Σχιζοφρενιογόνο αδιέξοδο

Του Γιώργου Ευαγγελάτου

Αποδεχόμενοι τις νόρμες του Συστήματος οδηγούμαστε σε πλήρες, εξοντωτικό και σχιζοφρενιογόνο αδιέξοδο εκτός και αντιδράσουμε ομαδικά σαν λαός.

Οι μαύρες πλερέζες μας ζώνουν από παντού σε τούτη την κατακαημένη πατρίδα στην οποία οι εθνικοί μειοδότες, οι προσκυνημένοι και εθνοπροδότες πλεόνασαν πάντα.

Το Σύστημα έχει τους τρόπους του

Το σύστημα έχει φτιάξει – τα όργανά του, πολιτικοί, νομικοί, τραπεζίτες, οικονομολόγοι, ψυχολόγοι, επικοινωνιολόγοι, δημοσιογράφοι, πάσης φύσεως τεχνοκράτες ξημεροβραδιάζονται να εφευρίσκουν τεχνάσματα και παγίδες εγκλωβισμού μας και να τα αναμεταδίδουν με ανώδυνο ευνουχισμένο τρόπο στον μαζολαό – ώστε να μας μετατρέψει σε μιας νέας μορφής σκλάβους, δουλοπάροικους ή όπως αλλιώς θέλετε ονομάστε τους, μαζανθρώπους της εποχής μας.


Ο ελληνικός λαός νομίζει ακόμη πως είναι ελεύθερος ίσως η μεγαλύτερη επιτυχία του Συστήματος

Ο κύριος σκοπός του Συστήματος είναι να περνάνε τα πιο αντιδημοκρατικά νομοσχέδια και με τη μέθοδο του σαλαμιού να μας κόβουν τις σάρκες χιλιοστά-χιλιοστά ώστε να πονάμε το δυνατό λιγότερο και όλες οι εγκληματικές τους πράξεις να γίνονται αποδεκτές σαν αναγκαίες και να περνούν αδιαμαρτύρητα από το πόπολο.

Κάθε νομοθέτημα της Βουλής, προεδρικό διάταγμα, ή εκτελεστική εντολή (μασκαρεμένη με τη μορφή νόμου) των υπόδουλων, μνημονιακών κυβερνήσεων βρίθει ανηθικότητας, αμαρτιών και προδοτικών συνθηκολογήσεων με το διεθνές κατεστημένο της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατά πρώτο σκοπό και της Παγκοσμιοποίησης κατά δεύτερο.

Στην πατρίδα μας θα λέγαμε ότι εφαρμόζονται πειραματικά όλες οι μεθοδεύσεις της Παγκοσμιοποίησης και ιδιαίτερα της Ψυχοτεχνολογίας, με ό,τι μπορεί να εμπερικλείει ο γενικός και ασαφής αυτός όρος.

Επειδή όμως δεν επιτρέπεται τέτοιες τραγικές ώρες να παίζουμε «εν ου παικτοίς» σε θολά και άγνωστα ύδατα θα επιχειρήσουμε να αναφέρουμε κάποιες εκ των ισχυρών δυνάμεων που την προωθούν. Την πρωτοκαθεδρία έχουν η Λέχη Μπίλντερμπεργκ, η Τριμερής, ο Τεκτονισμός και οι στοές του ανά τον κόσμο, το Βατικανό και το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως, κολοσσιαίοι τραπεζικοί οργανισμοί ΔΝΤ, Παγκόσμια Τράπεζα, ΕΚΤ, οι Κεφαλαιαγορές και οι οίκοι αξιολόγησης όπως οι Moody’s, οι Goldman Sachs οι Standards & Poor’s κ.λπ. που έχουν τεράστια απήχηση στα κράτη και τους λαούς και ιδιαίτερα στις αγορές, στην οικονομική ανάπτυξη ή κατακρήμνιση και υπερχρέωση ολόκληρων κρατών.[1]

Μετά από αυτό το ξεκαθάρισμα είναι τίμιο όσο κι αναγκαίο να φέρουμε κάποια παραδείγματα των πειραματικών εφαρμογών όπου συγχρονισμένα η ντόπια και η διεθνής ολιγαρχία έχει οσονούπω  επιβάλει στην πατρίδα μας και αν τολμάμε, ας μην υποταχθούμε, στο θέλημά της.

Όλα στημένα εξ αρχής ώστε να ισχυροποιούν το Σύστημα να υποδουλώνει την ελληνική κοινωνία και να δημιουργεί πρόβατα για σφάξιμο.

