ΤΙ ΑΥΤΟΘΥΣΙΑ!

Του Θ. ΚΑΡΤΕΡΟΥ*

Ο Μεταξάς ποζάριζε στην προπαγάνδα της αλήστου μνήμης εποχής του ως ο πρώτος αγρότης, ο πρώτος εργάτης, ο πρώτος γενικώς. Άλλοι βλαμμένοι με απόλυτη εξουσία τον ξεπέρασαν σε φαντασία –είδαμε και πρώτο κολυμβητή, και πρώτο συγγραφέα, και πρώτο τζουντόκα και πρώτους κάθε είδους. Για να αποδειχτεί ότι η εξουσία προσφέρεται για κάθε είδους προπαγανδιστικές μπαρούφες, που οδηγούν σε κάθε είδους προπαγανδιστικές πρωτιές.

Κάτι έλειπε όμως από αυτό τον κήπο των νάρκισσων: Ο πρώτος θυσιαζόμενος –οικονομικώς, για να μην παρεξηγηθούμε. Ε, αυτή την έλλειψη, εν καιρώ μάλιστα που οι θυσίες έχουν γίνει τρεις στο φράγκο, ήρθε να αποκαταστήσει ο Σαμαράς. Ο οποίος ανακοίνωσε με μεγάλη υπερηφάνεια ότι ο πρωθυπουργικός μισθός του εξισώνεται με το βουλευτικό. Για να συμπληρώσει ότι οι περικοπές ξεκινούν από τον πρωθυπουργό και τους υπουργούς και φτάνουν ως τον τελευταίο δημόσιο υπάλληλο...

Είναι συγκινητικό, δεν είναι; Ένας αυτοβούλως θυσιαζόμενος πρωθυπουργός προσφέρει το καλό παράδειγμα στους εκατομμύρια θυσιαζόμενος πολίτες της χώρας του. Συνεπώς θα μπορούσαν...

ακόμα και οι πιο εμπαθείς και καχύποπτοι να συνάγουν ορισμένα ηθικού χαρακτήρα συμπεράσματα απ' αυτό. Αλλά –κι αυτό είναι επίσης σημαντικό- να καταλήξει η τρόικα των κυβερνώντων σε ορισμένα πρακτικά μέτρα για να υπηρετήσει το γράμμα του μνημονίου, αλλά στο πνεύμα της πρωθυπουργικής εθελουσίας εισόδου στις θυσίες.
Το πρώτο που θα μπορούσε να κάνει, παραδείγματος χάρη, το οποίο είναι βέβαιο ότι θα βρει τεράστια απήχηση, είναι όπως ακριβώς και ο Σαμαράς, οι θυσιαζόμενοι να θυσιάζονται αυτοβούλως και όχι με δικτατορική επιβολή οριζόντιων ή κάθετων μέτρων. Πίσω από τον πρώτο θυσιαζόμενο να στηθεί από μόνος του ο δεύτερος, ο τρίτος, ο χιλιοστός. Να αποδειχτεί στην πράξη πόσο η πολιτική και η αυτοθυσία Σαμαρά υποστηρίζεται έως θυσίας από εκατομμύρια Έλληνες.

Το δεύτερο, βασικό κι αυτό, είναι να ισχύσει για όλους, συνταξιούχους και μισθωτούς, ως πλαφόν έστω, ο μισθός του Σαμαρά. Αυτό και εντός του σαμαρικού πνεύματος είναι, αλλά και θα αποκαταστήσει μια κι έξω την αξιοπιστία του πολιτικού συστήματος.
Το τρίτο, ως εναλλακτικό στο δεύτερο, είναι το πλαφόν που θα ψηφίσουν για συντάξεις και μισθούς άλλων, να ισχύσει και για όσους βουλευτές το ψηφίσουν. Έτσι θα δικαιωθεί το πνεύμα Σαμαρά. Και θα εξαερωθεί κάθε υποψία λαϊκισμού...

*ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΑΥΓΗ ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ, 28 ΙΟΥΛΙΟΥ 2012