Ρυθμιζόμενη ελεύθερη ισοτιμία και το «έξυπνο» πουλί που πιάνεται από τη μύτη

του Όθωνα Κουμαρέλλα*

Τον τελευταίο καιρό, με αφορμή ένα άρθρο περί νέας δραχμής, αναπτύχθηκε ένας ιδιότυπος -και αρκετά «σκληρός» θα έλεγα- διάλογος μεταξύ ορισμένων υποστηρικτών του εθνικού νομίσματος και μιας πλευράς από τους πολέμιούς του.

Είναι αλήθεια, ότι στις αναλύσεις μας, αποφεύ-γουμε γενικά τη χρησιμοποίηση τεχνικών όρων που το ευρύ κοινό δεν γνωρίζει -ούτε το οφείλει- και ενδεχομένως του δημιουργούν μεγαλύτερη σύγχυση, πέραν του εντυπωσιασμού -που με τη σειρά του, μπορεί να επιδιώκεται από ορισμένες πλευρές- μέσα από αυτή την παράθεση δύσκολων τεχνικών όρων. Και αυτό, διότι δεν επιδιώκουμε την επίδειξη γνώσεων, ούτε τη δημιουργία σύγχυσης, αλλά την ενημέρωση των πολιτών σε ζητήματα που αφορούν άμεσα τη ζωή τους, το μέλλον τους και το μέλλον των παιδιών τους, στην κατεύθυνση της διεκδίκησης και της επίτευξης μιας άλλης, καλύτερης προοπτικής για την πατρίδα μας και το λαό της.

Άλλοι ακολουθούν διαφορετικό δρόμο, το δρόμο του εντυπωσιασμού και της παραπληροφόρησης. Δικαίωμά τους! Ωστόσο η προσπάθεια αποπροσανατολισμού και καλλιέργειας φοβιών στο λαό, μέσω της επιστημονικοφάνειας, έχει όρια. Τα όρια αυτά όφειλαν να τα γνωρίζουν οι προσπαθούντες να αντιπαρατεθούν με πυροτεχνήματα, διαστρέφοντας την αλήθεια και όχι με ουσιαστικά επιχειρήματα, διαφορετικά, πέραν των υπολοίπων, αποδεικνύουν, ότι έχουν άγνοια κινδύνου. Του κινδύνου της αυτογελοιοποίησής τους.

Έτσι, έγινε μια πρώτη αποτυχημένη προσπάθεια αντιπαράθεσης, στο αρχικό...
άρθρο, με ένα «περισπούδαστο» άρθρο περί Grexit, στο οποίο επί της ουσίας, προπαγανδίζεται η λύση Σόιμπλε για την Ελλάδα. Το άρθρο αυτό με τη σειρά του προκάλεσε τη δική μου ανταπάντηση, καθώς και ένα σχολιασμό στο ραδιόφωνο, από τον Γενικό Γραμματέα του ΕΠΑΜ και γνωστό οικονομολόγο Δημήτρη Καζάκη, όπου απαντώντας συνοπτικά σε αυτούς -μετά από μήνυμα ακροατή- στο ζήτημα του καθορισμού της ισοτιμίας ενός νομίσματος αναφέρθηκε στη «ρυθμιζόμενη ελεύθερη ισοτιμία».

Επειδή λοιπόν οι… συμπαθέστατοι «κύριοι» εκεί στο «analyst», δεν έβρισκαν μέχρι εκείνη τη στιγμή, να ψελλίσουν τίποτε επί της ουσίας στις αιτιάσεις υπέρ του εθνικού νομίσματος και του ξεμπροστιάσματος του ρόλου τους στην προσπάθεια εξοικείωσης της κοινής γνώμης με τη λύση «Σόιμπλε», άδραξαν την ευκαιρία της παράθεσης από τον Καζάκη ενός καθαρά τεχνικού όρου (που οι ίδιοι προφανέστατα αγνοούν), πιστεύοντας, ότι τώρα μας έχουν πια για τα καλά στο…. χέρι! Που πάτε βρε «καλοί» μου άνθρωποι ξυπόλητοι στ’ αγκάθια; Αφού δεν το κατέχετε το θέμα, γιατί ασχολείσθε και γίνεσθε ρεζίλι;

Έτσι, βιαστικά και χωρίς στοιχειώδη έρευνα για το τι εννοεί ο «ποιητής», δημοσίευσαν ένα νέο άρθρο, με τίτλο ακριβώς τον όρο που χρησιμοποιήθηκε -«ρυθμιζόμενη ελεύθερη ισοτιμία»- και που υποτίθεται, ότι απαντούν, γκρεμίζοντας τους «μύθους», που εμείς -κατά τη γνώμη τους- καλλιεργούμε, αναγνωρίζοντάς μας το «ελαφρυντικό» της «καλής προαίρεσης». Τους ευχαριστούμε, αλλά η σοβαρότητα της κατάστασης που έχει περιέλθει η πατρίδα, δεν μας επιτρέπει, να είμαστε εμείς τόσο γαλαντόμοι και επιεικείς απέναντί τους…

Έχει αξία όμως, για να ανιχνεύσουμε τη στόχευση αυτής της συντονισμένης προσπάθειας απαξίωσης της πρότασης περί εθνικού νομίσματος, να ξεκινήσουμε από την αρχή του άρθρου τους.

«Πιστεύω εις έναν Θεόν»

Έτσι, κάτω από τον τίτλο έχουμε το γνωστό «τροπάρι»: «Εάν η Ελλάδα είχε τη δυνατότητα να μηδενίσει το χρέος της, να μην εφαρμόζει τα μνημόνια, καθώς επίσης να έχει πλεονάσματα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών της, σε τι αλήθεια θα της δημιουργούσε πρόβλημα η παραμονή της στην Ευρωζώνη;».

Ούτε που έχουν καταλάβει οι άνθρωποι αυτοί την άμεση σχέση της νομισματικής κυριαρχίας με την Εθνική μας Ανεξαρτησία και ότι -πέραν της σημερινής δυστυχούς συγκυρίας για το λαό και την πατρίδα-, κανείς δεν μπορεί να έχει ανεξαρτησία, αν δεν εκδίδει ο ίδιος το νόμισμά του. Ούτε τη σχέση αυτής της κυριαρχίας με την ίδια τη δημοκρατία. Ούτε βέβαια, ότι αυτή η σημερινή δυστυχής συγκυρία, που ήδη έχει μετατραπεί σε μόνιμη κατάσταση, οφείλεται ακριβώς στην ανεπιφύλακτη παράδοση του εκδοτικού δικαιώματος του νομίσματος μας σε ξένα κέντρα.

Πέραν όμως από την καταφανή ευρωλαγνεία, προσέξτε παρακαλώ το υποθετικό της όλης ιστορίας: Εάν η Ελλάδα είχε τη δυνατότητα…. Το γιατί βεβαίως η Ελλάδα σήμερα δεν έχει τη δυνατότητα, ούτε που τους απασχολεί!

Γι’ αυτούς, ενδεχομένως, το να μην έχουμε τη δυνατότητα προκύπτει από κάποιον φυσικό νόμο, ή ίσως αυτά που τραβάμε να τα προκάλεσε μια θεϊκή κατάρα κι έτσι δεν μπορούμε να κάνουμε αλλιώς, αδύναμοι μπροστά στη βούληση του Κυρίου! Καλούν τον ελληνικό λαό μάλιστα -στο τέλος του κειμένου τους- να κάνει αυτοκριτική για τις «τεράστιες ευθύνες» του μέχρι το 2009!

Του δικού τους κυρίου βεβαίως!... «Πιστεύω εις έναν Θεόν (Ευρώ) Πατέρα Παντοκράτορα, Ποιητήν ουρανού και γης, ορατών τε πάντων και αοράτων….». Καθαρτήριο λοιπόν τα μνημόνια και «μετανοείτε... χριστιανοί»! Νηστεία και προσευχή να μας λυπηθεί ο Σόιμπλε, και να εφαρμόσει τη λύση του κρατώντας μας στην ένωση, προτείνουν!

Ζώντας μέσα στη δική τους θεοκρατική (άρα αντιεπιστημονική και α-πολιτική) αντίληψη των πραγμάτων, ούτε καν διανοούνται, ότι οι καταστροφικές συνθήκες που βιώνουμε είναι απόρροια πολύ συγκεκριμένων και απολύτως σκόπιμων πολιτικών επιλογών, τις οποίες οφείλουμε να ανατρέψουμε, εάν επιθυμούμε να συνεχίσουμε ως ελεύθερο Έθνος και κυρίαρχος λαός!

Στην επόμενη παράγραφο αναγνωρίζουν βέβαια τη δύσκολη κατάσταση που έχει περιέλθει η Ελλάδα και επαναλαμβάνουν τα «εάν» και τα «εφ’ όσον», δίχως να προτείνουν κάτι, αλλά καταλήγουν στα περί κυκλοφορίας «μύθων» από αυτούς που τολμάνε να προτείνουν έναν άλλο δρόμο!

Το «έξυπνο» πουλί από τη μύτη πιάνεται

Στη συνέχεια στην τρίτη παράγραφο, μπαίνουμε στο επίμαχο: «Μεταξύ αυτών, οι δήθεν μεγάλες δυνατότητες που θα μας προσέφερε η υιοθέτηση ενός «ευέλικτου» εθνικού νομίσματος – έστω με μία «ρυθμιζόμενη ελεύθερη ισοτιμία» κατά το πρότυπο της Κίνας!». Ποιος όμως μίλησε για πρότυπα; Που τα ανακαλύπτουν όλα αυτά για να πλάσουν το δικό τους μύθο;

Παραδείγματα χωρίς να υπεισέρχεται κανείς σε λεπτομέρειες και μόνο για να καταδειχθούν οι πολλές και διαφορετικές επιλογές που υπάρχουν δόθηκαν. Η διαστρέβλωση όμως…. παλιά μου τέχνη κόσκινο! Αμέσως μετά προχωρούν στη βαρύγδουπη διαπίστωση: «Οι δύο αυτές έννοιες βέβαια είναι σε κάποιο βαθμό αντιφατικές μεταξύ τους, αφού η ισοτιμία ενός νομίσματος είναι είτε ελεύθερη, είτε κεντρικά ρυθμιζόμενη – αν και για να απλουστεύσουμε το θέμα υιοθετούμε την ορολογία «Adjustable Peg» (σύνδεση με ένα νόμισμα με μικρές παρεκκλίσεις).