Ας δούμε για παράδειγμα πως οι νομοθέτες κλείνουν τις τρύπες της πολιτικής διαφθοράς των βουλευτών και των κυβερνητικών εκπροσώπων και στελεχών. Στο άρθρο 86 παράγραφος 1 του Συντάγματος αναφέρεται: «Μόνο η Βουλή έχει την αρμοδιότητα να ασκεί δίωξη κατά όσων διατελούν ή διετέλεσαν μέλη της Κυβέρνησης ή Υφυπουργοί, για ποινικά αδικήματα που τέλεσαν κατά την άσκηση των καθηκόντων τους…»…

Λες και η Βουλή απαρτίζεται από τους πιο αξιόπιστους και τίμιους νομομαθείς και ακέραιους δικαστικούς οι οποίοι είναι τόσο ανιδιοτελείς, ώστε να αποφασίζουν μόνοι για τα παραπτώματά τους και να επιβάλλουν εντελώς ανεξάρτητα και αντικειμενικά τιμωρίες στον εαυτό τους. Όλο τούτο σε τι διαφέρει από μια ομάδα μαφιόζων που αποφασίζει η ίδια για τις παρανομίες της; Φυσικά θα εκτελεί εκείνους που έχει ξεγραμμένους, τα «βαρίδια»  τα οποία έχει λόγους να ξεφορτωθεί διότι κατέχουν ένοχα μυστικά της κι άλλους που κρίνει απαραίτητους και χρήσιμους, τους αθωώνει.

Ας αναφερθούμε τώρα και στις αυθαιρεσίες των μνημονίων που οι ντόπιοι κουίσλινγκς υπέγραψαν με την ευρωμαφία των δανειστών μας:

Μνημόνιο 1 - Δανειακή Σύμβαση – άρθρο 14, παργφ. 5: «Ο δανειολήπτης (ο ελληνικός λαός χωρίς να ερωτηθεί φυσικά), αμετάκλητα και άνευ όρων, παραιτείται από κάθε ασυλία που έχει ή πρόκειται να αποκτήσει, όσον αφορά τον ίδιο ή τα περιουσιακά του στοιχεία»…

Μνημόνιο 2 - Εφαρμοστικός νόμος σχετικά με τις αποκρατικοποιήσεις: «Συνιστάται ανώνυμη εταιρεία με την επωνυμία «Ταμείο Αξιοποίησης ιδιωτικής περιουσίας του Δημοσίου Α.Ε.» (Τ.Α.Ι.ΠΕ.Δ.), με αποκλειστικό σκοπό την αξιοποίηση όλης της περιουσίας του Δημοσίου ή των ΝΟΜΙΚΩΝ ΠΡΟΣΩΠΩΝ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ (Ν.Π.Δ.Δ.) της ιδιωτικής και της δημόσιας περιουσίας (όλα τα ασημικά της χώρας)… Το προϊόν αυτής της αξιοποίησης χρησιμοποιείται αποκλειστικά για την αποπληρωμή του δημοσίου χρέους της χώρας…»… (κι εδώ πάλι αποφασίζουν εν αγνοία του και χωρίς να ερωτηθεί ο ελληνικός λαός, για την περιουσία του δημόσια και ιδιωτική) καταλήγοντας στο κορύφωμα της αυθαιρεσίας την κατάσχεση της δημόσιας όσο και της ιδιωτικής περιουσίας. Αν αυτό δεν αποτελεί την επιτομή της δικτατορίας, της τυραννίας και της αδικίας τότε πότε έχουμε παραβιάσεις των ανθρωπίνων και των δημοκρατικών δικαιωμάτων;

Μνημόνιο 2 σελίδα 427: «Τα μέτρα αυτά (των μνημονίων) θα δώσουν τη δυνατότητα μείωσης της απόκλισης στο επίπεδο του κατώτατου μισθού σε σχέση με τους ανταγωνιστές μας (Κεντρική και Νοτιοανατολική Ευρώπη)».

Με λίγα λόγια σε μια Ευρώπη διαφορετικών ταχυτήτων που χαρακτηρίζεται από αυθαίρετη ανισότητα εργατικών ημερομισθίων και συντάξεων, η Ελλάδα και ο λαός της, πλην της ηγέτιδας τάξης που έχει το δικαίωμα να αποφασίζει, να νομοθετεί και να δικάζει τους κατ’ αυτή παραβάτες των νομοθετικών ανομιών της, καταδικάζεται να συγκλίνει προς τα κάτω με τους χειρότερα αμειβόμενους πληβείους της Ε.Ε. όπως τους Βούλγαρους και τους Ρουμάνους. Θες δεν θες θα το δεχτείς. Κι αν δεν συμμορφωθείς έρχεται ο πέλεκυς της δικαιοσύνης ο οποίος αφού σε ξετινάξει οικονομικά και χρονικά, σε αναγκάζει με τις αποφάσεις είτε του Συμβουλίου της Επικρατείας, είτε του Αρείου Πάγου, να δεχτείς για «εθνικούς λόγους» την εγκυρότητα και αναγκαιότητα των μνημονίων.

