Η κρίσιμη ώρα

του Γιάννη Σιδέρη*

Είναι γεγονός πως είτε λίγοι είτε πολλοί, υπάρχει μια κατηγορία πολιτών που, σε αντίθεση με το κυρίαρχο περιβάλλον, αναζητά έναν άλλο δρόμο, ή τουλάχιστον προσπαθεί να διαγνώσει τί συμβαίνει σε χώρους, όπως το ΕΠΑΜ, που προτείνει έναν άλλον δρόμο και αγωνίζεται γι’ αυτό! Αυτό από μόνο του είναι πολύ σημαντικό, μέσα στο πλαίσιο που μας έχει επιβληθεί!

Ακριβώς αυτό το πλαίσιο θα επιχειρήσω να περιγράψω. Πιστεύω πως αξίζει τον κόπο, πιο πολύ για να δούμε όλοι μας ξεκάθαρα το σημείο που βρισκόμαστε ως πολίτες αυτής της χώρας, σε σχέση πάντα με αυτό που προβάλλεται!

Όλοι μας, τα τελευταία χρόνια, ζούμε μια πρωτόγνωρη πραγματικότητα. Πέραν όλων των άλλων, το πρωτόγνωρο καθίσταται και στο ότι το περιβάλλον προσπαθεί με κάθε τρόπο  να  διαστρεβλώσει την καθημερινότητα που όλοι βιώνουμε! Κι όταν λέω περιβάλλον προφανώς και εννοώ το κυρίαρχο πολιτικοοικονομικό προσωπικό της χώρας, καθώς φυσικά και τα διαπλεκόμενα με αυτό ΜΜΕ!!! Με απλά λόγια τα χρόνια των «μνημονίων» η λογική μας, η κοινή λογική δέχεται στοχευμένη επίθεση!

Άλλος λιγότερο και άλλος περισσότερο, έχουμε όλοι μας υποστεί τις τρομακτικές επιπτώσεις των...
μέτρων που οι εταίροι-δανειστές μας, μας επιβάλλουν και οι «πρόθυμοι» της εκάστοτε κυβέρνησης εφαρμόζουν. Η μόνη διαφορά είναι ότι άλλοι τα εφαρμόζουν με χαρά κι άλλοι με... πόνο ψυχής. Ωστόσο, κάθε μα κάθε φορά, τα μέτρα ψηφίζονται με πρόσχημα την σωτηρία της χώρας! Και κάθε, μα κάθε φορά βουλιάζουμε όλο και περισσότερο, παρά τις διαβεβαιώσεις πως είναι τα τελευταία, μια και μετά από αυτά θα έρθει η... ανάπτυξη! Η «Ανάπτυξη»! Έχει καταντήσει το πιο σύντομο ανέκδοτο! Από Υπουργίας Γεωργίου Παπακωνσταντίνου ακόμη την αναμένουμε! Μετά την αναμέναμε με Παπαδήμο, έπειτα με Στουρνάρα και τα τελευταία χρόνια με Τσίπρα! Και να που ήρθε λοιπόν μετά από τα πρόσφατα στοιχεία της καθ’ όλα έγκυρης ΕΛΣΤΑΤ, οπλίζοντας τους βουλευτές της συγκυβέρνησης με ένα ατράνταχτο επιχείρημα! Αλλά κι όταν δεν ερχόταν κι όταν η... άτιμη η ανάπτυξη, τους ξεγλιστρούσε μέσα από τα χέρια, αυτοί καταφέρνουν και ανακάλυπταν... επιτυχίες! Κι όσο για ΕΠΙΤΥΧΙΕΣ όλα αυτά τα χρόνια άλλο τίποτα!  Ξεχάσαμε πόσο έχουμε πανηγυρίσει για το περίφημο Βενιζέλειο PSI; Ξεχάσαμε μήπως τα πανηγύρια για το ότι βγήκαμε στις αγορές το 14 με το πολυδιαφημισμένο Σαμαρικόν εύρημα γνωστό ως success story; Και το 2015, δεν πανηγυρίσαμε -πιο συγκρατημένα είναι αλήθεια- την ΣΥΡΙΖΑίικης έμπνευσης «έντιμη συμφωνία» παρά το ότι ήρθε αμέσως μετά το εμφατικό δικό μας ΟΧΙ στο δημοψήφισμα;

Τί ειρωνεία!! Ακριβώς αυτή η προσπάθεια παραποίησης της πραγματικότητας έχει γίνει η μόνη μας πραγματικότητα!!! Τίποτα βεβαιότερο της διαστρέβλωσής της!! Αυτό είναι το πρώτο στοιχείο που χρησιμοποιούν, δημιουργώντας το πλαίσιο!