Πολύ βολική για τους μυθοπλάστες η αυθαίρετη ερμηνεία των λόγων άλλων! Εδώ βεβαίως η άγνοια ξεπερνάει κάθε πρόβλεψη, αφού ούτε τα στοιχειώδη δεν γνωρίζουν, και το ρεζιλίκι αποκτά πλέον «υλική» υπόσταση, που μόνο σε κομπογιαννίτες του είδους θα ταίριαζε δυστυχώς και όχι σε επιστήμονες με στοιχειώδη σοβαρότητα. Δεν γνωρίζουν καν την καθιερωμένη ορολογία για τα διαφορετικά μεταξύ τους συστήματα ισοτιμιών (Exchange Rate Regimes) και μπερδεύουν τη «ρυθμιζόμενη ελεύθερη ισοτιμία» (Managed Floating) με το adjustable peg.

Πάρτε λοιπόν, κατά τα άλλα αγαπητοί μου θεοσεβούμενοι (του ευρώ και του Σόιμπλε), ένα μικρό μαθηματάκι για αρχαρίους, από το ίδιο το IMF
https://www.imf.org/external/np/mfd/er/2004/eng/0604.htm και αφήστε μας ησύχους!

Αυτό ακριβώς (managed floating) περιγράφαμε στο ΕΠΑΜ εξ αρχής, έστω και με διαφορετικούς τρόπους, διότι γνωρίζοντας τα θέματα αυτά σε βάθος, έχουμε αυτή τη δυνατότητα ακριβούς περιγραφής τους με διαφορετικούς τρόπους. Μια προσωπική δική μου παλαιότερη αναφορά σε «κλείδωμα», φαίνεται να αποτέλεσε την ευκαιρία της «μπηχτής» περί αλλαγής θέσης. Ωστόσο, αυτή η παλιά διατύπωση αφορούσε αποκλειστικά στην αντιστοίχιση άπαξ των τιμών των προϊόντων και των πάσης φύσης αμοιβών εργασίας, στο κυκλοφορούν νόμισμα (εσωτερικής αναφοράς, που εξαφανίζεται άμα τη κυκλοφορία του νέου νομίσματος). Αντιστοίχιση στο ευρώ δηλαδή, που θα χρησιμοποιούμε στις συναλλαγές μας, μέχρι τη στιγμή της αλλαγής στο νέο νόμισμα και όχι την εξωτερική ισοτιμία του νέου νομίσματος με άλλα (η οποία βέβαια θα συνυπολογιστεί στην εσωτερική αυτή αντιστοίχιση). Γι’ αυτό κι ενώ περιέγραφα τα πλεονεκτήματα μιας ισοτιμίας 1/1, ουδέποτε την υιοθέτησα ευθέως, εμμένοντας αποκλειστικά στην εγγύηση της αγοραστικής δύναμης των μετατρεπόμενων στο νέο νόμισμα πάσης φύσης αμοιβών, καθώς και των αξιών των περιουσιακών στοιχείων. Όπως επίσης και στις ποσότητες του νέου νομίσματος που θα απαιτηθεί να κυκλοφορήσουν, για να χρηματοδοτηθεί ο τζίρος στην αγορά και η σχεδιαζόμενη παραγωγική ανασύνθεση της ελληνικής οικονομίας, θεωρώντας ότι η ισοτιμία είναι δευτερεύουσας, αν όχι καμίας σημασίας. Επειδή, εκείνο που μας ενδιαφέρει και προέχει σε μια τέτοια μετάβαση σε εντελώς νέο εθνικό νόμισμα καθαρά κρατικού χαρακτήρα, τη νέα δραχμή, όπως την αναφέρουμε -και όπως είναι προφανές, για τουλάχιστον το πρώτο διάστημα της προσαρμογής- είναι η εξασφάλιση απόλυτης ελευθερίας κινήσεων και επιλογών. Μια ελευθερία κινήσεων και επιλογών μέσα σε συνθήκες εσωτερικής αγοράς, αλλά κυρίως διεθνούς περιβάλλοντος, που δεν είναι δυνατό να προβλέψουμε από σήμερα κι όποιος το επιχειρεί, αν δεν κοροϊδεύει τον εαυτό του, σίγουρα προσπαθεί, να κοροϊδέψει και να δημιουργήσει σύγχυση και φοβίες στον κόσμο.

Έχοντας αποκλείσει εξ αρχής ως -έτσι κι αλλιώς- καταστροφικό σενάριο το «peg» ειδικά με το ευρώ, όπως διαπιστώνουμε από την παραπάνω παραπομπή στα πολλά και διαφορετικά καθεστώτα νομισματικών ισοτιμιών, που υπάρχουν και εφαρμόζονται, θα επιλεχθεί (αποκλειστικά με πολιτική απόφαση) εκείνος ο συνδυασμός, που μπορεί να είναι και πρωτότυπος, ο οποίος αν δεν είναι καθαρά, θα προσιδιάζει περισσότερο στη «ρυθμιζόμενη ελεύθερη ισοτιμία». Σε κάθε περίπτωση σε ένα καθεστώς εξωτερικών ισοτιμιών του νέου εθνικού νομίσματος, που θα εξυπηρετήσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τα συμφέροντα της χώρας, του λαού της και την ταχύρρυθμη ανάκαμψη της οικονομίας της. Αλλά θα αποφασιστεί πολιτικά τότε επί του πραγματικού πεδίου, όπως αυτό θα έχει διαμορφωθεί και όχι με ευθείες προβολές στο μέλλον των σημερινών συνθηκών.

Τα υπόλοιπα είναι βεβαίως ανάξια σχολιασμού, αφού οι αναφορές τόσο στην Κίνα, ή σε άλλες περιπτώσεις, όπως στο κλείδωμα της ισοτιμίας της δραχμής με το δολάριο το 1953 μέχρι την κατάργηση του Bretton Woods, στη ραδιοφωνική εκπομπή του Δ. Καζάκη, όπως και στη συνέχεια οι υποτιμήσεις που ακολούθησαν, ήταν απλά παραδείγματα διαφορετικού τρόπου καθορισμού της ισοτιμίας ενός νομίσματος, αλλά οι φωστήρες του analyst, τα θεώρησαν ως επιχειρήματα από την πλευρά μας επιτυχημένων πολιτικών αποφυγής μιας υποτίμησης. Κάθε άλλο μάλιστα. Καμία σχέση, λοιπόν με το επίμαχο ζήτημα και άδικος ο κόπος. Τζάμπα κόπος και η παράθεση ωραίων διαγραμμάτων, αλλά βρε παιδιά μια σοβαρή ανάλυση δεν είναι χριστουγεννιάτικο δένδρο, να τη στολίζουμε αναλόγως. Κρατήστε τα διαγράμματά σας για εκεί που χρειάζονται πραγματικά.

Τώρα αν μέσω άσχετων διαγραμμάτων αποδεικνύεται, ότι οι νομισματικές παρεμβάσεις ως αναπόσπαστο κομμάτι μιας ευρύτερης πολιτικής, δεν έχουν να κάνουν με πολιτικές αποφάσεις και επιλογές με συγκεκριμένες ταξικές στοχεύσεις, αλλά είναι από θεού, ας μη παρουσιάζουμε διαγράμματα, αλλά εικονίσματα του αγίου Παϊσίου, να μας φυλάει από το κακό!

Ωστόσο δεν πρέπει να μας διαφύγει της προσοχής, ότι μέσω της εξιστόρησης του τι συνέβη στο ισοζύγιο εξωτερικών συναλλαγών της χώρας τις δεκαετίες του ’70 & ’80, που οδήγησαν στην ανάγκη υποτιμητικής πολιτικής αποκαλύπτεται ο «ένοχος», αλλά και οι νεοφιλελεύθερες ακροδεξιές απόψεις των συγγραφέων του άρθρου. Οι εργαζόμενοι και οι αυξήσεις των εισοδημάτων τους την εποχή εκείνη είναι ο ένοχος. Ή ένταξή μας στην ΕΟΚ, η πολιτική επιλογή για αποαγροτοποίηση και αποβιομηχάνιση κατά τους συντάκτες του κειμένου δεν έπαιξαν κανένα ρόλο! Επίσης, στον πληθωρισμό τότε, δεν έπαιξε κανένα ρόλο η εκτίναξη των τιμών των πρώτων υλών διεθνώς και ο περίφημος «στασιμοπληθωρισμός» που έπληττε την Ευρώπη για περίπου δύο δεκαετίες, ούτε βέβαια η σταδιακή καρτελοποίηση της αγοράς. Οι μισθοί φταίνε! Συνεπώς καλά κάνουν οι «προστάτες» μας και μας επιφυλάσσουν για το μέλλον ένα κυπελάκι ρύζι την ημέρα! Έτσι δεν θα έχουμε υποτιμήσεις, ούτε πληθωρισμούς! Αλλά να και κάτι που δεν γνωρίζαμε. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη το 1990 ακολούθησε πολιτική «σκληρής δραχμής» για να τιθασεύει τον πληθωρισμό, μας λένε. Όμως η περίοδος διακυβέρνησης Μητσοτάκη είναι χαρακτηριστική της εκτόξευσης του πληθωρισμού ακόμα και πλέον του 25%. Ή μήπως όχι;

Και όλα αυτά τα άσχετα με το θέμα, για να καταλήξουν στο (σχετικό) συμπέρασμα ότι η ισοτιμία ενός νομίσματος δεν είναι αποτέλεσμα πολιτικών επιλογών (δεν εξαρτάται από τις δικές μας επιθυμίες) και διέπεται από κάποιους περίεργους φυσικούς νόμους που μόνο οι συντάκτες του «πονήματος» γνωρίζουν.

