Ο Λαός έχει Δικαίωμα να αποτρέψει το εθνικό έγκλημα της αναγνώρισης νέου έθνους ως «Βόρεια Μακεδονία»

Του Δημήτρη Παναγιωτόπουλου

Από τον Έλληνα υπουργό Εξωτερικών και εξ ονόματος της Ελληνικής Δημοκρατίας, στις Πρέσπες 17 Ιουνίου 2018, υπογράφηκε «η Τελική Συμφωνία για την επίλυση των διαφορών, οι οποίες περιγράφονται στις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών 817 (1993) και 845 (1993), τη λήξη της Ενδιάμεσης Συμφωνίας του 1995 και την εδραίωση Στρατηγικής Εταιρικής Σχέσης μεταξύ των Μερών».

Με τη συμφωνία αυτή των Πρεσπών ανάμεσα στην Ελληνική κυβέρνηση και τα Σκόπια (Ζάεφ), ξεδιπλώνεται το εμβαδόν των ειδικότερων πτυχών που φανερώνουν το μείζον εθνικό θέμα για τους Έλληνες.

Τι προβλέπει η συμφωνία των δύο Μερών;

Δεν αναφέρει ποιο είναι το Δεύτερο Μέρος που υπογράφει τη συμφωνία, παρά μόνο αναφέρεται κατά παραπομπή στην απόφαση της ΓΣ του ΟΗΕ 47/225 8ης Απριλίου 1993.
Από την ισχύ της συμφωνίας των Πρεσπών τερματίζεται η ενδιάμεση συμφωνία της ΝΥ 13-9-1993.
Στο άρθρο 1 παρ. 3 της συμφωνίας ορίζεται ότι: α) το όνομα του Δευτέρου Μέρους θα είναι «Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας» με σύντομο όνομα «Βόρεια Μακεδονία», β) η Ιθαγένεια του δευτέρου μέρους θα είναι Μακεδονική. Στην αγγλική γλώσσα nationality (εθνικότητα), γ) Η επίσημη γλώσσα του δευτέρου Μέρους θα είναι η «Μακεδονική γλώσσα», επίσης δ) αναγνωρίζονται, με την ιστορική όμως διάκριση, οι όροι «Μακεδονία» και «Μακεδόνας».

Επισημαίνεται ότι, όπως ορίζεται στο άρθρο 20 παρ. 89 της συμφωνίας των Πρεσπών, στις διατάξεις του παραπάνω άρθρου 1 της συμφωνίας δεν επιτρέπεται καμία τροποποίηση!!!

Πέραν των ανωτέρω, στο άρθρο 2 παρ. 1, ορίζεται ότι: «το Πρώτο Μέρος (η Ελληνική πλευρά) συμφωνεί να μην αντιταχθεί στην υποψηφιότητα ή την ένταξη του Δευτέρου Μέρους, υπό το όνομα και τις ορολογίες του άρθρου 1 παρ. 3 της παρούσης συμφωνίας, σε διεθνείς, πολυμερείς και Περιφερειακούς Οργανισμούς και θεσμούς όπου το Πρώτο Μέρος είμαι μέλος» ενώ,
Σύμφωνα με την ακροτελεύτια διάταξη της Άρθρου 1 παρ. 4 περ. ζ, μόλις το πρώτο μέρος, δηλαδή η ΠΓΔΜ, ολοκληρώσει τις εσωτερικές διαδικασίες που αναλαμβάνει με τη συμφωνία αυτή «το Πρώτο Μέρος θα κυρώσει χωρίς καθυστέρηση την παρούσα συμφωνία».

Δηλαδή, η Ελλάδα απλώς ανέλαβε την υποχρέωση κύρωσης χωρίς καθυστέρηση, με καμία πιθανότητα μη κύρωσης της! Τούτο σημαίνει ότι εξ ονόματος του Ελληνικού Λαού και ερήμην αυτού ο υπουργός των Εξωτερικών, ο κ. Κοτζιάς, ανέλαβε την υποχρέωση η συμφωνία να κυρωθεί χωρίς άλλο, και μάλιστα χωρίς καθυστέρηση.

