ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ 4ου ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ του Ενιαίου Παλλαϊκού Μετώπου (Ε.ΠΑ.Μ.)

Το 4ο Συνέδριο του Ενιαίου Παλλαϊκού Μετώπου εκτιμά ότι η κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η χώρα και ο λαός της, μετά τον ενδοτισμό της νέας συγκυβέρνησης, είναι ιδιαίτερα κρίσιμη. Και καλεί όλο τον λαό σε επαγρύπνηση για τα χειρότερα.

1. Οι δανειστές της χώρας με την συνεπικουρία και του πάλαι ποτέ αντιμνημονίου, οδηγούν την οικονομία της χώρας σε ολοκληρωτικό στραγγαλισμό. Τόσο τον ευρύτερο δημόσιο τομέα, όσο και τον ιδιωτικό τομέα. Αφού απαίτησαν την λεηλασία ακόμη και των τελευταίων ταμειακών διαθεσίμων του δημοσίου, επιδιώκουν να πλήξουν καίρια και την τουριστική περίοδο, την μόνη που αποφέρει ακόμη κάποιο ελάχιστο εισόδημα στην ελληνική οικονομία.

Αρχικά, οι δανειστές και οι νεοεισαχθέντες θεσμοί τους, ενίσχυσαν με κάθε τρόπο τη φυγή καταθέσεων και κεφαλαίων από την Ελλάδα σε πρωτοφανή βαθμό. Κατόπιν, προσπάθησαν -και εξακολουθούν να απεργάζονται αυτό το σενάριο- να προκαλέσουν bank run (μαζική εκροή καταθέσεων από τις τράπεζες) ή πιστωτικό επεισόδιο, για να τρομοκρατηθεί ο ελληνικός λαός. Αυτή τη στιγμή, προκαλούν κύμα μαζικών ακυρώσεων μέσα στην τουριστική περίοδο με τις απαιτήσεις τους για παράλογες αυξήσεις του ΦΠΑ, αλλά και με την έντονη φημολογία περί capital controls, δηλαδή ελέγχων κεφαλαίου, όπως αυτών που επιβλήθηκαν στην Κύπρο για να λεηλατηθούν οι καταθέσεις και το εισόδημα των ιδιωτών.

Οι δανειστές θέλουν η Ελλάδα να έχει τη χειρότερη, εδώ και πολλά χρόνια, τουριστική...
περίοδο από άποψης εισπράξεων, προκειμένου να βρεθεί στη δυσμενέστερη οικονομική θέση των τελευταίων έξι (6) χρόνων της επιβεβλημένης από τους ίδιους ύφεσης. Σε συνδυασμό με τη συνεχιζόμενη αιμορραγία λόγω πληρωμής του παράνομου χρέους, η ελληνική οικονομία και κοινωνία οδηγείται σκόπιμα από τους δανειστές σε κατάσταση πλήρους παράλυσης. Χωρίς να αποκλείεται ακόμη και η πλήρης στάση πληρωμών στο εσωτερικό, αλλά και η κατάρρευση της οικονομίας.

Όλα αυτά είναι σκόπιμα και στην διακριτική ευχέρεια των δανειστών. Σκοπός τους είναι να επιβάλουν ως αδήριτη ανάγκη την κατάλυση της κρατικής υπόστασης της Ελλάδας και το πέρασμά της υπό την απόλυτη πολιτική κυριαρχία των ξένων θεσμών. Βασικός μοχλός αυτού του σχεδίου είναι η ολοκληρωτική εξάρτηση της Ελλάδα από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας, ακόμη και για τις πιο στοιχειώδεις πληρωμές του ελληνικού κράτους.

Με τον τρόπο αυτό, ολοκληρώνεται η προσάρτηση της Ελλάδας στο νέο Ευρωπαϊκό Ράιχ, που προωθεί σήμερα ο Γερμανογαλλικός άξονας. Η Ελλάδα θα γίνει μια απλή κομητεία του Ράιχ, υπό καθεστώς χρέους στο διηνεκές. Ήδη ο Γερμανογαλλικός άξονας προωθεί τη δημιουργία υπερυπουργείου οικονομικών, το οποίο θα συντάσσει από τις Βρυξέλλες τον κοινό προϋπολογισμό που θα κληθούν να ακολουθούν απαρέγκλιτα όλες οι χώρες-μέλη της ΕΕ, όπως επίσης και να καθορίζει το επίπεδο βασικού μισθού και εργασιακών σχέσεων ανά χώρα.