«Η πατρίδα βρίσκεται στα πρόθυρα της χρεοκοπίας δεν μπορείς να αρνηθείς να κατασχεθεί το σπίτι σου, να απολυθείς από τη δουλειά σου, ή να εργάζεσαι 12ωρο με ένα τετρακοσάρι τον μήνα κι ανασφάλιστος, μέχρι να σου κόψει το ρεύμα η ΔΕΗ και το νερό ο Δήμος και χωρίς σπίτι να κοιμάσαι με την οικογένειά σου στα παγκάκια». 

Αυτό ακριβώς επικυρώνεται με το Μνημόνιο 3 και τις ρήτρες απόκλισης από το πρόγραμμα. Αν δεν πετυχαίνουν τα μέτρα που «αυτοί» θεσπίζουν, νομοθετούν κι επιβάλλουν δια της βίας για τη μείωση του χρέους θα επιβάλλονται όλο και σκληρότερα μέτρα. Οι Ιθαγενείς της λεηλατημένης χώρας με μισθούς πείνας και συντάξεις-επιδόματα-οικονομικά βοηθήματα, θα αναγκαστούνε να δεχτούν και άλλες μειώσεις από τον «κόφτη». Έτσι αργά ή γρήγορα όλοι θα αναγκαστούμε να δεχτούμε τις μειώσεις και το κατρακύλισμα της ανθρώπινης αξιοπρέπειάς μας τρώγοντας στα συσσίτια του Δήμου και της εκκλησίας μια φορά της ημέρα, ίσως και κάθε δεύτερη.

Αυτή την κατρακύλα, την απελπισία, την υποβάθμιση  της προσωπικότητας κάθε Έλληνα και Ελληνίδας και τον βαθμιαίο ξεπεσμό μας στο εξοντωτικό αδιέξοδο που μας οδηγούν, ονομάζουμε σχιζοφρενιογόνο παράγοντα που επιβάλλεται εκ των άνωθεν από το Σύστημα, θέλοντας και μη.

Σκόπιμα, αλλά και εκ μιας αναπότρεπτης σαδιστικής ροπής προς τον κατήφορο,  την παρακμή, την γενοκτονία και την κοινωνική αυτοκαταστροφή και αυτοδιάλυση, οι ντόπιοι και αλλοδαποί παγκοσμιοποιητές, μας χτυπούν σαν χταπόδια εξωθώντας όλους μας σε μια απόλυτα συγκρουσιακή πορεία με τον εαυτό μας και τον συνάνθρωπο, συν-Έλληνα. Η αρχή του κοινωνικού αυτοματισμού καλά κρατεί με τη μία κοινωνική ομάδα να επιχειρεί την εξόντωση της άλλης.

Καταγράφουμε δύο παραδείγματα σχιζοφρενιογόνου σύγκρουσης του καθημερινού πολίτη με το Σύστημα:

Στην Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων, ένα όργανο αυτόνομο, ανεξάρτητο, αποτελούμενο από ιδιώτες το οποίο δεν δίνει λόγο σε κανέναν, είναι αναγκασμένος ο κάθε Έλληνας πολίτης να αποδίδει στο εξής τους φόρους του είτε το θέλει είτε όχι. Οι φόροι που αυτός θα πληρώνει στο εξής θα πηγαίνουν χωρίς να έχει ο ίδιος  κάποια δικαιώματα ή να απολαμβάνει κάποιων αγαθών όπως ανταποδοτικά τέλη (ένα καλό οδικό δίκτυο, καθαρό νερό, φθηνή ηλεκτρική ενέργεια, μη μεταλλαγμένα τρόφιμα κ.λπ.). στους δανειστές του εξωτερικού.

Είσαι λοιπόν αναγκασμένος να πληρώσεις, μπορείς δεν μπορείς. Είτε κάνεις τζίρο είτε όχι. Αν πληρώνεις τους φόρους σου και δεν έχεις έσοδα θα αναγκαστείς να πουλήσεις όση περιουσία τυχόν έχεις, σκοτώνοντάς τη φυσικά από πλευράς τιμής, για να ξεχρεωθείς. Αυτά προς το παρόν. Στο μέλλον όμως; Πάλι θα οφείλεις. Δεν θα μπορείς να πληρώνεις την ασφάλειά σου, τον ΕΝΦΙΑ, τα αυξημένα τιμολόγια νερού, ηλεκτρικού κ.λπ. Αλλά τότε δεν θα έχεις ακίνητο για πώληση. Επομένως τα πρόστιμα θα συσσωρεύονται στη ΔΕΗ, στο Δήμο, στην Εφορία που ανήκεις.

