Η κατάσταση δεν αλλάζει, παρά μόνον ανατρέπεται

(Σχόλιο της «ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑΣ-ΕΠΑΜ» στο τέλος του άρθρου)

του Παναγιώτη Μπίκα

Μαζί με τον Αύγουστο τελειώνουν και τα όνειρα θερινής νυκτός της κυβέρνησης περί χαλάρωσης της στάσης του Βερολίνου. Ήδη έχει γίνει κατανοητό από τους πάντες ότι το ελληνικό πρόγραμμα διάσωσης είναι ατελέσφορο και ότι νέο πακέτο βοήθειας θα χρειαστεί. Όλα αυτά συνεπάγονται νέα μέτρα που θα είναι και το τελειωτικό χτύπημα στο success story του πρωθυπουργού. Έτσι ήδη άρχισαν να διακινούνται σενάρια περί πρόωρων εκλογών. Χωρίς να αποκλείεται το ενδεχόμενο ενός ατυχήματος, το σίγουρο είναι ότι ένα ακόμα παιχνίδι ιδιότυπων εκβιασμών θα εξελιχθεί και μια ακόμα παράσταση ελληνικού δράματος για το δυσβάσταχτο χρέος θα παιχτεί στις πλάτες του ελληνικού λαού. Όσο όμως και αν υπάρχουν αντιτιθέμενα συμφέροντα, κανένα εγχώριο και ξένο κέντρο οικονομικής και πολιτικής εξουσίας δεν επιθυμεί την αλλαγή της υφιστάμενης κατάστασης. Αυτό σημαίνει ότι δεν μπορούμε να βασιζόμαστε μόνο στην δυσαρέσκεια και την αγανάκτηση του ελληνικού λαού έτσι ώστε η κυβέρνηση να πέσει σαν ώριμο φρούτο και να την διαδεχτεί μια κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ. Κι ας δούμε γιατί.

ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ

Τον Ιανουάριο του 2014 η Ελλάδα αναλαμβάνει την εξάμηνη προεδρία της ΕΕ. Ο Έλληνας....
πρωθυπουργός θα είναι ο τελευταίος πρωθυπουργός κράτους μέλους που θα αναλάβει την προεδρία της ΕΕ καθώς όπως ορίζει η συνθήκη της Λισσαβόνας ο επόμενος πρόεδρος της ΕΕ θα υποδειχθεί από τους πρωθυπουργούς των κρατών μελών και θα εγκριθεί - εκλεγεί από το ευρωκοινοβούλιο. Ας εκλεγεί οποιοσδήποτε θέλει από εδώ και πέρα σε οποιαδήποτε κράτος μέλος. Ο κίνδυνος να αναλάβει την προεδρία θα έχει εκλείψει και η επιρροή του θα είναι περιορισμένη. Η πορεία της ΕΕ θα είναι προδιαγεγραμμένη.

Είναι πραγματικά αδιανόητο ότι κάποιος από τους κυρίαρχους κύκλους της ΕΕ θα ήθελε ο τελευταίος μη εκλεγμένος πρόεδρος της, να τους χαλάσει το γλυκό και να μιλάει για αντιμνημονιακές συνταγές και πολιτικές. Ειδικά μάλιστα όταν η ατζέντα της ελληνικής προεδρίας εγκρίθηκε αυτόν τον μήνα και πέραν των άλλων περιλαμβάνει την ολοκλήρωση της νομισματικής ένωσης με τον σχεδιασμό της τραπεζικής και δημοσιονομικής ένωσης και την αντιμετώπιση της μετανάστευσης με την διαφύλαξη των συνόρων.

