Καταστρέφουν τη ζωή μας και μας προκαλούν…

Οι δανειστές απαιτούν κι άλλο αίμα, η κυ-βέρνηση συμμορφώνεται. Ένοχοι οι φοροφυ-γάδες... συνταξιούχοι!

του Θανάση Ηλιοδρομίτη

«Μαύρα κοράκια με νύχια γαμψά, άγρια κρά-ζουν, για αίμα διψούν…», μας λέει ένα παλιό επαναστατικό τραγούδι. Αναφέρεται σε άλλες εποχές, τότε που τα «μαύρα κοράκια» του καπι-ταλισμού έστηναν κρεμάλες για τους ηγέτες των προλεταρίων κι έσφαζαν τους προλετάριους που τολμούσαν να διεκδικήσουν μια καλύτερη θέση στη ζωή.

Σήμερα, τα «μαύρα κοράκια» απλώνουν και πάλι τη βαριά σκιά τους πάνω από τη γηραιά ήπειρο, πάνω από τον πλανήτη ολάκερο. Προς το παρόν τουλάχιστον δεν απαιτούν το αίμα των προλεταρίων, έχουν άλλωστε μπόλικο αίμα διαθέσιμο στην πολύπαθη Μέση Ανατολή, στο Μαγκρέμπ, στην υποσαχάρια Αφρική…

Απαιτούν όμως να έρθει στην κατοχή τους και η τελευταία ρανίδα του πλούτου των εθνών. Εργασία, εισοδήματα, ανθρώπινα δικαιώματα, το δικαίωμα στην ίδια τη ζωή, στην προκρούστεια κλίνη της....
δικτατορίας των αγορών. Φτηνιάρικο αγαθό ο άνθρωπος, νυν υπέρ της συσσώρευσης του πλούτου στα κεμέρια ολίγων ο αγών…

Η χώρα μας βρέθηκε στο μάτι του κυκλώνα της νεοφιλελεύθερης λαίλαπας. Τα «μαύρα κοράκια» των αδηφάγων επικυρίαρχων, σε αγαστή συνεργασία με την εγχώρια πλουτοκρατία και τις μνημονιακές κυβερνήσεις, όχι μόνο επέπεσαν επί των λαϊκών εισοδημάτων και περιουσιών και έβγαλαν στο σφυρί τον εθνικό πλούτο, αλλά χρησιμοποιούν τη χώρα και το λαό της ως πειραματόζωο για τα μελλούμενα και στις υπόλοιπες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Οι στατιστικές της φρίκης είναι απλοί αριθμοί και ποσοστά. Δείχνουν το μέγεθος της φτωχοποίησης του ελληνικού λαού, αλλά αδυνατούν να μας δείξουν τα προσωπικά δράματα χιλιάδων ανθρώπων και οικογενειών, την αγωνία των απειλούμενων με κατάσχεση του σπιτιού τους συνανθρώπων μας, την απελπισία των ανέργων, τη βουβή οργή των απλήρωτων εργαζόμενων, το θυμό των αμειβόμενων με μισθούς- χαρτζιλίκι, το καθημερινό δράμα των ασθενών, την ανημπόρια των συνταξιούχων που πολλές φορές έχουν να συντηρήσουν και τα άνεργα παιδιά τους, τον τρόμο μπρος στο χειμώνα των άστεγων…

Όμως, οι στατιστικές της φρίκης δεν φαίνεται να απασχολούν τα «μαύρα κοράκια» του ΔΝΤ. Συνεχίζουν να κρώζουν απαιτώντας και το μεδούλι των μισθοσυντήρητων και συνταξιούχων. Πριν λίγες ημέρες ανακοινώθηκε ότι το 55% των μισθωτών και συνταξιούχων δήλωσε εισοδήματα κάτω από το αφορολόγητο των 9.500 ευρώ. «Φοροδιαφεύγουν» κρώζει το ΔΝΤ, «να μειωθεί το αφορολόγητο, να καταργηθούν οι… φοροελαφρύνσεις, ώστε να διευρυνθεί η φορολογική βάση…»!