Κάποια στιγμή θα αρχίσουν οι κατασχέσεις σε ό,τι σου απόμεινε και μετά; Πάλι θα χρωστάς. Θα πληρώνεις αλλά δεν θα τρως, θα γυρίζεις ξυπόλητος με κουρελιασμένα ρούχα, ρεύμα δεν θα έχεις και το νερό θάνε κομμένο. Στο τέλος θα κοιμάσαι στα παγκάκια ή τα σάπια αυτοκίνητα, όπως πολλοί άλλοι ήδη κάνουν. Αν αντιδράσεις και πεις «δεν σας πληρώνω κύριοι, θα κρατήσω τα χρήματα για τα παιδιά μου», τα πρόστιμα αργά ή γρήγορα θα γίνουν τεράστια και πάλι στα παγκάκια ή σε αυτοκίνητο θα μένεις ή σε ερείπιο-καλύβα.

Το αποτέλεσμα και στις δύο περιπτώσεις είναι το ίδιο. Αν πληρώνεις τους φόρους σου  σαν συνεπής πολίτης, εκτός και αν είσαι δημόσιος υπάλληλος ή συνταξιούχος που στα παίρνουν χωρίς να σε ρωτούν, σαν ιδιώτης, είναι εντελώς επισφαλής  η απόδοση φόρου. Κάποια στιγμή δεν θα μπορείς να πληρώνεις όσο και να το θες. Πάλι παράνομος θα είσαι γιατί ο νόμος δεν είναι άνθρωπος. Είναι ένας ψυχρός ισοπεδωτής, αν όχι εκτελεστής.

Ας πάμε στο κόκκινο δάνειο που έχεις. Αν πληρώσεις όπως έχεις συμφωνήσει με την τράπεζα ουδέν πρόβλημα, μόνο που προϋποτίθεται πως έχεις δουλειά και ο μισθός που παίρνεις επαρκεί να ζήσεις και να πληρώνεις μέχρι να ξεχρεώσεις. Αν όμως λόγω κόφτη ο μισθός ή η σύνταξή σου συνεχώς μειώνεται, κάποια μέρα δεν θα μπορείς να το πληρώσεις. Θα έχεις  ακριβώς την ίδια κατάληξη με εκείνον ο όποιος δεν έχει εξ αρχής να  πληρώσει γιατί έχασε την δουλειά του. Και στις δύο περιπτώσεις, με κάποια πιθανή διαφορά χρόνου, ο ένας από τον άλλο, χάνεις το σπίτι σου διότι κατάσχεται είτε γρήγορα είτε λίγο αργότερα.

Παρατηρούμε εδώ την πλήρη κι εμπράγματη εκ των συνθηκών, εφαρμογή της  θεωρίας του διπλού δεσμού για τη γένεση της σχιζοφρένειας του Gregory Bateson. Και στη μία και στην άλλη περίπτωση το σπίτι σου κατάσχεται.

Ένα άλλο παράδειγμα είναι οι γιατροί. Το κράτος τους οφείλει τις ληξιπρόθεσμες οφειλές του ΕΟΠΥΥ τουλάχιστον πέντε ετών. Οι ιδιώτες γιατροί ζουν εξ ιδίων. Φθάσανε από τα 10 ευρώ ανά επίσκεψη στον ΕΟΠΥΥ να τους μένουν 3 ευρώ ανά ασθενή. Όσοι δεν αντέχουν κάτω από το βάρος των παγίων εξόδων, την καθυστέρηση των ληξιπρόθεσμων κ.λπ. κλείνουν τα ιατρεία τους, όσοι ιδιώτες έχουν ακόμη λίπος συνεχίζουν  με την ελπίδα πως θα πάρουν κάποια χρήματα έστω και μειωμένα λόγω clawback αν όχι πετσοκομμένα. Όσοι τυχεροί δεν θα τα έχουν τινάξει μέχρι τότε. Όμως αργά οι γρήγορα κι «οι τυχεροί» θα αναγκαστούν να κλείσουν τα ιατρεία τους γιατί λόγω έλλειψης χρημάτων, πελάτης ιδιώτης δεν θα πατάει στο ιατρείο τους και όσοι ανήκουν στον ΕΟΠΥΥ θα τα παίρνουν καθυστερημένα και κουρεμένα.

