Οι κρίσεις στις ένοπλες δυνάμεις απέδειξαν ότι ο ξένος παράγοντας κάνει κουμάντο.

του Δημήτρη Καζάκη

Πρόκειται για τις πρώτες κρίσεις στις Ένοπλες Δυνάμεις υπό τη νέα κυβέρνηση. Κι ο νικητής είναι πάλι ο ξένος παράγων. Αυτός καθόρισε τις βασικές επιλογές. Που φαίνεται; Μα στο σκάνδαλο που αποκαλείται Μιχαήλ Κωσταράκος, ο οποίος παραμένει στην θέση του Α/ΓΕΕΘΑ όπως το ήθελε μέχρι τις 6 Νοεμβρίου φέτος που θα αναλάβει καθήκοντα στην ΕΕ.

Η επιβράβευση των γιέσμεν στον ξένο παράγοντα

Παρά το γεγονός ότι εδώ και 10 ημέρες πολλοί στο Γενικό Επιτελείο πίεζαν για την αποστρατεία Κωσταράκου. Ο κυρίαρχος λόγος ήταν η πρωτοφανής παρουσία του με κατάθεση στεφάνου και απόδοση στρατιωτικών τιμών -για πρώτη φορά μεταπολεμικά- στο Γερμανικό (Ναζιστικό) Νεκροταφείο του Διονύσου. Ένας επιπλέον λόγος ήταν η παρουσία του με ντουντούκα στον...
αύλειο χώρο του στρατοπέδου Παπάγου για να αντιμετωπίσει τους απλήρωτους επί 3ετία εργάτες των Ναυπηγείων με τα γνωστά επεισόδια σε βάρος τους από τα ΜΑΤ. Τότε πολλοί συνάδελφοί του εν ενεργεία και εν αποστρατεία είχαν θεωρήσει "ατίμωση της στολής" την πράξη του να αντιμετωπίσει τους εργάτες ως εκπρόσωπος της εργοδοσίας.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο κ. Κωσταράκος έχει σπάσει κάθε ρεκόρ παραμονής στη θέση του Α/ΓΕΕΘΑ. Κι αυτό από μόνο του φανερώνει τις ισχυρές πλάτες που διαθέτει. Προφανώς όχι μόνο εγχώριες, αν σκεφτεί κανείς ότι μετά από επιμονή των Γερμανών ο κ. Κωσταράκος εξελέγη πρόεδρος της Στρατιωτικής Επιτροπής της ΕΕ στις 13/11/2014. Τρείς ημέρες μετά ο κ. Κωσταράκος παρέβη κάθε έννοια στρατιωτικού καθήκοντος με το να παραβρεθεί στις 16/11/2014 στο στρατιωτικό ναζιστικό νεκροταφείο του Διονύσου, προσφέροντας μια ακόμη εκδούλευση στη Γερμανία.

Ποιο είναι λοιπόν το μήνυμα προς κάθε αξιωματικό, ή δημόσιο λειτουργό, όταν βλέπει αυτή την επιβράβευση της παράβασης καθήκοντος; Κι όταν γνωρίζουν ότι η θέση που θα καταλάβει το Νοέμβριο θα έχει αποζημίωση 500 χιλ. ευρώ με τις επιπλέον παροχές, όπως κατοικία, αυτοκίνητα, ταξίδια, υπηρετικό προσωπικό, κλπ; Και έπειτα μας μιλούν για αξιοκρατία!

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο κ. Κωσταράκος για πολλούς από τους συναδέλφους του, βαρύνεται με ένα ακόμη ολίσθημα. Είναι ο μόνος Α/ΓΕΕΘΑ, ο οποίος δεν αρνήθηκε την χρήση ελληνικών ενόπλων δυνάμεων εναντίον του "εσωτερικού εχθρού", δηλαδή του λαού, ως συνδρομή στην καταστολή του. Θυμόμαστε όλοι την κινητοποίηση στρατιωτικών δυνάμεων για την "προστασία" του Κ. Παπούλια στη Θεσσαλονίκη. Όπως επίσης και την δημιουργία στρατιωτικών ΜΑΤ για την προστασία του Υπουργείου Αμύνης, μετά την "εισβολή" των εργατών από τα ναυπηγεία.

Η αλλαγή της αποστολής των ενόπλων δυνάμεων.