Τα στοιχεία του υπουργείου Οικονομικών δεν με εξέπληξαν, ούτε βεβαίως η «ερμηνεία» τους από το ΔΝΤ. Άλλωστε, οι «ερμηνείες» αυτού του είδους βρίσκουν και εντός της χώρας ένθερμους υποστηρικτές. Όπως, για παράδειγμα, ένας «ενημερωτής της κοινής γνώμης», που τον άκουσα με περισσό θράσος να δηλώνει ότι «και οι συνταξιούχοι μπορούν να φοροδιαφεύγουν, αν νοικιάζουν ένα διαμέρισμα χωρίς να το δηλώνουν…». Ναι, και η μισότυφλη μάνα μου φοροδιαφεύγει γιατί δεν δηλώνει τα μαρούλια και τα κρεμμυδάκια που φυτεύει στην αυλή της…

Μετατρέποντας σε αριθμούς τα ποσοστά, βλέπουμε ότι περισσότεροι από 3 εκατομμύρια μισθωτοί και συνταξιούχοι, σε σύνολο 5,4 εκατομμυρίων, δήλωσαν εισοδήματα μικρότερα των 9.500 ευρώ. Μέσος όρος εισοδήματος ανά δήλωση 5,546 ευρώ, ήτοι 462 ευρώ μηνιαίως! Κι ακόμη, δεν έχει καταγραφεί το πετσόκομμα του ΕΚΑΣ, η εξαέρωση των επικουρικών συντάξεων, το θέριεμα της μερικής απασχόλησης.

Στην σύνολο της Ευρωζώνης μόνο το 8% των μισθωτών και συνταξιούχων δηλώνει εισοδήματα μικρότερα του αφορολόγητου.

Ενδεικτικό της συντριβής που υπέστησαν τα μνημονιακά χρόνια τα λαϊκά εισοδήματα είναι και το εξής στοιχείο. Το 2011 τα φυσικά πρόσωπα δήλωσαν μέσω των φορολογικών τους δηλώσεων εισοδήματα ύψους 104 δις ευρώ. Το 2015 το αντίστοιχο ποσό είχε μειωθεί στα 74,5 δις ευρώ. Το ποσοστό μείωσης ανέρχεται σε 28,4% και δεν υπερβαίνει κατά πολύ το ποσοστό συρρίκνωσης του ΑΕΠ κατά την ίδια περίοδο. Ωστόσο, το ΔΝΤ απαιτεί νέα μέτρα, με πρόσχημα τη φοροδιαφυγή. Τα 462 ευρώ το μήνα του φαίνεται μεγάλο ποσό. Υπάρχουν και άλλα περιθώρια στην κατηφόρα της ανέχειας και της δυστυχίας.

Τελευταίως, κάποια κυβερνητικά στελέχη μόνο που δεν πανηγύρισαν για το «κατόρθωμά» τους να πετύχουν ρεκόρ 15ετίας στις προσλήψεις απασχολουμένων και στο ισοζύγιο προσλήψεων- απολύσεων το δεκάμηνο του 2016. Ουδέν σχόλιο όμως για το γεγονός ότι σε σύνολο 1.830.453 προσλήψεων, οι 992.121 αφορούσαν σε θέσεις μερικής ή εκ περιτροπής απασχόλησης, δηλαδή το 54,2% έναντι 45,8% πλήρους απασχόλησης. Και βεβαίως, ουδέν στοιχείο για το πόσες από αυτές τις προσλήψεις είναι επιδοτούμενες ή έγιναν από τους δήμους στο πλαίσιο της «κοινωφελούς εργασίας».

Τις διαθέσεις τους για πανηγυρισμούς τις ψαλίδισαν τα στοιχεία που αφορούσαν τον Οκτώβριο. Το μήνα αυτό οι απολύσεις ήταν κατά 82.810 περισσότερες από τις προσλήψεις, αριθμός που επίσης αποτελεί ρεκόρ- αρνητικό όμως- της τελευταίας 15ετίας. Επιπλέον, οι θέσεις μερικής η εκ περιτροπής απασχόλησης εκτοξεύτηκαν στο 61,7% του συνόλου και έφτασαν τις 114.692 σε σύνολο 185.895. Η εκτίναξη αυτή, αν μη τι άλλο, καταδεικνύει τη ραγδαία επιδείνωση των εργασιακών σχέσεων από μήνα σε μήνα και τη σταδιακή μετατροπή της Ελλάδας σε χώρα ημιαπασχολούμενων και υποαπασχολούμενων με μισθούς που κυμαίνονται στα πλαίσια του χαρτζιλικιού.

Επιπρόσθετα να αναφέρουμε ότι οι υποαπασχολούμενοι ανέρχονται, σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ, σε περίπου 300.000 άτομα (πριν πέντε χρόνια ήταν λιγότεροι από 100.000). Η ΕΛΣΤΑΤ (και η Eurostat) ορίζει ως υποαπασχολούμενους τα άτομα που εργάζονται τόσο λίγο ώστε να θεωρούνται περισσότερο άνεργοι (δηλαδή αυτοί που ουσιαστικά «εργάζονται» 2-3 ώρες την εβδομάδα, αλλά στις επίσημες στατιστικές περιλαμβάνονται στους… απασχολούμενους!).