Τέλος, στο άρθρο 13 της συμφωνίας ορίζεται ότι «Λαμβάνοντας υπόψη ότι το Δεύτερο Μέρος είναι περίκλειστο κράτος […] τα συμβαλλόμενα μέρη θα καθοδηγούνται […] από τις σχετικές προβλέψεις της σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το δίκαιο της Θάλασσας […]». Υπόψη, ότι σήμερα δεν τίθεται τέτοιο ζήτημα διότι δεν υπάρχει συμφωνία αναγνώρισης του κρατιδίου αυτού από την Ελλάδα, ώστε να υποχρεούται προς εφαρμογή των οικείων διατάξεων του Διεθνούς Δικαίου.

Έχοντας υπόψη λοιπόν τα ανωτέρω, αν μπροστά στον κ. Α. Tσίπρα και στον κ. Ζ. Ζαεφ παρουσιαζόταν ο Μεγάς Μακεδόνας Στρατηλάτης Αλέξανδρος, θα έλεγε και στους δύο: “Εύγε, τα καταφέρατε με «Βουλή και μύθοισι και ηπεροπηΐδι τέχνη» (τα καταφέρατε με βούληση, με παραμύθια και την τέχνη της εξαπάτησης)”. Και βέβαια ο μεν πρώτος, ως Έλληνας και ως πραγματικά Βόρειος Μακεδών ο δεύτερος, είμαι σίγουρος ότι θα καταλάβαιναν το μήνυμα!

Σήμερα όμως, εμείς οι Έλληνες Δημοκράτες Πατριώτες τους λέμε ότι:

Μακεδονία = Ελλάδα = Ομοούσια Πατρίδα.

Από τη συμβατική όμως, διεθνή κατάσταση των πραγμάτων, δεν μπορεί να υπάρξει νέο Έθνος, κράτος εκ του μη όντος, με όποιο Όνομα Μακεδονία, με εθνικότητα-εθνική ταυτότητα και με γλώσσα, δήθεν Μακεδονική! Αυτό μόνο στη φαντασία των ανιστόρητων Σλαβόφωνων Σκοπίων, μπορεί να υφίσταται, αφού κατ’ ομολογία των ιδίων δεν μπορούν διόλου να διαβάσουν το παρακάτω μακεδονικό νόμισμα.

Έτσι, από την ανωτέρω συμφωνία των Πρεσπών, που αναγνωρίζει το υβριδικό αυτό κρατίδιο των Σκοπίων, ως κράτος με το όνομα «Βόρεια Μακεδονία», όχι μόνο δεν προκύπτει μείζον εθνικό συμφέρον, που χάριν αυτού μια τέτοια σύμβαση υποχρεώνεται να κυρώσει η Βουλή των Ελλήνων, σύμφωνα με το Σύνταγμα (28 παρ.2,3), αλλά τουναντίον η συμφωνία αυτή έχει αρνητικές συνέπειες με μεγάλη βλάβη της Ελλάδος, των Ελλήνων και του ελληνικού έθνους, αφού εντέχνως δημιουργεί πεδίο αλλαγής συνόρων!

Για να κατανοηθεί τούτο επαρκώς και γιατί θα υποστούμε μεγάλη εθνική βλάβη θα πρέπει να παρακολουθήσουμε ένα μικρό ιστορικό της υπόθεσης του μακεδονικού προβλήματος.

Το Βασίλειο της Γιουγκοσλαβίας προέκυψε (αρχικά ως Πανσλαυϊα [Τσάρος Α’ και το ίδιο αργότερα Βλ. Ιλ. Λένιν] και Μακεδονισμός επί Τίτο, Β΄ Παγκ. Πόλεμος) μετά τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας και δημιουργήθηκε το υβριδικό κρατίδιο, που έφερε το όνομα Μακεδονία, στο εσωτερικό της Γιουγκοσλαβίας ως περιφέρεια, χάριν συγκόλλησης των διαφόρων ετερόκλητων σλαβικών εθνοτήτων και έκτοτε παρίσταται ως πρόβλημα στις σχέσεις του με την Ελλάδα.

