Η κυβέρνηση Σαμαρά, η τρόικα και η Ουκρανία

Το τελευταίο της χαρτί παίζει η κυβέρνηση Σαμαρά, η οποία επιχειρεί για άλλη μια φορά να δημιουργήσει ένα καθαρά επικοινωνιακό πεδίο αντιπαράθεσης με τους πάντες και τα πάντα απέναντί της. Μόνοι σύμμαχοι της πλέον τραγικής και επικίνδυνης κυβέρνησης που γνώρισε ποτέ τούτος ο τόπος σε καιρό Δημοκρατίας

είναι τα καθεστωτικά ΜΜΕ και βέβαια η ίδια η τρόικα. Οι εκπρόσωποι των εταίρων – δανειστών έχοντας πάνω από τα κεφάλια τους την έκθεση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την ουσιαστική καταδίκη της λειτουργίας και δράσης του εξωθεσμικού αυτού οργάνου, προσπαθούν με κάθε τρόπο να κερδίσουν χρόνο μέχρι τις ευρωπαϊκές εκλογές.

Σε αυτά τα πλαίσια, φαίνεται να συμφωνούν με την κυβέρνηση Σαμαρά στη συνέχιση ενός κακοπαιγμένου σίριαλ «διαπραγματεύσεων» όπου η «καλή» κυβέρνηση …ανθίσταται στις...
πιέσεις των δανειστών και δεν δέχεται να εφαρμόσει την «εργαλειοθήκη» του ΟΟΣΑ στο 100%, αλλά στο 87%. Ιδιαίτερα εντυπωσιακή είναι η εμμονή των δανειστών για το γάλα, το λάδι και το ψωμί, τα οποία αποτελούν και βασικά είδη διατροφής για όλους. Το γελοίο ή ακριβέστερα το ύποπτο της υπόθεσης – «διαπραγμάτευσης» είναι ότι οι …δανειστές ζητούν την πρόσμειξη σπορέλαιου στο αγνό παρθένο ελληνικό ελαιόλαδο, γεγονός που ο καθένας είναι σε θέση να αντιληφθεί τη σημασία του.

Πέρα από κάθε αμφιβολία, οι τελευταίες μνημονιακές κυβερνήσεις με εντολή δανειστών προσπάθησαν και κατάφεραν την πλήρη διάλυση της εθνικής οικονομίας και τώρα με την κυβέρνηση Σαμαρά, την πλέον υποταγμένη στο άρμα του Βερολίνου, αποτελειώνουν το «θύμα» τους δίνοντας τη χαριστική βολή ώστε να υπάρχει σιγουριά ότι δεν θα υπάρξει για τις επόμενες αρκετές δεκαετίες οποιαδήποτε πιθανότητα ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας. Η τελευταία «πινελιά» είναι η υπογραφή του τρίτου Μνημονίου, το μόνο που απομένει στη συγκυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου για να ολοκληρώσει το «έργο» της σε βάρος των λαϊκών και εθνικών συμφερόντων.

Ιδιαίτερα εντυπωσιακό είναι το γεγονός ότι η κυβέρνηση Σαμαρά, προσπάθησε να αναμειχθεί, στο όνομα της ελληνικής προεδρίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και στην υπόθεση της Ουκρανίας. Αυτό μάλιστα τη στιγμή που είναι κάτι παραπάνω από ξεκάθαρο ότι η νέα ουκρανική «κυβέρνηση» είναι ένα συνονθύλευμα υποταγμένων στα συμφέροντα της Δύσης και παράλληλα ακροδεξιών – νεοναζιστικών εγκληματικών συμμοριών, οι οποίες «περιοδεύουν» ανά την ουκρανική επικράτεια και με τη βία προσπαθούν να επιβάλλουν τη βούληση της «κυβέρνησης». Οι Ευρωπαίοι, με αρχηγό την «παρέα» της Γερμανίδας καγκελαρίου προσπαθούν πατώντας πάνω στην ακροδεξιά να επισπεύσουν τη σύνδεση της Ουκρανίας με την Ε.Ε., χωρίς μάλιστα να υπάρχει δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση, ενώ από την άλλη πόρτα προσπαθούν να βάλουν στην χώρα το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Αυτό άλλωστε «υποσχέθηκε» και ο πρόεδρος της Κομισιόν, Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο, ο οποίος υποσχέθηκε οικονομική «βοήθεια» στην Ουκρανία, αρκεί να υπογράψει συμφωνία με το ΔΝΤ.

