Ζητήσαμε από τον κ. Τσίπρα να μας μιλήσει με τη γλώσσα της
αλήθειας. Κι εκείνος άρχισε να μας μιλά με τη γλώσσα του Αντώνη Σαμαρά.
«Παρατάσεις», «θα δούμε», «ίσως», «από τον επόμενο χρόνο», «την έγκριση των
εταίρων», «θα το συζητήσουμε», «απαιτεί την έγκριση»….
Κατά τα λοιπά, περιβάλλον εκβιασμού και τρόμου περί άδειων
ταμείων, προβλήματος ρευστότητας, στενότητας χρόνου, ανάγκη άμεσων αποφάσεων…
Το μόνο που απομένει είναι ένα «αν δεν το ψηφίσουμε δεν θα
υπάρχουν λεφτά για μισθούς και συντάξεις».
Ακόμη κι αν είναι μία φορά σαφές ότι η πλειοψηφία των
ψηφοφόρων δεν έδωσε ρητή εντολή στον κ. Τσίπρα να επιστρέψει την Ελλάδα στη
δραχμή, είναι χίλιες φορές σαφέστερο ότι ...
κανείς δεν έδωσε την έγκριση στον κ. Τσίπρα να συνεχίσει τα Μνημόνια, να τα επεκτείνει, να τα ανανεώσει και γενικώς να βαδίσει στο δρόμο που χάραξαν οι πολιτικές των προηγούμενων κυβερνήσεων.
κανείς δεν έδωσε την έγκριση στον κ. Τσίπρα να συνεχίσει τα Μνημόνια, να τα επεκτείνει, να τα ανανεώσει και γενικώς να βαδίσει στο δρόμο που χάραξαν οι πολιτικές των προηγούμενων κυβερνήσεων.
Πολλές οι οικονομικές αναλύσεις, τοποθετήσεις, προσεγγίσεις,
όμως την ουσιαστικότερη την διάβασα από τον φίλο Ηλία Γαρουφαλάκη και είναι μία
τούρκικη παροιμία που λέει «Όταν φεύγεις από τον δρόμο για τη χασούρα, κέρδος
έχεις». Όμως η κυβέρνηση συνεχίζει στο δρόμο της μεγάλης χασούρας, μέχρι να
χαθεί στον ορίζοντα και να μην φαίνεται.
Οι «διαπραγματεύσεις» και τα Eurogroups των τελευταίων
ημερών κατάφεραν να δείξουν ακόμη και στον πλέον αφελή λαό της Ευρώπης ότι η
ευρωζώνη είναι μία κανονική Μαφία. Εμείς ουσιαστικά δεν είμαστε μέλος της
Μαφίας. Ένας πελάτης της είμαστε. Η Μαφία μάς δάνεισε χρήματα που μας πήρε πίσω
με δεκάδες τρόπους.
Η εικόνα έχει ως εξής: Έρχονται κάποιοι γραβατωμένοι μπράβοι
μία νύχτα στο μαγαζί μας και μας υπόσχονται προστασία από το παγκόσμιο υφεσιακό
περιβάλλον. Όμως εμείς δεν έχουμε τα χρήματα για να πληρώσουμε τους μπράβους.
Τότε οι μπράβοι προσφέρονται να μας δανείσουν λεφτά κι εμείς συμφωνούμε να
δανειζόμαστε λεφτά από τους μπράβους και ύστερα να τους τα επιστρέφουμε με τόκο
για να αγοράζουμε την προστασία τους.
Δεν υπάρχει καμία λογική σε όλο αυτό. Τη συμφωνία την
υπέγραψε ο Γιώργος Παπανδρέου, την επέκτεινε ο Αντώνης Σαμαράς και τώρα την
διαπραγματεύεται ο Αλέξης Τσίπρας. Αυτό φαίνεται μέχρι στιγμής.
Τώρα το μαγαζί πάλι δεν έχει χρήματα, οι δουλειές δεν πάνε
καλά, ούτε τις σπασμένες καρέκλες δεν αλλάξαμε, ούτε ποτά αγοράσαμε, ούτε το
πάτωμα σκουπίζουμε, πωλήσεις δεν είχαμε και το ταμείο δεν έχει χρήματα, αλλά οι
μπράβοι ήρθαν να εισπράξουν τα συμφωνημένα. Μέχρι σήμερα οι κυβερνήσεις
ακολουθούσαν πάντα την ίδια λύση. Ξαναδανείζονταν από τους μπράβους για να τους
ξαναπληρώσουν και ούτω καθ’ εξής.
Κανείς δεν ξεμπέρδεψε από τους τοκογλύφους. Για όσους
αντέχουν σαν βόδια ζωσμένα να στριφογυρνούν στο κυκλικό τ’ αλώνισμα έχει καλώς.
Όσοι τα έχουν δώσει όλα κι έχει στερέψει το λίχνισμα, τότε τους τσιμεντάρουν ως
παράδειγμα για τους άλλους πελάτες, και τους φουντάρουν στη θάλασσα.
Εμείς είμαστε στα τελειώματα πάλι. Ή θα δανειστούμε ξανά για
να πληρώνουμε προστασία στους μπράβους της ΕΚΤ, των Βρυξελλών, του ΔΝΤ και του
Σόιμπλε ή θα μας φουντάρουν για να φοβούνται οι Ισπανοί.
Τώρα είναι η ώρα να φεύγουμε. Καλή η ευρωζώνη αλλά βρωμάνε
τα χνώτα της. Από επιλογή και όσο το δυνατόν πιο οργανωμένα, αποχωρούμε. Θα
περάσουμε για ένα διάστημα δύσκολα από πολυτέλειες, αλλά μήπως και τώρα πόσο
διασκεδαστικά περνάμε; Η ανθρωπιστική κρίση διαπιστώθηκε, αλλά η διαπίστωση δεν
αρκεί και λύση δεν φαίνεται. Μόνο μπλα – μπλα και όλη την ημέρα στασίδι στα
κανάλια των διαπλεκόμενων ως νέοι Αδώνιδες.
Αυτοί οι 4 μήνες δεν πρέπει να πάνε χαμένοι προσπαθώντας να
αποδείξουμε στη Μαφία πόσο καλοί πελάτες είμαστε. Ούτε «μέρα – μέρα» να
προσπαθούμε να χτίσουμε την εμπιστοσύνη με τη Μέρκελ.
Πρέπει «μέρα – μέρα» να οργανώνουμε την έξοδό μας από τον
φαύλο κύκλο του παρανοϊκού χρέους και την επιστροφή στην αυτοδιαχείριση ενός
εθνικού νομίσματος.
Εκτός κι αν ο Αλέξης Τσίπρας έχει επιλέξει άλλους συμμάχους
και θέλει να περάσει με επιτυχία την αξιολόγηση από εκείνους. Δεν μπορώ ή δεν
θέλω να το πιστέψω αυτό. Τουλάχιστον όχι ακόμη. Είναι νωρίς. Γι’ αυτό, μου
περισσεύει ένα «αλλά…».
Αλλά… ίσως ο Αλέξης Τσίπρας έχει αποφασίσει να αναζητήσει
κάθε ευκαιρία του Συστήματος των Μαφιόζων για να την εκμεταλλευτεί, πριν
αποφασίσει να δώσει «εντολή στον Βαρουφάκη» όχι πλέον για συμφωνία, αλλά για
ρήξη.
Σύντομα θα φανεί…
Ο καιρός γαρ εγγύς….
Reviewed by Διαχειριστής
on
Τετάρτη, Μαρτίου 04, 2015
Rating:
Δεν υπάρχουν σχόλια: