Καρτέλ

του Θανάση Καρτερού

Λίγο κοινό νου να έχεις, το καταλαβαίνεις το πρωτοφανές και ανώμαλο: Τα γνωστά μεγάλα ΜΜΕ, που ελέγχονται από τις γνωστές μεγάλες βαρονίες, παίζουν σήμερα το ρόλο μιας δηλητηριώδους, υπονομευτικής και αδίστακτης αντιπολίτευσης. Επιχειρούν να κάνουν και κάνουν αυτό που θα ήθελαν αλλά δεν μπορούν να κάνουν η αποξηραμένη ΝΔ του Σαμαρά, το απονεκρωμένο ΠΑΣΟΚ του Βενιζέλου, και το τοξικό Ποτάμι του Θεοδωράκη. Που έχουν περιοριστεί σε ρόλο προαγωγού του επικοινωνιακού καρτέλ.

Το γιατί οι βαρόνοι θέλουν να φθείρουν την κυβέρνηση κάνει νιάου-νιάου στα κεραμίδια της διαπλοκής. Και των δανειστών. Το πώς, παραπέμπει σε ακραίο επικοινωνιακό τραμπουκισμό. Δείτε το παράδειγμα της Ζωής. Ή του Βαρουφάκη. Ή του Κατρούγκαλου. Ή της Χριστοδουλοπούλου. Ή του Μητρόπουλου. Εκτελούνται συμβόλαια. Στήνονται επιχειρήσεις εξόντωσης ανθρώπων για να ματώσουν την κυβέρνηση και να υπονομεύσουν την πολιτική της. Περιφρονώντας χωρίς κανένα πρόσχημα και την ομαλότητα και τη δημοκρατία.

Την ίδια στιγμή σπρώχνουν ως την άκρη το κλίμα φόβου και ανασφάλειας, με την πρόθυμη...
συνδρομή των υπαλλήλων κομμάτων τους. Στην οικονομία με την αναγγελλόμενη από βδομάδα σε βδομάδα χρεοκοπία. Στην πολιτική με τη διαστροφή κάθε κυβερνητικού μέτρου. Στην κοινωνία με τους μετανάστες, τους αναρχικούς, τους αριστεριστές του ΣΥΡΙΖΑ. Και έχει ενδιαφέρον πώς συντονίζονται σ' αυτό το αγαπημένο τους πεδίο προπαγάνδας και ανωμαλίας. Καρτέλ κανονικό. Με κανόνες καρτέλ. Και φυσικά με ηθική καρτέλ.

Αυτή η φαιά ατμόσφαιρα χαρακτηρίζεται από μερικούς επικοινωνιακό -άρα και πολιτικό- πραξικόπημα διαρκείας. Όπως και να 'χει, μόνο ομαλότητα και δημοκρατία δεν εκπέμπουν σήμερα τα τάγματα εφόδου των βαρόνων. Πράγμα που σημαίνει ότι όσοι θέλουν να προστατέψουν την ομαλότητα, και τη δημοκρατία, η κυβέρνηση πρώτα απ' όλους, οφείλουν να λάβουν τα μέτρα τους. Με τα λιανοτούφεκα δεν αντιμετωπίζεται ο βιολογικός πόλεμος του καρτέλ. Η αλήθεια είναι επαναστατική μόνο όταν φτάνει στον κόσμο.

Άρα; Άρα ανάγκη πάσα να οργανωθεί μια αντεπίθεση αλήθειας και δημοκρατίας. Από τον ΣΥΡΙΖΑ, από τα κινήματα, από τους πολίτες που ελπίζουν και μάχονται. Με όλα τα δημοκρατικά μέσα, με όλες τις ζωντανές δυνάμεις του χώρου, με όλες τις πρόσφορες δυνατότητες και συμμαχίες. Γιατί θα ήταν κρίμα, μια κυβέρνηση που προσπαθεί να γλιτώσει τη χώρα από τα νύχια των δανειστών, να πέσει θύμα των ερπετών...

από την «Αυγή»

Σχόλιο: Αρκεί να πεισθεί πρώτα η ίδια η κυβέρνηση ότι για να ξεμπερδέψει μια και καλή με τους δανειστές και με τα ντόπια κολαούζα τους, οφείλει να πάψει να πιστεύει στη «μεγαλοψυχία» τους και να προχωρήσει τώρα στα αυτονόητα…. Αύριο θα είναι πολύ αργά.