Εμπρός, ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ, να δώσουμε τη λύση που χρειάζεται η Πατρίδα μας!

του Δημήτρη Κυπριώτη

Στον πολιτικό μας ορίζοντα έχει απλωθεί μία νέφωση, μία καταχνιά από τους ονομαζόμενους και εταίρους, όλους αυτούς τους βάρβαρους δανειστές-τοκογλύφους, τους οποίους συνδράμει οικειοθελώς, ο άβουλος να αντιδράει πολιτικός κοινοβουλευτικός κόσμος της πατρίδας μας. Ένας κόσμος που κινείται χωρίς κανέναν εθνικό σχεδιασμό, με ανικανότητα και αναξιότητα.

Γιατί όλοι αυτοί που έχουν μαζευτεί στο εθνικό κοινοβούλιο και βγάζουν σωρηδόν λόγους της δεκάρας, υμνώντας από το πρωί μέχρι το βράδυ την ευρωπαϊκή τάχα προοπτική και ανάπτυξη της Ελλάδας, φαίνεται ότι ούτε μάτια έχουν άλλα ούτε και αυτιά. Δεν μπορούν ούτε να δουν ούτε και να αφουγκραστούν την ελληνική κοινωνία που κυριολεκτικά βογκάει.

Έχουν καθίσει στο θρόνο της εξουσίας, δηλαδή στο σβέρκο της κοινωνίας, απολαμβάνουν, στη κυριολεξία ρουφάνε τα όποια προνόμια της θέσης τους και αδιαφορούν πλήρως για το τι συμβαίνει στο εγγύς τους περιβάλλον.

Και μόνο τα συνειδητά και συνεχή ψέματα που αραδιάζουν, άπαντες, είτε είναι κυβερνητικοί είτε είναι...
αντιπολιτευόμενοι αναμένοντες στον προθάλαμο για να έρθει η σειρά τους και να συνεχίσουν αυτοί το καταστροφικό τους έργο, είναι αρκετά για να τους στείλει ο λαός στην «αποστρατεία» μια ώρα γρηγορότερα.

Οι κυβερνώντες, κάνουν ότι δεν βλέπουν τη στυγνή κατοχή και πως δεν ακούν τα βογγητά και τις διαμαρτυρίες των πολιτών για το αίσχος της φοροκαταιγίδας που έχουν επιβάλει στον ελληνικό λαό, αλλά και οι άλλοι της αξιωματικής αντιπολίτευσης, που στέκουν από δίπλα και δήθεν κάνουν πως αντιπολιτεύονται, ξεχνούν και αυτοί οι αχρείοι, πως μόλις πριν από λίγο καιρό, ήταν αυτοί που έσερναν το «χορό του Ζαλόγγου» των Ελλήνων πολιτών. Και τώρα πιστεύουν ότι ο λαός τους ξέχασε.

Ούτε ένας από όλους αυτούς δεν είναι ανεύθυνος για όσα συμβαίνουν σήμερα στη Ελλάδα. Αλλά να ήταν μόνο η τύφλωση και η κώφωση που έχουν πάθει θα ήταν μια κάποια δικαιολογία. Όμως είναι υπεύθυνοι και για την ηθική διάλυση που επικρατεί σε όλα τα κόμματα του λεγόμενου ευρωπαϊκού τόξου.

Γιατί με τα ψεύδη τους, που τα ανέδειξαν σε θέση στρατηγικής και με την υποκρισία τους, παραπλάνησαν συνειδητά τον Έλληνα πολίτη για τη δήθεν αναγκαιότητα της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.

Και τώρα, αφού βλέπουν ότι τα περιθώρια ανοχής των πολιτών έχουν εξανεμισθεί και όλοι τους είναι πλέον στο ναδίρ της ανυποληψίας, ψάχνουν εναγωνίως τρόπους για να κοροϊδέψουν και πάλι τον Έλληνα πολίτη. Έχουν ανακαλύψει τελευταία τις συμμαχικές κυβερνήσεις και έχουν ξεκινήσει να δουν πως θα την βολέψουν. Ψάχνουν να βρουν με ποιον θα πάνε και ποιον θα αφήσουν, αρκεί να βρουν τρόπο να είναι και πάλι με τον ένα ή τον άλλο τρόπο στην εξουσία.

Δεν ενδιαφέρονται, δεν τους απασχολούν οι δήθεν ιδεολογίες που λένε ότι κουβαλάνε στην πλάτη και στην ιστορία των κομμάτων τους, αυτά είναι για τους έξω. Για αυτούς ένας είναι ο σκοπός τους. Η εξουσία για τον εαυτό τους και για να έχουν τα οφέλη από την αφαίμαξη της, με τη συμπαράσταση των Βρυξελλών, αλλά προς ζημία των πολιτών! Έτσι έχουν αρχίσει υπόγειες και υπέργειες συνεννοήσεις, ώστε να διασωθούν από τον επικείμενο αφανισμό τους, όλα αυτά τα σαπρόφυτα της πολιτικής.

Καιρός όμως τώρα είναι να αντιπαρατεθεί στα βρωμερά τους σχεδία, μία Πατριωτική Δημοκρατική Διακυβέρνηση, που θα τους τα χαλάσει, που θα φέρει την ολική πολιτική ανατροπή του κατεστημένου, που θα τους φέρει όλους αυτούς να λογοδοτήσουν απέναντι στον ελληνικό λαό για το χάλι που έφτασαν τη χώρα και τους πολίτες της.

Σήμερα, είναι καιρός πλέον και δεν πάει άλλο, ο λαός πρέπει να γίνει ο κυρίαρχος φορέας της αλλαγής, να επιβάλλει τους πολιτικούς φορείς εκείνους, που όλο αυτό το διάστημα στέκονται ακλόνητοι στις πολιτικές τους θέσεις, θέσεις που εξασφαλίζουν, πάνω από όλα την εθνική κυριαρχία και ανεξαρτησία, την κοινωνική αλληλεγγύη και την ευημερία του λαού και της Πατρίδας.

Σε αυτούς τους πολιτικούς φορείς είναι καιρός να στραφεί το ενδιαφέρον του κόσμου, έστω και αν αυτό είναι δύσκολο, αφού οι προβολείς της κρατικής επικοινωνίας και των ιδιωτικών ΜΜΕ, προσπαθούν με κάθε τρόπο να τους κρατήσουν μακριά από το λαό.

Ένας τέτοιος πολιτικός φορέας είναι το ΕΠΑΜ, ένα συνεπές Μέτωπο κοινωνικοπολιτικής Συμμαχίας και ταυτόχρονα ένας φορέας αλλαγής και ανατροπής αυτού του κατεστημένου, που στέκεται πρωτοπόρο στον αγώνα αυτό, από την αρχή της κρίσης.

Το ΕΠΑΜ είναι το συνεπές Μέτωπο Ανατροπής που φιλοδοξεί να βρίσκεται στην πρωτοπορία αυτής της Πατριωτικής Δημοκρατικής Διακυβέρνησης του τόπου στο νέο μεταπολιτευτικό πολιτικό περιβάλλον.