Η πολιτική εκβιασμών δεν έχει τέλος από Βερολίνο - Βρυξέλλες

Του Απόστολου Ρόσσιου 

“Παρά τις όποιες ελλείψεις, η κατάσταση πλέον έχει αλλάξει. Αυτό το αναγνωρίζει ο καθένας. Η Ελλάδα μπορεί, λοιπόν, πραγματικά να ελπίζει σε μια νέα εποχή μετά τη λήξη του τρέχοντος προγράμματος. (Δηλαδή του παρόντος μνημονίου). Χρειάζεται νηφαλιότητα, σοβαρότητα, σωστός σχεδιασμός”. Αυτή θα είναι στο εξής, η μόνιμη επωδός, ειδικά από τα κέντρα Βρυξελλών και Βερολίνου. Και βεβαίως αυτά μεταφέρονται πλέον και από τα εγχώρια ΜΜΕ για λαϊκή κατανάλωση.

Για παράδειγμα ένα άρθρο στο ΑΠΕ το οποίο προωθήθηκε ευρέως, (από ξένο θεσμικό!) αναλύει την μελλοντική πορεία της Ελλάδας. Και λέει μεταξύ άλλων, δημιουργώντας παράλληλα και το απαραίτητο κλίμα: “Μπορεί η Ελλάδα να μην χρειαστεί ένα τέταρτο πρόγραμμα ή μια προληπτική γραμμή στήριξης μετά τη λήξη του τρέχοντος προγράμματος το καλοκαίρι του 2018; Ναι. Υπό πολύ συγκεκριμένες προϋποθέσεις: Να έχει πρώτον, προηγηθεί μια διευθέτηση του χρέους από τους εταίρους μας με τρόπο που να διασφαλίζεται η βιωσιμότητά του όπως ζητούν η κυβέρνηση και οι θεσμοί (κυρίως το ΔΝΤ και η ΕΚΤ)”.

Τι σημαίνει αυτό;
Ότι, νομιμοποιούμε και αποδεχόμαστε πλήρως το (απεχθές, επονείδιστο κλπ) χρέος, το οποίο θα το πληρώνουν μέχρι και τα δισέγγονά μας. Έτσι, κλείνει οριστικά αυτό το κεφάλαιο. Βεβαίως, δεν παραλείπει ο “θεσμικός” να αναφέρει, ότι πρέπει να έχουν ολοκληρωθεί με επιτυχία και ταχύτητα τουλάχιστον δύο αξιολογήσεις και να έχουν υλοποιηθεί οι εναπομείνασες μεταρρυθμίσεις! Αντιλαμβανόμαστε προφανώς τι σημαίνει αυτό.

Όμως, αυτό που έχει επιπρόσθετο ενδιαφέρον, είναι το σημείο που αναφέρει ο συντάκτης αυτού του “πονήματος”, για την πορεία μετά τα μνημόνια. Όπως αναφέρει, υπάρχει ακόμη μία προϋπόθεση για να ελπίζει η χώρα μας για τη νέα εποχή: είναι να μην γίνουν κινήσεις και πρωτοβουλίες, όπως η ακύρωση μεταρρυθμίσεων μετά τη λήξη του προγράμματος!

Αυτό σημαίνει κατά τις επιταγές των εταίρων μας φυσικά, ότι θα εκληφθεί από τις αγορές ως αρνητικό γεγονός με αποτέλεσμα η Ελλάδα να χάσει την πρόσβαση (που επανέκτησε στην αγορά ομολόγων στις 25 Ιουλίου) και θα πρέπει να ζητήσει ένα νέο μνημόνιο, κάτι εξόχως δύσπεπτο πολιτικά και καταστροφικό οικονομικά και κοινωνικά!

Δηλαδή, τι μας λέει ο συντάκτης του “πονήματος”, το οποίο δημοσίευσε το ΑΠΕ παρακαλώ; Ότι δεν πρέπει να εκλεγούν αντιμνημονιακές κυβερνήσεις, εις τον αιώνα τον άπαντα! Διότι, θα “ενοχληθούν” οι δανειστές και θα μας υποχρεώσουν σε νέο ακόμη πιο οδυνηρό μνημόνιο! Πρόκειται για τον απόλυτο ορισμό του εκβιασμού!

Η αναφορά όμως για τα “καλά και θετικά αποτελέσματα των μνημονιακών πολιτικών” δημιουργεί ανάμεικτα συναισθήματα, τα οποία μόνο θετικά δεν είναι. Για παράδειγμα, ο συντάκτης του κειμένου, αναφέρει ότι “επικρατεί εργασιακή ειρήνη, η οικονομία απέκτησε σημαντική εξωστρέφεια με τον εξαγωγικό αναπροσανατολισμό των επιχειρήσεων, ο τουρισμός παρουσιάζει ισχυρή βελτίωση από χρονιά σε χρονιά”!

Επίσης, το τραπεζικό σύστημα βρίσκεται σε φάση ανάκαμψης, παρά τα όποια υφιστάμενα προβλήματα. Η κεφαλαιακή επάρκεια των τραπεζών βρίσκεται σε εξαιρετικά υψηλά επίπεδα (αν και η ποιότητά της δεν είναι ακόμη η απολύτως επιθυμητή). Η εξάρτηση από το ELA μειώνεται σταδιακά και σταθερά. Το νέο πλαίσιο για τον εξωδικαστικό συμβιβασμό και η επικείμενη διενέργεια ηλεκτρονικών πλειστηριασμών αναμένεται να βοηθήσει στην αποκλιμάκωσή του προβλήματος των κόκκινων δανείων και στην αντιμετώπιση των στρατηγικών κακοπληρωτών. Οι καταθέσεις επιστρέφουν σταδιακά (και με αργό ρυθμό είναι αλήθεια).

Τέλος, σοβαρή αναφορά, γίνεται και για την “εξάλειψη του πολιτικού κινδύνου για τη χώρα”! Και τι εννοεί; Ότι “οι πολιτικοί με τις γραφικές ιδέες βρίσκονται ως επί το πλείστον εκτός κοινοβουλίου, τα ακραία κόμματα έχουν περιορισμένη απήχηση στην κοινωνία και σε μεγάλο βαθμό, ο πολιτικός διάλογος διεξάγεται στη βάση λογικών επιχειρημάτων.

Και τι ζητάει ο “θεσμικός”,δηλαδή οι τοκογλύφοι - δανειστές; Να συμφωνήσουν τα κόμματα το 2020 να εκλέξουν ξανά τον Προκοπή Παυλόπουλο! Για να μην υπάρξει περίπτωση εκλογών! Δεν υπάρχει έλεος!

 Ο Απ. Ρόσσιος είναι δημοσιογράφος, υπεύθυνος του Γραφείου Τύπου του Ε.ΠΑ.Μ.