Πρόκειται για μια εξέλιξη που συντελείται μακριά από τους λαούς, χωρίς ούτε καν την τυπική προσφυγή σ' αυτούς. Ταυτόχρονα προχωρούν τάχιστα και εν κρυπτώ οι διαπραγματεύσεις με τις ΗΠΑ για την Διατλαντική Συμφωνία Εμπορίου και Επενδύσεων, με βάση την οποία οι υπερεθνικές εταιρείες και οι επενδυτές αποκτούν καθεστώς διομολογήσεων και ετεροδικίας σε όλες τις χώρες της ΕΕ. Η ίδια η έννοια του κράτους ως τυπικού φορέας του δημοσίου συμφέροντος, καταργείται υπέρ των αγορών.

2. Η νέα συγκυβέρνηση απέδειξε ότι δεν θέλει και δεν μπορεί να υπηρετήσει τον ελληνικό λαό και την πατρίδα. Ενέδωσε στα σχέδια των δανειστών και τους διευκόλυνε στον οικονομικό στραγγαλισμό της χώρας. Έφτασε στο σημείο να συμφωνήσει με την απαίτηση των δανειστών να μην προχωρήσει σε καμιά μονομερή ενέργεια, δίχως την έγκρισή τους. Ποια σοβαρή κυβέρνηση αρνείται την ελευθερία των κινήσεών της κατά τη διάρκεια μιας διαπραγμάτευσης έναντι καμιάς ανάλογης, ή αμοιβαίας δέσμευσης της άλλης πλευράς; Μόνο η δουλοπρεπής.

Αρνήθηκε να υπερασπιστεί τα δικαιώματα της χώρας και του λαού της με βάση το εσωτερικό και διεθνές δίκαιο. Αποδέχθηκε να διαπραγματευθεί με όρους υποταγής και παράδοσης στους δανειστές. Δέχθηκε εξαρχής να αναβαθμίσει την πολιτική επικυριαρχία της τρόικας από έκτακτη συνθήκη, σε θεσμική υποχρέωση της Ελλάδας. Γι' αυτό και μετονόμασε την τρόικα σε θεσμούς.

Το χειρότερο όμως απ' όλα, είναι ότι η νέα συγκυβέρνηση αποδέχθηκε να εκβιάζεται βάναυσα από τους δανειστές και να προπηλακίζεται ακόμη και δημόσια λαός και χώρα με εμπρηστικές, ρεβανσιστικές δηλώσεις από τους ηγέτες του νέου ευρωπαϊκού άξονα.

Ουσιαστικά η νέα συγκυβέρνηση έχει παραιτηθεί ακόμη και από την πιο στοιχειώδη προβλεπόμενη διπλωματική άμυνα έναντι των νέων ηγεμόνων της Ευρώπης, που απειλούν ευθέως την Ελλάδα με casus belli και την μετατροπή της σε νέο Κόσοβο, ή Πρίστινα, αν δεν ενδώσει στις απαιτήσεις τους.

Η νέα συγκυβέρνηση γράφει νέες σελίδες δοσιλογισμού και εθελοδουλίας, έχοντας αποδεχθεί αμαχητί το μοιραίο. Με όπλο την κοινωνική απόγνωση και τα μυριάδες θύματα που συσσωρεύονται από τις πιο αδύναμες τάξεις του λαού, επιχειρεί να μας πείσει ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος, εκτός απ' αυτόν που επιτάσσουν οι δανειστές. Η μόνη της πολιτική φιλοδοξία είναι να πετύχει εκεί που απέτυχαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις των μνημονίων στην εφαρμογή ίδιων, ή ανάλογων πολιτικών.

3. Στην κατάσταση όπως διαμορφώνεται, ο λαός μας έχει πια απέναντί του το σύνολο των πολιτικών δυνάμεων του επίσημου κομματικού συστήματος. Κανένα κόμμα της Βουλής σήμερα δεν στρατεύεται με τα συμφέροντα της πατρίδας και του λαού. Κανένα κόμμα δεν στρατεύεται στον αγώνα για την απελευθέρωση της πατρίδας και του λαού από τα σύγχρονα δεσμά κατοχής. Κανένα κόμμα δεν επιδιώκει, ούτε θέλει την εθνική αγωνιστική ενότητα του λαού εναντίον των σύγχρονων κατακτητών της χώρας του και της ντόπιας δοσιλογικής τάξης.