Στην ανάλυση του Σκοπιανού προβλήματος βέβαια το μεγαλύτερο Μύθευμα είναι ότι δήθεν στη Συνθήκη του Βουκουρεστίου του 2013 (ΦΕΚ/217/1913) ορίζεται ότι από τη «σύγχρονη Μακεδονία» έλαβαν: 51% η Ελλάδα, 38% η Σερβία, 10% η Βουλγαρία και 1% η Αλβανία. Επίσης, μεγάλο ψέμα είναι ότι σ’ αυτή αναφέρεται ο όρος Μακεδονία ή «Μακεδονικό» Έθνος, καθότι ουδόλως και πουθενά στη συνθήκη ή σε άλλη συνθήκη, όπως σ’ αυτή του Νεϊγύ 1919 αναφέρεται κάτι τέτοιο.

Η συνθήκη του Βουκουρεστίου το 1913, μετά τους Βαλκανικούς πολέμους 1912, ρητά αναφέρει τα σύνορα των Εθνών που αναγνωρίζονται και είναι η Ελλάδα, η Σερβία, το Μαυροβούνιο και η Βουλγαρία. Πριν βεβαίως από τη συμφωνία του 1913, υπήρχαν μόνο τα Βιλαέτια του Κοσσόβου, του Μοναστηρίου και της Θεσσαλονίκης, όπως φαίνονται στην εικόνα.

Είναι επομένως μεγάλη ανοησία να υποστηρίζεται η άποψη πως ενδεχόμενο δημοψήφισμα διαταράσσει τη συνθήκη του Βουκουρεστίου ως διεθνή και άρα ανακινείται το ζήτημα αλλαγής των συνόρων της «δήθεν κατακτημένης Μακεδονίας» με αυτό. Τίθεται υπόψη ότι στο Ελληνοσερβικό σύμφωνο και στη συνθήκη Βουκουρεστίου του 1913 δηλαδή, με βάση τις οποίες καθορίσθηκαν τα σημερινά σύνορα της Ελλάδας, γεωγραφικός χώρος (Διοικητική Περιφέρεια) Μακεδονία υπήρχε μόνον ένας και αυτός ήταν μόνον στην Ελληνική επικράτεια. Πέραν τούτων τονίζεται ότι οι συνθήκες δεν αλλάζουν με δημοψηφίσματα παρά με πολεμικά επεισόδια. Εκείνο όμως που δεν γίνεται κατανοητό, απ’ αυτούς που έχουν την παραπάνω άποψη, είναι ότι με την εν λόγω συμφωνία των Πρεσπών αναδεικνύεται νέο ζήτημα που αντιστρατεύεται και άρα θέτει, κάτω απ’ το τραπέζι και εν αμφιβόλω τη συνθήκη του Βουκουρεστίου και λειτουργεί δηλαδή ανατρεπτικά οίκοθεν προς αυτή. Έτσι, οι όροι της συμφωνίας των Πρεσπών, αν και δεν αναφέρονται ρητά στη συνθήκη του Βουκουρεστίου, τίθενται κατ’ ευθεία σε αντίθεση μ’ αυτή και εμφανίζεται νέα κατάσταση χωρών στα Βαλκάνια. Αυτό ακριβώς είναι εκείνο που την κάνει να έχει δυσμενείς συνέπειες για την Ελλάδα και των συνόρων της χώρας μας τώρα, αλλά και για το μέλλον του ελληνικού Λαού και του έθνους.

Με τη νέα αυτή συμφωνία υποθάλπεται αλλαγή των συνόρων (Σημαντική και πολυεπίπεδη τεκμηρίωση του προβλήματος σε: https://www.youtube.com/watch?v=uCDJz-Xh7ak&feature=youtu.be). Η παραχώρηση του ονόματος και η αναγνώριση νέου έθνους ως Βόρεια Μακεδονία με γλώσσα και ταυτότητα Μακεδονική, έχει ως συνέπεια την νέα κατάσταση χωρών στα Βαλκάνια και τη νομιμοποίηση εδαφικών βλέψεων των γειτόνων μας, σε βάρος της Ελλάδος, με παραχάραξη της ιστορίας και επιγενόμενη σύγχυση σε βάρος των Ελλήνων Μακεδόνων. Δημιουργούνται δηλαδή οι προϋποθέσεις για μια υποβολιμαία αναθεώρηση των συνόρων της Ελλάδας (βλ. Απίστευτη δήλωση του Ευρωπαίου Επιτρόπου Χαν για αναδιάρθρωση συνόρων Ελλάδας Αλβανίας https://www.facebook.com/omadaalithias/videos/1714093035346784/?t=7).

