Γλωσσάρι (χωρίς κόκαλα, καλοψημένο)

Σκίτσο του ΚΥΡ από την «Αγορά». Ο μεγάλος σκιτσογράφος παρασημοφορήθηκε από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, κύριο Προκόπη Παυλόπουλο, με τον Χρυσό Σταυρό του Τάγματος του Φοίνικος. Εύγε!

του Στάθη

«Έχουμε γίνει ένα απέραντο φρενοκομείο». Αν δεν είναι βοσκοτόπι, δεν λέει...

Χρήστος Καλογρίτσας: Ο άνθρωπος πήρε σε δάνεια απ’ την Τράπεζα Αττικής το μισό απ’ το κομμένο ΕΚΑΣ. Γύρω στα127 εκατομμύρια (από τα οποία, τα 77 εκατομμύρια επί ΣΥΡΙΖΑ).

Τράπεζα Αττικής: Φαιό νταμάρι. Στο οποίο ασκούνται κατσίκια για να γίνουν βουβάλια. Και γιδοτόμαρα για να γίνουν Κριστιάν Ντιόρ...

Βοσκοτόπι: Προτεκτοράτο, Μπανανία, Ειδική Οικονομική Ζώνη, η τελευταία λέξη του Συντάγματος.

Κρέτσος: Καθαρά χέρια.....

Πορτοφόλα: Παρεξηγημένη έννοια, που διαθέτει το ηθικό πλεονέκτημα που δεν διαθέτουν τα γεμιστά.

Μαγαζιά: Αυτά που κλείνουν. Παραμάγαζα, αυτά που ανοίγει (και) ο ΣΥΡΙΖΑ.

Σφαχτάρια: Μισθωτοί, συνταξιούχοι, παιδάκια, γέροντες και γερόντισσες, μικροεπιχειρηματίες, αυτοαπασχολούμενοι, επιστήμονες. Όλοι αυτοί αντιστοιχούν σε πρόβατα επί σφαγήν, αμνούς του θεού, κατσικάκια γάλακτος, αρνιά στη σούβλα και παϊδάκια (σπασμένα).

Βόδια: Τα σφαχτάρια με την πολιτική έννοια. Μπούφοι. Τα βόδια με την καλήν έννοια.

Λαγός: Το ψόφιο άλογο. Ο Αστραχάν. Τρέχει μόνο του και βγαίνει τελευταίο. Τρωκτικό (ο λαγός) όπως οι αρουραίοι. Aχθος αρούρης, όπως  οι προβοκάτορες, οι αχυράνθρωποι και οι μπροστινοί. Λαγός, το αγαπημένο ζώον των μαθητευόμενων μάγων.

Το ζώον που αίφνης αποκτά «ποινικές και πολιτικές ευθύνες», όταν τα ποντίκια διαπιστώνουν ότι πρέπει να εγκαταλείψουν το σκάφος.

Σπίρτζης: Κουμπάρος, εγγυητική επιστολή, Τοξότης, απλήρωτοι εργαζόμενοι, Πήγασος, υπερθεματιστής (στα σανσκριτικά: πλειοδότης), μόντα, Τράπεζα των Στεναγμών, πονάω όταν σας ληστεύω - ουδεμία σχέση μεταξύ τους όλα αυτά, ουδείς συνειρμός (χάνει ακόμα κι αυτός τον ειρμό του), ουδέν το μεμπτόν, τουλάχιστον όχι σ’ αυτό το βοσκοτόπι.

Εισφορά αλληλεγγύης: Στον Καλογρίτσα. Όλων μας. Με συστημένο...

Φόνοι στο βοσκοτόπι: Δολοφονούνται ΕΥΔΑΠ, ΔΕΗ, ΑΔΜΗΕ, Κτηματολόγιο (ξέφραγο αμπέλι, το βοσκοτόπι), ΕΤΑΘ και Ακίνητα του Δημοσίου. Έχουμε υπογράψει (Συμβόλαιο Θανάτου) με την Τρόικα, οι φόνοι αυτοί να μείνουν ανεξιχνίαστοι για τα  επόμενα 99 χρόνια.

