«...Τι άλλο πρέπει να
πούμε για να γίνει κατανοητό πως δεν μπορεί να βγει εφημερία με δύο νοσηλευτές
για 30 ώς ...και 40 αρρώστους; Πως ΜΙΑ νοσηλεύτρια δεν γίνεται να τους
νοσηλεύσει μόνη της το απόγευμα;
ΕΙΝΑΙ ΕΞΟΝΤΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟ ΚΑΙ
ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΡΡΩΣΤΟ!!!
...καταργήθηκε η νεφρολογική κλινική από το νοσοκομείο!!!
Δυστυχώς όμως για τους φωστήρες του υπουργείου οι νεφροπαθείς αρνούνται να
"καταργηθούν". Έτσι αναγκάζονται οι νεφρολογικοί ασθενείς να
νοσηλεύονται επιβαρύνοντας άλλα τμήματα που δεν έχουν επαρκές προσωπικό ούτε για τους "δικούς
τους" αρρώστους. ... Τι να πούμε για τη μία τραπεζοκόμα που πρέπει να
φροντίσει 50 άτομα... για μία βοηθό θαλάμου που πιέζεται να κόψει το μοναδικό
repo της και να τρέχει για βάρδια από το ένα τμήμα στο άλλο...»
Ανακοίνωση - Δελτίο
Τύπου
Από τον περασμένο Σεπτέμβρη, όταν ο τυφώνας της
"διαθεσιμότητας - κινητικότητας" και των άλλων "μέτρων"
χτύπησε (και) τα νοσοκομεία, μια νέα κατάσταση έχει διαμορφωθεί συνολικά.
Ασθενείς και εργαζόμενοι έχουν συσσωρεύσει μια ακόμα τραγική εμπειρία καθώς τα
τροϊκανά σχέδια της κυβέρνησης δεν είναι πλέον αποφάσεις στα χαρτιά, αλλά πολλά
από αυτά έχουν δυστυχώς υλοποιηθεί.
Νοσοκομεία ολόκληρα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη έχουν βάλει
κανονικό λουκέτο και....
έχουν διαλυθεί. Άλλα, όπως το Α. Φλέμιγκ, έχουν χάσει μια σειρά από τις λειτουργίες τους. Κλινικές ολόκληρες, κρεβάτια νοσηλείας, χειρουργικές αίθουσες και εργαστήρια, προσωπικό κάθε ειδικότητας έχουν καταργηθεί.
έχουν διαλυθεί. Άλλα, όπως το Α. Φλέμιγκ, έχουν χάσει μια σειρά από τις λειτουργίες τους. Κλινικές ολόκληρες, κρεβάτια νοσηλείας, χειρουργικές αίθουσες και εργαστήρια, προσωπικό κάθε ειδικότητας έχουν καταργηθεί.
Αλήθεια περίσσευαν όλα αυτά στη χώρα μας; Έχουμε πολλά και
δεν θέλουμε άλλα; Το νοσηλευτικό προσωπικό, οι τραυματιοφορείς, οι
τραπεζοκόμες, οι παρασκευαστές, οι διοικητικοί περισσεύουν;
Το νοσοκομείο Αμαλία Φλέμιγκ χτυπήθηκε σκληρά από τα μέτρα
διάλυσης της δημόσιας υγείας. Τριακόσιοι εργαζόμενοι έφυγαν, κλινικές έκλεισαν,
μια ολόκληρη πτέρυγα - η πτ. "Μπόμπολα" πλήρως εξοπλισμένη και
λειτουργική, με χειρουργεία, θαλάμους νοσηλείας, ιατρεία και άλλες
υποστηρικτικές υπηρεσίες είναι άδεια. Την ίδια ώρα ασθενείς ψάχνουν κρεβάτι σε
νοσοκομείο, βάζουν "μέσο" για ράντζο, παρακαλάνε για χειρουργείο.