Τέλος, σε κάποιο σημείο αναφέρονται (και) στην Ισλανδία και την εμπλοκή εκεί του ΔΝΤ εξ ανάγκης. Κρύβουν, ή αγνοούν τι επακολούθησε στην Ισλανδία. Κρύβουν ή αγνοούν, ότι οι Ισλανδοί -προς τιμήν τους- έγγραψαν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους τις εντολές του ΔΝΤ, δεν εφάρμοσαν κανένα μνημόνιο, αρνήθηκαν να πληρώσουν τα χρέη τους, παρά τους λεονταρισμούς της ΕΕ για εμπάργκο κτλ, έβαλαν φυλακή τους τραπεζίτες, αύξησαν δραματικά μισθούς και συντάξεις, δικαιώθηκαν στα δικαστήρια, αποφάσισαν να απορρίψουν την ένταξή τους στην Ε.Ε. και απολαμβάνουν πρωτόγνωρους ρυθμούς οικονομικής ανάκαμψης. Για όλα αυτά τσιμουδιά οι καλοί μας «προπαγανδιστές» του analyst.

Κάνοντας βέβαια μια «παραχώρηση» αποδέχονται ότι «εάν το αντίτιμο της παραμονής μας στην Ευρωζώνη είναι το οδυνηρό παρόν και το ακόμη πιο οδυνηρό μέλλον που μας επιφυλάσσεται, είναι καλύτερα να την εγκαταλείψουμε το συντομότερο δυνατόν». Μπράβο, το καταλάβατε!

Φοβάμαι όμως, ότι εκεί που χάνουν οριστικά τη «μπάλα» είναι, όταν μας κατηγορούν για μυθοπλασίες κρατώντας για τον εαυτό τους την «υπευθυνότητα» ώστε να μη διασπείρουν ψευδείς ελπίδες στους συμπολίτες μας. Μα οι ίδιοι κάνουν κάτι πολύ χειρότερο! Διασπείρουν με το ένδυμα του επιστήμονα και του ειδικού, φοβίες στον κόσμο, παραπληροφορώντας τον για τις επιλογές που υπάρχουν. Προσπαθούν να πείσουν, ότι πρέπει να σκύβουμε το κεφάλι και να υπομένουμε, απαξιώνοντας και συκοφαντώντας τη μοναδική λύση που υπάρχει για το σπάσιμο του φαύλου κύκλου, της ύφεσης, της λιτότητας, και της αποτροπής της εξαθλίωσης των ανθρώπων και της οριστικής διάλυσης της χώρας. Δηλαδή, αυτό που με ξεκάθαρο λόγο και απολύτως τεκμηριωμένο, εμείς προτείνουμε, τη διαγραφή των χρεών και τη ρήξη με την ευρωένωση.

Και για να σταθώ λίγο πιο επιεικής, αν φυσικά οι άνθρωποι αυτοί υπονοούν, ότι κάτω από τις σημερινές περιστάσεις δεν ευνοούν οι συσχετισμοί δύναμης να προχωρήσουμε, αυτό είναι συζητήσιμο βεβαίως. Να το δούμε και εδώ είναι που χρειάζεται η μεγαλύτερη δυνατή συνεργασία και επεξεργασία μιας στρατηγικής ανατροπής αυτών των συσχετισμών. Αλλά αυτό δεν γίνεται με το να καθόμαστε με σταυρωμένα τα χέρια και να περιμένουμε την εξ ύψους βοήθεια, διότι αυτή δεν θα έλθει ποτέ! Ούτε να υπονομεύουμε αυτήν την προσπάθεια, με λόγια, ή έργα.

Τέλος, ούτε απειλούμε, ούτε εκβιάζουμε τον οποιονδήποτε, μολονότι οι δανειστές μας χρησιμοποίησαν το ευρώ και το χρέος που αυτό δημιούργησε, για να εισβάλλουν και να κατακτήσουν τη χώρα και τώρα εξακολουθούν να μας απειλούν και να μας εκβιάζουν, προκειμένου να μην τολμήσουμε να αντιδράσουμε και χρησιμοποιούν επίσης τους ντόπιους πρόθυμους να παίξουν το ρόλο της πέμπτης φάλαγγας γι' αυτό το σκοπό.

Εμείς επιλέξαμε τη στρατηγική της απελευθέρωσης. Αυτό κάνουμε και αυτό προσπαθούμε. Εκείνοι που γράφουν τέτοια κείμενα υποτέλειας και ραγιαδισμού διαστρεβλώνοντας ακόμη και τα στοιχεία, επέλεξαν να βρεθούν στην αντίθετη πλευρά, ρίχνοντας τις ευθύνες στον ελληνικό λαό, που τον εξαπάτησαν οι δωσίλογοι πολιτικοί του ταγοί. Δικαίωμά τους, αλλά θα εισπράξουν γελοιοποιούμενοι κατ' αρχάς και τα επίχειρα των επιλογών τους.

*Ο Όθωνας Κουμαρέλλας είναι αρχιτέκτονας και μέλος της Πολιτικής Γραμματείας του ΕΠΑΜ


Ρυθμιζόμενη ελεύθερη ισοτιμία και το «έξυπνο» πουλί που πιάνεται από τη μύτη Ρυθμιζόμενη ελεύθερη ισοτιμία και το «έξυπνο» πουλί που πιάνεται από τη μύτη Reviewed by Διαχειριστής on Πέμπτη, Οκτωβρίου 20, 2016 Rating: 5

16 σχόλια:

  1. Δυστυχώς γιά μένα που δεν είμαι οικονομολόγος αλλά απλός πολίτης, στον οποίο στην αρχη αναφέρεσαι, ότι δεν προτίθεσαι να εντυπωσιασεις, αλλά να ενημερώσεις-κατατοπίσεις, ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΤΙΠΟΤΑ!!! επιχειρηματολογικό, ενώ διάβασα πολλές κορώνες προσπάθειας εντυπωσιασμού με μπριλάντια απαξίωσης ίσως και διαστρέβλωσης ως επιχειρηματολογία, στην αντιπαράθεση σου με την αντίθετη (δεν ξερω αν είναι αντίθετη ή παραλληλη ή καθετη... ως ενδεχομένως διαστρεβλωμένη) γνώμης των προπαγανδιστών!!! του analyst. Επισης δεν αντελήφθην πιό είναι ούτε το έξυπνο πουλί, ούτε τη μύτη του, ούτε πωςκι αν πιάστηκε. Ούτε που κολλάει ο Σόϊμπλε. Εγώ φταίω ή εσύ στραβά αρμενίζεις? Και σε ποιόν ή ποιούς Θεούς εσύ πιστεύεις δια-λόγου σου?
    Υ.Γ. Προτιμώ τους δύσκολους τεχνικούς όρους από τους απαξιωτικούς όρους ως επιχειρηματολογία...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τα πάντα είναι θέμα αντίληψης, ή βούλησης να καταλάβει κάποιος. Μείνε στην πίστη σου. Καθώς φαίνεται, την έχεις ανάγκη!

      Διαγραφή
  2. Ασφαλώς και Δεν είναι τα Πάντα θέμα αντίληψης ή βούλησης και μόνον! Είναι κι άλλα πολλά, κρίσιμα και σπουδαία, με τα σίγουρα εξ ίσου σπουδαία υπάρχοντα παρελκόμενά τους, τα οποία αποσιωπούμενα ή παραβλεπόμενα, (κάποτε ενδεχομένως και σκοπίμως, προς συσκοτίσιν της αλήθειας) ανεπαρκώς κρίνουν, χαρακτηρίζουν, συμπεραίνουν κι εν τέλει κακοπράττουν.
    Όσον αφορά την δική μου βούληση και αντίληψη, θεωρώ ότι πρέρει να είναι πρωταρχικά, θεμελιωδώς και αναγκαία ελεύθερη, αυτοπροσδιοριζόμενη και αυτοδιάθετη, δυναμένη να εκφρασθεί, τιθέμενη σε δημιουργικό διάλογο, που προάγει την αλήθεια, με όρους σεβασμού και αξιοπρέπειας, μη διαστρεβλούμενη ή λασπολογούμενη. Η ως άνω θεώρησή μου και η όποια προς τούτο πάλη μου, αφορά εξίσου, αν όχι περισσότερο, τους συμπολίτες, συμπατριώτες, και συνανθρώπους μου, αφού αποτελεί την βάση και ουσία, της Δημοκρατίας, της Δικαιοσύνης καί του Πολιτισμού.
    Τα ανωτέρω λοιπόν έχουν να κάνουν με τις εν προκειμένω ανάγκες μου.
    Επισημαίνω ακόμη, ότι τα εννοιολογικά περιεχόμενα των λέξεων αντίληψη-βούληση-πίστη, προσθέτω και την λέξη γνώμη (που αρχικά εξέφρασα), είναι σαφή και διαφορετικά. Θεωρώ ότι τούτο το γνωρίζεις, ως νοήμων και γνώστης που είσαι, μια και επί πλέον συγγράφεις. Ως εκ τούτου η αναφορά σου στην "πίστη που έχω ανάγκη" (και πουθενά εγώ δεν αναφέρω), υποδηλώνει προσπάθεια, να με εντάξεις αυθαιρέτως στους πιστούς και ως εκ τούτου θεολογούντες, για να απαξιώσεις, να αποδυναμώσεις και ενδεχομένως να διαστρεβλώσεις, τα εκθέματα της γνώμης μου. Σου γνωστοποιώ επίσης, ότι την χρησιμοποίηση της επιχειρηματολογικής τακτικής, με επίκληση του θεολογισμού, γνωρίζω και από άλλα άρθρα σου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπητέ κύριε, την γνώμη σου την εξέφρασες ελεύθερα και δημοσιεύτηκε εδώ. Όμως από τη στιγμή που αυτή εκφράζεται δημόσια, είναι επιδεκτική πάσης κριτικής.