Πέραν τούτου φαίνεται ότι και ο αμερικανικός παράγοντας στηρίζει πολλά στην προεδρία της ελληνικής κυβέρνησης. Η επιχείρηση εξωραϊσμού της εικόνας των ΗΠΑ που προωθούν και στην οποία τσιμπάει μεγάλο μέρος της κοινωνίας περιμένοντας από αυτούς την λύτρωση από τα μνημόνια, εντάσσεται στα πλαίσια ενός σχεδιασμού στους οποίους περιλαμβάνονται η πρόσφατη αλλά και η επικείμενη επίσκεψη του πρωθυπουργού στις Η.Π.Α. Ο πρωθυπουργός χαίρει της εμπιστοσύνης πλέον των αμερικανών μετά την πώληση των ΔΕΠΑ – ΔΕΣΦΑ σε εταιρείες αζερικών – αμερικανικών συμφερόντων. Η επιλογή του TAP ως αγωγού που θα μεταφέρει το αζέρικο αέριο στην Ευρώπη μόνο τυχαία δεν είναι. Η Ελλάδα έχει ενταχθεί πλήρως στους γεωπολιτικούς σχεδιασμούς των Η.Π.Α. Η ελληνική κυβέρνηση έχει συμβάλλει στον περιορισμό της επιρροής της Ρωσίας στην περιοχή και την απεξάρτηση της Ευρώπης από το ρώσικο αέριο . Επιπλέον η δορυφοριοποίηση της Ελλάδας στα αμερικανό –ισραηλιτικά γεωπολιτικά και στρατιωτικά συμφέροντα αποτελεί το δεκανίκι τους σε μια Μ. Ανατολή που φλέγεται και ενώ ετοιμάζεται εισβολή στην Συρία. Όλα αυτά ενώ η ελληνική προεδρεία συμπίπτει με την χρονική περίοδο που θα ολοκληρώνονται οι διαπραγματεύσεις για την ζώνη ελεύθερου εμπορίου μεταξύ Η.Π.Α. και ΕΕ.

Και το ερώτημα που εύλογα τίθεται είναι ποια ελληνική πολιτική δύναμη που θα βρίσκεται στο επίκεντρο της διαμόρφωσης των διεθνών εξελίξεων θα έκανε δώρο μια τέτοια ευκαιρία ειδικά μάλιστα όταν έχει να κερδίσει τόσα πολλά και όταν παίζονται περισσότερα με τον ρόλο της να είναι αναβαθμισμένος;

ΕΓΧΩΡΙΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΚΗΝΙΚΟ

Στο εσωτερικό η κυβέρνηση Σαμαρά αφού νομιμοποιήθηκε από την «Αριστερά της ευθύνης» και έχοντας πλέον απαλλαγεί από αυτήν συνεχίζει το μεταρρυθμιστικό έργο της. Το ξεπούλημα της Δημόσιας περιουσίας συνεχίζεται με εντατικούς ρυθμούς και τα κοινωνικά και εργατικά δικαιώματα απορυθμίζονται και καταργούνται. Το έργο της είναι ακόμα όμως ημιτελές. Και δεν αφορά μόνο την δήμευση της περιουσίας της λαϊκής οικογένειας βλ. κατάσχεση πρώτης κατοικίας.

Το έργο της κυβέρνησης περιλαμβάνει επιπλέον την διατύπωση του ιδεολογήματος της επόμενης ημέρας όπως και την αναδιάταξη του πολιτικού χάρτη.

Μια Ελλάδα υπεύθυνη χώρα που έχει βάλει τάξη στα του οίκου της (άλλο θέμα αν αυτό θα μαγειρευτεί) και πλέον δεν χρειάζεται μνημόνια και ξένες επιτηρήσεις αλλά τις υπεύθυνες δυνάμεις του τόπου που πρέπει να συνεχίσουν το έργο τους. Η αντίθεση μνημονιακών αντιμνημονιακών δυνάμεων δεν θα υφίσταται. Οι υπεύθυνες δυνάμεις έσωσαν την πατρίδα και θα αποτελούν εγγύηση της σωτηρίας και της επανα-ισχυροποίησης της. Οι υπεύθυνες αυτές δυνάμεις θα περιλαμβάνουν δυνάμεις από τους εκσυγχρονιστές της «ισχυρής Ελλάδας», τους «υπεύθυνους αριστερούς» έως την δεξιά σε κάθε έκφανση της, ακόμα και τον «ακροδεξιό ακτιβισμό» περιβεβλημένο με ένα μανδύα πολιτικού καθωσπρεπισμού. Και πως αλλιώς θα μπορούσε να γίνει άλλωστε, αφού η σωτηρία της πατρίδας επιβάλλει ένα άτεγκτο κράτος, χωρίς ίχνος ευαισθησίας που θα έχει παραχωρήσει τα πάντα σε ιδιώτες, μη παρέχοντας καμιά υπηρεσία στους πολίτες και ταυτόχρονα θα τσακίζει κάθε απόπειρα διεκδίκησης ατομικού και κοινωνικού δικαιώματος διαπομπεύοντας τους αδύνατους και όσους έχουν αντίθετη γνώμη.

