Χτύπημα Ευρωπαϊκής Τρομοκρατίας

Η Ε.Ε φανερώνει αιματηρά το πραγματικό της πρόσωπο - Η μητέρα της "τρομοκρατίας" ατσαλώνεται.

της Κατερίνας Γκαράνη & του Ξενοφώντα Ερμείδη

Το χτύπημα ήταν πολιτικό και όχι τρομοκρατικό. Τα δεκάδες πτώματα Γάλλων πολιτών και τουριστών σε ήσυχες λαϊκές συνοικίες και σε χώρους που συναθροίζονται νέοι βολεύουν περισσότερο το όραμα της Ε.Ε παρά το δημιούργημα της Δύσης με το όνομα Ισλαμικό Κράτος.

Απίστευτα καλά σχεδιασμένη η επίθεση μετά από απειλές του ισλαμικού κράτους ότι θα χτυπούσαν πρωτεύουσες ευρωπαϊκών κρατών με πρώτο το Παρίσι ως αντίποινα για την συμμετοχή της Γαλλίας στους  αεροπορικούς βομβαρδισμούς εναντίον ισλαμικών στόχων στη Συρία. Καθόλου τυχαία η επιλογή του Παρισιού και για την Ε.Ε εφόσον η συγκεκριμένη πρωτεύουσα έχει βαρύ παρελθόν με...
τα γκέτο δεύτερης και τρίτης γενιάς μεταναστών ειδικά με καταγωγή από την πρώην αποικία της Γαλλίας, Αλγερία.

Από το 2005 που ο πρώην υπουργός Εσωτερικών (μετέπειτα πρόεδρος) της χώρας, Νικολά Σαρκοζί προκάλεσε με την συμπεριφορά του (η Αστυνομία σκότωσε τρεις μετανάστες εφήβους χωρίς λόγο) εκτεταμένα επεισόδια μεταξύ μουσουλμάνων Γάλλων πολιτών, στρατού και γαλλικής αστυνομίας  αναγκάζοντας την γαλλική βουλή να συζητά για την φύλαξη της νομιμότητας των πόλεων της Γαλλίας από τον στρατό. Ο νόμος αυτός έμπαινε προς συζήτηση στην βουλή και καταψηφιζόταν για αρκετά χρόνια διότι στρατός στους δρόμους και έφοδος στα σπίτια ανά πάσα στιγμή δεν ήταν δυνατόν να συνάδει με την δημοκρατία μιας χώρας,  η οποία πουλά το παραμύθι του ευρωπαϊκού ανθρωπισμού και ελευθερίας από το 1789.

Βρωμάει χρόνια αυτή η κολόνια

Τα πολιτικά παιχνίδια "τρομοκρατίας" της Ε.Ε με θύματα Ευρωπαίους πολίτες είναι μια ιστορία που εξελίσσεται συνεχώς μετά το επιτυχημένο "τρομοκρατικό" χτύπημα στους Δίδυμους Πύργους το 2001 που ήταν η αφορμή κήρυξης πολέμου της Δύσης εναντίον των ισλαμιστών της Αλ Κάιντα στο Ιράκ. Η Ισπανία ήταν η πρώτη που θρήνησε 191 νεκρούς το 2004 με τις 10 βόμβες στο σιδηροδρομικό σταθμό Ατότσα της Μαδρίτης που η Αλ Κάιντα ανέλαβε την ευθύνη ως αντίποινα για την συμμετοχή της Ισπανίας στο πόλεμο στο Ιράκ που σχεδίασε η Αμερική.