Κι επομένως με κανένα κόμμα απ' αυτά δεν υπάρχει περιθώριο πολιτικής συνεργασίας, ή κοινής δράσης. Ακόμη κι αν συμφωνούμε σε επιμέρους αιτήματα και στόχους, το καθοριστικό σήμερα είναι ένα: η εθνική και κοινωνική απελευθέρωση της πατρίδας, που θα επιτευχθεί από τον ίδιο τον λαό. Δεν έχουμε καμιά σχέση με δυνάμεις που αδυνατούν να κατανοήσουν το νόημα της λευτεριάς, εσωτερικής και εξωτερικής, όπως την όριζε ένας μεγάλος δάσκαλος του γένους μας, ο Δημήτρης Γληνός, για την μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων. «Θέλουμε λεύτερη εμείς πατρίδα και πανανθρώπινη την λευτεριά».

Το 4ο Συνέδριο δεσμεύει το Μέτωπο να μην υπάρξει τώρα και στο μέλλον κανενός είδους πολιτική συνεργασία με πρόσωπα, δυνάμεις, ομάδες και σχήματα που ψήφισαν ή στήριξαν το καθεστώς κατοχής και τους νόμους του. Το ΕΠΑΜ δεν θέλει να έχει σχέση με κανέναν συνένοχο του σημερινού καθεστώτος των αδίστακτων δολοφονιών είτε με τη μορφή των αυτοκτονιών, των δήθεν εργατικών ατυχημάτων ασυδοσίας, είτε με τη δημογραφική γενοκτονία του λαού μας. Το Μέτωπο δεν θα γίνει το άλλοθι για κανέναν από αυτούς, όταν στο άμεσο ή απώτερο μέλλον προσποιηθούν μετάνοια.

4. Από τις δυνάμεις, τα σχήματα και τα κινήματα που έχουν απομείνει σήμερα να αγωνίζονται εναντίον της σύγχρονης κατοχής, μόνο το ΕΠΑΜ μπορεί να λειτουργήσει καταλυτικά στη συσπείρωση και την ενότητα της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού. Κι αυτό γιατί διαθέτει την οργάνωση, τις θέσεις, τις αναλύσεις και την κινηματική εμπειρία για να το κάνει.

Μόνο το ΕΠΑΜ στη σημερινή συγκυρία μπορεί να δημιουργήσει τον αντίπαλο πόλο έναντι των δοσιλόγων του μνημονίου και του αντιμνημονίου. Έναν αντίπαλο πόλο που να είναι σε θέση να διεμβολίσει το πολιτικό σκηνικό με σκοπό την ολοκληρωτική ανατροπή του καθεστώτος κατοχής. Έναν αντίπαλο πόλο που να είναι ικανός να στοιχειοθετήσει τον άλλο δρόμο και να διεκδικήσει την πλειοψηφία του λαού μαζί με την εξουσία.

Για όλα αυτά το Μέτωπο φέρει την κορυφαία ευθύνη να συσπειρώσει γύρω του όλες τις ζωντανές δυνάμεις του λαού και του έθνους στον απελευθερωτικό αγώνα μέχρις εσχάτων, που κάνουν αναπόδραστο οι επιβουλές του νέου ευρωπαϊκού άξονα εναντίον όχι μόνο του ελληνικού λαού, αλλά όλων των λαών της Ευρώπης. Θα πρέπει να συσπειρώσει γύρω του κάθε πατριώτη που μιλά στο νου και την καρδιά του η ελευθερία και η δημοκρατία στην πιο αυθεντική τους έννοια.

Το ΕΠΑΜ αναλαμβάνει το καθήκον να συμβάλει στη δημιουργία μιας ευρείας Επιτροπής Εθνικής Σωτηρίας στη βάση των θεμελιωδών προταγμάτων του Μετώπου, όπου θα μπορεί να συμμετάσχουν προσωπικότητες, εκπρόσωποι των ζωντανών δυνάμεων του έθνους. Μια Επιτροπή που θα λειτουργήσει σαν πνευματική και πολιτική ηγεσία του λαού, ώστε να μην υποκύψει στις σειρήνες και την μαύρη προπαγάνδα του ενδοτισμού και της εθελοδουλείας. Μια Επιτροπή που θα τεθεί επικεφαλής του αγώνα ενάντια στην υποδούλωση της πατρίδας.