Εργαζόμενοι και κάτοικοι, συνδικαλιστικοί φορείς της
περιοχής, δημοτικές παρατάξεις είχαμε την εμπειρία των έντονων κινητοποιήσεων
όλη αυτή την περίοδο προκειμένου να κρατήσουμε το νοσοκομείο ανοιχτό.
Απαντήσαμε άμεσα με κινητοποιήσεις στα Μελίσσια, πορείες και διαμαρτυρίες με
μαζική συμμετοχή, άνοιγμα του ζητήματος, ενημέρωση του κόσμου για το έγκλημα
που βρισκόταν σε εξέλιξη, Θεωρούμε ότι αποτέλεσμα ΚΥΡΙΩΣ, αυτών των κινητοποιήσεων, είναι το
γεγονός ότι το νοσοκομείο, αν και βαριά "κουτσουρεμένο" είναι ακόμα
ανοιχτό.
Εχθροί και δήθεν "φίλοι", αναγκάστηκαν να
αναδιπλωθούν. Εκεί που ο υπουργός από τα παράθυρα απαξίωνε το προσωπικό, μας
αποκαλούσε τεμπέληδες και το νοσοκομείο β' διαλογής, μετά την απάντηση που πήρε
από τους εργαζόμενους, τους ασθενείς και το λαό της περιοχής, αναγκάστηκε να
αρχίσει ξαφνικά την "αναβάθμιση". Ταυτόχρονα άρχισε μια επιχείρηση
συκοφάντησης των αγώνων μας και της αποτελεσματικότητάς τους. Η προσωρινή
αναστολή του κλεισίματος του νοσοκομείου επιχειρείται να παρουσιαστεί ως
αποτέλεσμα των συντονισμένων ενεργειών (τρομάρα τους) διαφόρων
"παραγόντων" αλλά και ελάχιστων προκλητικά "βολεμένων" από
τη διοίκηση που χρειάζεται έστω και αυτά τα ανυπόληπτα στηρίγματα. (Που να βρει
άλλα καλύτερα;)
Από την άλλη τόσα καλά λόγια, επαίνους για το προσωπικό και
υποσχέσεις για αποκατάσταση των λειτουργιών του νοσοκομείου από τη (νέα)
διοίκηση είχαμε να ακούσουμε πολλά χρόνια.
Βεβαίως τα λόγια δεν κοστίζουν, ιδίως όταν δεν συνοδεύονται από βελτίωση- έστω-
της τραγικής κατάστασης και σκοπεύουν κατ΄ ευθείαν να κατευνάσουν τις
δικαιολογημένες αντιδράσεις εργαζομένων και ασθενών.
Η πραγματικότητα όχι μόνο δεν "ταιριάζει" με τα
λόγια αλλά γίνεται όλο και χειρότερη καθώς η λειτουργία του νοσοκομείου έχει
ξεπεράσει τα όρια της επικινδυνότητας. Καθώς το προσωπικό έχει διαλυθεί στις
βάρδιες που δεν βγαίνουν, στις άδειες που δεν δίνονται, σε εντελώς βασικές
λειτουργίες νοσηλευτικές και άλλες που δεν μπορούν να εκτελεστούν λόγω ΤΡΑ-ΓΙ-ΚΗΣ έλλειψης προσωπικού.
Πώς αλλιώς μπορεί να περιγραφεί το γεγονός πως ενώ, για παράδειγμα, στο νοσοκομείο υπάρχει
υψηλής ποιότητας και λειτουργούσα πλήρως Μονάδα Τεχνητού Νεφρού καταργήθηκε
η.... νεφρολογική κλινική από το νοσοκομείο!!! Δυστυχώς όμως για τους φωστήρες
του υπουργείου δεν καταργήθηκαν οι νεφροπαθείς. Έτσι αναγκάζονται οι
νεφρολογικοί ασθενείς να νοσηλεύονται επιβαρύνοντας άλλα τμήματα που δεν έχουν
επαρκές προσωπικό ούτε για τους
"δικούς τους" αρρώστους.