Όλες αυτές οι πολιτικές δυνάμεις αποτελούν στηρίγματα του εγχώριου αστικού συστήματος και προσδοκούν σε συμμετοχή στη νομή και διαχείριση της εξουσίας την επόμενη ημέρα . Με πολιτικά τεχνάσματα, την τρομοκράτηση και την παραπλάνηση του ελληνικού λαού θα υφαρπάξουν την ψήφο του με στόχο τον σχηματισμό κυβέρνησης και την διατήρηση του υπάρχοντος status quo. Και είναι κάτι που θα καταφέρουν όσο το λαϊκό κι εργατικό κίνημα βρίσκεται σε «ύφεση». Ακόμα και στην περίπτωση που έρθει πρώτο κόμμα ο ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ., για να σχηματίσει κυβέρνηση, θα αναγκασθεί να είναι όμηρος των «λοιπών δημοκρατικών» ή «αντιμνημονιακών» δυνάμεων που θα προσπαθούν να επιβάλλουν την ατζέντα τους και να «νερώσουν» το πολιτικό του πρόγραμμα.

ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΑΠΟΤΟΚΟ ΛΑΙΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ

Έτσι, ένας ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ. που απλά περιμένει να του ανατεθεί η εξουσία εκμεταλλευόμενος την δυσαρέσκεια και την απόγνωση των λαϊκών στρωμάτων δεν έχει τύχη. Ή θα αναγκασθεί να αναδιπλωθεί ή θα αποτελέσει μια σύντομη παρένθεση μη μπορώντας να ανταποκριθεί στις προσδοκίες του ελληνικού λαού. Για να μπορέσει ο ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ. να συγκροτήσει κυβέρνηση που θα αποτελέσει τομή για τα πολιτικά πράγματα του τόπου, πρέπει να στηριχθεί σε ένα μεγάλο παλλαϊκό κίνημα που θα ανατρέψει την υπάρχουσα κυβέρνηση και τους πολιτικούς της σχεδιασμούς. Μόνο έτσι θα μπορέσει να επιβάλλει το πολιτικό του στίγμα και πρόγραμμα. Η κυβέρνηση αυτή θα είναι το αποτέλεσμα των αγώνων και των αντιστάσεων του ελληνικού λαού, των οποίων θα αποτελεί μέρος και τους οποίους θα δικαιώσει. Και μια τέτοια κυβέρνηση δεν μπορεί να είναι άλλη από μια κυβέρνηση της Αριστεράς. Για την επίτευξη του στόχου αυτού, χρειάζεται ένα ειλικρινές κάλεσμα του ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ. προς το σύνολο των δυνάμεων της Αριστεράς που θα απελευθερώσει τις δημιουργικές δυνάμεις της ελληνικής κοινωνίας και θα τις μετατρέψει σε ένα μεγάλο πλειοψηφικό ρεύμα αισιοδοξίας και ανατροπής

Οι ευκαιρίες που έχουμε μπροστά μας είναι πολλές. Αρχής γενομένης από την ΔΕΘ που πρέπει να εξελιχθεί σε ένα μεγάλο πανελλαδικό συλλαλητήριο που θα ξεσηκώσει όλες τις πόλεις της Ελλάδας σε αντιστασιακό ρυθμό. Η συνέχεια πρέπει να δοθεί με τους αγώνες των εκπαιδευτικών που θα στηριχθούν χωρίς να γίνουν τα λάθη του πρόσφατου παρελθόντος. Έτσι ώστε σιγά σιγά όλα τα κοινωνικά στρώματα που πλήττονται από τις μνημονιακές πολιτικές να μπουν σε ρυθμούς διεκδίκησης και αγώνα.

Η κυβέρνηση της Αριστεράς δεν θα έχει ανάγκη την στήριξη από επιχειρηματικά κέντρα και «προστάτιδες δυνάμεις». Δεν θα προκύψει από αλλαγή των κοινοβουλευτικών συσχετισμών. Θα έχει προκύψει ως αποτέλεσμα των αγώνων του κυρίαρχου ελληνικού λαού και σε αυτόν θα λογοδοτεί. Θα έχει τσακίσει τα ακροδεξιά ιδεολογήματα και το κράτος τρόμου και πυγμής που πάνε να επιβάλλουν. Θα έχει ακυρώσει τα σχέδια για την ένταξη της χώρας μας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και θα έχει ανατρέψει τα πλάνα για μια αυταρχική ΕΕ. Με την στήριξη του ελληνικού λαού θα ανοίξει προοδευτικούς σοσιαλιστικούς δρόμους και θα αποτελέσει επίκεντρο γενικότερων πολιτικών εξελίξεων στην Ευρώπη και την ευρύτερη περιοχή.

από το «iskra.gr»

Σχόλιο «ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑΣ-ΕΠΑΜ»: Αυτή η ιδεοληπτική εμμονή στην περίφημη κυβέρνηση της «Αριστεράς» μόνο κακό πρόκειται να κάνει στους ίδιους τους εμπνευστές της. Η απάντηση στο γιατί είναι απλή. Με βάση ποια λογική ευρύτερα τμήματα της κοινωνίας που σήμερα χειμάζονται από τις πολιτικές του καθεστώτος, πρέπει να γίνουν πρώτα αριστεροί για να διεκδικήσουν τα αυτονόητα; Το πάνδημο αίτημα του ελληνικού λαού σήμερα για Εθνική Ανεξαρτησία, Δημοκρατία, Ελευθερία και κοινωνική προκοπή γιατί είναι «αριστερό» αίτημα; Αν οι αυτοπροσδιοριζόμενοι ως «αριστεροί» ενστερνίζονται τα παλλαϊκά αυτά αιτήματα, τότε δεν έχουν παρά να ενωθούν με τον κόσμο και να παλέψουν μαζί του γι’ αυτά, προσπαθώντας να ενώσουν τον λαό στη βάση των πραγματικών αναγκών του.

Γιατί άραγε ζητούν τη στήριξη του ελληνικού λαού για να ανοίξουν «προοδευτικούς σοσιαλιστικούς δρόμους» και δεν έρχονται να παλέψουν μαζί με το λαό με βάση τη λογική και το πώς ο ίδιος κατανοεί τα προβλήματα και τις καθημερινές του ανάγκες; Γιατί τον διαιρούν στη βάση της δικής τους ιδεολογίας και σεχταριστικής αντίληψης; Διότι αυτό γίνεται όταν τα παλλαϊκά αιτήματα τα ιδιοποιούνται και τα εκφέρουν μόνον ως «αριστερά» αιτήματα και αγωνίζονται να πείσουν για το δικό τους δίκιο και όχι για να κατανοήσουν και να παλέψουν μαζί με τον λαό για το δικό του δίκιο.

Αυτή την αντιστροφή εκμεταλλεύεται το καθεστώς για να επιβάλλει τη πολιτική του «διαίρει και βασίλευε» καθιστώντας την «αριστερά» εν δυνάμει πυλώνα στήριξής του. 

Γι' αυτό κι εμείς στο Ε.Πα.Μ. επιμένουμε στην ενότητα της πλειοψηφίας του λαού πέρα από τεχνητούς διαχωρισμούς στη βάση των βασικών σήμερα λαϊκών αιτημάτων, που αναδεικνύουν τον αγώνα ως εθνικοαπελευθερωτικό και συνοψίζονται στην αναγκαιότητα ανατροπής του καθεστώτος κατοχής, της μονομερούς διαγραφής του χρέους, της απαγγίστρωσης από την Ε.Ε. με πρώτο βήμα την έξοδο από την ευρωζώνη και την καθιέρωση Εθνικού κρατικού νομίσματος, τη Συντακτική Εθνοσυνέλευση, την τιμωρία των ενόχων κτλ., όπως αυτά περιγράφηκαν αναλυτικά στην Ιδρυτική μας Διακήρυξη.