      Προφανώς έχεις δικό σου τρόπο να αντιλαμβάνεσαι τη γνώμη σου «δυναμένη να εκφρασθεί, τιθέμενη σε δημιουργικό διάλογο, που προάγει την αλήθεια, με όρους σεβασμού και αξιοπρέπειας, μη διαστρεβλούμενη ή λασπολογούμενη». Ξαναδιάβασε το αρχικό σου σχόλιο και ενδεχομένως να αντιληφθείς, ποιος -χωρίς το παραμικρό στοιχείο, ή επιχείρημα- στερείται σεβασμού και αξιοπρέπειας διαστρεβλώνοντας την αλήθεια.

      Η παραπομπή στην «πίστη» έχει να κάνει με τον αφοριστικό λόγο, που προκύπτει από τον υποκειμενισμό μιας προσωπικής άποψης, η οποία δεν στηρίζεται σε λογική επεξεργασία πραγματικών δεδομένων, ή έστω σε κάποια επιστημονική θεωρία και την αντίστοιχη παράθεση επιχειρημάτων, αλλά μέσα είτε από «δεισιδαιμονικού» τύπου φοβίες, ή προκαταλήψεις, είτε μέσα από τη σύγχυση αυτού που κάποιος θέλει βουλησιαρχικά να βλέπει, με αυτό που συμβαίνει πραγματικά γύρω του.
      Κι αυτό ενδεχομένως, να είναι συγχωρητέο ως ένα βαθμό για τους μη ειδικούς σε ζητήματα όπως αυτά που πραγματεύεται το άρθρο, αλλά είναι εντελώς απαράδεκτο για επιστήμονες. Είναι όμως εντελώς ασυγχώρητο για όλους, να μην προσπαθούν με ανοικτό μυαλό και χωρίς προκαταλήψεις, να καταλαβαίνουν και εκεί που δεν το κατορθώνουν, να επιζητούν περαιτέρω εξηγήσεις.

      Έτσι, το ότι δεν κατάλαβες τίποτα, είναι πολύ πιθανό να μη θέλησες να καταλάβεις.

      Κατηγορείς τον αρθρογράφο για «κορώνες προσπάθειας εντυπωσιασμού με μπριλάντια απαξίωσης ίσως και διαστρέβλωσης», τη στιγμή που καταφανώς δεν γνωρίζεις, ή αν γνωρίζεις σκόπιμα αποσιωπάς το σύνολο του διαμειφθέντος διαλόγου με τους αρθρογράφους του analyst, μολονότι υπάρχουν όλες οι αντίστοιχες παραπομπές.
      Ερμηνεύεις τα γεγονότα ακριβώς σύμφωνα με τις δικές σου «ανάγκες» και το ομολογείς!

      Η αλήθεια όμως διαψεύδει τα λεγόμενά σου και τις αντιλήψεις σου. Ο αρθρογράφος του analyst σκόπιμα, ή από άγνοια, συγχέει διαφορετικά μεταξύ τους πράγματα, όπως το managed floating με το adjustable peg. Τεχνικοί όροι που εσύ προτιμάς, χωρίς να τους κατανοείς. Διότι αν τους κατανοούσες, τότε θα καταλάβαινες και το επιχείρημα (με την αντίστοιχη παραπομπή στο IMF) και γιατί αυτοί πιαστήκαν σαν το έξυπνο πουλί από τη μύτη. (Μην ανησυχείς, αυτοί το κατάλαβαν και προσώρας σιωπούν!).

      Όπως θα καταλάβαινες τη διαφορά μεταξύ αφοριστικών διαπιστώσεων που παραπέμπουν σε θρησκευτικού τύπου πίστη και της λογικής τεκμηρίωσης με στοιχεία και επιχειρήματα.

      Και για να μη μένεις με την απορία, παραθέτουμε ένα παράδειγμα αφορισμού και «θρησκόληπτης» πίστης: «Δεν γίνεται να διαγραφεί το χρέος»!
      Στην ερώτηση γιατί δεν γίνεται, δεν υπάρχει ευθεία απάντηση.
      Όταν η άλλη πλευρά παραθέτει όλα τα στοιχεία, το διεθνές νομικό πλαίσιο, ιστορικά παραδείγματα διαγραφής χρεών, αποφάσεις του ΟΗΕ, τις γνώμες έγκριτων συνταγματολόγων, νομικών, αλλά και οικονομολόγων Ελλήνων και ξένων, που αποδεικνύουν ότι γίνεται, τότε η απάντηση έρχεται αφοπλιστική: «Όχι δεν γίνεται» και συνεχίζουν το ίδιο τροπάρι παραπληροφόρησης, αποπροσανατολισμού και δημιουργίας παραλυτικών φοβιών στον κόσμο.

      Πιο αναλυτικά δεν γίνεται να περιγραφεί το γιατί ούτε κατά διάνοια δεν υπήρξε πρόθεση να ενταχθείς «αυθαιρέτως στους πιστούς και ως εκ τούτου θεολογούντες, για να απαξιωθούν, να αποδυναμωθούν και ενδεχομένως να διαστρεβλωθούν, τα εκθέματα της γνώμης σου», όπως ισχυρίζεσαι. Αντίθετα ο δικός σου τρόπος «αντιπαράθεσης» είναι που αποδεικνύει ότι εξ ιδίων κρίνεις τα αλλότρια….

      Διαγραφή
  3. ΣΧΟΛΙΟ 3
    Αγαπητέ και δικέ μου Κύριε
    Εν πρώτοις αναφέρω ως δεδομένη και αναφερομένη πολλές φορές από επίσημα χείλη του ΕΠΑΜ, την αναγνώριση και διαπίστωση, ότι η παγκόσμια οικονομία κινείται σε αχαρτογράφητα νερά, άρα χωρίς ανάλογα ιστορικά οικονομικά δεδομένα. Η οικονομία της Πατρίδας μας ως προς το μέγεθός της, είναι συγκριτικά αμελητέα. Γύρω μας παλεύουν οικονομικά τέρατα. Η παγκόσμια συγκυρία, με τα τεράστια γεωστρατηγικά συμφέροντα και γεωπολιτικά παιχνίδια, καθώς και με τις διαφαινόμενες προσπάθειες επανακατανομής σφαιρών επιρροής, επανακαθορισμού συνόρων, αποεθνοποίησης και διάλυσης κρατών, βρίσκει τη Πατρίδα Μας, κοντά αν όχι σε μάτι κυκλώνα.

    Μέχρις εδώ νομίζω ότι είμαστε σύμφωνοι, αφού γνωρίζω αρκετά καλά τις αναλύσεις, θέσεις και προτάσεις του ΕΠΑΜ, τις οποίες σε πληροφορώ ότι από 6ετίας αποδεχόμενος, ποτέ βέβαια "τυφλά" ή θεολογικά, προωθώ με την όποια δράση μου, προς γνώσιν ή προβληματισμόν, σε όλο το φάσμα των γνωριμιών μου.

    Η εφαρμογή των προτάσεων ως προτάγματα του ΕΠΑΜ (έξοδος από ΕΕ, Εθνικό νόμισμα, κλπ) δεν είναι καθόλου εύκολη ή απλή υπόθεση, (όπως κάποιες φορές παρουσιάζεται από το ΕΠΑΜ) που μπορεί να ιδωθεί, επιδερμικά και μονοδιάστατα, λόγω της μεγάλης συμπλοκότητάς της, με σεβαστές, οικονομικές, γεωπολιτικές, κοινωνικές, ψυχολογικές… αλληλοδιαπλεκόμενες συνιστώσες. Και σ΄αυτό ελπίζω ότι συμφωνούμε, όπως και στο ότι για να αντεπεξέλθει η επαπειλούμενη με αφανισμό Πατρίδα μας έχει ανάγκη, την μεγαλύτερη δυνατή πατριωτική ΕΝΟΤΗΤΑ του Λαού Μας, και Πατριωτική Συλλογική Ηγεσία με ίσως κάποιον εκφραστή Ηγέτη, πλαισιούμενη με αρκούντως και αριθμητικά, ικανότατα στελέχη προσωπικότητες. (Για το τελευταίο περί συλλογικού δεν είμαι βέβαιος αν συμφωνείς). Κατά τη γνώμη μου αυτή η Ηγεσία θα πρέπει να διαχειριστεί, να δημιουργήσει και δυναμικά να διατηρήσει με κατάληλους ελιγμούς, λεπτές και ευαίσθητες και δυναμικές ισορροπίες και δυναμικές συμμαχίες, με φρόνηση και εγκράτεια.

    Ερώτημα: Μπορεί αυτή η ενότητα του Λαού και δημιουργία της επαρκούς αυτής ηγεσίας, να επιτευχθεί με αφορισμούς και έλλειψη ή τορπιλισμό, σοβαρού και φρονίμου διαλόγου?

