Όσο οι διακοπές διαρκούν ας δούμε τις πληγές μας και ας πάρουμε αποφάσεις

Του Δημήτρη Κυπριώτη

Η ραστώνη του Καλοκαιριού μπορεί να συνεχίζεται για αρκετούς ακόμη, όμως οι πληγές που άνοιξαν στην Ελλάδα και στους Έλληνες οι πολιτικές των μνημονιακών και εν πολλοίς δασολογικών κυβερνήσεων, όχι μόνο παραμένουν ανοικτές, αλλά απειλούν ακόμη και για τα χειρότερα.

Παρόλο που σε αγαστή «συνεννόηση» κυβέρνηση και αντιπολίτευση προσπαθούν να κρατήσουν τον πολιτικό διάλογο όσο ποιο μακριά από τα φλέγοντα και σοβαρά ζητήματα, τόσο το οικονομικό, όσο και το πολιτικό αλλά και το  ηθικό ναυάγιο της χώρας,  δεν μπορούν να το καλύψουν με τίποτα.

Οι λόγοι είναι πάρα πολλοί και σύνθετοι, αφού μετά την κατάρρευση της πολυδιαφημισμένης κυβερνητικής επιτυχίας της 2^ης αξιολόγησης και της εξόδου στις αγορές, οι αλλεπάλληλες κυβερνητικές συσκέψεις μέσα στην κάψα του Καλοκαιριού, είναι σίγουρο ότι θα φέρουν κακά μαντάτα και οι προετοιμασίες  γίνονται μόνο και μόνο  για  να βρεθεί η κατάλληλη φόρμουλα για το καλλίτερο σερβίρισμα  στον «κοσμάκη»

Μπορεί να μας πρήζουν με το να μας λένε συνεχώς και με κάθε τρόπο, ότι η συμφωνία που έκλεισε με τους δανειστές βελτίωσε το οικονομικό κλίμα, η αλήθεια όμως είναι πολύ διαφορετική, που αποτυπώνεται εύκολα  από μια ματιά ενός αντικειμενικού παρατηρητή, ακόμα και αν δεν είναι ειδικός περί τα οικονομικά.

Γιατί πως μπορεί να δικαιολογηθεί ένα  κάλο οικονομικό κλίμα, όταν οι πολίτες, στη συντριπτική τους  πλειοψηφία, δεν πλήρωσαν  την 1^η δόση της αισχρής φορολογίας που τους έχει επιβληθεί και όταν μάλιστα δεν έχουν εκδοθεί ακόμη και τα αναλογούντα χαράτσια του ΕΝΦΙΑ;

Ας δούμε λοιπόν με την ησυχία που μας παρέχει η περίοδος, πως εννοούν οι εφιάλτες της ελληνικής οικονομίας το καλό κλίμα που δημιούργησαν, για να δούμε τι μπορεί να γίνει:

Η συμφωνία που έκλεισαν οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ με τους δανειστές-τοκογλύφους, ήρθε σε συνδυασμό που έγινε με έναν καινούργιο γύρο δημοσιονομικής προσαρμογής, που προβλέπει  τη μείωση των συντάξεων από το 2019, τη μείωση του αφορολόγητου από το 2020 και τα πρωτόγνωρα πλεονάσματα που θα βγουν  από το αίμα των Ελλήνων, της τάξεως του 3,5% μέχρι το 2022 και στη συνέχεια με 2% , όσο ο λαός θα ανέχεται τέτοιες κυβερνήσεις. Και όλα αυτά δόθηκαν  με μία αμφιλεγόμενη δήλωση ανωνύμων, ότι μπορεί και να υπάρξει κάποια ρύθμιση χρέους! 