Να ληφθεί υπόψη ότι ο δούλος της πεονίας, δεν ξέρει και ίσως δεν καταλαβαίνει τι συμφωνίες κλίνει ο εξουσιαστής με τον τραπεζίτη πχ. Ότι βαδίζουμε σε μια αχρήματη οικονομία που στην επιβάλλουν είτε το θέλεις είτε όχι. Κι όταν ο δούλος-δουλοπάροικος αντιληφθεί την τραγική αλήθεια στο πετσί του, τότε αισθάνεται διάτρητος, απόλυτα ακάλυπτος, στρεσάρεται, πλημμυρίζει τρόμο και φόβο, υφίσταται ένα ψυχικό σοκ, νιώθει ότι χάνει τον έλεγχο με συνέπεια τον πανικό (αυτό ακριβώς υπονοεί η Μελανή Κλάιν στο Δόγμα του Σοκ)[2] θολώνει, αδυνατεί να πάρει αποφάσεις, να διατηρήσει την ψυχραιμία που απαιτείται και αντιδρά συγκεχυμένα με κάποιον από τους πιο κάτω τρόπους.

1) Άρνηση της τραγικότητας, της αδήριτης πραγματικότητας. «Δεν μπορεί να συμβούν αυτά». «Θα πέσουν οι προδότες σε 4 χρόνια», «η επόμενη κυβέρνηση θα κάνει αυτά που υπόσχεται». «Κάποιος τίμιος θα βγει μπροστά και τότε εγώ θα τρέξω να τον υποστηρίξω». Τέτοια είναι αρχικά, η αντίδραση πολλών Ελλήνων που δεν μπορούν να δουν σε βάθος χρόνου. Ζουν στην ψευδαίσθηση κι ευελπιστούν ότι κάποια μέρα κάποιοι (όχι οι ίδιοι ασφαλώς) θα κρεμάσουν τους εθνικούς προδότες για την προδοσία τους. Η ελληνική Ιστορία όμως αποδεικνύει, ιδίως η πρόσφατη, ότι αυτές οι μαριονέττες έχουν ισχυρούς φίλους στα παρασκήνια, επιβιώνουν και διαιωνίζονται και αναλαμβάνουν υψηλά διοικητικά πόστα αν όχι και πολιτικά-κυβερνητικά.

2)Παρορμητική αυτοκτονία, πολλοί έχουν από το 2009 κι εδώ αυτοκτονήσει άλλοι βάζοντας φωτιά στο αυτοκίνητό τους, αναπνέοντας καυσαέρια, πηδώντας από τα μπαλκόνια και οι γυναίκες με λιγότερο επώδυνους τρόπους, με υπνωτικά. Κανείς από αυτούς δεν σκέφθηκε την ηρωική αυτοκτονία όπως του Καψάλη στο Μεσολόγγι, του Μιχαήλ Γιαμπουδάκη στο Αρκάδι, ή του καλόγερου Σαμουήλ στο Κούγκι. Τούτο αποδεικνύει το νοσηρό της απόπειράς τους. Αισθάνονται αδύναμοι, απελπισμένοι, «τελειωμένοι». Αποτελούν την πιο ευτυχισμένη στιγμή του Συστήματος. Τέτοια τελειωμένα, ανίσχυρα κι υποταγμένα ανθρωπάκια θέλει να γίνουμε όλοι. Η αυτοκτονία είναι μια λύση προς χαράν και αγαλλίασιν των ισχυρών οι οποίοι με τέτοια γεγονότα αυξάνουν την αίσθηση υπεροχής, επιβολής στους αδύνατους και επιβεβαιώνουν τον θρίαμβο της ισχύος τους απέναντι στο πλήθος. Νομίζουν ότι δεν υπάρχει ΝΕΜΕΣΗ και τίποτα δεν τους κουνά από τις καρέκλες τους.

Οι πιο πολλοί, σκέφτονται «δεν μπορώ να τα βγάλω πέρα», «τα παιδιά μου, η οικογένεια θα βγουν στο δρόμο, δεν αντέχω άλλο, αφότου χρεοκόπησε η επιχείρησή μου ξεφτιλίστηκα, έχασα την αξιοπρέπειά μου» και τινάζουν τα μυαλά τους στον αέρα. Με την επιβολή των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών όπου θα μπαίνουν σε πλειστηριασμό σπίτια για 501 ευρώ (ένα μικρό χρέος στο Δήμο ή στη ΔΕΗ) τα φαινόμενα αυτά είναι σίγουρο ότι θα πολλαπλασιαστούν.