    Έρχομαι τώρα στον επίμαχο διάλογό σου με τον analyst περί ρυθμιζόμενης οικονομίας.
    Άρθρο analyst (http://www.analyst.gr/2016/10/18/i-rithmizomeni-elevtheri-isotimia/)
    Κατά την κρίση και αισθητική μου, δεν διακρίνω εκτροπές ύφους με "μπριλάντια" εντυπωσιασμού ή απαξίωσης, αλλά το αντίθετο, δηλαδή επί μέρους τουλάχιστο συμφωνία, με διάθεση διαλόγου αφού δεν έχουν πειστεί (και αυτό βέβαια δεν "είναι απαράδεκτο για επιστήμονες" ως σ' εμέ αναφέρεις). Παραθέτω το απόσπασμα.
    " Εμείς δεν θέλουμε βέβαια να κρίνουμε εάν έχουν δίκιο ή άδικο – ενώ συμφωνούμε μαζί τους στο ότι, εάν το αντίτιμο της παραμονής μας στην Ευρωζώνη είναι το οδυνηρό παρόν και το ακόμη πιο οδυνηρό μέλλον που μας επιφυλάσσεται, είναι καλύτερα να την εγκαταλείψουμε το συντομότερο δυνατόν.
    Δυστυχώς όμως, δεν έχουμε πειστεί ούτε για τη δυνατότητα άρνησης της πληρωμής του δημοσίου χρέους, ειδικά μετά τις δανειακές συμβάσεις που έχουν υπογράψει οι κυβερνήσεις μας, ούτε για το μέλλον που θα μας επιφυλασσόταν μετά την έξοδο από την Ευρωζώνη – ενώ δεν θέλουμε να πιστεύουμε σε μύθους και δεν είμαστε τόσο ανεύθυνοι, ώστε να διασπείρουμε ψευδείς ελπίδες στους συμπολίτες μας"

    Εδώ επί πλέον σε παραπέμπω στο καινούργιο άρθρο του Κυρίου Βιλιάρδου με τίτλο "Διεκδικείστε" με τις ως συνήθως υπάρχουσες κατά τη γνώμη μου ενδιαφέρουσες ενημερωτικές παραπομπές σε προηγούμενα άρθρα του, απ' όπου δεν προκύπτει καμία ένδειξη ότι ο analyst είναι θεοσεβούμενος του Σόιμπλε, όπως ισχυρίζεσαι στο άρθρο σου. http://www.analyst.gr/2016/10/21/diekdikiste/
    Εδώ πρέπει να διευκρινίσω ότι δεν υπερασπίζομαι ούτε χαμουρεύομαι με τον Κύριο Βιλιάρδο. Υπερασπίζομαι την δυνατότητα διενέργειας δημιουργικού και ουσιαστικού διαλόγου, με τον οποιοδήποτε Κύριο Βιλιάρδο, στα πλαίσια της κοσμιότητος με σεβασμό της αντιθέτου γνώμης, χωρίς στείρους αφορισμούς και μπριλάντια εντυπωσιασμού.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ΣΧΟΛΙΟ 3 (συνεχεια 1)
    Έρχομαι τώρα στις κατά τη γνώμη, κρίση και αισθητική μου "κορώνες προσπάθειας εντυπωσιασμού και στα μπριλάντια απαξίωσης ίσως και διαστρέβλωσης" που σε κατηγόρησα κι ακόμα σε κατηγορώ. Είναι αποσπάσματα απ' το άρθρο σου παραφορτωμένα με κορώνες και μπριλάντια :
    Άλλοι ακολουθούν διαφορετικό δρόμο, το δρόμο του εντυπωσιασμού και της παραπληροφόρησης. Δικαίωμά τους! Ωστόσο η προσπάθεια αποπροσανατολισμού και καλλιέργειας φοβιών στο λαό, μέσω της επιστημονικοφάνειας, έχει όρια. Τα όρια αυτά όφειλαν να τα γνωρίζουν οι προσπαθούντες να αντιπαρατεθούν με πυροτεχνήματα, διαστρέφοντας την αλήθεια και όχι με ουσιαστικά επιχειρήματα, διαφορετικά, πέραν των υπολοίπων, αποδεικνύουν, ότι έχουν άγνοια κινδύνου. Του κινδύνου της αυτογελοιοποίησής τους.
    Επειδή λοιπόν οι… συμπαθέστατοι «κύριοι» εκεί στο «analyst», δεν έβρισκαν μέχρι εκείνη τη στιγμή, να ψελλίσουν τίποτε επί της ουσίας στις αιτιάσεις υπέρ του εθνικού νομίσματος και του ξεμπροστιάσματος του ρόλου τους στην προσπάθεια εξοικείωσης της κοινής γνώμης με τη λύση «Σόιμπλε», άδραξαν την ευκαιρία της παράθεσης από τον Καζάκη ενός καθαρά τεχνικού όρου (που οι ίδιοι προφανέστατα αγνοούν), πιστεύοντας, ότι τώρα μας έχουν πια για τα καλά στο…. χέρι! Που πάτε βρε «καλοί» μου άνθρωποι ξυπόλητοι στ’ αγκάθια; Αφού δεν το κατέχετε το θέμα, γιατί ασχολείσθε και γίνεσθε ρεζίλι;
    Έτσι, βιαστικά και χωρίς στοιχειώδη έρευνα για το τι εννοεί ο «ποιητής»,…
    Έχει αξία όμως, για να ανιχνεύσουμε τη στόχευση αυτής της συντονισμένης προσπάθειας απαξίωσης της πρότασης περί εθνικού νομίσματος, να ξεκινήσουμε από την αρχή του άρθρου τους.
    «Πιστεύω εις έναν Θεόν»
    «Πιστεύω εις έναν Θεόν»
    Έτσι, κάτω από τον τίτλο έχουμε το γνωστό «τροπάρι»: «Εάν η Ελλάδα είχε τη δυνατότητα να μηδενίσει το χρέος της, να μην εφαρμόζει τα μνημόνια, καθώς επίσης να έχει πλεονάσματα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών της, σε τι αλήθεια θα της δημιουργούσε πρόβλημα η παραμονή της στην Ευρωζώνη;».

    Ούτε που έχουν καταλάβει οι άνθρωποι αυτοί την άμεση σχέση της νομισματικής κυριαρχίας με την Εθνική μας Ανεξαρτησία και ότι -πέραν της σημερινής δυστυχούς συγκυρίας για το λαό και την πατρίδα-, κανείς δεν μπορεί να έχει ανεξαρτησία, αν δεν εκδίδει ο ίδιος το νόμισμά του. Ούτε τη σχέση αυτής της κυριαρχίας με την ίδια τη δημοκρατία. Ούτε βέβαια, ότι αυτή η σημερινή δυστυχής συγκυρία, που ήδη έχει μετατραπεί σε μόνιμη κατάσταση, οφείλεται ακριβώς στην ανεπιφύλακτη παράδοση του εκδοτικού δικαιώματος του νομίσματος μας σε ξένα κέντρα.

    Πέραν όμως από την καταφανή ευρωλαγνεία, προσέξτε παρακαλώ το υποθετικό της όλης ιστορίας: Εάν η Ελλάδα είχε τη δυνατότητα…. Το γιατί βεβαίως η Ελλάδα σήμερα δεν έχει τη δυνατότητα, ούτε που τους απασχολεί!

    Γι’ αυτούς, ενδεχομένως, το να μην έχουμε τη δυνατότητα προκύπτει από κάποιον φυσικό νόμο, ή ίσως αυτά που τραβάμε να τα προκάλεσε μια θεϊκή κατάρα κι έτσι δεν μπορούμε να κάνουμε αλλιώς, αδύναμοι μπροστά στη βούληση του Κυρίου! Καλούν τον ελληνικό λαό μάλιστα -στο τέλος του κειμένου τους- να κάνει αυτοκριτική για τις «τεράστιες ευθύνες» του μέχρι το 2009!

    Του δικού τους κυρίου βεβαίως!... «Πιστεύω εις έναν Θεόν (Ευρώ) Πατέρα Παντοκράτορα, Ποιητήν ουρανού και γης, ορατών τε πάντων και αοράτων….». Καθαρτήριο λοιπόν τα μνημόνια και «μετανοείτε... χριστιανοί»! Νηστεία και προσευχή να μας λυπηθεί ο Σόιμπλε, και να εφαρμόσει τη λύση του κρατώντας μας στην ένωση, προτείνουν!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ΣΧΟΛΙΟ 3 (συνέχεια 2)
    Ζώντας μέσα στη δική τους θεοκρατική (άρα αντιεπιστημονική και α-πολιτική) αντίληψη των πραγμάτων, ούτε καν διανοούνται, ότι οι καταστροφικές συνθήκες που βιώνουμε είναι απόρροια πολύ συγκεκριμένων και απολύτως σκόπιμων πολιτικών επιλογών, τις οποίες οφείλουμε να ανατρέψουμε, εάν επιθυμούμε να συνεχίσουμε ως ελεύθερο Έθνος και κυρίαρχος λαός!
    Το «έξυπνο» πουλί από τη μύτη πιάνεται
    Πολύ βολική για τους μυθοπλάστες η αυθαίρετη ερμηνεία των λόγων άλλων! Εδώ βεβαίως η άγνοια ξεπερνάει κάθε πρόβλεψη, αφού ούτε τα στοιχειώδη δεν γνωρίζουν, και το ρεζιλίκι αποκτά πλέον «υλική» υπόσταση, που μόνο σε κομπογιαννίτες του είδους θα ταίριαζε δυστυχώς και όχι σε επιστήμονες με στοιχειώδη σοβαρότητα. Δεν γνωρίζουν καν την καθιερωμένη ορολογία για τα διαφορετικά μεταξύ τους συστήματα ισοτιμιών (Exchange Rate Regimes) και μπερδεύουν τη «ρυθμιζόμενη ελεύθερη ισοτιμία» (Managed Floating) με το adjustable peg.

    Πάρτε λοιπόν, κατά τα άλλα αγαπητοί μου θεοσεβούμενοι (του ευρώ και του Σόιμπλε), ένα μικρό μαθηματάκι για αρχαρίους,
    Φοβάμαι όμως, ότι εκεί που χάνουν οριστικά τη «μπάλα» είναι, όταν μας κατηγορούν για μυθοπλασίες κρατώντας για τον εαυτό τους την «υπευθυνότητα» ώστε να μη διασπείρουν ψευδείς ελπίδες στους συμπολίτες μας. Μα οι ίδιοι κάνουν κάτι πολύ χειρότερο! Διασπείρουν με το ένδυμα του επιστήμονα και του ειδικού, φοβίες στον κόσμο, παραπληροφορώντας τον για τις επιλογές που υπάρχουν. Προσπαθούν να πείσουν, ότι πρέπει να σκύβουμε το κεφάλι και να υπομένουμε, απαξιώνοντας και συκοφαντώντας τη μοναδική λύση που υπάρχει για το σπάσιμο του φαύλου κύκλου, της ύφεσης, της λιτότητας, και της αποτροπής της εξαθλίωσης των ανθρώπων και της οριστικής διάλυσης της χώρας. Δηλαδή, αυτό που με ξεκάθαρο λόγο και απολύτως τεκμηριωμένο, εμείς προτείνουμε, τη διαγραφή των χρεών και τη ρήξη με την ευρωένωση.