5. Το Μέτωπο δεν περιμένει κανέναν και τίποτε. Δεν ιδρύθηκε για να περιμένει μέχρις ότου επιτευχθούν οι βασικοί σκοποί του. Δεν είναι ουραγός των μαζών και των όποιων αυταπατών τους. Οφείλει να βρίσκεται μπροστά, να ανοίγει δρόμους και να καταπολεμά αμείλικτα τις φρούδες ελπίδες που θέλουν να καθηλώσουν την κοινωνία στην υποτέλεια. Οφείλει να αντιστέκεται σε κάθε αυταπάτη και ιδεοληψία που προσπαθεί να το ξεστρατίσει από τους απελευθερωτικούς σκοπούς του.

Οφείλει να ασκεί ανελέητη κριτική προς όλους όσοι εξαπατούν τον λαό, χωρίς να υπολογίζει σε ποια αναγκαία συμπεράσματα αναπόφευκτα καταλήγει και χωρίς να φοβάται κάθε λογής εξουσία, πνευματική ή κοσμική. Το Μέτωπο δεν οφείλει σε κανέναν την αφοσίωσή του, παρά μόνο στον ίδιο τον λαό που εξοντώνεται μαζικά και την πατρίδα. Το Μέτωπο δεν πιστεύει σε καμιά ιδεολογία, παρά μόνο στην ελευθερία και τη δημοκρατία που υπηρετεί τη μεγάλη πλειοψηφία του λαού.

Στις γραμμές του υπάρχει και πρέπει να υφίσταται πλήρης ελευθερία διαλόγου και αντιπαράθεσης απόψεων, χωρίς κανόνες και προαπαιτούμενα εκτός απ' αυτά που καθορίζει το καταστατικό του Μετώπου και η καλή πίστη των μελών του. Όμως κανένας δεν έχει το δικαίωμα να επιβάλλει στο Μέτωπο τη δική του ιδεολογία, ή ιδεοληψία. Κανένας δεν έχει το δικαίωμα να σπρώξει σε αδράνεια το Μέτωπο. Η αδράνεια είναι ο χειρότερος εχθρός κάθε ζωντανού οργανισμού και κάθε αληθινού πολιτικού κινήματος.

6. Για να ανταπεξέλθει το ΕΠΑΜ στον αγώνα και για να αντέξει υπό τις νέες ακόμη πιο δύσκολες συνθήκες, χρειάζεται να γίνει ακόμη πιο συνεκτική και ενιαία οργάνωση. Θα πρέπει οι οργανώσεις και τα όργανά τους να λειτουργούν σαν ενιαίος οργανισμός μάχης τόσο στα καθημερινά πολιτικά μέτωπα, όσο και μέσα στην κοινωνία με όρους κινήματος.

Για να γίνει αυτό τα μέλη του Μετώπου θα πρέπει να μάθουν στην πράξη τι σημαίνει συνειδητή πειθαρχία. Πειθαρχία του συνειδητού αγωνιστή, που δεν στρατεύτηκε για μια βόλτα μέχρι τις εκλογές και το κοινοβούλιο. Ούτε στρατεύθηκε σε μια ακόμη σέχτα που κατέχει την απόλυτη αλήθεια. Πρόκειται για την πειθαρχία που κρίνει και αξιολογεί τη δράση όλων ανεξαιρέτως των μελών και των οργανώσεων του Μετώπου με βάση το αποτέλεσμα, τη διεύρυνση της επιρροής του στον απλό κόσμο, αλλά και την κινητοποίηση μαζών στα προτάγματά του.

Τα μέλη του ΕΠΑΜ έχουν την ελευθερία να ασκούν ανοιχτή και δημόσια πολιτική κριτική, ακόμα και στο ίδιο το Μέτωπο. Σε όποια πράξη ή θέση του Μετώπου, που θεωρούν ότι προσβάλλει την πολιτική φιλοσοφία, τα προτάγματα και τους δεσμούς του με τον ελληνικό λαό. Με όποιον τρόπο θεωρείται πρόσφορο εντός και εκτός του Μετώπου.

Όμως αυτό δεν σημαίνει ότι το μέλος ή ο πυρήνας που ασκεί την κριτική, εξαιρείται από τις βασικές υποχρεώσεις και τις δεσμεύσεις που έχει απέναντι στο Μέτωπο. Η κριτική ή πολύ περισσότερο η διαφωνία, δεν συνιστά «συγχωροχάρτι» για αδράνεια ή αποχή από τη συλλογική δράση του Μετώπου, έτσι όπως έχει αποφασιστεί από τα όργανα και την πλειοψηφία των μελών του.