3)Λόγω της μακρόχρονης ψυχοσωματικής έντασης υπό την οποία ζει εκδηλώνει έμφραγμα, παθαίνει εγκεφαλικό ή ρίχνει τις αντιστάσεις του τόσο πολύ, ώστε να εμφανίζει χρόνια νόσο, σε μια προσωπική μου περίπτωση ασθενής σε ηλικία 49 ετών παρουσίασε νόσο του Πάρκινσον, άλλοι εκδηλώνουν αυτοάνοσα νοσήματα, καρκίνο κ.λπ.

4)Εμφάνιση αντιδραστικού τύπου κατάθλιψης ή ψυχωσικού επεισοδίου και αν υπάρχει κληρονομική επιβάρυνση σχιζοφρένεια ακόμη και καταθλιπτική ψύχωση, με αποτέλεσμα να καταλήγουν σε χρόνια χρήση αντικαταθλιπτικών,  αντιψυχωτικών και αγχολυτικών φαρμάκων (βενζοδιαζεπίνες).

5)Κάποιοι αποφασίζουν να το ρίξουν στην τρέλα «δεν πληρώνω τίποτα», «δεν θα πληρώνω αυτούς για να πεινάσουν τα παιδιά μου». Η ανησυχία όμως και η διαρκής έγνοια ότι θα επακολουθήσουν κατασχέσεις, πρόστιμα διαρκώς αυξανόμενα» τους καίει και ζουν σε μια συνεχή αγωνία με βαρύτατες αργά ή γρήγορα σωματικές επιπτώσεις όπως οι πιο πάνω (στο 4).

6)Άλλοι εντάσσονται σε επί μέρους ομάδες αντίστασης, βρίσκουν κάποιους που τους υπόσχονται ότι με ένδικα μέτρα θα καταφύγουν στη δικαιοσύνη η οποία στην ουσία έχει καταλυθεί από το Σύστημα. Μια δικαιοσύνη κομμένη και ραμμένη στα μέτρα της άρχουσας τάξης (ιδίως στα ανώτατα δικαστήρια όπου προάγονται άνθρωποί της) η οποία αποφασίζει όπως συμφέρει στην συστημική ολιγαρχία. Κι όμως τα γκροπούσκουλα τύπου «ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΤΩΡΑ», «ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ», Κίνημα του ιατρού ΔΗΜΗΤΡΗ ΑΝΤΩΝΙΟΥ, ο Σύλλογος των Ελλήνων Ομολογιούχων που τους τα έφαγε το αδηφάγο στομάχι του Ευάγγελου Βενιζέλου με το PSI κ.λπ. εξακολουθούν και τρέφουν ελπίδες ότι στο μέλλον, λόγω ομαδικής προσφυγής θα δικαιωθούν. Κάτι καθ’ όλα αβέβαιο. Το χειρότερο είναι ότι δεν έχουν την συναισθηματική ωριμότητα, ΟΧΙ ΤΗΝ ΝΟΗΤΙΚΗ, να συμπτύξουν ένα ενιαίο μέτωπο και να ταρακουνήσουν την Ελλάδα. Μένουν διασπασμένοι στο δικό τους περιφραγμένο χώρο κι αισθάνονται αδύναμοι να προχωρήσουν έστω σε στάση πληρωμής, λειτουργική κατάληψη, απεργίες πείνας, διαρκείς διαμαρτυρίες, κ.λπ. Συνήθως δεν είναι διατεθειμένοι, ή αποφασισμένοι να βάλλουν το κεφάλι τους στον ντορβά. Περιμένουν κάποιον άλλο να το κάνει γι’ αυτούς.

Το Σύστημα όμως έχει ήδη φροντίσει να βρει και για τους αγανακτισμένους και ενιστάμενους τη λύση· επιστρατεύει άγουρα, ανώριμα παιδιά στις δυνάμεις καταστολής, τους δίνει το δικαίωμα να οπλοφορούν και να σκοτώνουν νόμιμα, να κάνουν χρήση δακρυγόνων, καπνογόνων ενάντια στους αδερφούς τους και στους πατεράδες και τις μανάδες τους για ένα μισθό-επίδομα 800 ευρώ που παίρνουν και με το πρόσχημα, (πάντα υπάρχουν δικαιολογίες και προσχήματα) την διατάραξη της τάξης και της κοινής ησυχίας(!!!).