Ένα δεύτερο στοιχείο που χρησιμοποίησαν και συνεχίζουν να χρησιμοποιούν «αυτοί» (αποφάσισα να τους αποκαλώ ευγενικά έτσι) είναι η ενοχοποίηση του λαού, πατώντας πάνω στις ομολογουμένως πολλές στρεβλώσεις της ελληνικής κοινωνίας από την μεταπολίτευση και μετά. Το ΜΑΖΙ ΤΑ ΦΑΓΑΜΕ, ρήση του τεράστιου –κυριολεκτώ τώρα- Θ. Πάγκαλου, εκφράζει ακριβώς αυτό το εγχείρημα, εγχείρημα που συντηρείται με μεθοδικότητα, παράλληλα και σε απόλυτη συνάφεια βέβαια με την ενίσχυση του κοινωνικού αυτοματισμού, σε μια προσπάθεια να συγκρατηθεί η οργή του λαού εναντίον των υπευθύνων! Κάθε λίγο και λιγάκι όλο και κάποιος δαιμόνιος ρεπόρτερ θα αποκαλύψει έναν ταβερνιάρη ή παντοπώλη ή μανάβη να μην κόβει απόδειξη, δημιουργώντας στην κοινωνία ένα κλίμα αυτοενοχοποίησης από την μια και  επίρριψης ευθυνών από την άλλη, με στόχο κάθε φορά μια συγκεκριμένη επαγγελματική κατηγορία.

Επίσης, συντηρούν κάποια στερεότυπα (όλοι οι ελεύθεροι επαγγελματίες κλέβουν την εφορία ή όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι τεμπέληδες) που τους διευκολύνουν βέβαια, στο να ασκούν τις φονικές πολιτικές τους! Έτσι, είναι πιο εύπεπτο για τον λαό να περάσουν, ας πούμε, το μέτρο για την διεύρυνση της φορολογικής βάσης με την μείωση του αφορολόγητου! (Παρεμπιπτόντως, δυο εβδομάδες πριν, άκουσα έγκριτο δημοσιογράφο σε κανάλι υψηλής τηλεθέασης να υπερασπίζεται τον πάλαι ποτέ ευτραφή πρωταγωνιστή της πολιτικής σκηνής της χώρας, διαρρηγνύοντας τα ιμάτιά του για το δίκαιον της φράσης ΜΑΖΙ ΤΑ ΦΑΓΑΜΕ!)

Ένα τρίτο, επίσης πολύ σημαντικό στοιχείο, είναι το παιχνίδι με τις λέξεις, το οποίο με την παρούσα κυβέρνηση, έχει περάσει σε άλλο επίπεδο (level)! Έτσι π.χ. η λέξη «μεταρρύθμιση», μια λέξη σαφώς θετική που εμπεριέχει και στοιχεία ριζοσπαστισμού θα λέγαμε, επιλέχθηκε να προσδιορίζει, οποιαδήποτε πράξη «αυτοί» κάνουν, πράξη που έτσι κι αλλιώς πάντα στρέφεται εναντίον του λαού! Δηλαδή χρησιμοποιούν μια θετική λέξη για μια αρνητική πράξη! Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει  και η μετονομασία της λέξης «τρόικα», μιας λέξη συνυφασμένης με την επιβολή των μέτρων τα προηγούμενα χρόνια, σε «Θεσμοί», σε έναν πρωτοφανούς αναβάθμισης ευφημισμό!

Επίσης υπάρχουν και λέξεις απαγορευμένες! Όποιος τολμήσει να αναφέρει «κατοχή», «γενοκτονία», «αυτοκτονία» στον δημόσιο διάλογο, του έχουν μια έτοιμη ταμπέλα όπως «γραφικός» ή  «λαϊκιστής» απαξιώνοντάς τον με αυτόν τον τρόπο, προωθώντας παράλληλα την άποψη στην κοινή γνώμη ότι αυτά δεν είναι θέματα που πρέπει να απασχολούν την υψηλή πολιτική!

Το τέταρτο απαραίτητο στοιχείο για την δημιουργία του πλαισίου αυτού, είναι η επιβολή στην κοινωνία της άποψης ότι η αντιμετώπιση της κρίσης στην χώρα, με τον τρόπο που γίνεται έως τώρα από τις εκάστοτε κυβερνήσεις, είναι ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ! Οποιαδήποτε αναφορά σε μια διαφορετική αντιμετώπιση, καθίσταται από άξια χλευασμού έως απαγορευτική. Πότε ακούσατε μια σοβαρή συζήτηση στην τηλεόραση με θέμα ας πούμε την «Μονομερή Διαγραφή του Χρέους»; Πότε παρακολουθήσατε έναν έντιμο διάλογο, μια τίμια αντιπαράθεση για τα υπέρ και τα κατά της «Υιοθέτησης Εθνικού Νομίσματος»; Τα θέματα αυτά αποτελούν ταμπού για την καθεστηκυία τάξη. Οι επιλογές της χώρας ως προς το νόμισμα που θα χρησιμοποιεί ή ως προς την παραμονή της στην ΕΕ, απλά δεν υφίστανται! Η προσκόλληση «αυτών» σε αυτές τις πολιτικές επιλογές, έχει αποκτήσει πλέον στοιχεία θρησκευτικού δογματισμού! Ο τολμών δε να το αμφισβητήσει, δεν απέχει και πολύ από μια μεσαιωνικού τύπου αντιμετώπιση-τιμωρία από το Ευρω-Ιερατείο και τους εδώ υπηρετούντες αυτό! Στην πυρά του δημοσίου χλευασμού!!!

