Πέρα από το αποτέλεσμα των εκλογών: Η καταλανική κρίση... αγριεύει!

Γράφει ο Γιώργος Μητραλιάς

Με δεδομένο ότι το μεγάλο ζητούμενο των καταλανικών εκλογών της 21ης Δεκεμβρίου είναι κατά πόσο τα τρία ανεξαρτησιακά κόμματα της απερχόμενης και “καταργημένης” κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας θα εκλέξουν τουλάχιστον 68 βουλευτές για να είναι και πάλι πλειοψηφία, κάθε πρόβλεψη είναι πρακτικά αδύνατη.

Ο λόγος απλός: Ελάχιστες ψήφοι αρκούν για να κερδηθεί ή να χαθεί αυτή η τόσο κρίσιμη 68η έδρα. Με άλλα λόγια, ελάχιστες ψήφοι χωρίζουν την εκλογική νίκη από την εκλογική ήττα…

Όμως, αν η έκβαση των εκλογών είναι εντελώς αβέβαιη το ίδιο δεν συμβαίνει και με τη συνέχεια των καταλανικών εξελίξεων που είναι σε μεγάλο βαθμό προβλέψιμη. Ο λόγος και πάλι απλός: Παρά τις προγραμματικές και άλλες αδυναμίες των ηγεσιών του, το ανεξαρτησιακό κίνημα των Καταλανών είναι πια τόσο μαζικό, τόσο ριζοσπαστικό και τόσο (αυτο)οργανωμένο που καμιά κρατική καταστολή, όσο σκληρή κι αν είναι αυτή, δεν μπορεί να το κάνει να συνθηκολογήσει και να εγκαταλείψει τον αγώνα του για δημοκρατία και ανεξαρτησία! Με άλλα λόγια, ό,τι κι αν βγει από τις καταλανικές κάλπες στις 21η Δεκεμβρίου, δεν είμαστε ακόμα παρά στην αρχή μιας μακράς και όλο και πιο σκληρής -αν όχι βίαιης και αιματηρής- αναμέτρησης που μέλλει να κλονίσει συθέμελα την Καταλονία, το Ισπανικό Κράτος αλλά και ολάκερη την Ευρώπη!

Όλα αυτά δεν σημαίνουν βέβαια και ότι το αποτέλεσμα των προσεχών εκλογών είναι αδιάφορο, ότι δεν θα επηρεάσει τις κατοπινές εξελίξεις. Και τρανή απόδειξη της τεράστιας σημασίας που του αποδίδουν οι πολέμιοι της καταλανικής ανεξαρτησίας είναι οι (αντιδημοκρατικές) ενέργειες του ίδιου του καθεστώτος της Μαδρίτης που δεν έχουν κανένα προηγούμενο όχι μόνο στην Καταλονία αλλά και σε όλη τη “δημοκρατική Ευρώπη”. Γιατί; Μα, επειδή νοθεύουν προκαταβολικά και προληπτικά αυτές τις εκλογές με χίλιους δυο σκανδαλώδεις και ελάχιστα ”νόμιμους” τρόπους αρχής γενομένης από το γεγονός ότι εξαναγκάζουν τους ηγέτες της αντίπαλης ανεξαρτησιακής κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας και δημοκρατικά εκλεγμένης κυβέρνησης να διεξάγουν την προεκλογική τους εκστρατεία... μέσα από τις φυλακές της Μαδρίτης (!) ή από τη βελγική τους εξορία!…

Και όχι μόνον αυτό: Το (πελώριο και μόνιμως αποσιωπούμενο από τα ΜΜΕ) σκάνδαλο της προκαταβολικής βίαιης νόθευσης των καταλανικών εκλογών της 21ης Δεκεμβρίου περιλαμβάνει επίσης τη δικαστική δίωξη, με βαρύτατες εξωφρενικές κατηγορίες, 700 Καταλανών δημάρχων, που -επίσης “κατά σύμπτωση”- αποτελούν τη ραχολοκκαλιά του λαϊκού ανεξαρτησιακού κινήματος! Ή τη σύλληψη και φυλάκιση των κύριων ηγετών του οργανωμένου λαϊκού κινήματος! Ή την δια (αστυνομικού και δικαστικού ροπάλου) απαγόρευση κάθε διαμαρτυρίας για την αιματηρή αστυνομική καταστολή και κάθε πράξης αλληλεγγύης στους πολιτικούς κρατούμενους στους οποίους εξάλλου απαγορεύεται (επίσης δια ροπάλου) ακόμα και να αποκαλούνται… “πολιτικοί κρατούμενοι”. Ή την καθημερινή ωμή λογοκρισία, παραβίαση της ελευθεροτυπίας και απαγόρευση της παραμικρής δημόσιας κριτικής στα σώματα ασφαλείας ακόμα και από τα... θύματα των ροπάλων της!