Οι λαϊκές αυτές ομάδες και τα πρόσωπα που τις απαρτίζουν είναι όχι απλά ουτοπιστές, αλλά θύματα μιας φαντασίωσης που την κατασκευάζουν ασυνείδητα, για να αντέξουν στο δράμα που ζουν. Πρόκειται για τα επονομαζόμενα κατά την ψυχολογία Ζωτικά Ψέματα.[3] Δεν σκέπτονται παρά πότε θα λήξει το βάσανο τους και να επιστρέψουν στον προηγούμενο φιλήσυχο, βολεμένο τρόπο ζωής τους. Δεν αντέχουν να σκεφτούν ότι το μαρτύριο δεν έχει τέλος, ότι μόλις ξεκίνησε. Στο βάθος όμως υπάρχει η έγνοια και η ανησυχία ότι κάποια στιγμή στο μέλλον, αργά ή γρήγορα, όταν το κράτος πάρει απόφαση να τους κυνηγήσει (πάντα με τη μέθοδο του σαλαμιού, ένας θα χάνει το σπίτι του στο Χαϊδάρι κι ένας άλλος στη Βαρυμπόμπη, για να μην αντιμετωπίσει την γενική εξέγερση και κατακραυγή) θα έχουν άσχημο τέλος. Θα τη βγάζουν χειμώνα καλοκαίρι στα παγκάκια.

7)Κάποιοι άλλοι ίσως οι πιο αισιόδοξοι και θετικοί στη σκέψη, τα βλέπουν όλα με πνευματικό μάτι και πιστεύουν ότι δεν είναι οι ίδιοι το κέντρο του κόσμου αλλά υπάρχει Θεός, έτσι εγκαταλείπονται στο θέλημά Του. Νιώθουν και βιώνουν ότι στέκει κοντά τους σαν στοργικός  Πατέρας που φροντίζει και προνοεί για τα παιδιά Του. Αφήνονται στο έλεος και στην αγάπη Του και ησυχάζουν από την αγωνία και την αίσθηση Κατοχής από τους ευρωβαρβάρους που όλοι οι Έλληνες έχουν, έστω κι αν κάποιοι δεν τολμούν να το ομολογήσουν. Βέβαια κι αυτοί οφείλουν να αγωνιστούν ν’ αναστηθεί το Έθνος τούτο και να ανατραπεί το φιλελεύθερο αστικό σύστημα του νόμου της ζούγκλας όπου ο οικονομικά και πολιτικά ισχυρός καταβροχθίζει τον αδύνατο, κι όχι να επαναπαύονται σαν κάποιους που το «παίζουν» Χριστιανοί αλλά συντηρούν και υποθάλπουν το Σύστημα εφόσον συμπλέει με τα συμφέροντά τους. Κύριος τρόπος δράσης τους είναι να δώσουν το παράδειγμα της ενότητας και του πατριωτισμού ανεξάρτητα αν ο διπλανός τους πιστεύει στον Χριστό ή όχι. Έτσι κι αλλιώς αδερφός τους συν-Έλληνας είναι.

Γενικό συμπέρασμα: Το σύστημα ποντάρει στην αγωνία, το άγχος και την καθημερινή μέριμνα των πολλών «θα τη βγάλω σήμερα καθαρή  ή όχι;», «θα μπορέσω να πληρώσω τους φόρους και τις λοιπές υποχρεώσεις μου τούτο το μήνα ή όχι;» ώστε ο καταβεβλημένος, χωρίς διάθεση για ζωή, πολύ περισσότερο στο να σκεφτεί, να ελπίζει ή να έχει όραμα για κάτι Έλληνας, να υποκύπτει άνευ αντίδρασης στις δαγκάνες του. Άραγε υπάρχει κάποιος αντικειμενικός τρόπος αντίδρασης στο «Δόγμα του ΣΟΚ», στην μπουλντόζα του Συστήματος που τα ισοπεδώνει όλα;

ΤΡΟΠΟΙ ΔΡΑΣΗΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗΣ ΣΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ

Ένας τρόπος αντίδρασης είναι το GREXIT ΓΙΑ ΝΑ ΕΠΙΖΗΣΟΥΝ ΚΑΠΟΙΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ. Προϋποθέτει την βίαιη ΩΡΙΜΑΝΣΗ ώστε να συνειδητοποιήσει την ανάγκη για ΕΝΟΤΗΤΑ ο λαός.

Το  ΕΝΙΑΙΟ ΠΑΛΛΑΪΚΟ ΜΕΤΩΠΟ είναι μια προσπάθεια για την ανατροπή του σχιζοφρενιογόνου συστήματος. Ενώνει τον ελληνικό λαό κάτω από πέντε βασικά προτάγματα, ξεκαθαρίζει τους στόχους για όποιον νοιάζεται να αγωνιστεί και δίνει μια προοπτική για το ξεπέρασμα της σχιζοειδούς σύγκρουσης που το Σύστημα μας οδηγεί με τον ίδιο τον εαυτό μας πρώτα και με το περιβάλλον μας κατά δεύτερο σκοπό.

