Υποτελείς

του Γιάννη Σιδέρη*

Η υποτέλεια των κυβερνώντων κατέστη εμφανής με το τελευταίο ψήφισμα του ΟΗΕ. Ενώ λοιπόν το ψήφισμα είναι σε κατεύθυνση σαφώς ευνοϊκή για την διαπραγμάτευση του χρέους της χώρας, αποφάσισε να απέχει της ψηφοφορίας, τασσόμενη ευθέως στο πλευρό των πιστωτών της, οι οποίοι μέσω ακριβώς αυτού του χρέους, επιβάλλουν την ασκούμενη πολιτική στη χώρα.

Αλλά περί τίνος πρόκειται;

Ειδικότερα, το εν λόγω ψήφισμα τονίζει την ιδιαίτερη σημασία της έγκαιρης, ολοκληρωμένης και βιώσιμης λύσης στα προβλήματα χρέους των αναπτυσσόμενων χωρών με απώτερο στόχο την οικονομική ανάπτυξη χωρίς αποκλεισμούς και τη βιώσιμη ανάπτυξη σύμφωνα με τις ιδιαίτερες εθνικές συνθήκες. Επιπλέον ζητά εντατικοποίηση των προσπαθειών για την...
πρόληψη των κρίσεων χρέους και τη συνεργασία με τον ιδιωτικό τομέα προκειμένου να βρεθούν κοινά αποδεκτές λύσεις.

Σημειώνεται ότι στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, υπέρ της πρότασης την οποία παρουσίασε η «ομάδα των 77» αναπτυσσόμενων χωρών, τάχθηκαν 124 χώρες, 11 κατά ενώ 41 απείχαν από την ψηφοφορία. Μεταξύ των χωρών που καταψήφισαν την απόφαση είναι οι χώρες του G7, ενώ μεταξύ των χωρών που απείχαν ήταν όλες οι χώρες της Ε.Ε. όπως και η Ελλάδα.

Η κυβέρνηση Σαμαροβενιζέλου, ως απάντηση στον σχολιασμό του γραφείου τύπου του ΣΥΡΙΖΑ, αρκέστηκε στην παρακάτω δήλωση:

“Η Ελλάδα συντάχθηκε με την συντριπτική πλειοψηφία των μελών της ΕΕ μεταξύ των οποίων είναι και τα άλλα κράτη που βρίσκονται σε προγράμματα στήριξης, επισημαίνει η κυβέρνηση, χαρακτηρίζοντας το ψήφισμα του ΟΗΕ για τη νομική κατοχύρωση των χρεοκοπημένων χωρών απέναντι στους κερδοσκόπους, απλό ευχολόγιο, χωρίς καμία νομική αξία που βρίθει ασαφειών και το οποίο κατατέθηκε στη γενική συνέλευση του Οργανισμού εσπευσμένα και πρόχειρα.”

Αντίθετα “πρόκειται για μία ξεχωριστή ημέρα για όλους τους Αργεντίνους”, όπως εύστοχα ανέφερε στην ιστοσελίδα της, η μαχητική πρόεδρος της Αργεντινής Cristina Fernandez de Kirchner.

“Και αυτό διότι ο ΟΗΕ με την ιστορική του απόφαση, δίνει ισχυρό «ράπισμα» στους διεθνείς τοκογλύφους, τα λεγόμενα επενδυτικά κεφάλαια «γύπες», δικαιώνοντας την κυβέρνηση της Αργεντινής, με τη σθεναρή και ανυποχώρητη στάση της στη μάχη κατά των αρπακτικών της παγκόσμιας οικονομίας. Με τη συγκεκριμένη απόφαση, ο ΟΗΕ αναγνώρισε ότι η αναδιάρθρωση του δημοσίου χρέους, αποτελεί κυριαρχικό δικαίωμα μιας χώρας.”

Και ενώ η ίδια η Αργεντινή δεν μπορεί να εκμεταλλευτεί ενδεχομένως το ψήφισμα αυτό, άλλες χώρες, ανάμεσα σε αυτές και η χώρα μας, θα μπορούσε να το επικαλεστεί σε περίπτωση βέβαια που αποφάσιζε να στραφεί προς μια άλλη κατεύθυνση όπου με μονομερείς ενέργειες θα διέγραφε το χρέος, προκειμένου να αντιπαρατεθούν στους εταίρους-δανειστές μας!

Πότε όμως οι Σαμαροβενιζέλοι στάθηκαν απέναντι στην διεθνή κερδοσκοπία υπερασπίζοντας τους πολίτες της χώρας;

Πότε η νυν, όπως άλλωστε και οι πρώην, συγκυβέρνηση τάχθηκε στο πλευρό του λαού ερχόμενη σε σύγκρουση με τους δανειστές, ακόμη και αν δεν ήταν στις επιλογές της;

Η αλήθεια είναι ότι οι πολίτες έχουν πλέον κατανοήσει ότι οι συγκεκριμένοι πολιτικοί παράγοντες της χώρας δεν αντιπαρατίθενται των δανειστών ούτε για ζητήματα δευτερευούσης σημασίας των οποίων έχει αποδειχθεί η αναποτελεσματικότητά τους, όπως η μείωση του ΕΦΚ των καυσίμων. Πως λοιπόν θα τολμούσαν να αυτονομηθούν από τις εντολές των δανειστών;

Πως θα αποτολμούσαν να ταχθούν υπέρ μιας πρότασης την οποία οι “εταίροι” μας στην ΕΕ δεν στηρίζουν;

Τι κι αν το ψήφισμα αυτό ίσως αποτελέσει ένα όπλο στην φαρέτρα της χώρας στην επικείμενη διαπραγμάτευση για το χρέος, διαπραγμάτευση κομβική για το μέλλον όλων μας;

Οι ανεκδιήγητοι κυβερνώντες όμως, με την στάση τους αυτή, εκτέθηκαν για μια ακόμη φορά στο λαό, του οποίου, υποτίθεται ότι προασπίζονται τα συμφέροντά του!

Τα συστημικά ΜΜΕ βέβαια, απέκρυψαν, τουλάχιστον μέχρι χθες, το θέμα αυτό στην προσπάθειά τους να χειραγωγήσουν την κοινή γνώμη περί του ευρω-μονόδρομου ως μοναδική λύση για το θέμα χρέους της χώρας.

Ας μην περιμένουμε λοιπόν διαφορετική αντίδραση ούτε από τους εντολοδόχους κυβερνώντες, ούτε από τα κατευθυνόμενα ΜΜΕ.

Αυτό που πρέπει και μπορούμε να πράττουμε, είναι να τους εκθέτουμε με κάθε τρόπο, αναδεικνύοντας τέτοιου είδους ζητήματα, σε όσο το δυνατόν μεγαλύτερο τμήμα του λαού.

Και αν και δεν έχουμε την επικοινωνιακή ισχύ του τηλεοπτικού δέκτη, ας μην αποθαρρυνόμαστε.

Η φωνή μας ας παραμείνει ξεκάθαρη και δυνατή.

*Ο Γιάννης Σιδέρης είναι μέλος του ΕΠΑΜ Πάτρας