Στρατιωτάκια Αμίλητα – Ακούνητα – Αγέλαστα

Του Αντώνη Παπαντωνίου

Θυμάμαι πρίν κάμποσες δεκαετίες  όταν είμαστε πιτσιρικάδες που ένα από τα παιχνίδια που παίζαμε στο δρόμο, γιατί τότε τα παιδιά εκεί παίζαμε όλα μας τα παιχνίδια και όχι στα Τάμπλετ με μοναδική παρέα τον εαυτό μας, ένα από αυτά ήταν και αυτό που αναφέρω στον Τίτλο αυτού του Σημειώματος.  Όποιος κουνιόταν έχανε. Απαγορευόταν δηλαδή η κίνηση. Αλλά μόνον στο παιχνίδι και για όση ώρα είχαμε συμφωνήσει να το παίζουμε.

Σήμερα αυτό το παιχνίδι της ακινησίας  όχι μόνον επιβάλλεται αλλά διδάσκεται και στα Σχολεία και ενίοτε η μη υπακοή στην «ακινησία» επιβραβεύεται  με «απειλές», τι οξύμωρο Θεέ μου, για τους Μαθητές που θα τολμήσουν να κινηθούν, πέρα από το να πάνε στην Τουαλέτα, άντε και στην Καντίνα να πάρουν «πατατάκια». Και αυτό βέβαια για το καλό τους. Γιατί πρέπει όπως λέει αρχικά ο μπαμπάς και η μαμά , με το προνόμιο κυρίως στη Μαμά, συγχωρέστε με οι  Μαμάδες να μάθουν από μικρά να είναι καλά παιδιά. Δηλαδή να είναι υπάκουα, να μην φέρνουν αντιρρήσεις στους μεγαλύτερους, να τρώνε όλο τους το φαγητό, να πηγαίνουν πάντα πρόθυμα στο Σχολείο και να προσέχουν ευλαβικά το Δάσκαλο σε ότι αυτός τους λέει, ακόμα και αν δεν ξέρει τι λέει η δεν ξέρει πώς να το πεί αυτό που λέει.

Πρέπει δηλαδή να μάθουν από μικρά μικρά παιδάκια να υπακούουν  στις εντολές που παίρνουν από τους μεγαλύτερους, άσχετα με το εάν δεν είναι πειστικές η αν έχουν άλλη άποψη που θέλουν έστω , απλώς να εκφράσουν.Πρέπει να γίνουν δηλαδή  πειθαρχημένοι Πολίτες που όταν μεγαλώσουν δεν θα έχουν αναζητήσεις για τη ζωή, δεν θα έχουν άποψη αλλά θα υλοποιούν απλά και μόνον τις αποφάσεις που θα έρχονται από τους μεγαλύτερους σε ηλικία που είναι οι Σοφοί η περίπου Σοφοί!

Πρέπει να είναι πάντοτε έτοιμοι να υλοποιούν εντολές και να μην σκέπτονται και ακόμα χειρότερα να προβληματίζονται για την ζωή που εξελίσσεται, αν η εξέλιξη αυτή είναι συμβατή με την Αξιοπρέπεια του Ανθρώπου η  με την μεταφορά του στην ζωώδη αρχική μορφή που είχε όταν εμφανίστηκε για πρώτη φορά στον Πλανήτη.

Άλλωστε τώρα πιά έχει όλα τα καλούδια που προσφέρει ο «Ανθρώπινος» Πολιτισμός. Έχει τροφή (έτσι λέγεται), έχει  Παιδεία(έτσι λέγεται), έχει αξιοπρεπή και σταθερή εργασία (έτσι λέγεται), έχει κατοικία για να ζεί (έτσι λέγεται) που θα πρέπει να εφαρμόζει  και να μάθει να παίζει πάλι το παιχνίδι που έπαιζαν οι γεροντότεροι όταν ήταν παιδιά :

ΣΤΡΑΤΙΩΤΑΚΙΑ ΑΜΙΛΗΤΑ – ΑΚΟΥΝΗΤΑ – ΑΓΕΛΑΣΤΑ

Πειθαρχία λοιπόν παιδιά, απόλυτη πειθαρχία γιατί η Κοινωνία δεν πρέπει να κινείται και μάλιστα σε επίπεδο Ιδεών, γιατί οι Ιδέες πολύ συχνά δημιουργούν επκίνδυνες καταστάσεις για τους εκάστοτε «Σοφούς». Αυτό που επιτρέπεται για σας είναι το γνωστό «ΜΑΜ-Κ…Α ΚΑΙ ΝΑΝΙ!!!».
Με ποιο δικαίωμα λοιπόν εσείς παλιόπαιδα διαμαρτυρηθήκατε και αντιδράσατε όταν οι «Σοφοί» αποφάσισαν ότι ένα τμήμα της Ελλάδας,προς το παρόν, έπρεπε να το ξεπουλήσουν και το ξεπούλησαν γιατί απλά ήταν σε καλή τιμή και αποτελούσε έναν βραχνά για την  Ιστορία μας;; Με ποιο δικαίωμα υψώσατε Ελληνικές Σημαίες και εκθέσατε τους πάντες ανάμεσα στους οποίους και πάνσοφους Καθηγητές σας που δεν ανέχονται «ΦΑΣΙΣΤΑΚΙΑ»;;; Με ποιο δικαίωμα ταλαιπωρήσατε μια ολόκληρη ΟΛΜΕ, το Στρατηγείο των «Σοφών» να ταλαιπωρηθεί καταγγέλλοντάς σας  με αγανάκτηση γιατί εκδηλώνετε ΦΑΣΙΣΤΙΚΉ και όχι «ΠΛΕΡΙΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ» συμπεριφορά;;;

Από πότε χαλάσατε και τι θα γίνει με σας παλιόπαιδα;;;
Τι θέλετε;;
Τι ζητάτε;
Τι ονειρεύεστε, και με ποιο άλλωστε δικαίωμα ονειρεύεστε;;;

ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΝΤΑΙ Η ΔΟΥΛΙΚΟΤΗΤΑ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ!!!

Ο Αντώνης Παπαντωνίου, Ναύαρχος(ε.α.)-Νομικός, είναι μέλος του Ε.ΠΑ.Μ.

Πηγή: https://www.epamhellas.gr