Στην Κύπρο αγρόν ηγόρασαν, στην Ελλάδα κουβαλούν άρον-άρον τον ισλαμιστή δικτάτορα Ερντογάν

Του Μιχάλη Ιγνατίου

Η Κύπρος, ως γνωστόν, είναι ο ομφαλός της γης! Το είχε πιστέψει πρώτος ο Αρχιεπίσκοπος και Πρόεδρος Μακάριος, και από τότε όλοι οι διάδοχοι του, αλλά και η πλειοψηφία των πολιτικών, ξυπνούν το πρωί και βομβαρδίζουν τους πολίτες με ένα σωρό μπούρδες, νομίζοντας πως ομιλούν ενώπιον παγκόσμιου ακροατηρίου.

Νομίζουν, επίσης, ότι οι δηλώσεις τους έχουν επιρροή στο Λευκό Οίκο, στο Κρεμλίνο και στο Πεκίνο. Ενίοτε, …ρίχνουν και τα διεθνή χρηματιστήρια! Δεν έχω δει πουθενά αλλού τέτοια έπαρση, ούτε τόση ανευθυνότητα.

Παρακολουθώντας κανείς, από μακριά, την κυπριακή προεκλογική εκστρατεία, αντιλαμβάνεται σε ένα λεπτό ότι ζουν στο γυάλινο κόσμο τους. Μου προκαλεί επίσης εντύπωση ότι η υπευθυνότητά τους είναι ανύπαρκτη, πέραν ελαχίστων εξαιρέσεων. Όπως και να έχουν τα πράγματα, μερικών η θέση για το εθνικό θέμα του Κυπριακού είναι και επικίνδυνη.

Είναι λάθος να βγάζουν τα «άπλυτα» στη φορά, όταν αυτά αφορούν το Κυπριακό. Διότι μπορεί να διεξαχθεί η αντιπαράθεση με άλλο τρόπο και πρέπει αυτό να συμβεί με επιχειρήματα. Ο λαός έχει βαρεθεί τις αλληλοκατηγορίες -και φαίνεται αυτό στις σοβαρές δημοσκοπήσεις, και θα φανεί και στις εκλογές. Είμαι από αυτούς που πιστεύουν ότι θα έχουμε εκπλήξεις σε σημείο που θα τρίβουμε τα μάτια μας. Απαιτούν οι πολίτες να γνωρίζουν τον τρόπο με τον οποίο θα πολιτευθούν οι υποψήφιοι, εάν εκλεγούν. Αυτό είναι το μείζον θέμα.

Ο σημερινός Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας γιατί να αλλάξει την πολιτική των προηγούμενων πέντε ετών; Υπάρχει περίπτωση να πολιτευθεί διαφορετικά στο Κυπριακό; Άλλωστε είναι εγκλωβισμένος σε θέσεις και απόψεις, οι οποίες είναι λάθος -άρα πρέπει να παραδεχθεί αυτό το λάθος. Και αν το παραδεχθεί, γιατί να τον ψηφίσει ο λαός. Έτσι δεν είναι; Βεβαίως είναι άποψή μου ότι βαδίζει σε επικίνδυνο μονοπάτι. Ο ίδιος και πολλοί οπαδοί του πιστεύουν το αντίθετο. Δικαίωμά τους αι δικαίωμά μου…

Αλλά αν κοιτάξει κανείς πως θα είναι η Κύπρος την επόμενη μέρα, τον πιάνει πανικός. Ο έλεγχος της Τουρκίας επί της νήσου θα είναι απόλυτος. Δεν δέχεται οτιδήποτε άλλο ο Ταγίπ Ερντογάν, τον οποίο έσπευσε να προσκαλέσει η ελληνική κυβέρνηση και να τον περάσει από την …κολυμβήθρα της Δημοκρατίας. Μα είστε σοβαροί εκεί στην Αθήνα; Καλείτε σε επίσημη επίσκεψη, επειδή το απαιτεί ο ίδιος, ένα δικτάτορα, ο οποίος έχει γεμίσει τις φυλακές με δημοκρατικούς και προοδευτικούς ανθρώπους. 

