "επιχειρηματία της χρονιάς" τον Λ. Λαυρεντιάδη, o οποίος λίγο αργότερα βρέθηκε στη φυλακή για το σκάνδαλο της Proton.

* Λίγο καιρό μετά την κατάρρευση της  Lehman Brothers τον Σεπτέμβρη του 2008, εξαιτίας έκθεσής της σε υπερβολικό δανεισμό, έγινε γνωστό πως η ελεγκτική εταιρεία Ernst & Young που πληρωνόταν για να υπογράφει τα βιβλία της το ήξερε πολύ καιρό πριν και το συγκάλυπτε. Την επίγνωση της απάτης αποκάλυψε μεταξύ άλλων πόρισμα των αμερικάνικων αρχών, έκτασης 2200 σελίδων.

* Η Ernst & Young προσέφερε τις ίδιες «πολύτιμες υπηρεσίες» της στην δημιουργική λογιστική και στην περίφημη Anglo Irish Bank βοηθώντάς την να εξαφανίσει  ένα δάνειο ύψους 87 εκ. ευρώ.

* Η συγκεκριμένη μελέτη που παρουσιάστηκε έχει γίνει στην πραγματικότητα από την εταιρεία Oxford Economics/Haver Analytics, που παράγει εκτιμήσεις και προβλέψεις επ' αμοιβή. Η μεθοδολογία της μελέτης, οι παραδοχές και κυρίως για λογαριασμό ποιου επενδυτή έγινε, παραμένουν άγνωστα.

Μια γρήγορη ανάγνωση της έρευνας αποκαλύπτει πάντως δύο στοιχεία:

1) Πως σε επίπεδο μεγεθών ό,τι ισχυρίζεται ότι θα πραγματοποιηθεί σε ενδεχόμενο Grexit έχει ήδη συμβεί την τελευταία πενταετία.

2) Αγνοήθηκε πλήρως το κύριο συμπέρασμα της έρευνας για τις μεσοπρόθεσμες θετικές επιπτώσεις του Grexit. Δηλαδή, όπως αναφέρεται, μια συντεταγμένη έξοδος από το ευρώ με στάση πληρωμών στο χρέος τον Ιούλιο του 2015 θα οδηγούσε σε σύντομη βαθιά ύφεση το 2015-6, η ανάκαμψη θα ξεκινούσε στις αρχές του 2016 και θα ακολουθούσε ταχύρρυθμη ανάπτυξη για χρόνια. Ο πληθωρισμός θα ήταν μάλλον περιορισμένος. «Οι μεσοπρόθεσμες προοπτικές για τη χώρα θα ήταν σαφώς καλύτερες» αναφέρεται στην έρευνα.

*Tέλος εντύπωση προκαλεί το γεγονός πως οικονομολόγοι του ίδιου του Oxford Economics πριν λίγες μόλις μέρες έγραφαν : What if Greece's exit breathes new life into Greece's economy?

Τα συμπεράσματα δικά σας.

από το «efsyn.gr» μέσω του «Τελευταία Έξοδος»