Η δεύτερη χώρα με 53 νεκρούς ήταν το 2005 η Αγγλία με τέσσερις  βομβιστικές επιθέσεις των οποίων την ευθύνη ανέλαβε και πάλι η Αλ Κάιντα στο Μετρό του Λονδίνου και στην πλατεία Τάβιστοκ επί πρωθυπουργίας Τόνυ Μπλερ που πριν ένα μήνα δήλωσε ξεδιάντροπα ότι η επέμβαση στο Ιράκ συνέβαλλε στην δημιουργία του Ισλαμικού Κράτους. "Ασφαλώς δεν μπορεί κανείς να ισχυριστεί πως όσοι από εμάς απομακρύναμε τον πρώην ηγέτη του Ιράκ Σαντάμ Χουσεΐν το 2003, δεν φέρουμε καμία ευθύνη για την κατάσταση που επικρατεί το 2015" είπε ο πρώην πρωθυπουργός της Αγγλίας επιβεβαιώνοντας ότι η δημιουργία αντίπαλου μετώπου είναι το μεγάλο επίτευγμα πολεμόχαρων κρατών όταν πρέπει να αρπάξουν πλούτο τρίτων χωρών. Όταν η αρπαγή του εθνικού πλούτου τρίτης χώρας μπορεί να συνδυαστεί και με την καταπάτηση των ελευθεριών και ανθρωπίνων δικαιωμάτων των πολιτών της Δύσης, τότε τα πράγματα για τους τεχνοκράτες-τρομοκράτες πηγαίνουν από το καλό στο καλύτερο.

Ο μεγαλύτερος κατασκευαστής καταπάτησης ανθρωπίνων ελευθεριών των πολιτών είναι η  Αμερική, η οποία δεν μπορεί να μείνει έξω από το δικό της επίτευγμα "δημιουργώ τρομοκρατία" και έτσι άρον-άρον το FBI και το υπουργείο Δικαιοσύνης των ΗΠΑ επίσημα παίρνουν μέρος στην ταυτοποίηση των "τρομοκρατών" του Παρισιού έχοντας το δικαίωμα πλέον να εισβάλλουν ακόμη και στις απόρρητες τηλεπικοινωνίες και στις διαδικτυακές συζεύξεις όλων των Γάλλων και Ευρωπαίων για να βρουν "ύποπτα" στοιχεία.

Κοινός εχθρός, κοινός στρατός

Όταν πρέπει να αποδείξουν οι δημοκρατικά ψηφισμένοι Ευρωπαίοι πολιτικοί ότι αναγκάζονται να κηρύξουν πόλεμο σε τρίτες χώρες δεν έχουν κανέναν ενδοιασμό να φέρουν ένα μικρό δείγμα αυτού του πολέμου μέσα στην χώρα τους. Ο ήσυχος πολίτης της Ευρώπης πρέπει να δει το δικό του αίμα να τρέχει από την "τρομοκρατία" για να συμφωνήσει ότι οι πόλεμοι κηρύσσονται από την Δύση υπέρ της ελευθερίας και ότι όποια αυστηρά μέτρα και να πάρουν οι κυβερνήσεις τους γίνονται για το καλό του λαού. Φτάνουν να συμφωνούν ακόμα και για την καταπάτηση των δικών τους ελευθεριών αρκεί να κοιμούνται ήσυχοι.

Για να περάσουν φασιστικοί ευρωπαϊκοί νόμοι πρέπει να υπάρχει ένας κατασκευασμένος εχθρός όταν δεν υπάρχουν οι αληθινοί εχθροί του συστήματος όπως ο IRA για την Αγγλία, η ΕΤΑ για την Ισπανία, η RAF για την Γερμανία κοκ. Τώρα πια η Ε.Ε νοείται ως μία χώρα και πρέπει να έχει έναν εχθρό. Έτσι το "Je suis Paris" είναι το σύνθημα των ευρωπαϊκών λαών που θλίβονται μεν για τους νεκρούς Γάλλους πολίτες αλλά φοβούνται για την δική τους ασφάλεια δε. "Είμαι Παρίσι" σημαίνει ότι είμαι υποψήφιο θύμα τρομοκρατικού χτυπήματος.

Η πολιτική επικοινωνία ακόμη μια φορά είναι η μεγάλη νικήτρια βαμμένη με αίμα αθώων πολιτών. Το είδαμε πρόσφατα με το "τρομοκρατικό" χτύπημα στην Τουρκία λίγες ημέρες πριν το κόμμα του Ερντογάν πάρει την απόλυτη πλειοψηφία αν και είναι ένα αμφιλεγόμενο για την δημοκρατία πρόσωπο ακόμα και για τους Τούρκους. Όταν απειλείται η ίδια σου η ζωή από "τυφλά χτυπήματα" ενισχύεις ακόμα και αυτόν που θεωρείς φασίστα αν είναι ο μόνος που μπορεί να σου εξασφαλίσει την ασφάλεια της ζωής σου στην χώρα που ζεις. Η Γερμανία το απέδειξε περίτρανα ως λαός επί του δημοκρατικά ψηφισμένου Χίτλερ, υπό τον φόβο της μεγαλύτερης οικονομικής εξαθλίωσης μεσαίων και κατώτατων κοινωνικών ομάδων.