    Και για να σταθώ λίγο πιο επιεικής, αν φυσικά οι άνθρωποι αυτοί υπονοούν, ότι κάτω από τις σημερινές περιστάσεις δεν ευνοούν οι συσχετισμοί δύναμης να προχωρήσουμε, αυτό είναι συζητήσιμο βεβαίως. ( ΝΑ ΚΑΙΜΙΑ ΤΡΙΧΑ ΔΙΑΛΟΓΙΚΗΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ)
    Εμείς επιλέξαμε τη στρατηγική της απελευθέρωσης. Αυτό κάνουμε και αυτό προσπαθούμε. Εκείνοι που γράφουν τέτοια κείμενα υποτέλειας και ραγιαδισμού διαστρεβλώνοντας ακόμη και τα στοιχεία, επέλεξαν να βρεθούν στην αντίθετη πλευρά, ρίχνοντας τις ευθύνες στον ελληνικό λαό, που τον εξαπάτησαν οι δωσίλογοι πολιτικοί του ταγοί. Δικαίωμά τους, αλλά θα εισπράξουν γελοιοποιούμενοι κατ' αρχάς και τα επίχειρα των επιλογών τους.
    ---------------------------------------------------

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. ΣΧΟΛΙΟ 3 (συνέχεια 3)

    ---------------------------------------------------
    Αυτά τα ουκ ολίγα κατά τη γνώμη μου "μπριλάντια", που γεμίζουν χριστουγεννιάτικο δέντρο, με ώθησαν να διατυπώσω το σχόλιό μου στο άρθρο σου, καθ' όσον κατά την γνώμη μου υποβαθμίζουν το επίπεδο διαλόγου, αφού δεν διατυπώνουν θέσεις και ουσιαστική επιχειρηματολογία. Επιπλέον τορπιλίζουν λόγω συν-περιφοράς του Λόγου, έναν ενδεχόμενο ουσιαστικό διάλογο, για την ενημέρωση του ανημέρωτου Λαού και την σύναψη ενδεχομένων συμμαχιών, που προάγουν την απαιτούμενη λόγω της κρισιμότητας των καιρών, ενότητα του Λαού. Επί πλέον και ως αναγνώστης σου αναφέρω, ότι έστω και σωστές θέσεις με επιχειρήματα αν διατυπώνει κάποιος, όταν παντρεύονται ή αχταρματίζονται με τέτοια "μπριλάντια", τίθενται σε βάσιμη υποψία και αμφισβήτηση. Η τοιούτου είδους συμπεριφορά του λόγου οδηγεί σε απομόνωση και γηπεδικού τύπου οπαδισμό. Και είναι μέγα κρίμα για την Πατρίδα μας, τούτη την κρίσιμη ώρα, να περιθωριοποιούνται και ως εκ τούτου να μην αξιοποιούνται χρήσιμες θέσεις προτάσεις και επιλογές για το καλό της Πατρίδας Μας. Αναφέρομαι στις θέσεις-προτάσεις του ΕΠΑΜ.
    Δεν αρκεί Αγαπητέ και πάλιν Κύριε, η ορθότητα και μόνον των απόψεων. Είναι μεγίστης σημασίας και προϋπόθεση, ο τρόπος παρουσίασης και η συμπεριφορά του Λόγου, στο διαλέγεσθαι. Διότι αν η παρουσίαση - έκθεση γίνεται με ύφος μοναδικού επαΐοντος, εγκυμονεί σοβαροτάτους κινδύνους που προτιμώ να μην αναφέρω.
    Προτιμώ να μην αναφερθώ και στα λοιπά προσωπικά χαρακτηριστικά ή ιδιότητες που προσπαθείς να μου προσάψεις και υπονοείς, καθ' όσον διαθέτω ικανήν αυτοεκτίμησιν ως ασπίδα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπητέ κύριε,
      ευχαριστώ, κατ’ αρχή για την καθαρή αυτή διατύπωση της γνώμης σας. Ελπίζω όμως, η δημοκρατική σας ευαισθησία να μου επιτρέπει, να έχω τη δική μου εντελώς διαφορετική από τη δική σας.

      Δεν σας γνωρίζω προσωπικά, δεν ξέρω ποιος είστε, τι πρεσβεύετε και τι επιδιώκετε, γι’ αυτό μακριά από εμένα η οποιαδήποτε προσπάθεια να σας προσάψω το οτιδήποτε. Κρίνω από αυτά που διαβάζω και μόνο -κι εφ’ όσον εσείς δημόσια εδώ με προκαλέσατε.

      Όμως τα πολλά λόγια είναι φτώχεια! Απαντήστε στον εαυτό σας πρώτα, τα παρακάτω:
      Η χώρα μας βρίσκεται υπό καθεστώς κατοχής, ναι, ή όχι;
      Εάν ναι, ποια θα πρέπει να είναι η προσπάθειά μας;
      Εάν η προσπάθειά μας είναι η απελευθέρωση μέσω της ανατροπής του καθεστώτος, τότε πως θα γίνει αυτό;
      Ποια πολιτική επιβάλλεται να εφαρμόσουμε;
      Την πολιτική που το ΕΠΑΜ ισχυρίζεται και αποδεικνύει ως εφικτή, δηλαδή αυτή της μη αναγνώρισης του χρέους, της καταγγελίας του στη διεθνή κοινότητα και της οριστικής παύσης αποπληρωμής του και ταυτόχρονα την καθιέρωση εθνικού κρατικού νομίσματος;
      Ή μήπως υπάρχει άλλη; Και ποια είναι αυτή;

      Εάν όμως δεν έχουμε πειστεί, ότι έχουμε δίκιο και ότι μπορούμε να το κάνουμε, όπως ο άνθρωπος -που εδώ εσείς υποστηρίζετε- δημόσια προβάλει, τότε άραγε ποια πολιτική οφείλουμε να ακολουθήσουμε;
      Να σκύψουμε το κεφάλι και να υπομένουμε, περιμένοντας το Σόιμπλε να μας λυπηθεί;

      Ποια είναι η διαφορά στη λύση που προτείνει ο κ. Βιλιάρδος, από εκείνη που σήμερα ακολουθούν οι δωσίλογοι πολιτικοί;

      Διότι δεν τον βλέπω -μέσα από τα κείμενά του- να προτείνει κάτι πολύ διαφορετικό, εκτός από το να εφαρμοστεί η λύση Σόιμπλε με διπλό νόμισμα και κούρεμα κάποιου τμήματος του χρέους.

      Εάν η λύση που προτείνεται με αυτόν το μεσοβέζικό και παραπλανητικό τρόπο, έχει την παραμικρή σχέση με αυτό που ξεκάθαρα προτείνουμε εμείς, τότε καλά κάνετε και μας επιτίθεστε με αυτόν τον τρόπο.

      Εάν όχι, ξανασκεφτείτε το!

      Λυπάμαι γι’ αυτή την προσπάθεια που ξεκινήσατε, ήδη από το πρώτο σχόλιό σας, να με φέρετε στη θέση απολογούμενου, προκειμένου να υπερασπιστείτε καταδικαστέες και -εν πολλοίς υπονομευτικές του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα- θέσεις τρίτων και επιμένετε δίχως να έχετε αντιληφθεί(;) -στο ελάχιστο- το πραγματικό διακύβευμα αυτής της αντιπαράθεσης με τον κ. Βιλιάρδο, μένοντας στην επιφάνεια και αρνούμενος να ψηλαφίσετε τις λεπτομέρειες, που από πίσω τους κρύβεται ολόκληρος ο διάβολος «αυτοπροσώπως». Και η προπαγάνδα -ως γνωστόν- έτσι διεξάγεται, με την παράθεση πολλών αληθειών, ώστε από πίσω τους να κρύβεται πολύ καλά το μεγαλύτερο ψέμα!

      Δεν απολογούμαι, είμαι ξεκάθαρος στις απόψεις μου, απολύτως υπεύθυνος γι’ αυτές, που τις υπογράφω με το όνομά μου, την επαγγελματική και την πολιτική μου ιδιότητα και διατηρώ το δικαίωμά μου να επιλέγω προσωπικά τον τρόπο αντιπαράθεσης με απόψεις που εξ αντικειμένου λειτουργούν υπονομευτικά και ενάντια στο σκοπό της απελευθέρωσης της πατρίδας μου, που έχω εδώ και χρόνια ταχθεί.

      Ό,τι είχα να πω για το θέμα το εξέφρασα με απολύτως καθαρό τρόπο.

      Έχουμε πόλεμο και καλούνται όλοι να παίρνουν ξεκάθαρη θέση. Αν θεωρείτε, ότι τα «ήξεις, αφήξεις» και το «μια στο καρφί και μια στο πέταλο» του οποιουδήποτε πονηρού διεκδικεί δημόσιο λόγο, έτσι ώστε με την «αυθεντία» του επιστήμονα, να δημιουργεί σύγχυση και να αποπροσανατολίζει, ότι εξυπηρετούν τις ανάγκες αυτού του αγώνα, δικαίωμά σας. Όμως κάποιοι λίγοι -δυστυχώς- αποφάσισαν να διεξάγουν αυτόν τον αγώνα, βάζοντας «το κεφάλι τους στο ντορβά», ενώ οι περισσότεροι κρατάνε πισινή και θέλουν να τα έχουν καλά με όλους και με όλα. Και πάλι δικαίωμά τους!

      Προσωπικά έχω επιλέξει άλλον δρόμο και σας πληροφορώ, ότι ο αγώνας δεν διεξάγεται με «ροδοπέταλα»….