Στουρνάρας - Τσίπρας: «Κράτα» με να σε «κρατώ», μη γίνει καμιά μαλακία.

Εγγυητική Επιστολή: Ο λόγος της συμβόλαιο. Κάνει το «όχι», «ναι» εν μια νυκτί.

Μαύρο Χρήμα: Μην είμεθα ρατσιστές με το χρώμα του χρήματος.

Ξέπλυμα μαύρου χρήματος: Από πορτοφόλα σε πορτοφόλα, από περικοπή σε περικοπή, από ΜΚΟ σε κολλητόν και από κολλητό σε χορηγό, βγαίνει το χρήμα από τη Βεσπασιανή, δεν μυρίζει πια πολύ, δώσ’ μου και μένα, μπάρμπα.

Κουρουμπλής: «Υπάρχουν πολιτικές και ποινικές ευθύνες» - Τι είπες, χρυσέ μου; - Ποιος; εγώ; τίποτα! Ποιον εννοείς; τον Κρέτσο;τον Παππά; - Ποιος, εγώ; Χριστοσκαιηπαναγία! Φτου κακά! στα ξύλα,

τα λιθάρια και τα άγρια βουνά, σε άλλα βοσκοτόπια μακρινά. Βατοπεδινά.

Σαλάγατα.

Αποδιοπομπαίος τράγος: Ανέμελο ζώον που βόσκει από τον πόνο των απολυμένων, των υποαμειβόμενων και των λοιπών κορόιδων. Ώσπου αίφνης του φορτώνει ο τζομπάνης τις αμαρτίες του (ως χασάπη). Μόσχος ο σιτευτός στο τσακ-μπαμ ο αποδιοπομπαίος τράγος, ώστε αθώοι του αίματος να συνεχίσουν την ευωχία τους ο τζομπάνης και ο χασάπης, ο τσιφλικάς και ο τσέλιγκας.

Νίκος Παππάς: Όλα τα σφάζω, όλα τα μαχαιρώνω. Εγώ ειμί το c’ est moi! Κάνω περίπατο στο μυαλό του Τσίπρα. Είμαι ο Πάπας της Φλωρεντίας και ο Ποντίφιξ Ιεροεξεταστής των deals. Είμαι ο Αμαλάχει Τραμπάκουλας του νόμιμου και του ηθικού, ο Γκαουλάιτερ του Βερολίνου, το άγιο πνεύμα της εργατικής νομοθεσίας του Ολάντ. Είμαι το όνειρο του Πολάκη και η πείνα του Κατρούγκαλου.

Προδομένος Συριζαίος: Είδος εν ανεπαρκεία.

ΤΡΑΙΝΟΣΕ: Πουλήθηκε για 45 εκατομμύρια. Φιστίκια. Μπροστά στα 127 εκατομμύρια στραγάλια που έχουν δοθεί στον Καλογρίτσα.

Στρέμμα: Μονάδα μέτρησης αγνώστου αξίας. Στο βοσκοτόπι το κάθε στρέμμα μαντρώνει χίλιους ανέργους (όρθιους) επί χίλια στρέμματα, ίσον το παράλληλο πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης (εκεί το ψέμα πήγε με το στρέμμα) - τώρα πάει με το εκτάριο.

Αδειασμα. Του Παππά απ’ τον Τσίπρα. Του Σπίρτζη απ’ τον Παππά. Του Τσακαλώτου απ’ τον Χουλιαράκη. Του Κρέτσου απ’ τον Κουρουμπλή. Κι έπειτα συνέχεια. Επί της οθόνης. Όποια μείνει να εκπέμπει.

Θυσία: Υπάρχουν δύο ειδών θυσίες. Η θυσία του Καλογρίτσα για να σωθεί ο Τσίπρας και η θυσία όλων ημών για να συνεχισθούν οι θυσίες μας.