Ο κ. Χαν σημείωσε κατά την τοποθέτησή του: «Είδαμε στις διαπραγματεύσεις για το ζήτημα του ονόματος, και εάν υπάρξει συμφωνία μεταξύ Αλβανίας και Ελλάδας γιατί εκεί πρόκειται για αναδιάρθρωση των συνόρων, αυτό είναι κάτι πολύ σημαντικό και κρίσιμο για τους πολίτες. Συνεπώς εδώ απαιτείται ηγεσία αλλά χρειαζόμαστε την ηγεσία για να γίνει αντιληπτό πως πρέπει να υπάρξουν αλλαγές στις κοινωνίες» (http://www.skai.gr/mobile/article?aid=378371).

Το Σκοπιανό, ήταν και παραμένει ο σύγχρονος Δούρειος Ίππος για την συνοχή της Ελλάδας. Το σχέδιο για τον έλεγχο των Βαλκανίων ήταν και είναι σχέδιο της διεθνούς ολιγαρχίας και των υποβολέων των Σκοπίων, των Γερμανών και των Αμερικάνων. Η μεγάλη ιδέα, του υβριδικού κρατιδίου έχει υποβολέα τον Αμερικάνο και τον Γερμανό εταίρο μας, για τον έλεγχο επιρροής στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων, ώστε να εξυπηρετηθούν τα συμφέροντα τους, δια του ΝΑΤΟ και της ΕΕ στα Βαλκάνια, με δυσμενείς όμως επιπτώσεις για την Ελλάδα και τους Έλληνες και στις άλλες περιοχές περιφερειακά, όπως: Αιγαίο – Κύπρος -Θράκη. Ήδη, η γερμανική Deutsche Welle [15 Ιουνίου 2018] ανήρτησε άρθρο και χάρτη με την «Σύγχρονη Μακεδονία». Στο χάρτη αυτό εμφανίζεται ότι η σύγχρονη καταλαμβάνει την Ελλάδα με την Μακεδονία της, καθώς και ολόκληρα τα Σκόπια, το Μαυροβούνιο, μέρος της Βουλγαρίας και της Αλβανίας.

Κατά συνέπεια σήμερα, εκείνος που ευαγγελίζεται το σύγχρονο διεθνιστή και προσφέρει υπηρεσίες στα Σκόπια για να κατακτήσουν το όνειρο της μεγάλης ιδέας τους, όπως και στους υποβολείς αυτών να διαχειριστούν τα βαλκανικά κράτη κατά το δοκούν, είναι ο πραγματικός φασίστας του σύγχρονου κόσμου, υπηρέτης της σύγχρονης διεθνούς ολιγαρχίας. Αυτό βεβαίως πράττουν δια της άλλης οδού, του οικονομικού νεοφιλελευθερισμού, οι δήθεν αντίπαλοι τους, αλλά εξίσου υπηρέτες των ίδιων αφεντικών.

