Ένας νέος εμφύλιος γεννιέται

Του Κώστα Σταθόπουλου

Εδώ και καιρό λαμβάνει χώρα μία άνευ προηγουμένου αντικομμουνιστική και αντιφιλελεύθερη ή αντιδεξιά προπαγάνδα.

Όχι από αριστερούς ή άλλους απλούς ανθρώπους, υπερασπιστές της φιλελεύθερης πολιτικής.
Όχι από αυτούς ή από συγγενείς τους που έχυσαν το αίμα τους και από τα δύο στρατόπεδα.
Όχι από αυτούς που έζησαν αυτήν την φρίκη και που είχαν και έχουν το παράδειγμα και την γνώση να στραφούν ενάντια σε αυτόν τον διαχωρισμό.
Όχι από ανθρώπους του μόχθου που παλεύουν καθημερινά για ένα κομμάτι ψωμί και η μόρφωσή τους, η ιστορική συγκυρία, οι διδαχές από τους παλαιότερους, η άγνοια τους, τους έκαναν υπερασπιστές της μίας ή της άλλης πλευράς.

Η υστερία αυτή ξεκίνησε από το χειρότερο είδος ανθρώπου που γέννησε και εξέθρεψε αυτή η χώρα και όχι μόνο. Από ανδρείκελα των κομματικών μηχανισμών και όπως πάντα άλλωστε «λαδωμένους» δημοσιογράφους.

Από ανθρώπους ενταγμένους σε κομματικά επιτελεία που ουδόλως τους ενόχλησε η πολιτική τους καταγωγή ή η όποια ιδεολογία τους , όταν γέμιζαν τις τσέπες τους με κρατικά χρήματα, είτε από επιδοτήσεις , είτε από μίζες, είτε ως έμμισθοι εργαζόμενοι ή εργοδότες κάποιου ή κάποιων με συμφέροντα και στις δύο πλευρές.

Φτάνοντας βέβαια μέχρι του σημείου, να ξεχάσουν τον νεκρό παππού , πατέρα ή αδερφό. Τους βασανισμένους και από τις δύο πλευρές, προκειμένου να υπογράψουν την παράδοση της κυριαρχίας της χώρας σε ξένο κατακτητή.

Εκεί ακριβώς δεν υφίσταται πρόβλημα ιδεολογίας. Ενίοτε αντικαθίσταται από ευρώ, διαμερίσματα, οικόπεδα, θέσεις εξουσίας και πολλά άλλα γνωστά εδώ και δεκαετίες.

Την ηθελημένη λοιπόν αντιπαράθεση από τους κυβερνητικούς ή μη σκερβελέδες, έτρεξαν να υποστηρίξουν, στο μεγαλύτερο ποσοστό τους, πάλι ηθελημένα, κατ’ εμέ, κάποιοι υποτίθεται «εκτός συστήματος επαναστάτες» και κάποιοι δεξιούληδες που «κάνουν σωστά την δουλειά τους».

Ξωπίσω όπως πάντα ο γνωστός αφελής, απαίδευτος, ωχαδερφιστής και μεγάλο πουλέν του συστήματος, λαουτζίκος, μαζί με τους άρρωστα ιδεοληπτούντες και των δύο πλευρών.

Ίσως είμαι λάθος. Ίσως οι δικές μου καταβολές , εμπειρίες , γνώση, ιστορία , παιδεία, να μην δικαιολογούν όλα αυτά.

Ίσως το κείμενο αυτό , που απηχεί μόνον τις απόψεις μου, να είναι ένα σκουπίδι στο χορό των σκουπιδιών που αναγκαζόμαστε να ακούμε και να διαβάζουμε καθημερινά.

Εγώ λοιπόν «ο μικρός και ανόητος», θα σας δώσω μία συμβουλή:

Αυτοί που με τόση ευκολία χάρισαν την κυριαρχία της χώρας τους για την οποία χύθηκε αίμα αριστερών και δεξιών. Αυτοί που το μόνο στο οποίο πιστεύουν είναι το χρήμα οι θέσεις εξουσίας και γενικότερα το ευ ζήν. Αυτοί που σκοτώνουν καθημερινά νέους γέρους και οδηγούν σε γενοκτονία μία ολόκληρη χώρα. Αυτοί είναι ικανοί μόνο για το χειρότερο.

Η κατάσταση στην χώρα χειροτερεύει μέρα με την ημέρα. Γνωρίζουν πως έρχεται η σειρά τους και θα λογοδοτήσουν. Ο φόβος τους , θα γεννήσει στο σάπιο μυαλό τους πολλές ιδέες.

Η διάλυση της παιδείας και η διαγραφή της ιστορικής μας μνήμης συνηγορούν σε αυτό.

Ας μην βιώσουμε έναν νέο εμφύλιο. Έχουμε την μνήμη και την γνώση. Πάντα στα δύσκολα σταθήκαμε ο ένας δίπλα στον άλλον.

Στο κάτω κάτω ας σώσουμε την χώρα και έπειτα «ας βγάλουμε τα μάτια μας». Σε αντίθετη περίπτωση, δεν θα έχουμε ούτε χώρα , ούτε χώρο.

Υ.Γ. 1. Αλήθεια έκανε κανείς κάποια έρευνα για το αν και πόσοι από τους μετανάστες που θαλασσοπνίγονται ή ποδοπατούνται παγκόσμια, είναι «αριστεροί και δεξιοί»;

Υ.Γ. 2. Πρός κομματόσκυλα και λοιπούς ιδεοληπτούντες:

«Θέλει αρετήν και τόλμην η ελευθερία». Περισσότερο η πνευματική.

Ο Κωνσταντίνος Σταθόπουλος είναι μέλος της Τ.Ο Ε.ΠΑ.Μ. Ν. Ιωνίας