Ο αστυνομικός, το μπουζούκι και το όργανο

του Γιάννη Γκινοσάτη

Τα βάσανα των έρμων των συριζαίων που τολμούν να υποστηρίζουν την έξοδο της χώρας από την ευρωζώνη δεν έχουν τέλος. Ανά πάσα στιγμή πρέπει να αποδεικνύουν στον πονηρίδη δημοσιογράφο που βρίσκεται στην υπηρεσία της μνημονιακής προπαγάνδας, ότι δεν είναι ελέφαντες και ότι υποστηρίζουν τα αυτονόητα. Δεν φτάνει ότι τόσο καιρό είχαν τη ρετσινιά πως εξυπηρετούσαν τα σκοτεινά συμφέροντα εκείνων που ήθελαν την επιστροφή στη δραχμή για να μας αγοράσουν όλους μπιρ-παρά, τώρα πρέπει να αποδείξουν ότι δεν είναι σωβινιστές και ακροδεξιοί.

Και ποιος κατηγόρησε τους συριζαίους αυτούς για σύμπλευση με την ακροδεξιά της Ευρώπης; Μα ένας άλλος «αριστερός» εγνωσμένου κύρους, ο δημοσιογράφος της «Εφημερίδας των Συντακτών» Δημήτρης Ψαρράς, εκ των συντακτών του γνωστού «Ιού». Στο φύλλο της περασμένης Δευτέρας 3/8/2015 και στο άρθρου του με τίτλο «Το φάντασμα του Σχεδίου Β», ο εν λόγω δημοσιογράφος υποστήριξε ότι δεν υπάρχει πολιτικά ουδέτερη έξοδος από το ευρώ και την Ε.Ε. και ότι την έξοδο από την ευρωζώνη υποστηρίζουν μόνο ακραίοι ευρωσκεπτικιστές σαν την Μαρί Λεπέν, που επιδιώκουν τη διάλυση της ευρωζώνης με λαγό την Ελλάδα, για να ανακτήσουν οι χώρες τους τα εθνικά τους προνόμια, αφήνοντας εντέχνως να εννοηθεί ότι όσοι υποστηρίζουν την έξοδο από την ευρωζώνη, είναι σωβινιστές, ακροδεξιοί ή και φασίστες.

Το υποφώσκων επιχείρημα του παραπάνω συντάκτη έχει βέβαια την λογική «ορθότητα» του...
κλασσικού παραδείγματος παραλογικού συλλογισμού που μάθαμε στο σχολείο: «ο αστυνομικός είναι όργανο, το μπουζούκι είναι όργανο, άρα, ο αστυνομικός είναι μπουζούκι», αλλά αυτό δεν ενοχλεί καθόλου τον αναφερόμενο αριστερό δημοσιογράφο, τον οποίον επίσης δεν προβληματίζει καθόλου η ιδεολογική ταυτότητα, το ποιόν, η προέλευση και τα σχέδια εκείνων που υποστηρίζουν το ευρώ! Το καλό είναι ότι όσο βαθαίνει η κρίση και το πολιτικό σύστημα ρίχνει συνεχώς νέες εφεδρείες στη μάχη της προπαγάνδας, πέφτουν οι φερετζέδες και αποκαλύπτονται όλων των ειδών οι «αριστερές» προσωπικότητες, υπερασπιστές των πολιτικών, ατομικών, κοινωνικών ακόμα και εθνικών δικαιωμάτων… άλλων λαών και χωρών.

Όλοι άλλωστε καταλαβαίνουμε, ότι ο σκοπός τέτοιων δημοσιευμάτων δεν είναι η αντίκρουση των θέσεων των συριζαίων υποστηρικτών της εξόδου από την ευρωζώνη, αλλά ο ιδεολογικός και ηθικός στιγματισμός τους, η κατασυκοφάντησή τους και εν τέλει η πολιτική τους απομόνωση, με στρατηγικό στόχο να εκλείψει κάθε πολιτική άποψη που τολμά να θέτει ζητήματα εθνικής και λαϊκής κυριαρχίας. Απλώς, το κομμάτι αυτό του ΣΥΡΙΖΑ με την ιδεολογική ανομοιογένειά του, τις ασαφείς έως ανύπαρκτες πολιτικές του προτάσεις, το θολό πολιτικό του λόγο, τις παλινωδίες του, την έλλειψη ισχυρής πολιτικής βούλησης και φορτωμένο με το άγχος να μην χαρακτηριστεί πατριωτικό και αντιευρωπαϊκό, είναι ευάλωτο στην οργανωμένη επίθεση που δέχεται από οικείες «αριστερές» πένες. Γι’ αυτό αισθάνεται την ανάγκη κάθε φορά να απαντάει στον κάθε πονηρίδη (βλ. Άρθρο του Στάθη. Κουβελάκη στο iskra.gr στις 5/8/2015), για να ανασκευάσει τις συκοφαντικές κατηγορίες και αποδείξει, πόσο αριστερό είναι και πόσο ταξική είναι η πρότασή του, αντί να τον στείλει στο διάολο.

Κατά την ταπεινή μου άποψη, ο ιδεολογικός εμφύλιος πόλεμος στο χώρο της αριστεράς, με αφορμή την κρίση, μόλις άρχισε και θα κρατήσει πολύ, εγκλωβίζοντας και αδρανοποιώντας αντιπολιτευόμενες δυνάμεις που θα μπορούσαν να προσφέρουν στον παλλαϊκό αγώνα. Κι όπως σε κάθε εμφύλιο οι κατέχοντες την εξουσία θα είναι ανελέητοι και θα χρησιμοποιήσουν κάθε βρώμικο μέσο που τους προσφέρει το σύστημα για να εξαφανίσουν τον αντίπαλο. Το χειρότερο όμως είναι ότι αυτός ο εμφύλιος δεν αφορά το κύριο διακύβευμα που είναι η εθνική και λαϊκή κυριαρχία, ως βασική προϋπόθεση της επιβίωσής του ελληνικού λαού και της ανάκτησης των δικαιωμάτων του, αλλά προς το παρόν διεξάγεται για το ποιος θα έχει την ηγεμονία του χώρου, ώστε να μπορεί να συμμετέχει και στη νομή της εξουσίας, πράγμα που αφήνει παγερά αδιάφορη την συντριπτική πλειοψηφία της χειμαζόμενης κοινωνίας.

Ο Γιάννης Γκινοσάτης είναι μέλος του Ε.ΠΑ.Μ.