Μετά από εννιά χρόνια ύφεσης, από τα οποία τα επτά είναι σε καθεστώς μνημονίων, είχαμε το μεγαλύτερο οικονομικό κόστος και τις μεγαλύτερες θυσίες που γνώρισαν ποτέ οι Έλληνες. Στα χρόνια αυτά  χάθηκε στην κυριολεξία το 27% του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος (ΑΕΠ) και  εξαφανίστηκαν τα τρία πακέτα στήριξης των τραπεζών. Τα οικονομικά στοιχεία ενεργητικού της χώρας, δηλαδή του Δημοσίου, των Επιχειρήσεων και των Νοικοκυριών, έχασαν το 50% της αξίας τους. Παρόλα αυτά, η αγοραστική δύναμη του κατά κεφαλήν ΑΕΠ, βρίσκεται  35% χαμηλότερα από το μέσο όρο της Ευρωζώνης. 

Αυτό το οικονομικό θαύμα μας έφεραν οι ελληνικές κυβερνήσεις και οι Ευρωπαίοι  σύμμαχοι μας!! Ας τους θαυμάσουμε, ας τους ξαναψηφίσουμε, μην τυχόν και τους χάσουμε και γίνουμε Β. Κορέα!!

Με αυτά και με εκείνα και ενώ η κυβέρνηση καμαρώνει για τις επιτυχίες της  και διαλαλεί σε όλους τους τόνους ότι θα εξαντλήσει την 4ετία και τότε θα κάνει λογαριασμό, η αξιωματική αντιπολίτευση από την πλευρά της .. μάχεται σφοδρά για τους …σημαιοφόρους. Όμως την ίδια στιγμή:

Το σύνολο των επιχειρήσεων λειτουργεί μέσα σε ένα περιβάλλον όχι δυσμενές άλλα άθλιο στην κυριολεξία, που κάνει αδύνατη κάθε προσπάθεια ανάληψης πρωτοβουλίας και  καινοτομίας,  ενώ η έλλειψη ρευστότητας και η ανύπαρκτη ζήτηση, επιβαρύνει ακόμη περισσότερο την κατάσταση του άθλιου που προαναφέρθηκε.

Που είναι τώρα οι τράπεζες με τα πακέτα στήριξης που πήραν; που είναι τα επιπλέον της δόσης, περίπου 800 εκατ. Ευρώ, που θα δίνονταν στις ανεξόφλητες υποχρεώσεις του Κράτους; Αντί αυτών των ενεργειών, που μπορεί και να έδιναν κάποια ανάσα, συνεχίζεται αμείωτη η μείωση των περιουσιακών στοιχείων των τραπεζών ακόμα  και αυτών που βρίσκονται στο εξωτερικό  και κανείς δεν ξέρει που διοχετεύονται οι εισπράξεις από αυτό το ξεπούλημα που γίνεται. Ταυτόχρονα, συνεχίζεται η εκποίηση των περιουσιακών  στοιχείων του κράτους, προκειμένου να διοχετευθεί το όποιο τίμημα  για την πληρωμή τόκων του χρέους και η εκποίηση της ιδιωτικής  περιούσιας των Ελλήνων μέσω κατασχέσεων, πλειστηριασμών και του ξεπουλήματος των κόκκινων δανείων σε εταιρίες offsore φαντάσματα  του εξωτερικού,ίσως και του εσωτερικού, "έναντι πινακίου φακής".

Από την άλλη πλευρά, οι βιοτεχνίες, οι εμπορικές επιχειρήσεις και οι πολύ μικρές επιχειρήσεις, έχουν κηρύξει κατάσταση έκτακτης ανάγκης, με την τάση των λουκέτων συνεχώς να αυξάνει .Και φυσικά  κοντά στις επιχειρήσεις , το μάρμαρο το πληρώνουν  όπως πάντα οι εργαζόμενοι σε αυτές, που κακοπληρώνονται ή έχουν λαμβάνειν, ή ακόμη  βρίσκονται στο ψάξιμο για κάποια νέα δουλειά, πράγμα εξαιρετικά δύσκολο.