Αυτά είναι τα τέσσερα σημαντικότερα στοιχεία στην συστηματική διαμόρφωση του πλαισίου που στόχο έχει την χειραγώγηση του λαού!

Και ενώ από τη μια η κυβέρνηση προσπαθεί να περάσει στην κοινωνία ένα κλίμα θετικό ακόμη και στην οικονομία, χρησιμοποιώντας βέβαια το πλαίσιο που αναφέρθηκε, από την άλλη, όλοι βλέπουμε τον κλοιό να στενεύει συνεχώς! Δεν είναι ανάγκη να παραθέσω νούμερα. Άλλωστε έχουμε εδώ απόψε, αρμοδιότερους γι’ αυτό! Όλοι όμως το βιώνουμε στο πετσί μας. Τα χρέη σε εφορία και ασφαλιστικά ταμεία αυξάνονται ραγδαία! Οι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί είναι ήδη εδώ! Ξένα FUNDS με το πάτημα ενός κουμπιού θα αγοράζουν τα σπίτια μας κοψοχρονιά! Η δημόσια περιουσία και ότι απέμεινε από αυτήν, ξεπουλιέται! Η εφορία έγινε Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων με επικεφαλής ανθρώπους που οι ίδιοι οι δανειστές επιβάλλουν! Η Υγεία υποβαθμίζεται ραγδαία, ενώ η Παιδεία προσπαθεί να χωρέσει στις επιταγές της εργαλειοθήκης του ΟΑΣΑ! Σε λίγο πολλά νοικοκυριά δεν θα έχουν ούτε ρεύμα μετά την δηλωμένη από τους περισσότερους αδυναμία αποπληρωμής των πολύ αυξημένων λογαριασμών! Τα εθνικά θέματα βρίσκονται στην κρισιμότερη φάση τους και οι απειλές της γείτονος Τουρκίας έχουν καταστεί πλέον καθημερινές! Τα νέα παιδιά με υψηλή μόρφωση, προσφέρουν τις υπηρεσίες τους σε χώρες που δεν ξόδεψαν ούτε σεντ για την εκπαίδευσή τους, στερώντας ταυτόχρονα την χώρα μας από την προσφορά τους!

Ο κόσμος λοιπόν βρίσκεται σε μια περίεργη φάση ακινησίας, που μοιάζει πάρα πολύ με αυτήν που προκαλείται σε κάποιο άτομο με διπολική διαταραχή!

Ωστόσο ακριβώς τώρα και ενώ όλα μοιάζουν να είναι εναντίον μας και αυτοί μοιάζει να είναι ανίκητοι, ακριβώς τώρα κάτι κινείται στην κοινωνία! Μάλλον ο λαός, πέρασε την φάση του «πένθους» με τον ΣΥΡΙΖΑ που πάνω του στήριξε όλες τις ελπίδες του για αλλαγή. Έκλαψε τόσο καιρό λοιπόν για το μέγεθος της «προδοσίας» που υπέστη και τώρα πια έχοντας καθαρίσει τα μάτια του, βλέπει πιο καθαρά.

Βρισκόμαστε λοιπόν σε ένα μεταίχμιο της εποχής των «μνημονίων». Όλοι πρέπει να αναλάβουμε τις ευθύνες μας. Να μιλάμε καθαρά, χωρίς δεύτερες σκέψεις και κομματικά τερτίπια! Ασάφειες κεκαλυμμένων συνεργασιών με μόνο στόχο μια βουλευτική έδρα, είναι έξω από το ζητούμενο! Προσωπικές φιλοδοξίες, όχι απλώς δεν χωράνε, αλλά μόνο ματαιόδοξοι εμμονικοί με ένα στρεβλό «εγώ» μπορεί να συντηρούν! Κι όποιος δεν μπορεί να το αντιληφθεί ούτε αυτή την κρίσιμη ώρα, είναι σα να παραδίδει την χώρα σ’ αυτούς. Και τότε θα το αντιληφθεί, γιατί απλά δεν θα υπάρχει η χώρα!!! 

*Ο Γιάννης Σιδέρης είναι μέλος του ΕΠΑΜ Πατρών