Ντερτιλήδες και ντέρτια

του Θανάση Καρτερού

Εις πείσμα του γνωστού αποφθέγματος, ο αποθανών Νίκος Ντερτιλής δεν δεδικαίωται –καταραμένος πήγε από την τεράστια πλειοψηφία όσων τουλάχιστον έζησαν την αγαπημένη του χούντα και από την παμψηφία όσων έζησαν και υπέστησαν τις εγκληματικές πράξεις του ίδιου και των εν φασισμώ αδελφών του. Όπως του βρικόλακα Θεοφιλογιαννάκου, ο οποίος όχι μόνο εξήλθε του πολιτικού του τάφου και μας κόπηκε το αίμα με τη φάτσα του, αλλά εκφώνησε και επικήδειο ο χασάπης του ΕΑΤ-ΕΣΑ για να υμνήσει τον βίο και την πολιτεία του εκλιπόντος.

Όλα αυτά φυσικά και άλλα ακόμα, μαύρα κι άραχλα, για το βίο και την πολιτεία του Ντερτιλή, δεν ακυρώνουν σε καμιά περίπτωση το αυτονόητο: Αν υποτεθεί ότι οι νεκροί έχουν δικαιώματα, είχε και αυτός το δικαίωμα σε μια αξιοπρεπή κηδεία, στον τελευταίο αποχαιρετισμό από τους δικούς του –την οικογένεια, ακόμα και τους ομοϊδεάτες του. Και κανένας, όσο πόνο κι αν γνώρισε....
εξαιτίας του, δεν μπορεί να αρνηθεί αυτό το δικαίωμά του. Οι φασίστες, εξάλλου, είναι που κυνηγούν τους αντιπάλους τους ακόμα και νεκρούς, σκυλεύοντας τους τάφους και τη μνήμη τους.

Θα συμφωνήσετε ωστόσο ότι να τιμάς ένα νεκρό είναι ένα πράγμα -να μετατρέπεις την κηδεία του σε σιχαμένη εκδήλωση μίσους για τη δημοκρατία είναι άλλο. Να ψέλνεις τη νεκρώσιμο ακολουθία είναι ένα πράγμα –να ανακατεύεις τον Σωκράτη και τον Κολοκοτρώνη με τον Ντερτιλή είναι άλλο. Να καταθέτεις στεφάνια είναι ένα πράγμα –να κάνεις προσομοίωση φασισμού με πιστολιές μέσα στο νεκροταφείο είναι άλλο. Να αποτίεις τον ύστατο φόρο τιμής στο νεκρό είναι ένα πράγμα –να εκφράζεις μίσος και περιφρόνηση για όσους ο ίδιος και οι όμοιοί του δολοφόνησαν είναι άλλο.

Φασίστες είναι θα πεις, φασισμό φτύνουν παντού. Εντάξει, αλλά το κράτος των Δενδίκογλου πού ήταν όταν έπεφταν οι πιστολιές; Η ευαισθησία του Σίμου, που καταδικάζει δήθεν τα δύο άκρα, που λούφαξε; Πώς ο Δένδιας, που δεν αφήνει ούτε γιώτα να πέσει κάτω αν πρόκειται για καμιά δήλωση του θυρωρού των γραφείων του ΣΥΡΙΖΑ, κατάπιε τις φασιστικές σφαίρες αμάσητες; Και άνοιξε το στοματάκι του μόνο όταν καταγγέλθηκε η σιωπή του; Μήπως πρέπει να συμπεράνουμε ότι τα ντέρτια για τους Ντερτιλήδες παραλύουν και τους Κέρβερους του νόμου και της τάξης;