Η κυβέρνηση Σαμαρά, έχοντας το «know how» σε ότι αφορά την τρόικα, αλλά και την εμπειρία των συνεπειών της εμφάνισης της ακροδεξιάς στην Ελλάδα, προσπάθησε να παρέμβει και στην Ουκρανία, σε μια προσπάθειας παροχής «τεχνογνωσίας» στον πολύπαθο ουκρανικό λαό. Αυτό που δεν δείχνουν δημοσίως, γιατί κατά βάθος τρέμουν, τόσο οι Ευρωπαίοι όσο και η κυβέρνηση Σαμαρά είναι ότι ο κρίκος της σιωπής και της ανοχής των ευρωπαϊκών λαών είναι έτοιμος να σπάσει στις επικείμενες ευρωπαϊκές εκλογές της Άνοιξης. Πρόσφατο παράδειγμα η Ιταλία με την πτώση της κυβέρνησης του Ενρίκο Λέτα, αλλά και των υπόλοιπων ετοιμόρροπων κυβερνήσεων σε Ελλάδα, Ισπανία, Πορτογαλία, ακόμα και Γαλλία. Οι ευρωπαϊκές κάλπες θα είναι η απαρχή του σπασίματος της αλυσίδας της ντροπής μιας «παρέας» νεοφιλελεύθερων παρασίτων, τα οποία άλωσαν την Ευρώπη των λαών και έφεραν το τοτέμ τους, τον δικό τους θεό του χρήματος, τον οποίο θα πρέπει να προσκυνούν οι ευρωπαϊκοί λαοί, θυσιάζοντας την ελευθερία τους και την Δημοκρατία στο όνομα των αγορών και των συμφερόντων.

Σε ότι αφορά την Ελλάδα, η κυβέρνηση Σαμαρά φαίνεται να είναι η πρώτη υποψήφια για εκλογική συντριβή, καθώς το «ράγισμα», το οποίο θα υποστούν τα κόμματα – απομεινάρια της ΝΔ – ΠΑΣΟΚ, θα είναι τέτοιο που πολύ δύσκολα θα αποφύγουν τις εθνικές κάλπες και μάλιστα αρκετά σύντομα. Άλλωστε, οι εκπρόσωποι αυτών των κομμάτων που κατέστρεψαν τα τελευταία είκοσι χρόνια με απόλυτη «υπευθυνότητα» και «πολιτική σταθερότητα» τη χώρα και τη συντριπτική πλειονότητα του ελληνικού λαού, αποφεύγουν να στηρίζουν αυτή την κυβέρνηση, πλην βέβαια κάποιων αποκρουστικών – εκπροσώπων τους, οι οποίοι ως εξαρτημένοι από την εξουσία βγαίνουν στα τηλεπαράθυρα της πτωχευμένης και άθλιας μιντιοκρατίας για να πουν την «άποψή» τους.

Η ώρα της οριστικής απαλλαγής του ελληνικού λαού, της συντριπτικής του πλειονότητας τουλάχιστον, καθώς πάντα για κάποιους οι «εταίροι» θα είναι φίλοι τους, πλησιάζει, μόνο που αυτό δεν επιτυγχάνεται με εφησυχασμό ή με την τακτική του «ώριμου φρούτου». Η ελευθερία, η αξιοπρέπεια, η ίδια η Δημοκρατία δεν είναι στατικά αγαθά ούτε και χαρίζονται, αλλά κατακτώνται και διατηρούνται με συνεχή και αδιάκοπο αγώνα. Αυτό άλλωστε αποδεικνύει και η ίδια η Ιστορία στο πέρασμα του χρόνου…

από το «Ελληνικό καφενείο»