Τι άλλο πρέπει να πούμε για να γίνει κατανοητό πως δεν
μπορεί να βγει εφημερία με δύο νοσηλευτές για 30 ως ...και 40 αρρώστους; Πως
ΜΙΑ νοσηλεύτρια δεν γίνεται να τους νοσηλεύσει μόνη της το απόγευμα;
ΕΙΝΑΙ ΕΞΟΝΤΩΣΗ ΓΙΑ
ΤΟΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟ ΚΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ ΓΙΑ ΤΟΝ
ΑΡΡΩΣΤΟ!!!
Τι άλλο πρέπει να πούμε για το ότι δεν μπορεί η γιατρός που
χειρούργησε τον άρρωστο αμέσως μετά την επέμβαση να κουβαλάει και το φορείο
γιατί δεν υπάρχουν τραυματιοφορείς;
Τι να πούμε για τη μία τραπεζοκόμα που πρέπει να φροντίσει
50 άτομα διάσπαρτα σε διάφορους ορόφους και ταυτόχρονα προετοιμάσει το φαγητό,
να πλύνει, να...να...
Το ίδιο ισχύει για τους οδηγούς που ταλαιπωρούνται μαζί με
τους ασθενείς, με το φαρμακείο που έχει κλείσει και βασιζόμαστε στο αντίστοιχο
του Σισμανογλείου, με χίλια προβλήματα και δυσκολίες. Τα φάρμακα είναι πλέον
δυσεύρετα και η διαδικασία προμήθειάς τους ταλαιπωρεί προσωπικό και ασθενείς.
Δεν θέλουμε καν να σκεφτούμε την περίπτωση που κάποιος ασθενείς θα χρειαστεί
επειγόντως κάποιο φάρμακο. (Είναι ζωτική ανάγκη να επαναλειτουργήσει, με όποια
διοικητική μορφή το φαρμακείο στο νοσοκομείο).
Σκοπός μας δεν είναι να παρουσιάσουμε εδώ ένα προς ένα τα
σοβαρά προβλήματα του Α. Φλέμιγκ, που αν αφήσουμε να συνεχιστούν θα οδηγήσουν
στο κλείσιμό του. Σκοπός μας είναι να κάνουμε γνωστές σε όλους τις συνθήκες που
αντιμετωπίζουμε ,δίνοντας ημέρα με την ημέρα, την μάχη για τους ασθενείς, για
τη δουλειά μας, για να κρατήσουμε ανοιχτό το νοσοκομείο που χρειαζόμαστε όλοι μας.
Και για να ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα: Το Σωματείο και οι
εργαζόμενοι συνολικά ΔΕΝ συνδιοικούν, ΔΕΝ είναι συν-υπεύθυνοι για τις αποφάσεις
ούτε του Υπουργείου ούτε της Διοίκησης που τις εφαρμόζει.
ΔΕΝ ΣΥΝΔΙΟΙΚΟΥΜΕ ΟΥΤΕ
ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΥΝΕΝΟΧΟΙ ΤΟΥΣ!
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ
ΓΙΑ ΝΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΕΙ ΤΟ ΦΛΕΜΙΓΚ ΜΕ ΑΣΦΑΛΕΙΑ!
ΔΙΩΞΑΤΕ 300 ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ! ΦΕΡΤΕ ΚΟΣΜΟ ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ!
ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ Η ΜΟΝΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΛΟΥΚΕΤΟ ΤΟ
ΑΜΑΛΙΑ ΦΛΕΜΙΓΚ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ ΑΝΟΙΧΤΟ ΜΕ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΠΟΥ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ!
ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ
ΑΜΑΛΙΑ ΦΛΕΜΙΓΚ
Η εποχή «μετά» στο Νοσοκομείο «Αμαλία Φλέμιγκ»
Reviewed by Διαχειριστής
on
Σάββατο, Φεβρουαρίου 01, 2014
Rating:
Δεν υπάρχουν σχόλια: