Χωρίς Φερετζέ

του Θανάση Καρτερού

Έβγαιναν ένας-ένας οι δεξιοί υπουργοί τη νύχτα της Πέμπτης από το Μαξίμου και μασούσαν όλοι την ίδια τσίχλα -συνεχίζουμε στο δρόμο των μεγάλων αλλαγών και των μεταρρυθμίσεων. Από τον ευρύχωρο Αβραμόπουλο μέχρι τον ευρυγώνιο Στυλιανίδη, κι από τον σχεδόν κομμουνιστή Παναγιωτόπουλο μέχρι τον σχεδόν φασίστα Βορίδη όλοι έμπλεοι χαράς και υπερηφάνειας. Συνεχίζουν για το καλό του έθνους.

Καταλάβατε; Κολοβοί, πολιτικώς σουρομαδημένοι, αλλά ευτυχείς για τη διάσωση, συνεχίζουν. Με σχέδια νέων μεταρρυθμίσεων -μία, δύο, χίλιες ΕΡΤ. Και με σύμμαχο και διασώστη τον Ευάγγελο Βενιζέλο, ο οποίος διεκήρυσσε προς πάσα κατεύθυνση ότι δεν πρόκειται να στηρίξει κυβέρνηση Σαμαρά, αν δεν έχει παρέα του τη ΔΗΜΑΡ, μέχρι που έπεσε το τηλεφώνημα. Και τα βρήκε όπως φαίνεται εν τω μέσω της νυχτός και....
ερήμην του Φώτη με τον Σαμαρά διά τα σωστικά. Διότι σε καθεστώς αγορών κανένας δεν σώζει κανέναν χωρίς να εισπράξει τα απαραίτητα σωστικά.

Ο Βενιζέλος σώζοι τον Σαμαρά κι ο Σαμαράς σώζοι τον Βενιζέλο -έτσι πάει η υπόθεση. Πρόκειται όπως είναι ηλίου φαεινότερο για μια συμφωνία αρχών και εθνικής ευθύνης, Τα δύο κόμματα που μετέτρεψαν την Ελλάδα σε τοπίο στην ομίχλη τώρα αναλαμβάνουν την εργολαβία να τη σώσουν. Εκείνοι που έκαναν η διαφθορά επάγγελμα, το ρουσφέτι λειτούργημα, την αδιαφάνεια εργαλείο πολιτικής και την πολιτική εργαλείο ιδιοτέλειας, τώρα μας μιλούν για μεταρρυθμίσεις και αλλαγές και μια νέα Ελλάδα -να σε πιάνει τρόμος. Και οι ίδιες φάτσες ακόμα, που χρόνια μας κοροϊδεύουν, εμφανίζονται πάλι για να μας ξανακοροϊδέψουν.

Θα πείτε, οι ίδιοι ήταν και χτες, που η ΔΗΜΑΡ συμμετείχε σε αυτό το άγριο αλισβερίσι των μνημονίων. Εντάξει, αλλά η ΔΗΜΑΡ ήταν ένα άλλοθι, τους έβαζε μια πινελιά προοδευτισμού, τους έδινε κάτι από ήθος -ήταν ο πολιτικός φερετζές τους με δυο λόγια. Τώρα που αυτός ο φερετζές σκίστηκε φαίνονται ακόμα πιο άσχημοι, ακόμα πιο ανήθικοι, ακόμα πιο αποκρουστικοί κι ακόμα πιο μπαγαμπόντηδες. Ενώ κουρελιάστηκε πια οριστικά το παραμύθι περί κυβέρνησης εθνικής ενότητας και εθνικής σωτηρίας.

Τώρα έχουμε μια αμιγή, χωρίς προσμίξεις και ψιμύθια κυβέρνηση των γνωστών ενόχων. Κυβέρνησαν ως δικομματικό διευθυντήριο, μας κατέστρεψαν και επανέρχονται ως κυβέρνηση φαντασμάτων -για να μας σώσουν. Ενώ το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να σώσουν το σαρκίο τους...