Στην Ελλάδα των μνημονίων η οικονομική εξαθλίωση εκατομμυρίων συμπολιτών μας (περίπου 4.000.000 διαβιούν κάτω από τα όρια της φτώχειας) δεν θα μπορούσε παρά να έχει δραματικές επιπτώσεις και στο δημογραφικό. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ:

Το 2015 γεννήθηκαν 91.847 μωρά, αριθμός που αποτελεί αρνητικό ρεκόρ των τελευταίων 85 χρόνων, με εξαίρεση τη δεκαετία του ’40 για την οποία δεν διατίθενται στοιχεία.

Τον ίδιο χρόνο πέθαναν 121.212 συμπατριώτες μας, αριθμός που επίσης αποτελεί ρεκόρ 85ετίας (με την ίδια εξαίρεση).

Το ισοζύγιο γεννήσεων- θανάτων ήταν αρνητικό κατά 29.365 άτομα, ρεκόρ και αυτό της 85ετίας.

Να δούμε ακόμη μερικά στοιχεία από τις στατιστικές τη φρίκης.

-Το διάστημα 2008-2015 το ΑΕΠ της χώρας μειώθηκε κατά 66,3 δις ευρώ σε τρέχουσες τιμές ή ποσοστό 27,4%.

-Το ίδιο διάστημα οι αμοιβές εξαρτημένης εργασίας μειώθηκαν κατά 25,8 δις ευρώ, ή ποσοστό 31,1%.

-Το  «καλάθι της νοικοκυράς», δηλαδή οι καταναλωτικές δαπάνες των νοικοκυριών, μειώθηκε κατά μέσο όρο 37% την ίδια περίοδο.

-Οι απασχολούμενοι από 4.856.000 το 2008 μειώθηκαν σε 4.019.000 το 2015, δηλαδή «χάθηκαν» 839.000 θέσεις εργασίας.

-Οι άνεργοι (κατά τον ορισμό της ΕΛΣΤΑΤ) ανέρχονταν τον Αύγουστο του 2008 σε 376.300 άτομα. Τον ίδιο μήνα του 2016 είχαν φτάσει τα 1.126.500 άτομα, δηλαδή είχαν αυξηθεί κατά 200%!

Πριν λίγες ημέρες, ενώ ψαχούλευα κάποια βιβλία σε ένα βιβλιοπωλείο, μπήκε στο μαγαζί μια γιαγιά και ζήτησε δύο μολύβια. «Για τα εγγονάκια μου», μουρμούρισε. Μόλις πληροφορήθηκε την τιμή, 90 λεπτά και τα δύο, έβγαλε κάτι ψιλά από την τσέπη της. Τα μέτρησε προσεκτικά και ζήτησε άλλο ένα μολύβι. «Για μένα, για να λύνω κανένα σταυρόλεξο…». Πλήρωσε, 1,35 σύνολο. Έδωσε ότι είχε στο χέρι της, 1.50 λεπτά. Περίμενε, πήρε τα ρέστα, 15 λεπτά και την τσαντούλα με τα 3 μολύβια…

Ο συνταξιούχος του σήμερα. Ο Έλληνας καταναλωτής του σήμερα και του αύριο, όπως τον σχεδιάζει το ΔΝΤ. Άφραγκος αλλά… φοροφυγάς, πεινασμένος αλλά με… λιπώδεις ιστούς, τεμπέλης όχι άνεργος. Και ποιος ξέρει; Μπορεί να νοικιάζει χωρίς να το δηλώνει κάποιο διαμέρισμα, μπορεί να φυτεύει αδήλωτα μαρούλια, μπορεί να χαρτζιλικώνεται από τους γονείς του (αλήθεια, γιατί δεν φορολογείται το χαρτζιλίκι, όπως σχεδίαζε να κάνει η προηγούμενη κυβέρνηση; Αίσχος!).

Οι καιροί άλλαξαν. Τα «μαύρα κοράκια» προσάρμοσαν τις απαιτήσεις του. Σήμερα δεν στήνουν κρεμάλες, δεν «σφάζουν προλετάριους». Όμως, θα φτάσουν κι εκεί αν το κρίνουν αναγκαίο. Ας μην αμφιβάλουμε…

από το «Ημερόδρομος»