Πειθαρχία στις αποφάσεις της πλειοψηφίας, όχι μόνο του πυρήνα, αλλά πρωτίστως του Μετώπου ως σύνολο, συνιστά θεμελιώδη υποχρέωση κάθε μέλους. Όποιος χρησιμοποιεί την κριτική ή τη διαφωνία ως πρόσχημα για αδράνεια ή αποχή, ουσιαστικά θέτει τον εαυτό του εκτός των οργανωμένων δυνάμεων του Μετώπου.

7. Για να υπάρχει ενιαία οργάνωση απαιτείται και ενιαία ηγεσία. Το ΕΠΑΜ στις συνθήκες που έχει να αντιμετωπίσει χρειάζεται ένα κεντρικό όργανο πολιτικού και οργανωτικού σχεδιασμού, που θα έχει σαν βασικό στόχο να κινητοποιήσει το σύνολο των οργανωμένων δυνάμεων σε ενιαία κατεύθυνση. Το κεντρικό όργανο αυτό θα πρέπει να είναι μια ολιγομελής και ευέλικτη Πολιτική Γραμματεία επτά (7) τακτικών και τεσσάρων (4) αναπληρωματικών μελών, η οποία θα πρέπει να εκλεγεί απευθείας από το συνέδριο και να ελέγχεται απευθείας από τους ίδιους τους πυρήνες, με βάση τα προβλεπόμενα από το καταστατικό.

Έως το επόμενο συνέδριο, στην Πολιτική Γραμματεία θα συμμετάσχουν όποιοι θεωρούνται οι αξιότεροι, ανεξάρτητα από την πιθανή προηγούμενη θητεία τους στα κεντρικά όργανα του Μετώπου. Η Πολιτική Γραμματεία θα επιλέξει από τις τάξεις της έναν επικεφαλής και δυό αναπληρωτές του. Ο επικεφαλής της Πολιτικής Γραμματείας, θα είναι και ο επικεφαλής ολόκληρου του Μετώπου μέχρι το επόμενο συνέδριο. Εκτός κι αν οι οργανώσεις του ΕΠΑΜ θέσουν θέμα ηγεσίας είτε με έκτακτο συνέδριο, είτε με ανάκληση κατά τα προβλεπόμενα του καταστατικού.

8. Η νέα Πολιτική Γραμματεία του Μετώπου δεσμεύεται από το συνέδριο να καταθέσει εντός μηνός από την συγκρότησή της σε σώμα, πλήρες και αναλυτικό πολιτικό σχέδιο δράσης του ΕΠΑΜ. Το σχέδιο αυτό θα κατατεθεί στους πυρήνες για αναλυτική συζήτηση, τροποποίηση, συμπλήρωση και εξειδίκευση με βάση τις ανάγκες και τις προτεραιότητες κάθε πυρήνα και τομέα του Μετώπου.

Το σχέδιο αυτό θα έχει σαν στόχο να αναδείξει το ΕΠΑΜ σε δύναμη ικανή να διεκδικήσει την εξουσία για τον λαό άμεσα. Για τον λόγο αυτό θα είναι απόλυτα δεσμευτικό για κάθε μέλος και οργάνωση του Μετώπου. Θα είναι το σχέδιο δράσης με βάση το οποίο θα κληθεί κάθε μέλος του ΕΠΑΜ να συμβάλει, να ενεργήσει ατομικά και συλλογικά, να πειθαρχήσει ώστε να υπάρξει το μέγιστο δυνατό αποτέλεσμα για όλο το Μέτωπο, αλλά και να λογοδοτήσει συγκεκριμένα για την δουλειά του.

Πειθαρχία σημαίνει εξατομίκευση της ευθύνης και της λογοδοσίας σε όλα τα επίπεδα του Μετώπου. Πρώτα στο επίπεδο του κεντρικού οργάνου και ύστερα στο σύνολο των μελών του ΕΠΑΜ. Χωρίς αυτή την εξατομίκευση της ευθύνης και της λογοδοσίας δεν μπορεί να υπάρξει συλλογική και αποτελεσματική δράση.

9. Η νέα Πολιτική Γραμματεία έχει το δικαίωμα να χειριστεί ελεύθερα το ζήτημα της δημιουργίας και αναδημιουργίας των τομέων του Μετώπου με βάση πρωτίστως τις ανάγκες των ίδιων των πυρήνων. Η δημιουργία νέων τομέων και οργανώσεων του Μετώπου γίνονται πάντα με πρωτοβουλία των πυρήνων και των μελών του.

