Γόρδιος πετρελαϊκός δεσμός

του Δημήτρη Μηλάκα

Αρχίζει ο τρελός χορός δισεκατομμυρίων για τα ενεργειακά αποθέματα της Ελλάδας

Τυχαίο ή όχι, η σύμπτωση της μετάβασης της χώρας σε καθεστώς οικονομικής (και όχι μόνο) επιτροπείας με την εμφάνιση πολλά υποσχόμενων ενεργειακών κοιτασμάτων και εταιρειών – κολοσσών που σπεύδουν να τα εκμεταλλευτούν είναι αξιοσημείωτη.

Επίσης αξιοσημείωτες είναι οι προβλέψεις για τα κολοσσιαία πρωτογενή πλεονάσματα που θέλουν να επιβάλουν οι δανειστές για τα επόμενα πενήντα χρόνια στην ελληνική οικονομία δημιουργώντας, με αυτόν τον τρόπο, υποθήκες τις οποίες θα εξαργυρώσουν για λογαριασμό τους στην περίπτωση που η Ελλάδα αξιοποιήσει τα ενεργειακά της κοιτάσματα.

Όσο κι αν οι συμπτώσεις είναι μέσα στη ζωή, η εμφάνιση της πολλά υποσχόμενης ενεργειακής....
προοπτικής της Ελλάδας εμφανίστηκαν ταυτόχρονα με τη δρομολόγηση της υπογραφής του πρώτου μνημονίου. Μάλιστα είναι αξιοσημείωτο ότι, ταυτόχρονα με την εμφάνιση αυτής της προοπτικής, αναβαθμίστηκε και το τουρκικό ενδιαφέρον στο Αιγαίο απαγορεύοντας στην ουσία κάθε σκέψη για την εκμετάλλευσή του, καθώς κάτι τέτοιο προϋποθέτει ρύθμιση των ελληνοτουρκικών θαλάσσιων συνόρων και χάραξη των οικονομικών ζωνών μεταξύ των δύο χωρών.

Σύναξη πολυεθνικών

Ενόσω, λοιπόν, η κατάσταση είναι επικίνδυνα ασαφής και φορτισμένη στο Αιγαίο, με τη διαρκή καθημερινή προκλητική τουρκική στρατιωτική δραστηριότητα (πτήσεις πάνω από κατοικημένα ελληνικά νησιά, αγκυροβόλιο ή ασκήσεις δίπλα σε ακτές ελληνικών νησιών, επίδειξη σημαίας πολεμικών πλοίων ανάμεσα σε Πάρο – Νάξο και εκατοντάδες παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου), το ενδιαφέρον για τους ενεργειακούς πόρους της Ελλάδας δεν σταμάτησε.

Ήδη έχουν εμφανιστεί αξιόπιστα στοιχεία ερευνών για ύπαρξη εκμεταλλεύσιμων κοιτασμάτων εκεί όπου δεν υπάρχει τουρκική αμφισβήτηση: στη δυτική Ελλάδα / Ιόνιο και στο Λιβυκό Πέλαγος, εκεί όπου εκκρεμεί η οριοθέτηση της ΑΟΖ.

Ήδη έχει γίνει γνωστό ότι στο ενεργειακό παιχνίδι, στη θαλάσσια περιοχή από την Πελοπόννησο έως τη Γαύδο, συμμετέχουν οι πολυεθνικές ΕxxonMobil και Total, που ήδη έχουν συμφωνήσει να προχωρήσουν σε έρευνες με βάση τα στοιχεία των σεισμογραφικών μετρήσεων που έχουν στη διάθεσή τους, ενώ στην κοινοπραξία τους θα συμμετέχουν και τα ΕΛΠΕ.

Σύμφωνα με πληροφορίες που δημοσίευσε η «Καθημερινή», ΕΛΠΕ, ΕxxonMobil και Τοtal προετοιμάζουν τον φάκελο για να καταθέσουν αίτηση διεκδίκησης της υποθαλάσσιας περιοχής από τη Νότια Πελοπόννησο μέχρι τη Γαύδο με διαδικασίες fast track. Ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας φέρεται να ενημερώθηκε για τον σχεδιασμό των συγκεκριμένων πολυεθνικών από την περασμένη Παρασκευή σε συνάντηση που είχε με κορυφαία στελέχη τους στην Αθήνα.

Αξίζει να σημειωθεί, προκειμένου να γίνει αντιληπτή η σοβαρότητα της εν λόγω δραστηριότητας, ότι οι εν λόγω εταιρείες διεκδικούν για έρευνα και εκμετάλλευση υδρογονανθράκων μια περιοχή 20.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων και τα διοικητικά συμβούλια των δύο μονοπωλίων έχουν εγκρίνει επενδύσεις συνολικού ύψους 10 δισ. δολαρίων! Το ύψος και μόνο της επένδυσης αποκαλύπτει την προσδοκία του κέρδους που εκτιμούν ότι μπορούν να αποκομίσουν οι εν λόγω πετρελαϊκοί κολοσσοί. Ανάλογους υπολογισμούς πιθανότατα κάνουν και οι δανειστές, οι οποίοι έχουν στο χέρι όχι μόνο τα σημερινά, αλλά και τα μελλοντικά έσοδα του ελληνικού κράτους…

«Ενεργειακή ασφάλεια»

Δεν είναι μυστικό ότι όπου υπάρχει πετρέλαιο και όπου χαράζονται οι «δρόμοι» μεταφοράς του το περιβάλλον γίνεται ασταθές, καθότι για τη διανομή των οικοπέδων μεταξύ των «δικαιούχων», αλλά και την εξασφάλιση του μεριδίου των ισχυρών παικτών χρησιμοποιούνται όλα τα μέσα, συμπεριλαμβανομένων των στρατιωτικών.

