Η Λαγκάρντ φέρεται να εμπιστεύεται τη δικαιοσύνη της Ελλάδας περισσότερο από της Γαλλίας.

του Δημήτρη Καζάκη

Η Κριστίν Λαγκάρντ πρόκειται να ζητήσει την ελληνική υπη-κοότητα μετά την καταδίκη της από την Γαλλική δικαιοσύνη για διαπλοκή και διαφθορά. Παρά το γεγονός ότι το ΔΣ του ΔΝΤ δήλωσε ότι δεν πρόκειται να τεθεί θέμα για την μαντάμ, διότι χαίρει "ευρείας εκτίμησης", η κ. Λαγκάρντ φέρεται ιδιαί-τερα εκνευρισμένη με το γεγονός ότι η Γαλλική δικαιοσύνη δεν της έκανε τη χάρη.

Σκεφτείτε ότι η κ. Λαγκάρντ μαζί με τον Σαρκοζί έκαναν ότι ήταν δυνατό να συγκαλύψουν τη διαπλοκή τους με τον επιχειρηματία της Adidas. Κι όμως, το Γαλλικό δικαστήριο αποφάνθηκε ότι παρά το γεγονός ότι η μαντάμ δεν φαίνεται να τα πήρε, όσο ήταν υπουργός δεν έκανε όσα μπορούσε να κάνει για να αποτρέψει τη ζημιά του Γαλλικού δημοσίου υπέρ των επιχειρηματικών συμφερόντων ενός από τους σημαντικούς χορηγούς του τότε προέδρου Σαρκοζί. Δηλαδή, δεν καταδικάστηκε γιατί τα πήρε, αλλά γιατί δεν έκανε ως υπουργός οικονομικών ότι όφειλε για να αποτρέψει τη διαπλοκή.

Είναι λοιπόν να μην θέλει η μαντάμ Διευθύνων Σύμβουλος του ΔΝΤ να αλλάξει υπηκοότητα; Υπάρχει περίπτωση να δικαστεί και να καταδικαστεί στην Ελλάδα υπουργός γιατί δεν έκανε ότι όφειλε να κάνει προκειμένου να προστατεύσει το δημόσιο; Ούτε κατά διάνοια.

Εδώ η ανώτατη δικαιοσύνη δικάζει με βάση τη σκοπιμότητα της εξουσίας κι όχι το δημόσιο....
συμφέρον και το Σύνταγμα. Επινοεί αποκλειστικά δικό της πρωτογενές δίκαιο, παρά κι ενάντια στο Σύνταγμα, προς το συμφέρον των πιο άνομων και καταχρηστικών συμφερόντων.

Το Σύνταγμα υπάρχει μόνο για να το επικαλείται προς όφελος και για το συμφέρον των διαπλεκόμενων, όπως π.χ. στην περίπτωση των καναλαρχών. Έτσι όμως και πέσει στα χέρια της η τύχη απολυμένων καθαριστριών, αδικημένων ανασφάλιστων, ή κοινών συνταξιούχων, τότε ουαί κι αλλοίμονο. Αστράφτει και βροντά. Πάνω απ' όλα το δημόσιο συμφέρον! Ποιο δημόσιο συμφέρον; Το δημόσιο συμφέρον των "θεσμών" κατοχής της Ελλάδας, της ασυδοσίας των διαπλεκόμενων και των δοσίλογων στη διακυβέρνηση της χώρας.

Είναι να μη θέλει η μαντάμ Λαγκάρντ να αποκτήσει ελληνική υπηκοότητα; Ποιος δικαστής θα βρεθεί να της καταλογίσει το οτιδήποτε; Εκτός κι αν είναι ο Τσοχατζόπουλος, ο οποίος από βουλιμία έκανε το λάθος να ρίξει στη μοιρασιά της μίζας τους συντρόφους του. Κι έτσι ανέλαβε η δικαστική εξουσία να τον βάλει στη θέση του. Εξασφαλίζοντας βέβαια την απαραίτητη ομερτά. Όπως συμβαίνει πάντα με κάθε λογής μαφία.

Η Ελλάδα είναι ίσως η μόνη τύποις κοινοβουλευτική χώρα στον κόσμο που οι διαπλεκόμενοι πολιτικοί χαίρουν τέτοιας απόλυτης ασυλίας από τη δικαιοσύνη. Και μην τολμήσει κανείς να θέσει θέμα ποινικών ευθυνών όσων ασκούν εξουσία, γιατί τότε μια ολόκληρη ομοχειρία δημοσιολογούντων θα αρχίσει να διαρρηγνύει τα ιμάτιά της για την "ποινικοποίηση της πολιτικής" και τον επικείμενο "εθνικό διχασμό".

Η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα στον κόσμο όπου και μόνο η αναφορά σε ποινικές ευθύνες όσων διαχειρίζονται τις ζωές μας ισοδυναμεί με "ποινικοποίηση της πολιτικής" και "εθνικό διχασμό". Πουθενά αλλού. Σε καμιά άλλη χώρα του κόσμου δεν υπάρχει κάτι τέτοιο. Κι έτσι με την εν λευκώ επιταγή της ψήφου, αλλά και υπό την προστασία της ανώτατης δικαιοσύνης, οι διαπλεκόμενοι πολιτικοί μπορούν άνετα και δίχως φόβο να ξεπουλούν τοις μετρητοίς την πατρίδα και να οδηγούν μαζικά έναν ολόκληρο λαό στην απελπισία και στον θάνατο. Είναι να μην θέλει η μαντάμ του ΔΝΤ να μετοικίσει σ' αυτόν τον παράδεισο της ανομίας και της ασυδοσίας για τους διαπλεκόμενους που λέγεται Ελλάδα;