Κατά συνέπεια, η συμφωνία των Πρεσπών, των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με τα Σκόπια, εκχώρησης του ονόματος Μακεδονία στο υβριδικό κράτος των Σκοπίων, ως «Βόρεια Μακεδονία», με εθνότητα όπως και γλώσσα «μακεδονική», είναι ανιστόρητη, ενδοτική και αποτελεί εθνικό έγκλημα για το οποίο ο Λαός οφείλει να έχει τον πρώτο και τελευταίο λόγο! Γιατί; Διότι κατέστη μείζον Εθνικό θέμα, για το οποίο δεν αρκεί η ενώπιον της Βουλής διαδικασία του Άρθρο 28 παρ. 2 του Σ, καθότι η διαδικασία αυτή ακολουθείται για μείζονος εθνικού ενδιαφέροντος διεθνείς συμφωνίες, από τις οποίες η Ελλάδα και οι Έλληνες προσδοκούν οφέλη εξ αυτών. Στην προκειμένη περίπτωση η συμφωνία αυτή όχι μόνο δεν έχει οφέλη, αλλά έχει μεγάλες και αρνητικές επιπτώσεις στην Ελλάδα, το Λαό, το Έθνος και τον Ελληνισμό γενικά. Επομένως, ουδόλως τίθεται ζήτημα εφαρμογής των ανωτέρω διατάξεων του Συντάγματος. Επιπλέον, πρέπει να ξεκαθαριστεί, ότι ως εθνικό πλέον θέμα, δεν σχετίζεται με το αν θα δοθεί και ποιο όνομα στα Σκόπια, καθότι αυτό δεν αφορά την Ελλάδα και είναι και θέμα της κατάστασης πριν την ύπαρξη της συμφωνίας των Πρεσπών. Τώρα βρισκόμαστε ενώπιον υπογραφείσης συμφωνίας εκ των Δύο Μερών, την Ελλάδα και τα Σκόπια ( ΠΓΔΜ), όπου με την συμφωνία αυτή προσδιορίζεται η πορεία και άλλων εθνικών θεμάτων, και υπό την έννοια αυτή η συμφωνία αποτελεί πράξη μείζονος εθνικής σημασίας. Διαμορφώνει νέο Μακεδονικό έθνος στα βόρεια σύνορα της χώρας εκ του μη όντος και προκαλεί ανεπανόρθωτη εθνική βλάβη και βλάβη στους Έλληνες Μακεδόνες, αναπόσπαστο μέρος του έθνους των Ελλήνων. Του έθνους, υπέρ του οποίου οφείλει να είναι η συμφωνία για να υφίσταται λόγος, ώστε να έλθει προς Κύρωση στη Βουλή σύμφωνα με το Σύνταγμα. Εκτός των παραπάνω η συμφωνία αυτή προσβάλλει την προσωπικότητα των Ελλήνων Μακεδόνων, γιατί τους στερεί το δικαίωμα να ονομάζονται Μακεδόνες αφού από αποκλειστικά κύριοι του ονόματος θα πρέπει να επεξηγούν, ότι σύμφωνα με τη συμφωνία των Πρεσπών, οι Βόρειοι Μακεδόνες δεν είναι της Ιστορίας των Μακεδόνων συνέχεια, αλλά Σλάβοι οι οποίο μιλούν την σλαβική, την κατά σύμβαση Μακεδονική γλώσσα, o tempora o mores!

To σημαντικότερο όλων είναι ότι, η συμφωνία αυτή υπεγράφη πίσω απ’ τις πλάτες του Ελληνικού Λαού, όπως και η υπερψήφιση του μεσοπρόθεσμου νομοθετήματος ως συνέχεια του 3ου Μνημονίου (Σχέδιο και τροποποιήσεις της δανειακής συμβάσεως του 2015) και εξασφαλίστηκε έτσι ο μηχανισμός αρπαγής της ελληνικής δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας (Σχ. Άρθρο 109), μέσω του Υπερταμείου, της «Ελληνικής» Εταιρίας Συμμετοχών και Περιουσίας (Ε.Ε.ΣΥ.Π.).

Κατά συνέπεια, μετά την αναγνώριση του Μακεδονικού έθνους εκ του μη όντος και κατά μοναδικό τρόπο από την Ελλάδα, εύκολα μπορεί να εφαρμοστεί το σχέδιο διαχείρισης των Βαλκανικών κρατών, με απρόοπτες και ανιστόρητες αρνητικές συνέπειες για την ακεραιότητα της χώρας μας, της Ελλάδος και του μέλλοντος της, αφού στη Συνθήκη του Βουκουρεστίου πλέον παρεμβάλλεται νέο κράτος- έθνος με το όνομα Βόρεια Μακεδονία που δεν υπήρχε. Αυτό το σχέδιο είναι σε εξέλιξη και ήδη άρχισαν τα όργανα με το γνωστό «Ουράνιο τόξο»!!! Μετά δε, τη συμφωνία, δια στόματος Ζάεφ ακούσαμε όλοι καθαρά, ότι: «Οι Μακεδόνες, οι Έλληνες και οι Ευρωπαίοι από σήμερα είναι πιο ισχυροί». Αυτό είναι και η ουσία αυτής της συμφωνίας και είναι απόλυτα αρνητική πράξη σε Βάρος των ελληνικών συμφερόντων.