Υπάρχουν όμως πολλοί τρόποι και τεχνικές αντίδρασης στο Σύστημα μέχρι ανατροπής. Ένας σίγουρος, εφικτός και άμεσα εφαρμόσιμος κατά τη γνώμη μας τρόπος, είναι:

Η Δύναμη προέρχεται μόνο μέσα από την Ενότητα και η Ενότητα πραγματώνεται μόνο μέσα από την πίστη σε έναν ιερό σκοπό.[/caption]

Η Ένωση σε μικρές ομάδες αλληλοϋποστήριξης με ταυτόχρονη Συγκρότηση ομοιογενών ομάδων αυτογνωσίας-αυτοσυνειδησίας κάτω από ειδικούς καθοδηγητές που δεν είναι απαραίτητο να αναφερθούν τώρα. Τελικός στόχος η σύμπτυξη ενός μεγάλου αντιστασιακού μετώπου.

Αυτές οι ομάδες στηρίζονται πάνω στις πιο κάτω αρχές:[4]

Βασικές αρχές των ομάδων συνειδητοποίησης μέσω βραχύχρονης ομαδικής ψυχοθεραπείας (διάρκειας όχι μεγαλύτερης των 12 εβδομάδων).

Ποιες είναι οι Αρχές:

1) Η Μετάδοση πληροφοριών με τη Διδαχτική Καθοδήγηση  στη διαδραστική ομαδική ψυχοθεραπεία

2)Η ενστάλαξη ελπίδας και η θετικοποίηση της σκέψης

3)Η Καθολικότητα των συμπτωμάτων (δεν είμαι μοναδικός/ή)

4)Επίτευξη  Αλτρουϊσμού, (κερδίζεις δίνοντας παρά λαμβάνοντας)

5)Διορθωτική ανασύσταση της πρωτογενούς οικογένειας

6)Ανάπτυξη τεχνικών κοινωνικοποίησης όπως role playing, drama therapy κ.λπ.

7)Ανάπτυξη Μιμητικής Συμπεριφοράς μεταξύ των μελών της ομάδας  (θεραπεία του θεατή ή δι’ αντιπροσώπου).

8)Διαπροσωπική μάθηση

9) Αύξηση συναισθημάτων Αλληλεγγύης και  Συνεκτικότητας  μεταξύ των μελών

10)Συναισθηματική αφομοίωση (η βίωση της διορθωτικής συγκινησιακής εμπειρίας) που οδηγεί στην… ΚΑΘΑΡΣΗ

[1]Ν. Ψαρουδάκη: «Σκοτεινές Δυνάμεις και Χριστιανισμός», Εκδόσεις Χ.Δ., Gonzales Mata: «Οι Αληθινοί Αφέντες του Κόσμου», Εκδόσεις ΛΟΓΟΘΕΤΗΣ, Αθήνα 1996. Βασίλης Ατζακλής: «ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ ΜΑΣΟΝΙΑ-ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ», Εκδόσεις Μπίμπη, David Yallop: «Τα Παρασκήνια του Βατικανού», Εκδόσεις Μπίμπης, Αθανάσιος Στριγάς: «Παγκόσμιοι Εντολοδότες», Εκδόσεις ΝΕΑ ΘΕΣΙΣ. Δημήτρης Καζάκης: «Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΜΠΗΙΑ. Το χρονικό μιας προαναγγελθείσας χρεοκοπίας», Εκδόσεις ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ, εκδ. 2012.

[2] ΝΑΟΜΙ KLEIN: «ΤΟ ΔΟΓΜΑ ΤΟΥ ΣΟΚ, Η Άνοδος του Καπιταλισμού της Καταστροφής», Εκδόσεις Λιβάνη, Αθήνα 2010.

[3]Για τα ΖΩΤΙΚΑ ΨΕΜΑΤΑ και την αναγκαιότητά τους για τη διατήρηση της ζωής θα αναφερθούμε σε άλλη εργασία μας.

[4]Irvin Yalom: “THE THEORY AND PRACTICE OF GROUP PSYCHOTHERAPY”,  1970 Basic Books, New York τροποποιημένα και επαυξημένα από τον συγγραφέα του άρθρου.


Ο Γ. Ευαγγελάτος είναι Νευρολόγος, Ψυχίατρος Παίδων-Ενηλίκων, Ψυχαναλυτής και μέλος του Εθνικού Συντονιστικού Συμβουλίου του Ε.ΠΑ.Μ.