      Όθωνας Κουμαρέλλας

      Διαγραφή
  7. Καλημέρα σας, χωρίς να θέλω να παρακάμψω κάτι από όσα έχετε γράψει και διατυπώσει, θα ήθελα να πω, επειδή το βλέπω καθαρά, ότι ο σ. Οθωνας Κουμαρέλλας, πράγματι δεν γνωρίζει το σ.Τάσο Πανταζή και αυτό είναι το
    ...τρελό στην υπόθεση της ανταλλαγής τόσων μηνυμάτων. Γιατί κάλλιστα η όποια διαφωνία, που εν προκειμένω βλέπω ότι δεν έχει να κάνει ούτε με τα προτάγματα του ΕΠΑΜ ούτε με τον τρίτο για τον οποίο γίνεται αυτή η αντιπαράθεση. Μοναδικός λόγος είναι, όπως θέλω να το λαμβάνω, το γεγονός ότι χρησιμοποιείται αιχμηρή γλώσσα επιχειρημάτων από τον Ο.Κ έναντι του καθωσπρεπισμού του κ. Βιλιάρδου. Και λοιπόν που είναι το κακό; Αλλά και κακό να ήταν θα προτιμούσα, εγώ τουλάχιστον, να σήκωνα το τηλέφωνο και να συζητήσω τις όποιες αντιρρήσεις και ενστάσεις έχω. Εγώ αυτό ξέρω ότι είναι και σωστό και βοηθάει να ξεπεραστούν πολλές παρερμηνείες. Τέτοιες που βλέπω ότι υπάρχουν πάρα πολλές εδώ στην αντιπαράθεση.Και το κυριότερο από εκεί που ξεκινούν. Προσφωνεί ο Όθωνας..κύριε, και ο Τάσος ενώ νομίζει ότι τον γνωρίζει ο Όθωνας το εκλαμβάνει σαν ειρωνεία και από εκεί ξετυλίγεται και άλλο το κουβάρι.Για να δείτε τα πράγματα απλά και χωρίς εντάσεις και εγωισμούς. Ναι χρειάζεται και είναι αναγκαίος ο ήρεμος διάλογος και με επιχειρήματα, αλλά προφανώς δεν γνωρίζεις Τάσο ότι έχει προταθεί, δύο τουλάχιστον φορές, να γίνε μια συζήτηση επιχειρημάτων μεταξύ ΔΚ και Β. αλλά το έχει αρνηθεί ο δεύτερος. Μόνο μια φορά βρέθηκε σε panel με Όθωνα και εκεί μάσησε τα λόγια του και όταν είδε τις διαθέσεις του ακροατηρίου πήρε τη γνωστή ουδέτερη θέση. Παρακαλώ όλες οι διαφορές, αν υπάρχουν καλό είναι να ερευνηθούν σε μεταξύ σας συνάντηση με καφέ από εμένα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κρίνεις κι Επιλέγεις ενδεχομένως χωρίς να θέλεις αλλά Παρακάμπτεις...
      Με εκτίμηση
      Τάσος Πανταζής

      Διαγραφή
    2. ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΗ
      Κρίνεις Επιλέγεις και ενδεχομένως χωρίς να θέλεις Παρακάμπτεις...
      Δέν με ενδιαφέρει αν ο Κύριος Κουμαρέλλας με γνωρίζει ή όχι. Δέν εξέλαβα καμιάν ειρωνεία και δεν ξελιτυλίγεται απο εκεί, κατά την υπό αίρεσιν βεβαίως εκτίμησή μου, το κουβάρι. Κι επιπλέον δεν γνώρίζω ποιό είναι το είδος και η ποιότητα του κουβαριού. Ούτε με ενδιαφέρει αν έχει αρνηθεί με το ΕΠΑΜ διάλογο, ο κάθε Κος Βιλιάρδος. Έχω συγκεκριμενοποιήσει τον προβληματισμό μου ήδη και εκτενώς τον έχω εκθέσει στον προκείμενο διάλογο.
      Με Εκτίμηση
      Και άνευ εγωϊστικής προσέγγισης στο θέμα
      Τάσος Πανταζής

      Διαγραφή
  8. ΤΕΛΙΚΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ Νο1
    Αγαπητέ Κύριε Όθωνα Κουμαρέλλα
    Κατ' αρχήν για το ποιός είμαι, και έστω κάποια στοιχεία που αφορούν, το "τι πρεσβεύω και τι επιδιώκω", μπορείτε εύκολα να μάθετε, αν ρωτήσετε στελέχη και μάλιστα υψηλόβαθμα του ΕΠΑΜ. Σημειώνω ότι έκανα την παρέμβασή μου εξ αρχής επωνύμως.
    Δια λόγου μου μπορώ να ειπώ, ότι είμαι απλός Έλληνας πολίτης, με την όποια πολιτική συνείδηση μου και ευαισθησία, που αγωνιά και προβληματίζεται, για την ιδιότυπη και πρωτοφανή ιστορικά, θεσμοθέτηση Κατοχής στην Πατρίδα Μου, και έχω επιλέξει τον δικό μου κατά κρίσιν τρόπο, βαθμό και δικαίωμα, αντίδρασης και αντίστασης, για την απελευθέρωση της Πατρίδας μου. Είμαι ένας από τους "πολλούς δυστυχώς, που κρατάνε πισινή και θέλουν να τα έχουν καλά με όλους", και δεν έχω τολμήσει, "να βάλω και το κεφάλι μου στον ντορβά", ως συμβαίνει δια λόγου Σας , και δια τούτο Σας εκφράζω τον σεβασμό και τον θαυμασμό Μου.

    Για τις απαντήσεις που με προτρέπετε πρωτίστως, και σας ευχαριστώ, να δώσω στον εαυτό μου, σας πληροφορώ ότι τις έχω ήδη δώσει. Τονίζω πρωτίστως στον εαυτό μου. Αλλά τις έχω δώσει και σε Σας, στον προηγηθέντα διάλογό μας. Υπενθυμίζω το απόσπασμα : <>.
    Εδώ θέλω να επισημάνω και να Σας ενημερώσω, ότι για την εν γένει θεώρηση μου των "πραγμάτων", έχω επιλέξει δυναμικό χαρακτήρα, με διαρκή προβληματισμό, εκτίμηση και επανεκτίμηση, κατά το δυνατόν μου πολύπλευρη, και κατά το δυνατόν μου λυτρωμένη, από στοιχεία πίστης και αφορισμών, του τύπου των αναφορών- απόψεων που διατυπώσατε στις δύο προηγούμενες απαντήσεις Σας : <> ή << Είναι όμως εντελώς!! ασυγχώρητο!!! για όλους!!!, να μην προσπαθούν!! με ανοικτό μυαλό!! και χωρίς προκαταλήψεις!!, να καταλαβαίνουν!!!!!!! και εκεί που δεν το κατορθώνουν, να επιζητούν περαιτέρω εξηγήσεις…>>.
    Επιμένετε δυστυχώς Αγαπητέ Κύριε Κουμαρέλλα, να με τοποθετείτε στη θέση κριτικού, των απόψεων-θέσεων του ΕΠΑΜ ή του Κου Βιλιάρδου και μάλιστα να με βαπτίζετε και υπερασπιστή του Κου Βιλιάρδου και των απόψεων-θέσεών του, ενδεικτικά και ού μόνον στο απόσπασμά Σας :
    << Λυπάμαι γι’ αυτή την προσπάθεια που ξεκινήσατε, ήδη από το πρώτο σχόλιό σας, να με φέρετε στη θέση απολογούμενου, προκειμένου να υπερασπιστείτε καταδικαστέες και -εν πολλοίς υπονομευτικές του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα- θέσεις τρίτων και επιμένετε δίχως να έχετε αντιληφθεί (;) -στο ελάχιστο- το πραγματικό διακύβευμα αυτής της αντιπαράθεσης με τον κ. Βιλιάρδο, μένοντας στην επιφάνεια και αρνούμενος να ψηλαφίσετε τις λεπτομέρειες που από πίσω τους κρύβεται!!! ολόκληρος!!! ο διάβολος!!! «αυτοπροσώπως!!!». Και η προπαγάνδα -ως γνωστόν- έτσι διεξάγεται, με την παράθεση πολλών αληθειών, ώστε από πίσω τους να κρύβεται πολύ καλά το μεγαλύτερο ψέμα! >>
    Σε αυτό το απόσπασμά Σας Κύριε Κουμαρέλλα, θέλω και Σας γνωστοποιώ, την αυτόματη και πηγαία παραπομπή των συνειρμών μου, σε ιστορικές μνήμες λογικών, αντιλήψεων, θεωρήσεων και επόμενων συμπερασμάτων και πρακτικών, των κομουνιστικών κομμάτων, εν γένει και ού μόνον, αλλά και του δικού μας κκε, στην περίοδο της Εθνικής Μας Αντίστασης, στον Εμφύλιο και μέχρι σήμερα, με τις γνωστές, όλων των ειδών εκτελεστικές διαγραφές και εκτελεστικά αποσπάσματα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. ΤΕΛΙΚΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ Νο 2
    Επανέρχομαι Κύριε Κουμαρέλλα στην επιμονήν Σας. Στην προηγηθείσα με e-mail τοποθέτησή μου, αναφέρομαι σαφώς κατά την γνώμη μου, με αν και πολλά και φτωχά, όπως ορθώς αναφέρατε λόγια, και ως εκ τούτου λογικώς, μη αντιληφθέντα, από μέρους Σας .
    Ως εκ τούτου ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΩ ΟΤΙ, Η ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΣΗ ΜΑΣ , ΘΑ ΠΩ ΚΑΙ ΑΝΤΙΔΙΚΙΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΣΥΝ-ΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΚΑΙ ΜΟΝΟΝ. Αφορά την ύπαρξη ή μη ΑΡΜΟΖΟΝΤΩΝ ΚΑΙ ΤΗΡΟΥΜΕΝΩΝ ΚΑΝΟΝΩΝ ΔΙΑΛΟΓΟΥ, με όρους σεβασμού της όποιας άλλης άποψης-θέσης, χωρίς στοιχεία και ίχνη αυθαιρεσίας, που οδηγούν σε τορπιλισμό της Δυνατότητας Διαλόγου, η οποία είναι αναγκαία, για την πραγματοποίηση, της μεγαλύτερης δυνατής ενότητας του Λαού Μας, σε κρίσιμες για την Πατρίδα Μας ώρες. Επαναλαμβάνω επίσης την γνώμη μου, ότι Δεν αρκεί η ορθότητα και μόνον των απόψεων-θέσεων-προτάσεων. Είναι υψίστης σημασίας, όπως και για οτιδήποτε Καλό, Ο ΤΡΟΠΟΣ ΤΟΥ ΔΙΑΛΕΓΕΣΘΑΙ. Διότι αν διέπεται από ύφος ΜΟΝΑΔΙΚΟΥ Ορθού Γνώστη και Επαΐοντος, έστω κι αν σε συγκεκριμένη στιγμή είναι ορθό, ΕΓΚΥΜΟΝΕΙ, ΩΣ ΕΠΟΜΕΝΗ ΠΡΑΚΤΙΚΗ, ΣΟΒΑΡΟΤΑΤΟΥΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥΣ, που και πάλιν προτιμώ να μην αναφέρω. Επί πλέον και κάτι που δεν ανέφερα μέχρι τώρα. Δυστυχώς, και πρωτίστως για την Πατρίδα Μας, έχω διαπιστώσει και άλλες επί πλέον κατά καιρούς, και πάλιν δυστυχώς συχνότατα, ανάλογες, κάποτε και υβριστικές Συμπεριφορές του Λόγου και άλλων εκ του ΕΠΑΜ, τους οποίους και πάλιν προτιμώ να μην αναφέρω. Διά τούτον και μόνον τον Λόγον παρενέβην, με σχολιασμόν του άρθρου Σας.
    Εις τα ανωτέρω υπογεγραμμισμένα Κύριε Κουμαρέλλα, που μια και είστε εκ των ιεραρχούντων στο ΕΠΑΜ, εκφράζετε και την θέση του ΕΠΑΜ, η απάντησή Σας δυστυχώς περιορίστηκε στην διατύπωσή Σας, ότι Δεν απολογείστε , είστε ξεκάθαρος στις απόψεις Σας, και με τις ιδιότητές Σας, διατηρείτε το Δικαίωμα Σας, να επιλέγετε τον τρόπον αντιπαράθεσής Σας, για τους όποιους προσωπικούς Σας Λόγους, με την προσωπική Σας Λογική.
    Δεν είμαι εγώ που θα Σας στερήσω τούτο, το κατά τη γνώμη Σας Δικαίωμα. Αυτό που Σας προσφέρω, και το θεωρώ δώρο, είναι να σκεφθείτε και να φανταστείτε, μία Κοινωνία - Πολιτεία, όπου ο καθείς, θα μπορούσε να έχει και να διατηρεί ΔΙΚΑΙΩΜΑ Επιλογής, Τρόπου Προσωπικής Αντιπαράθεσης.
    Δεν θα μπορούσε τότε να επιλέξει ως τρόπον αντιπαράθεσης, για τους όποιους Προσωπικούς του Λόγους και με την Προσωπική του Λογική, "ελεύθερα" και χωρίς να απολογείται, --- επιλέγω--- ύβριν, χειροδικίαν, (δολο)φονίαν εκτός κι άλλων??? Δεν επιζητώ επί του προκειμένου ερωτηματικού την απάντησιν Σας. Άλλωστε τα φτωχά μου λόγια τέλειωσαν κι ίσα που έφτασαν, να εκθέσω αυτά που έκρινα, εν προκειμένω, με αγαθή πρόθεση για το εν γένει Καλό. (Το τελευταίο για πρώτη φορά Σας το αναφέρω).
    Καιρός για σκέψη και περισυλλογή, δι' εμέ, μπας και μαζέψω πάλι κανα φτωχό λογάκι, ν' αγοράσω και να μεταπουλήσω "ροδοπέταλα".
    Αγαπητέ Κύριε Όθωνα Κουμαρέλλα
    Ρίχνοντας και τα τελευταία ψιλά της τσέπης μου, στον αντιπαραθετικό μας διάλογο, ταπής και ψύχραιμος, θέλω Ειλικρινά να Σας Ευχαριστήσω, τόσο για την δυνατότητα που μου δώσατε, να παρέμβω και να εκφράσω, κάποιες φτωχές απόψεις μου, όσον και για τον χρόνο, από τον πολύτιμό σας, που διαθέσατε Δια Λόγου μου.
    Σας εύχομαι πρωτίστως Νά 'στε Υγειής.
    Για Όλους Μας και την Πατρίδα Μας Εύχομαι Καλό Κουράγιο…
    Τάσος Πανταζής