Δυστυχώς για τον κ. Καμμένο η συμφωνία ως πρόταση της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, υπογράφτηκε στις 26 Ιουνίου 2018 ενώπιον του μέγα ειρηνιστή, συγκυβερνήτη Πρωθυπουργού, έξω και πέρα από τα αισθήματα και τη βούληση του Ελληνικού Λαού! Ο χρόνος όμως, δυστυχώς για τον κύριο Καμμένο, δεν περιμένει πότε θα πει το δήθεν ΌΧΙ και θα απέλθει απ’ την συγκυβέρνηση. Αν πράγματι είχε την άποψη αυτή, όφειλε να άρει την εμπιστοσύνη απ’ την Κυβέρνηση και όχι να παίζει με τα αισθήματα του Ελληνικού λαού. Κατά τούτο και στους δύο μόνο Αιδώς τους πρέπει και να βάλουν ψηλά το βραβείο της προδοσίας, θα είναι το βραβείο «ειρήνης»!

Ο Ελληνικός Λαός δεν θέλει ηγέτες «φιλήκοους των ξένων [= προδότης]» (Ι. Καποδίστριας), είναι σε Ανένδοτο Αγώνα και βάζει τέλος στην Εθνική Μειοδοσία, στην Οικονομική Υποτέλεια και στον Οικονομικό Ζυγό των ξένων. Ο Ελληνικός Λαός αγαπά την Πατρίδα του και το φωνάζει στην πλατεία, είναι ο Πατριώτης, «Patria o Muerte, πατρίδα ή θάνατος», (Ερνέστο Τσε Γκεβάρα), γιατί αυτό του επιτάσσει, ως Δημοκράτη Λαού, η συνείδησή του που ταυτίζεται με το πνεύμα των διατάξεων του άρθρου 120 παρ. 2 και 3 του Συντάγματος και δεν δέχεται τη κατάλυση του.

Κάθε σιωπή λοιπόν του Ελληνικού Λαού απέναντι σε de jure ή de facto καταστάσεις μόνο ως Μωρία μπορεί να εκληφθεί, καθότι όχι μόνο απεμπολείται η δημόσια περιουσία του ελληνικού έθνους, αλλά προοιωνίζεται και ο ενδεχόμενος διαμελισμός της χώρας από τους παμακεδονιστές. Τούτο ακριβώς αποτελεί έναν ακόμα λόγο που επιβάλλει την απαίτηση του Λαού για Δημοψήφισμα προς απόρριψή της συμφωνίας των Πρεσπών από το Λαό. Ένα αρνητικό Δημοψήφισμα θα αποτρέψει την αναγνώριση από την Ελλάδα και τους Έλληνες του νέου έθνους ως Βόρεια Μακεδονία, με γλώσσα και ταυτότητα Μακεδονική.

Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω, ο Ελληνικός Λαός οφείλει να υπερασπιστεί τον ίδιο και την Πατρίδα, επειδή ακριβώς βιώνει κατοχική μορφή ζωής, για τούτο οφείλει αντίσταση. Δεν μπορούμε λοιπόν με άλλοθι ότι δήθεν επειδή έχει καταλυθεί το Σύνταγμα και επειδή είμαστε σε καθεστώς κατοχής να δεχτούμε, ότι ο Λαός δεν μπορεί να εκφράζει στεντόρεια τη βούλησή του και να υπερασπιστεί τη χώρα του και την Τιμή του με Δημοψήφισμα. Ο Ελληνικός Λαός έχει χρέος να αμυνθεί και να απαιτήσει ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ, στο πλαίσιο της χαμένης Λαϊκής Κυριαρχίας, σε μείζονος εθνικής σημασίας θέματα, όπως είναι πλέον η συμφωνία με τα Σκόπια. Γιατί, όχι μόνο δεν έχει εθνικό ενδιαφέρον απ’ αυτή αλλά προκαλεί δεινά για την Πατρίδα, και οφείλει έγκαιρα και έγκυρα να πάρει θέση και όχι να μπει στη γωνία! Ο Λαός είναι κυρίαρχος και πανυπερμέγιστος, ο μόνος αρμόδιος για τις τύχες του, το μέλλον του και το μέλλον του Έθνους των Ελλήνων.