Βιώσιμη επιχείρηση: Ο θάνατός σου η ζωή μου.

Πολάκης: Ελληνικός ποιμενικός (κοινώς: κύων ελληναράς). Γαβγίζει, αλλά δεν βρίζει. Δαγκώνει, αλλά δεν μασάει (μασάει η κατσίκα ταραμά;). Δεν νογάει πολύ, αλλά είναι πιστός σαν κομματόσκυλο.

Χρέος: Περίεργη  έννοια. Αν μας χρωστάνε οι Γερμανοί, το χρέος δεν υπάρχει. Αν χρωστάμε εμείς στους Γερμανούς, το χρέος πολλαπλασιάζεται. Αν σου χρωστάει το κράτος, το χρέος δεν υπάρχει. Αν χρωστάς εσύ στο κράτος, χρωστάς της Μιχαλούς - όσο και να πληρώνεις, το χρέος δεν τελειώνει...

Τράπεζες: Ενωμένα Συστημικά Βαμπίρ. Πανάρχαιη αδελφότης στυγερών πλασμάτων ανωτέρας υποστάσεως. Μεγάλοι νεκρομάντεις και υπνωτιστές. Για παράδειγμα, είναι τα μόνα πλάσματα που τα πληρώνεις για να σου πάρουν το σπίτι.

Σπίτι: Περίεργο κτίσμα που μοιάζει με στάνη ή μαντρί. Κατασκευάζεται για να σου πέφτουν κεραμίδες στο κεφάλι.

ΕΝΦΙΑ: Το νοίκι που πληρώνουμε για να μένουμε στη Φάρμα των Ζώων.

Περούκες: Δύο γελοίοι ή όταν το ήσσον γίνεται μείζον, για να συγκαλύψει ο γάτος τις ζημιές του.

Ελληνικό: Βοσκοτόπι του Λάτση, αποκτηθέν πολύ φθηνότερα ανά στρέμμα από το βοσκοτόπι Καλοτσίπρα, σόρρυ, Καλογρίτσα.

Τρίγωνο: Των Βερμούδων.

Τρίγωνο: Της Διαπλοκής.

Τετράγωνο: Ο κύκλος.

Νόμος: Η γκλίτσα του τσομπάνη. Νόμος είναι το δίκιο της πορτοφόλας. Ανάμεσα στα φράγκα σιγούν οι νόμοι (λατινιστί: inter bikikinii, silent leges). Νόμος, νομή, νομενκλατούρα. Εγώ ο Στουρνάρας. Εγώ η Μέρκελ. Κι εμείς, οι μαλάκες.

Μαφία: (Μην σκέπτεσθε πονηρά...)

Ξεπούλημα: Φλαμπουράρης: «είμαστε υπέρ της αξιοποίησης του Ελληνικού, όχι του ξεπουλήματος» (όσων λέγαμε). Ή αλλιώς, θα σας τρελάνουμε, ζαγάρια!

Ξεπούλημα: Του ΣΥΡΙΖΑ απ’ τον ΣΥΡΙΖΑ. Οσο-όσο!..

Γλωσσάρι: Μέχρι και η Δρακουλέσκου παραδέχθηκε ότι τα Μνημόνια είναι ταξικά ετεροβαρή, ότι «έπνιξαν μισθωτούς και συνταξιούχους».

Το ίδιο παραδέχονται κατά καιρούς όλοι οι δυνάστες-δανειστές. Ότι, δηλαδή, μας σφάζουν στο γόνατο με λάθος συνταγή. Ως φαίνεται, τους αρέσει. Σαδό τα αφεντικά, μαζό τα τσιράκια τους, κοκόρια για σφάξιμο εμείς, κοκορομαχίες ποιος μας σφάζει καλύτερα οι ταγοί μας.

Ω Big Brother αδερφέ μου, κιλ μι σόφτλι...

από το "enikos.gr"