Η φλεγόμενη Μέση Ανατολή, με επίκεντρο αυτή την περίοδο τη Συρία, είναι μια επαρκής περιγραφή του τι ακριβώς σημαίνει διαμάχη για τη χάραξη των δρόμων των αγωγών και τη φύλαξή τους… Υπ’ αυτήν την έννοια η αναβάθμιση της στρατιωτικής παρουσίας των μεγάλων δυνάμεων στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου συμπίπτει -προφανώς όχι τυχαία- με την εξέλιξη και τις προοπτικές του ενεργειακού παιχνιδιού στην περιοχή.

Ρίχνοντας κάποιος μια ματιά στον χάρτη της περιοχής από τα θαλάσσια ελληνικά σύνορα στο Ιόνιο μέχρι και την κυπριακή ΑΟΖ, θα διαπιστώσει ότι η μόνη περιοχή που παραμένει «λευκή» ως προς το ερευνητικό ενδιαφέρον για υδρογονάνθρακες είναι το Αιγαίο. Εκεί η στρατιωτική δραστηριότητα της Τουρκίας υπενθυμίζει τα «κεκτημένα» από την κρίση των Ιμίων το 1996 και συντηρεί την εντύπωση μιας περιοχής γκρίζας από άποψη κυριαρχίας και ως εκ τούτου δεν προσελκύει το ενδιαφέρον των μεγάλων παικτών (εταιρειών και κρατών) για εκμετάλλευση.

Χαρακτηριστικές των τουρκικών κινήσεων είναι οι τελευταίες ΝΟΤΑΜ που εξέδωσαν οι τουρκικές αρχές (A2498/17 & Α2501/17), με τις οποίες αντιδρούν στις ελληνικές ΝΟΤΑΜ (Α1200/17 & Α1201/17). Με τις ελληνικές δεσμεύονται περιοχές στο ΒΑ Αιγαίο για ασκήσεις των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων το χρονικό διάστημα 29.5 – 1.6.

Οι Τούρκοι ακόμη μια φορά προβάλλουν το επιχείρημα ότι τα νησιά Θάσος, Σαμοθράκη, Άγιος Ευστράτιος, Λέσβος, Ψαρά, Χίος και Σάμος τελούν υπό καθεστώς αποστρατιωτικοποίησης και δεν πρέπει να περιλαμβάνονται στον σχεδιασμό ασκήσεων από τις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις. Κάπως έτσι ολόκληρο το Αιγαίο έχει μετατραπεί σε γκρίζα θάλασσα, την οποία δεν μπορεί να ερευνήσει και να εκμεταλλευτεί για υδρογονάνθρακες η Ελλάδα.

Αντίθετα στην περιοχή της Κύπρου, εξ αιτίας διαφορετικών χειρισμών και της εμπλοκής του Ισραήλ, έχουν εκκινήσει οι διαδικασίες που οδηγούν στην εξόρυξη διαπιστωμένων κοιτασμάτων παρά τις τουρκικές -άκαρπες απ’ ό,τι φαίνεται- στρατιωτικές κινήσεις στα κυπριακά οικόπεδα, τα οποία πλέον βρίσκονται υπό την αιγίδα των αμερικανικών όπλων. Τα αμερικανικά όπλα προφανώς θα διασφαλίσουν και την επένδυση δισεκατομμυρίων που έχει ξεκινήσει η ExxonMobil.

Στο πλαίσιο αυτό, δεν είναι τυχαίο το αμερικανικό ενδιαφέρον και η μεθόδευση για την ενίσχυση της αμερικανικής στρατιωτικής παρουσίας σε ελληνικά εδάφη, κατά κύριο λόγο στην Κρήτη, όπου ήδη έχει συμφωνηθεί η αναβάθμιση της βάσης της Σούδας.

Η αμερικανική στρατιωτική παρουσία στην Κρήτη αλλά και στην Κάρπαθο, για την οποία έχει ανοίξει η σχετική συζήτηση, διασφαλίζει στην υπερδύναμη την εποπτεία και τον έλεγχο των δρόμων μεταφοράς των αναμενόμενων ενεργειακών πόρων προς τις αγορές της Δύσης, καθώς επίσης και την ασφάλεια των επενδύσεων των αμερικανικών εταιρειών, σε μια στιγμή μάλιστα που οι διευκολύνσεις που παρέχονται από την Τουρκία για την εποπτεία της Μέσης Ανατολής δεν είναι πια αξιόπιστες για τους Αμερικανούς.

από το «topontiki.gr» μέσω του «Ημερόδρομος»