Έτσι λοιπόν, οι Γάλλοι αποδέχονται τον στρατό να φυλάει τους δρόμους και να κάνει έφοδο ακόμη και στα δικά τους σπίτια αρκεί να μπορούν να πάνε με ασφάλεια στα παιδιά τους στο σχολείο, στο εστιατόριο και να ψωνίζουν σε μπακάλικα χωρίς ένας "ισλαμιστής τρομοκράτης" να χτυπήσει ξαφνικά στο ψαχνό.

Η Γερμανία από την άλλη δεν άργησε να ανακοινώσει μέσω του πρωθυπουργού της Βαυαρίας, Χορστ Ζεεχόφερ και του συνδικάτου γερμανικής αστυνομίας ότι πρέπει πολύ γρήγορα "να αποφασίσουμε πώς θα συνεχιστεί ο έλεγχος των εξωτερικών συνόρων της Ε.Ε" με μία Frontex να παίζει τον ρόλο ενός ευρωστρατού που φυλάει τις χώρες της Ε.Ε και όχι απλά μιας τυπικής μονάδας στήριξης των εθνικών στρατών των κρατών-μελών. Η γερμανική αστυνομία έχει εδώ και πολύ καιρό αιτηθεί προς την καγκελαρία αναδιοργάνωση της Frontex σε επιχειρησιακή ευρωπαϊκή συνοριοφυλακή.

Εκπνέει η "αλληλέγγυα" αριστερά

Όσον αφορά την Ελλάδα τα μαντάτα που έρχονται από την Γαλλία είναι δυσοίωνα διότι μέσα σε μία ημέρα οι μυστικές υπηρεσίες ανακάλυψαν ότι δύο από τους "τρομοκράτες" που θέρισαν με όπλα τους Γάλλους πολίτες ήρθαν από την Συρία με το κύμα προσφύγων και εισχώρησαν στην καρδιά της Ευρώπης μέσω της Λέρου.

Η αριστερή κυβέρνηση της "αλληλεγγύης και του ανθρωπισμού" δεν θα είναι ικανή να ισορροπήσει μεταξύ της ανάγκης σκληρής στρατιωτικής φύλαξης, φασιστικών ευρωπαϊκών νόμων για την ασφάλεια και στα "ανοιχτά σύνορα" που διαφημίζει, ειδικά μετά τις 7μηνες απειλές της ότι "θα αφήσει μισό εκατομμύριο μετανάστες και πρόσφυγες στις πρωτεύουσες της Ευρώπης" έτσι ώστε να δουν τι σημαίνει πρόβλημα.

Η δεξιά στην Ελλάδα, όπως και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες βρήκε το κατάλληλο έδαφος να αντεπιτεθεί και αυτό φάνηκε με την δήλωση του πρώην πρωθυπουργού, Σαμαρά. "Το τρομοκρατικό κτύπημα στο Παρίσι είναι κτύπημα αποτρόπαιο και ύπουλο για όλους τους λαούς της Ευρώπης», δήλωσε ο δεξιός άκρως φεντεραλιστής Σαμαράς και λίγο πιο κάτω φανέρωσε τον λόγο που μια "τρομοκρατία" συμφέρει την Ε.Ε αλλά και το όραμα του ολοκληρωτισμού που δεν διαχωρίζει αθώους με ένοχους νεκρούς όταν θέλει να φτάσει στο τελικό της στόχο: "Η ασφάλεια των πολιτών είναι προϋπόθεση της Δημοκρατίας. Και η φύλαξη των συνόρων είναι πλέον όρος ύπαρξης για τις δημοκρατικές κοινωνίες".

από το «Στον Τοίχο»