Μέγα ατόπημα, ακόμα και αν η πρόσκληση εστάλη για καθαρά λόγους σκοπιμότητας. Και το λάθος το χρεώνονται ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας, ο πρωθυπουργός της Ελλάδας και ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς, ο οποίος στην Άγκυρα, είχε να πει καλά λόγια για τον αυταρχικό ισλαμιστή ηγέτη. Εντάξει, διπλωματική αβρότητα και λοιπά, αλλά είναι και ο επικεφαλής της κατοχικής δύναμης, είναι αυτός που απειλεί καθημερινά την Ελλάδα και την Κύπρο.

Άστε που θα κάνει και τις «μαγκιές» του στην Αθήνα και θα προσβάλει όλο το πολιτικό σύστημα, διότι δεν θα έκαναν κάτι διαφορετικό η Νέα Δημοκρατία και το νέο κόμμα της λεγόμενης Κεντροαριστεράς, που τα βλέπουν όλα καλά και ωραία στην Τουρκία. Εδώ που τα λέμε, καλά θα τους κάνει ο Σουλτάνος και προβλέπω ότι θα ζήσουμε «μεγάλες στιγμές». Αν και επαναλαμβάνω τον εαυτό μου, ομολογώ πως πρώτη φορά ξένος ηγέτης επέβαλε την αποστολή πρόσκλησης.

Το μέγα πρόβλημα για την Ελλάδα και την Κύπρο είναι ότι χάνονται στα εσωτερικά τους προβλήματα, τα οποία εύκολα επιλύονται όταν υπάρχει ίχνος ενότητας και ομόνοιας. Βεβαίως, η ενότητα είναι απόλυτη όταν πρόκειται να καλύψουν τις υποθέσεις διαφθοράς. Ο Ανδρέας Βγενόπουλος έφυγε και στη Λευκωσία ανακουφίστηκε το σύμπαν… Και οι Έλληνες και οι Κύπριοι πολιτικοί είναι μάστοροι στο άθλημα αυτό. Έχουν φροντίσει να ψηφίσουν νόμους που τους αθωώνουν και εδώ και εκεί στέλνουν μερικούς πολιτικούς στη φυλακή για να ξεθυμαίνουν οι πολίτες.

Όταν συναντήθηκε ο Αλέξης Τσίπρας με τον πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ, ο τελευταίος του είπε ότι παρά τα προβλήματα που δημιουργεί στην Αμερική αι στο ίδιο, ο Ταγίπ Ερντογάν παραμένει φίλος του. Αυτό δεν σημαίνει τίποτα, όπως αποδείχθηκε, καθώς οι σχέσεις έχουν επιδεινωθεί σε απίστευτο βαθμό. Την προηγούμενη της επίσκεψης του κ. Τσίπρα στο Λευκό Οίκο, ο κ. Κοτζιάς συναντήθηκε με τον σύμβουλο Εθνικής Ασφάλειας του προέδρου Τραμπ, χωρίς να ανακοινωθεί το περιεχόμενο της συνομιλίας τους. Εικάζουμε όλοι ότι η Τουρκία ήταν βασικό θέμα της συζήτησης.