Η Πολιτική Γραμματεία έχει την υποχρέωση να κινητοποιήσει όλα τα μέλη του ΕΠΑΜ και να δράσει καταλυτικά στην αύξηση των οργανωμένων του δυνάμεων, τόσο σε αριθμό μελών, πυρήνων και τομέων του Μετώπου. Η οργανωτική ανάπτυξη του Μετώπου δεν αποτελεί το απόλυτο κριτήριο της δυναμικής του, αλλά συνιστά το βασικό μέσο για τη διεύρυνση της κοινωνικής του επιρροής και επίτευξης των σκοπών του.

Τέλος η Πολιτική Γραμματεία έχει το δικαίωμα να παρεμβαίνει στους πυρήνες, ειδικά όταν εντοπίζει αδυναμίες και ολιγωρία στη δράση. Η Πολιτική Γραμματεία έχει το δικαίωμα να επεμβαίνει σε πυρήνες όπου παρουσιάζεται μεγάλη διαρροή μελών, χωρίς αντίστοιχη οργανωτική ανάπτυξη ή εμφανίζεται παρατεταμένη στασιμότητα. Η Πολιτική Γραμματεία έχει το δικαίωμα σ' αυτές τις περιπτώσεις να προχωρήσει ακόμη και στη διάλυση του πυρήνα με ταυτόχρονη αναδημιουργία του με παλιά και νέα μέλη.

Οι πυρήνες του Μετώπου, δεν ανήκουν σε κανέναν άλλον εκτός από το ίδιο το Μέτωπο. Δεν είναι «εργολαβία» των μελών που τον συστήνουν. Επομένως δεν μπορεί κανένας να σταματήσει τη δράση τους. Ούτε καν η συνέλευση των μελών του. Όποιος επιδιώκει την ακινητοποίηση ή την διάλυση του πυρήνα του, τίθεται αυτομάτως εκτός Μετώπου. Η Πολιτική Γραμματεία οφείλει να διαγράψει από τη βάση δεδομένων των μελών του ΕΠΑΜ, όλους όσοι δρουν κατ' αυτόν τον τρόπο, αλλά και να αναδημιουργήσει τον πυρήνα με παλιά και κυρίως νέα μέλη.

10. Δικαίωμα να εκφράζουν συλλογικά το ΕΠΑΜ προς την κοινωνία έχουν μόνο η Πολιτική Γραμματεία, η οποία έχει εκλεγεί γι' αυτόν τον σκοπό από το συνέδριο του Μετώπου και έχει εξουσιοδοτηθεί απ' αυτό. Κανένας άλλος.

Το κάθε ξεχωριστό μέλος του ΕΠΑΜ έχει το αναπαλλοτρίωτο δικαίωμα να μιλά ελεύθερα εντός και εκτός της οργάνωσης και να εκφράζεται χωρίς να δεσμεύει το Μέτωπο. Επομένως δεν μπορεί να διατυπώνει τις προσωπικές του απόψεις υπό τα σύμβολα του ΕΠΑΜ.

Το Μέτωπο οφείλει και πρέπει να παραμείνει ανεξίθρησκο τόσο με όρους ιδεολογίας, όσο και με όρους θεολογίας. Κανείς δεν μπορεί να εκμεταλλευθεί τα επίσημα μέσα επικοινωνίας του Μετώπου για να επιβάλει στις απόψεις του σε όλους τους άλλους. Διαφορετικά το ΕΠΑΜ χάνει το χαρακτήρα του Μετώπου.

Επομένως κάθε πυρήνας είναι μέρος ενός ενιαίου συνόλου. Όχι ένα ΕΠΑΜ από μόνο του. Κι έτσι, ενώ ο κάθε πυρήνας και το κάθε μέλος έχει το ελεύθερο να αναπτύσσει τις δικές του ιδιαίτερες πρωτοβουλίες, δράσεις και παρεμβάσεις, ο πολιτικός λόγος του Μετώπου είναι ένας, ενιαίος, δεσμευτικός για όλους και διαμορφώνεται κεντρικά. Το ίδιο και οι συλλογικές ενέργειές του.

Το Σώμα του 4ου Συνεδρίου του ΕΠΑΜ

Αθήνα 14 Ιουνίου 2015