Αυτή είναι η πραγματικότητα. Οι κυβερνήσεις συστήνουν συνεχώς υπομονή και κάποτε …θα φέξει και ο κόσμος φυτοζωεί, μεταναστεύει, πολλοί αυτοχειριάζονται και οι περισσότεροι πεθαίνουν. Που θα πάει όμως αυτή η κατάσταση, τι μπορεί να γίνει; Ο κόσμος αγωνιά , ρωτάει, θέλει να μάθει να του πουν την αλήθεια, αλλά δυστυχώς όχι μόνο του λένε ψέματα, αλλά τον φοβίζουν ακόμα περισσότερο, τον απειλούν ακόμη και με πόλεμο, μην τυχόν και σκεφτεί να κάνει κάτι άλλο από αυτό που του υπαγορεύουν με κάθε τρόπο.

Όλοι αναγνωρίζουν ότι το άθλιο πολιτικό και ξευτελισμένο πολιτικό σύστημα έχει βαριές ευθύνες  και πρέπει να πληρώσει για αυτές, όμως  τώρα πρέπει να βρεθεί μια λύση, μια εναλλακτική λύση στην εφαρμοζόμενη πολιτική, που να μπορεί να βγάλει τον τόπο από το αδιέξοδο, όσο πιο γρήγορα γίνεται,  πριν χαθεί ολοκληρωτικά όχι μόνο ο πληθυσμός,  αλλά και η ίδια  η χώρα!

Πολλοί ισχυρίζονται ότι αυτή η αλλαγή είναι πολύ δύσκολη για να γίνει,  αφού η ποιότητα του πολιτικού προσωπικού είναι σήμερα δεδομένη   και δεν μπορεί να αλλάξει εύκολα.Πιστεύουμε όμως ότι αυτός ο ισχυρισμός δεν είναι αποδεκτός από την πλειοψηφία του ελληνικού λαού και  δεν υιοθετεί αυτήν την άποψη. 

Οι Έλληνες σε μεγάλο ποσοστό, όπως αυτό εμφανίζεται  σε έρευνες της κοινής γνώμης, γνωρίζουν ότι υπάρχουν πατριωτικές, δημοκρατικές δυνάμεις όπως άλλωστε και ξεχωριστές  ανεξάρτητες προσωπικότητες,που έχουν το πολιτικό σθένος, τη θέληση και τις γνώσεις  που απαιτεί το εγχείρημα  της αλλαγής της ποιότητας του πολιτικού προσωπικού. 

Και αυτό το βήμα  είναι αναγκαίο να γίνει, για  να σταματήσει  ο κατήφορος της χώρας και να έλθει σε κατάσταση ισορροπίας και ανάπτυξης, ώστε τελικά να επιτευχθεί ο μεγάλος στόχος της  Πατριωτικής Εθνικής Αναγέννησης! 

Αυτήν ακριβώς την Αναγέννηση χρειάζεται σήμερα ο ταλαιπωρημένος ελληνικός λαός και αυτή θα προέλθει, μόνο  αν ο λαός εμπιστευτεί αυτές τις Πατριωτικές Δημοκρατικές Δυνάμεις και  τους δώσει τη δύναμη που χρειάζεται ώστε να δημιουργηθεί η Πατριωτική Δημοκρατική Κυβέρνηση, που θα εγγυάται αυτήν την πορεία γιατί κυρίαρχο στοιχείο της θα είναι ίδιος ο λαός!

Εμείς τολμάμε και το λέμε. 

Το Ε.ΠΑ.Μ. μπορεί να παίξει καταλυτικό ρόλο στην κατεύθυνση αυτή! Χρειάζεται όμως την ενίσχυσή του από μεγάλες μάζες του Λαού.

Ο Δ. Κυπριώτης είναι στρατηγός ε.α., μέλος της ΠΓ και Οργανωτικός Γραμματέας του Ε.ΠΑ.Μ.

Πηγή: dimtris-kypriotis.blogspot.gr