Δεν γνωρίζουμε τι έχουν στο μυαλό τους ο πρωθυπουργός και ο υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας. Αλλά η πρόσκληση αυτή καθ’ αυτή στον Ταγίπ Ερντογάν, θα δημιουργήσει μύρια προβλήματα στην Ελλάδα, αλλά και στην Κύπρο. Δεν πρέπει να έχουν την παραμικρή αμφιβολία εκεί στο Μαξίμου, ότι οι δηλώσεις του στην Αθήνα, θα προσβάλουν τον ελληνικό λαό… Μακάρι να πέσω εντελώς έξω στην πρόβλεψη μου.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Πέρασε ένας μήνας σχεδόν, και ο εξοχότατος δήμαρχος της Πάφου δεν παρουσίασε κανένα στοιχείο για τους δύο διεφθαρμένους Κύπριους πολιτικούς, ούτε για τις πέτσινες και ανύπαρκτες μετοχές τις δικές μου. Ο άνθρωπος, ψάχνει φαίνεται τα «στοιχεία» και τις «αποδείξεις» αφού κάνει τις βαρύγδουπες καταγγελίες, όχι πριν ως οφείλει ο κάθε σοβαρός πολιτικός. Βεβαίως αν παρουσιάσει στοιχεία και αποδείξεις πρώτοι θα τον συγχαρούμε, αλλά κάτι τέτοιο δεν το βλέπω… Δυστυχώς, έχει καταφέρει γερό πλήγμα στον πόλεμο εναντίον της διαφθοράς. Και ήταν το μοιραίο λάθος του, διότι και αλήθειες να λέει, δεν θα τον πιστεύει κανένας…

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Διάβασα για τη σχέση του ΔΗΚΟ (επί προεδρίας του κ. Μάριου Καρογιάν) με τον …«τρισεκατομμυριούχο» μεγαλοαπατεώνα Αρτέμιο Σώρρα και βεβαίως έφριξα. Διότι πως αλλιώς θα αντιδράσει κανείς όταν ακούει πως σοβαροί, υποτίθεται, πολιτικοί, έχουν σχέσεις με τον καταζητούμενο ΑΠΕΝΤΑΡΟ «επιχειρηματία». 

Ο πρώην εκτελεστικός σύμβουλος της Κεντρικής Τράπεζας Κύπρου Στέλιος Κοιλιάρης, παραδέχεται πως μετά από επιμονή στελεχών και παραγόντων του ΔΗΚΟ (της εποχής Καρογιάν) έγινε μία συνάντηση (μαζί με το Σώρρα) για το ενδεχόμενο δανεισμού της Κύπρου, ώστε να αποφευχθεί το κούρεμα των καταθέσεων. Και βρήκαν τον άνθρωπο που θα …έσωζε την Κύπρο στο πρόσωπο του απατεώνα Αρτέμιου του Πατρινού! Λέει ο κ. Κοιλιάρης ότι από τα πρώτα λεπτά της παρουσίασης, έγινε σε όλους αντιληπτό πως επρόκειτο για μία μη σοβαρή περίπτωση. 

Όσοι έχουν γνωρίσει τον εν λόγω …«τρισεκατομμυριούχο» -πέραν των ψεκασμένων οπαδών του, οι οποίοι από μόνοι τους είναι μία άλλη …κατηγορία- λένε ότι πρόκειται περί μη σοβαρής υπόθεσης. Και είναι να αναρωτιέται κανείς για την ποιότητα και την εξυπνάδα των πολιτικών μας. Τον Σώρρα πίστεψες ρε συ Μάριε; Τον Σώρρα; Αλλά ούτε οι τότε Δηκοϊκοί, ούτε οι Ακελικοί, ούτε και οι Συναγερμικοί ήθελαν να μας ακούσουν τότε. Είχαν βρει την κότα με τα χρυσά αυγά… Θα σκέφθηκαν ότι ο Σώρρας θα μπορούσε και να ενισχύσει τα κόμματά τους, όπως ο Ανδρέας Βγενόπουλος. Και σου λένε γιατί να μην προωθήσουμε τον άνθρωπο. Άσχετα αν οι ισχυρισμοί του ότι κρατά 600 δισεκατομμύρια δολάρια δεν έχουν καμία απολύτως βάση. Άλλωστε η φορολογική του δήλωση εικάζω ότι είναι της τάξης των 2-3 χιλιάδων ευρώ το χρόνο…

Πηγή: mignatiou.com, μέσω http://teleytaiaexodos.blogspot.gr/