Το ευρωπαϊκό παράδοξο

του Γιάννη Μακριδάκη

Πριν μερικά χρόνια, όταν νιώθαμε Ευρωπαίοι με θέση αδιαμφισβήτητη, όποιος πήγαινε στην Τουρκία αντιλαμβανόταν ξεκάθαρα ότι στη γείτονα χώρα ζουν και συμβιώνουν καθημερινά δυο κόσμοι. Οι Ευρωπαίοι Τούρκοι, αυτοί δηλαδή που δείχνουν “πολιτισμένοι” σύμφωνα με τα θεωρητικά ευρωπαϊκά πρότυπα και οι Ανατολίτες Τούρκοι, οι προσκολλημένοι στον μουσουλμανισμό, στην μισαλλοδοξία και όλα τα κακά του μεσαίωνα.

Το ίδιο πάνω κάτω συνέβαινε και στην Ελλάδα, κυρίως ανάμεσα στους χριστιανούς και τους θρησκευτικά πιο απελευθερωμένους, αλλά δεν ήταν τόσο ευδιάκριτο όσο στην Τουρκία, λόγω της αλλοτρίωσης και της ισοπέδωσης (συμπεριφορικής και εμφανισιακής) μεγάλου μέρους του πληθυσμού από το χρήμα των δανείων που έρευσε άφθονο.

Και φτάσαμε στην κρίση την οικονομική. Που όξυνε όλες τις προϋπάρχουσες κρίσεις, κυρίως πολιτισμού, παιδείας και ταυτότητας. Και οδήγησε στο σημερινό ευρωπαϊκό παράδοξο.

Οι άνθρωποι που έχουν “ευρωπαϊκή συμπεριφορά”, σύμφωνα με τα έως πρότινος θεωρητικά πρότυπα, δηλαδή οι άνθρωποι που δεν συμπεριφέρονται ως φασίστες, που αποδέχονται την διαφορετικότητα, που δεν λογοκρίνουν την Τέχνη, που δεν ζουν με άλλα λόγια στον Μεσαίωνα, όλοι αυτοί οι άνθρωποι είναι υπό διωγμόν και υπό συνεχή απειλή από τους ναζιστές, τους...

μισαλλόδοξους, τους σκοταδιστές. Επίσης οι πρώτοι είναι αυτοί που δεν επιθυμούν πλέον την Ευρώπη έτσι όπως έχει καταντήσει, έχουν απογοητευτεί και εξοργιστεί από αυτήν, ενώ οι δεύτεροι, δηλαδή οι πρώην ουγκ σύμφωνα με την “σύγχρονη ευρωπαϊκή θεωρεία”, εμφανίζονται σφόδρα ευρωπαϊστές και τιμητές της μη εξόδου της Ελλάδας από την ευρωζώνη και την ΕΕ.

Με άλλα λόγια η Ευρωπαϊκή Ένωση έπεσε θύμα της Ευρωζώνης. Η Ευρώπη άφησε κατά μέρος την Πολιτική της ολοκλήρωση και έριξε το βάρος της μόνο στην Νομισματική ενοποίηση, με αποτέλεσμα να καταστεί όμηρος του ευρώ, δηλαδή του ανταγωνισμού των νομισμάτων και κατ’ επέκταση των Αγορών, άρα του φασισμού. Η Ευρώπη διολίσθησε και αυτοεγκλωβίστηκε στον φασισμό, με αποτέλεσμα αυτή την κρίσιμη ώρα να υπομένουμε όλοι φασιστικές κυβερνήσεις συνεπικουρούμενες από ναζιστικά τάγματα παρακρατικών, που νιώθουν πλέον την Ευρωπαϊκή ιδέα τσιφλίκι τους και την εξευτελίζουν συνεχώς για να την φέρουν ακριβώς στα πρότυπα τους.

Κανένας αριστερός προοδευτικός πολίτης, κανένας άνθρωπος δεν έχει λόγο να θέλει μια τέτοια Ευρώπη.