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. 1. Πληροφορήθηκα τελικά ποιος είστε, παρ’ όλα αυτά προσωπικά δεν σας γνωρίζω, ούτε ποτέ έχουμε ανταλλάξει απόψεις. Έτσι, δεν μου ήταν δυνατό να συνδυάσω το όνομα με συγκεκριμένο πρόσωπο. Είναι η πρώτη φορά εδώ που συμβαίνει μια μεταξύ μας ανταλλαγή απόψεων, έτσι το γεγονός ότι επωνύμως διατυπώσατε τις θέσεις σας, δεν αλλάζει κάτι. Κι εγώ επωνύμως τοποθετούμαι, μολονότι εσείς είχατε το πλεονέκτημα να με γνωρίζετε, ενώ εγώ όχι.

      2. Κατά τη γνώμη μου, διαρκής έρευνα και προβληματισμός δεν σημαίνει σύγχυση και «βολόδερμα» μεταξύ αντιθέτων θέσεων και απόψεων. Κάποτε κάποιος πρέπει να καταλήγει και να παίρνει θέση. Δεν κάνουμε φιλολογικές συζητήσεις, πίνοντας τσάι, για να περνάει ο καιρός ευχάριστα.

      Αγώνα διεξάγουμε και οφείλουμε να έχουμε όχι μόνο σαφή προσανατολισμό, αλλά να αποφασίζουμε κάποτε και τη θέση μας και τον τρόπο κατάκτησης των στόχων μας.

      3. Όσον αφορά την προσπάθειά σας να με χρεώσετε με καταδικαστέες αντιλήψεις και πρακτικές των κομμουνιστών -που προσωπικά δεν έχω καμία σχέση-, μάλλον είναι ίδιον του χαρακτήρα σας να ενοχοποιεί οτιδήποτε δεν ταιριάζει στο δικό σας τρόπο. Καλά θα κάνετε λοιπόν να κοιταχτείτε λίγο στον καθρέπτη σας.

      4. Δεν έλαβα κανένα e-mail με κάποια τοποθέτησή σας. Δεν γνωρίζω σε τι αναφέρεσθε.

      5. Όσον αφορά στις συμπεριφορές του λόγου, δεν γνωρίζω σε τι κανόνες διαλόγου αναφέρεσθε, διότι με τον κ. Βιλιάρδο δεν κάνουμε διάλογο, είμαστε σε ανοικτή πολιτική -καθαρά- αντιπαράθεση εδώ και καιρό. Δεν ανταλλάσσουμε απόψεις σε γκαλά, ή τσάι κυριών!

      Σε μια πολιτική αντιπαράθεση ο λόγος μπορεί να είναι σκληρός και οφείλει -σε κάθε περίπτωση- να είναι αποκαλυπτικός των προθέσεων της άλλης πλευράς.

      Αυτό που θα ήταν καταδικαστέο σε μια τέτοια πολιτική αντιμαχία, δεν είναι το ύφος και η σκληρότητα -πολλές φορές- του λόγου, αλλά τα χτυπήματα κάτω από τη ζώνη με ψέματα και διαστρεβλώσεις των λόγων του άλλου.

      Με κατηγορείτε για κάτι τέτοιο;

      Εάν ναι, τότε θα πρέπει να το αποδείξετε. Που και με ποιο τρόπο διαστρέβλωσα τις θέσεις του κ. Βιλιάρδου, σε πιο σημείο ισχυρίστηκα ψευδώς κάτι, διαφορετικά θα μπορούσα να πιστέψω και να έχω δίκιο, ότι με συκοφαντείτε!

      Αντίθετα, μπορώ να σας αποδείξω ότι ο κ. Βιλιάρδος με αυτόν τον μειλίχιο και ευγενικό κατά τα άλλα τρόπο του και ψεύδεται και διαστρεβλώνει! Σας είπα, είναι καλός προπαγανδιστής. Εγώ δεν είμαι, ούτε πρόκειται ποτέ να γίνω! Τις θέσεις μου ειλικρινώς εκφράζω και προσπαθώ να τις αποδεικνύω με επιχειρηματολογία. Αν δεν σας αρκεί αυτή, δικαίωμά σας.

      6. Δεν εξύβρισα τον οποιονδήποτε. Αν η προσπάθεια αποκάλυψης του ύποπτου ρόλου του κυρίου αυτού που με τη λεοντή της επιστήμης παραπληροφορεί, αποτελεί γι’ εσάς ύβρι, τι να πω;

      Λυπάμαι αν την επιλογή του τρόπου μιας πολιτικής αντιπαράθεσης με ειλικρινή λόγο και επιχειρήματα, όσο σκληρός κι αν είναι αυτός ο τρόπος, την προεκτείνετε τόσο αυθαίρετα σε διάθεση για ύβρεις, ή για άνευ απολογίας χειροδικία, ή ακόμα και δολοφονία. Που τα βρήκατε όλα αυτά κύριε;
      Δεν έχετε αυτό το δικαίωμα. Κι αν δεν το αντιλαμβάνεστε, σας πληροφορώ, ότι αυτό το τελευταίο, δεν είναι αγένεια, αλλά ΚΑΚΟΠΙΣΤΙΑ!

      Όθωνας Κουμαρέλλας

      Διαγραφή
  10. ΔΙΕΥΚΡΙΝΙΣΗ
    Διευκρίνιση στην διατύπωσή μου <>
    Έχετε απόλυτο δίκαιο Κύριε Κουμαρέλλα. Δεν Σας έστειλα κανένα άλλο e-mail πέραν αυτών του διαλόγου μας, που αναρτήσατε. Εκ παραδρομής δικής μου, αντί να διατυπώσω "προηγηθείσα απάντηση-τοποθέτησή μου", διατύπωσα το διευκρινιζόμενο.
    Τούτο το διευκρινίζω για την τάξη και την αλήθεια, με όλη την ειλικρίνειά μου.
    Αυτό και μόνον.
    Ευχαριστώ
    Τάσος Πανταζής

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Από το Blogger.