Η επικείμενη λοιπόν υποχρεωτική κύρωση της συμφωνίας των Πρεσπών, σύμφωνα με τις διατάξεις της, και όχι με δυνατότητα κύρωσης, ακόμα και με αυξημένη πλειοψηφία των 2/3 της Βουλής (βλ. Ψήφισμα Ολομέλειας των Προέδρων των Δικηγορικών Συλλόγων της χώρας 17.6.2018), με την κοινοβουλευτική διαδικασία δεν αρκεί. Κατά συνέπεια είναι Συνταγματικά επιτακτικό καθήκον και πολιτικά αναγκαίο, να αποφανθεί πρωτογενώς ο Ελληνικός Λαός με ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ. Έτσι με ένα ΝΑΙ ή ένα ΟΧΙ στη συμφωνία αυτή ο Λαός θα κληθεί να δώσει μια και καλή λύση στο πρόβλημα αυτό και θα αναλάβει τις ευθύνες του. Χρέος όμως όλων των Δημοκρατικών Πατριωτικών δυνάμεων είναι να συμβάλουν με όλες τις δυνάμεις τους σ’ αυτό.

Η φωνή του Λαού, είναι φωνή αποκατάστασης του Δημοκρατικού Πολιτεύματος και ανάκτησης της Λαϊκής Κυριαρχίας! Ο Λαός ενωμένος είναι έτοιμος για την απελευθέρωσή του από τον σύγχρονο, ύπουλο ζυγό των ντόπιων και ξένων δυναστών! Το φαυλεπίφαυλο σύστημα εξουσίας δεν μπορεί να μηδενίσει το μεγάλο αίσθημα του Λαού μας για την Πατρίδα, γιατί ο Λαός αγωνίζεται για τη δικαιοσύνη την ανθρώπινη κοινωνία και αναζητά την πολιτική επόμενη μέρα. Οι μεγάλες δυσκολίες μπορεί να φέρνουν και μεγάλες αλλαγές (Ευριπίδης 480-406πΧ). Η συμμετοχή του Λαού στις δυσκολίες δημιουργεί προνομιακό πεδίο προβολής του ορίζοντα των πραγμάτων, δίδει κατεύθυνση, χρώμα και άρωμα στις αλλαγές αυτές! Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι τον Ιούλιο του 2015 ο Λαός με το ΟΧΙ, με ένα 61,3%, που ανετράπη Πραξικοπηματικά, έστειλε ηχηρό μήνυμα σ’ όλο το εσωτερικό πολιτικό κατεστημένο της χρεοκοπίας ότι αποτελεί παρελθόν και είναι υπόδικο Εσχάτης Προδοσίας. Παράλληλα διατράνωσε την ιστορική του ευθύνη να σφυρηλατήσει το μεγάλο Δημοκρατικό Πατριωτικό Κίνημα που ανέδειξε η βαρβαρότητα των μνημονίων και της υποτέλειας.

Επιτέλους, Εθνική Αξιοπρέπεια και Λαϊκή κυριαρχία στην Ελλάδα.

Σεβασμό στην ιστορία του πολιτισμού, του ανθρωπισμού και των αγώνων του λαού μας.

Οι Έλληνες σήμερα δεν αποδέχονται το εθνικό έγκλημα, τη συμφωνία παράδοσης του Ονόματος Μακεδονία, με εθνότητα και γλώσσα μακεδονική, δεν αναγνωρίζουν νέο έθνος με το όνομα «Βόρεια Μακεδονία».

Για το λόγο τούτο με ανένδοτο αγώνα οι Έλληνες είναι παρόντες και λέγοντες και Ζητούν ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ τώρα για την απόρριψη της κατάπτυστης συμφωνίας των Πρεσπών, που έχουν και το θράσος να τη φέρουν προς κύρωση λέει ως συμφωνία με μεγάλο εθνικό ενδιαφέρον, Φευ!!

Ο Δημήτρης Παναγιωτόπουλος είναι Καθηγητής Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, Δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω και ΣτΕ και Μέλος της Πολιτικής Γραμματείας του Ε.ΠΑ.Μ.

Πηγή: https://www.epamhellas.gr/