Με τα κατασταλτικά και αντιδημοκρατικά “κατορθώματα” του Ισπανικού Κράτους να μην έχουν τελειωμό δεν είναι να απορεί κανείς με την οργουελιανή ατμόσφαιρα που επικρατεί αυτό το καιρό στην Καταλονία της απαγόρευσης του...”ανατρεπτικού” κίτρινου χρώματος. (1) Ούτε επίσης με το θράσος υπουργού της κυβέρνησης Ραχόι, και συγκεκριμένα του υπουργού εξωτερικώνAlfonso Dastis, που δηλώνει -ατάραχος- στοBBC ότι οι εικόνες της μαζικής ωμής αστυνομικής βίας τη μέρα του δημοψηφίσματος της 1ης Οκτωβρίου που όλοι είδαμε σε ζωντανή μετάδοση ήταν... “πλαστές” και δημιούργημα των ανεξαρτηστών! Ούτε επίσης με τον περίπου δια δημόσιας περιφοράς... έρανο μεταξύ των Ισπανών μεγαλοεπιχειρηματιών για να καλυφθούν τα έξοδα (+ένα μικρό “χαρτζιλίκι”) της καταλανικής προεκλογικής περιοδείας στο πλευρό των δεξιότατων νεοφιλελεύθερων Ciudadanos του πρώην σοσιαλιστή πρωθυπουργού της Γαλλίας Μανουέλ Βαλς. Ενός Μανουέλ Βαλς, καταλανικής καταγωγής, που δεν σταματάει να δίνει συνεντεύξεις και να καταριέται τους ανεξαρτηστές και τους αριστερούς καθώς μάλιστα προσπαθεί να φτιάξει μια νέα “ισπανική” πολιτική καριέρα μετά από την τόσο αποτυχημένη γαλλική του, που έκανε σχεδόν όλη τη Γαλλία να τον αποστρέφεται με αηδία. Με την ίδια ακριβώς αποστροφή και αηδία που τον αντιμετωπίζει δημόσια η καταλανή...αδελφή του Τζιοβάνα όταν δια του τύπου τον καλεί να το βουλώσει!

Πέρα από όλα αυτά, γεγονός είναι ότι, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα των εκλογών, η καταλανική κρίση και αναμέτρηση είναι ακόμα στην αρχή της και θα συνεχιστεί -με σκαμπανεβάσματα- για πολύ ακόμα, καθώς μάλιστα θα τείνει να επεκταθεί και (πολύ) πέρα από την Καταλονία. Ιδιαίτερα ενδεικτικό από αυτή την άποψη είναι μάλιστα το γεγονός ότι έχοντας ξεκινήσει με αμιγώς “εθνικό” περιεχόμενο (την ανεξαρτησία της Καταλονίας), η κρίση και σύγκρουση διευρύνθηκε ήδη στο πεδίο των δημοκρατικών και ανθρώπινων δικαιωμάτων με αποτέλεσμα να γινόμαστε τώρα μάρτυρες του εξής φαινομένου: Να σχηματίζονται, να αντιπαρατίθενται και να συγκρούονται δυο μεγάλα αντίπαλα στρατόπεδα όχι πια τόσο για το ζήτημα της καταλανικής απόσχισης και ανεξαρτησίας όσο για εκείνο της δημοκρατίας και του σεβασμού των στοιχειωδών δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών!

Και είναι αυτήν ακριβώς τη διεύρυνση και μετατόπιση του περιεχομένου της καταλανικής κρίσης και σύγκρουσης στα δημοκρατικά δικαιώματα και τη δημοκρατία που επιμένουν να καμώνονται πως δεν αντιλαμβάνονται τόσο τα καλά μας μεγάλα ΜΜΕ (που βεβαίως κάνουν τη “δουλειά” τους) όσο και το μεγαλύτερο μέρος της καλής μας αριστεράς (που βεβαίως ΔΕΝ ΚΑΝΕΙ τη δουλειά της). Με αποτέλεσμα όχι μόνο να μετατρέπεται -υπό τις επευφημίες τους!- η Καταλονία σε πειραματόζωο και εργαστήριο των πιο αντιδημοκρατικών “πειραματισμών” των αντιδραστικότερων νεοφιλελεύθερων δυνάμεων της Ευρώπης και του κόσμου, αλλά και να δημιουργείται έτσι ένα κακό προηγούμενο που μας αφορά όλους.

Προσοχή λοιπόν επειδή η αδιαφορία μας απέναντι στα πρωτοφανή αντιδημοκρατικά δεινά που υφίσταται ο καταλανικός λαός μάς εθίζει στην ιδέα ότι ακόμα και η λειψή μας σημερινή δημοκρατία είναι ξεπερασμένη “πολυτέλεια” άλλων καιρών ενώ παράλληλα προετοιμάζει το έδαφος για να υποστούμε και εμείς τα ίδια και χειρότερα! Συμπέρασμα: Περισσότερο παρά ποτέ η ήττα του καταλανικού θα είναι και δική μας ήττα και η νίκη του δική μας νίκη!...

Σημειώσεις