Και κλάμααααα οι βουλευτές μας

της Αργυρούλας Παρασχοπούλου*

Επιδημία κλάματος έχει χτυπήσει τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, εν όψει του πολυνομοσχεδίου που ψηφίζεται σήμερα (σ.σ. ψηφίστηκε ήδη).

Όπως συνηθίζεται τα τελευταία χρόνια, πριν και κατά την διάρκεια κάθε μνημονίου κάτι παθαίνουν οι βουλευτές.

Πριν από κάθε μνημόνιο, βγαίνουν στα κανάλια και πανηγυρίζουν για τα νέα μέτρα που θα πάρουν και θα φέρουν ανακούφιση στους Έλληνες, για τα χρήματα που θα πέσουν στην αγορά, για την ανάπτυξη που φαίνεται να έρχεται μέσα από το τούνελ κλπ κλπ.

Μόλις όμως έρχονται τα μέτρα προς ψήφιση στη βουλή, φυσικά τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ κυρίως, δεν συμφωνούν με τα νέα μέτρα αλλά με μισή καρδιά θα τα ψηφίσουν γιατί είναι μονόδρομος και δεν υπάρχει άλλη λύση.

Συναγωνίζονται ποιος θα πρωτοπαίξει καλύτερα την Μάρθα Βούρτση, στην ταινία «Και κλάμααααα οι βουλευτές μας».

Αυτή την εβδομάδα είχαμε 3 βουλευτές στον ρόλο της Μάρθας Βούρτση.

Πρώτος στην οντισιόν για τον πρωταγωνιστικό ρόλο ήταν ο Γιώργος Δημαράς:

«Θρηνώ για την Αριστερά που αναγκάζεται να ψηφίζει πράγματα έξω από τα πιστεύω...
της», υπογράμμισε εν μέσω έντονης συγκινησιακής φόρτισης, ο βουλευτής του κυβερνώντος κόμματος και σχεδόν δακρυσμένος πρόσθεσε: «Θρηνώ γιατί θα ψηφίσω μέτρα που δεν θέλω αλλά δεν έχω άλλη εναλλακτική για την πατρίδα μου».

Κινούμενος πάντως στην αντίθετη τροχιά από τα μέλη του υπουργικού συμβουλίου, ομολόγησε ότι με το Ταμείο Επενδύσεων και Ιδιωτικοποιήσεων, που θεσπίζει το πολυνομοσχέδιο, «ξεπουλιέται» η δημόσια περιουσία, φροντίζοντας ωστόσο να επιρρίψει τις ευθύνες γι’ αυτό στις προηγούμενες κυβερνήσεις.

«Θρηνώ για την μερική υποδούλωση της πατρίδας μου στις πολυεθνικές και στους ξένους. Θρηνώ γιατί το 50% της δημόσιας περιουσίας παραδίδεται σε ξένους εξαιτίας της ανευθυνότητας εκείνων που κυβέρνησαν για χρόνια την πατρίδα μου. Δεν είναι τιμητικό να παραδίδουμε την περιουσία μας στους ξένους δανειστές, σε ποια άλλη χώρα συμβαίνει αυτό. Λυπάμαι πραγματικά για την κατάσταση της πατρίδας μου», τόνισε σε άλλο σημείο της ομιλίας του ο Γιώργος Δημαράς και καρφώνοντας τα στελέχη του κόμματος που εμφανίζονται με πανηγυρική διάθεση πρόσθεσε: «δεν μπορούμε λοιπόν να πανηγυρίζουμε δυστυχώς εδώ που φτάσαμε. Αυτό για μένα είναι κατάντια».

Κι αφού θρήνησε, δήλωσε την πρόθεσή του να υπερψηφίσει το νομοσχέδιο.

Δεύτερος στην οντισιόν, ο Χρήστος Σπίρτζης, ο οποίος μετά από την παραχώρηση των περιφερειακών αεροδρομίων, την οποία είχε υπογράψει με πόνο τώρα θα ψηφίσει και το πολυνομοσχέδιο με «βαριά καρδιά».

«Θα ψηφίσω το πολυνομοσχέδιο με βαριά καρδιά»

Τρίτος στην οντισιόν ο Γιάννης Τσιρώνης:

«Εγώ, λοιπόν, θα κλάψω, αν πουλήσω μία μετοχή της ΔΕΗ»

Γαντζωμένοι λοιπόν στην καρέκλα των 7000 ευρώ, κλαίνε με τον φόβο μην χάσουν την εξουσία και βιάζονται να ξεπουλήσουν τα πάντα, πριν έρθει ο Κούλης και δεν βρει τίποτε να πουλήσει.

Γι’ αυτό και υποθηκεύουν τη σημερινή και μελλοντική κινητή και ακίνητη περιουσία του Δημοσίου για 99 χρόνια.

Υποθήκευση της δημόσιας περιουσίας για έναν αιώνα, από Αριστερή κυβέρνηση που θα καταργούσε τα μνημόνια με ένα άρθρο και ένα νόμο και φέρνει μνημόνιο για πάντα.

Από Αριστερή κυβέρνηση που δεσμεύτηκε ότι θα τηρήσει κάθε άρθρο του Συντάγματος και τόχει κάνει κουρελόχαρτο.

Από Αριστερή κυβέρνηση που θα βαρούσε νταούλια και θα χόρευαν οι αγορές, ενώ τώρα θα χορέψουν οι Έλληνες τον χορό του Ζαλόγγου.

Ξαπλωμένη η Ελλάδα στο κρεβάτι του Προκρούστη, δεν θάχει πια να φοβάται νέα μνημόνια, γιατί αυτά θα μπαίνουν αυτόματα με τον περίφημο Κόφτη. Γιατί ποια άλλη κυβέρνηση θα μπορούσε να περάσει τέτοια μέτρα χωρίς να ανοίξει ρουθούνι;

Ο κύριος Τσίπρας λοιπόν παρέδωσε και επισήμως όχι μόνο τα κλειδιά της χώρας, αλλά και την ίδια την χώρα μαζί με τους κατοίκους της, εσαεί.

Καληνύχτα Ελλάδα

*Η Αργυρούλα Παρασχοπούλου είναι μέλος του Ε.ΠΑ.Μ. Ημαθίας