Η ιστορία της χρήσης στρατιωτικής ισχύος εναντίον του λαού έχει τη δική της ιστορία. Επιδιώχθηκε να κυρηχθεί "κατάσταση πολιορκίας" με χρήση στρατιωτικών δυνάμεων το 2007, αλλά απετράπη γιατί διαφώνησε κάθετα η τότε στρατιωτική ηγεσία. Από τον Μεϊμαράκη, όταν ήταν υπουργός άμυνας το 2008, ζητήθηκε ξανά η χρήση στρατιωτικής ισχύος εναντίον των διαδηλωτών τις ημέρες των Δεκεμβριανών του 2008, που πυροδότησε η δολοφονία του Γρηγορόπουλου. Οι στρατηγοί τότε με πρώτο τον Α/ΓΕΕΘΑ Δημήτριο Γράψα, ξέκοψαν μια για πάντα ότι η αποστολή του στρατεύματος είναι αποκλειστικά η αντιμετώπιση εξωτερικής απειλής. Η χρήση στρατιωτικής ισχύος εντός της χώρας και μάλιστα ως συνδρομή στην καταστολή του λαού, ισοδυναμεί με πράξη εσχάτης προδοσίας για όσους εκδίδουν και εκτελούν μια τέτοια εντολή.

Το Νοέμβριο του 2011 ο τότε υπουργός άμυνας Π. Μπεγλίτης με μια σαρωτική κίνηση αποστρατεύει το σύνολο της προηγούμενης φυσικής ηγεσίας του στρατεύματος, η οποία φέρεται ότι είχε αντιταχθεί ενεργά στα σχέδια διάλυσης των ενόπλων δυνάμεων και στην οικονομική εξόντωση των στελεχών των ενόπλων δυνάμεων. Τότε αναδείχθηκε ο μακροβιότερος Α/ΓΕΕΘΑ στην μεταπολεμική ιστορία των ενόπλων δυνάμεων, Μ. Κωσταράκος.

Τότε άπαντα τα κόμματα της αντιπολίτευσης είχαν εκδώσει ανακοινώσεις έντονης διαμαρτυρίας. Για «αντιδημοκρατική ενέργεια» από μια κυβέρνηση που καταρρέει, έκανε τότε λόγο σύσσωμη η αντιπολίτευση.

Τα πράγματα ήταν ακόμη χειρότερα. Η υπουργεία Μπεγλίτης συνδέθηκε, όχι μόνο με σκάνδαλα που βρίσκονται υπό την διερεύνηση της δικαιοσύνης, αλλά και με μια έντονη προσπάθεια να αλλάξουν "αμυντικό δόγμα" οι ένοπλες δυνάμεις. Με την ενεργή συνδρομή του ΝΑΤΟ έγινε μεγάλη προσπάθεια να αλλάξει ριζικά ο ρόλος και η αποστολή των ενόπλων δυνάμεων της χώρας.

Από εξωτερική απειλή στον εσωτερικό εχθρό.

Σύμφωνα με τον Ν. 2292/95 άρθρο 1, παρ. 1: "Η Εθνική Άμυνα περιλαμβάνει το σύνολο των λειτουργών και δραστηριοτήτων, που αναπτύσσονται από το Κράτος, με σκοπό την προστασία της εδαφικής ακεραιότητας, της εθνικής ανεξαρτησίας και κυριαρχίας και της ασφάλειας των πολιτών εναντίον οποιασδήποτε εξωτερικής επίθεσης ή απειλής, καθώς και την υποστήριξη των εθνικών συμφερόντων."

Ο ορισμός αυτός της αποστολής των ενόπλων δυνάμεων είναι τόσο αυστηρός που δεν επιτρέπει κανενός είδους παρερμηνεία. Οι ένοπλες δυνάμεις της χώρας είναι αποκλειστικά για την υπεράσπιση της εθνικής ανεξαρτησία και κυριαρχίας εναντίον οποιασδήποτε εξωτερικής επίθεσης ή απειλής. Επομένως κανενός είδους πολεμικές αποστολές στο εξωτερικό δεν επιτρέπονται, ούτε πολύ περισσότερο εμπλοκή των ενόπλων δυνάμεων εναντίον "εσωτερικού εχθρού", δηλαδή σε δράσεις καταστολής.

Από την εποχή Μπεγλίτη έγινε μεγάλη προσπάθεια να αλλάξει ριζικά αυτό. Να προστεθεί στην αποστολή των ενόπλων δυνάμεων η χρήση στρατιωτικής ισχύος εναντίον "εσωτερικού εχθρού", ειδικά υπό καθεστώς "καταστάσεως πολιορκίας" και κήρυξης στρατιωτικού νόμου. Όπως επίσης και την οργανική υπαγωγή των ενόπλων δυνάμεων της χώρας στις επιχειρησιακές και πολεμικές ανάγκες του ΝΑΤΟ, αλλά και της ΕΕ για ταχεία ανάπτυξη σε μέτωπα που δεν αφορούν στο ελάχιστο την εθνική άμυνα της χώρας. Είναι τυχαίο που διατέθηκε η στρατιά στην Λάρισα, ως στρατηγείο για τους Γάλλους επιδρομείς στην Κεντροαφρικανική δημοκρατία;

Ο κ. Κωσταράκος, αλλά και το τότε δεξί χέρι του Μπεγλίτη, υποστράτηγος εν αποστρατεία Νικόλαος Τόσκας, που καθόλου τυχαία διορίστηκε από την κυβέρνηση Τσίπρα ξανά στο υπουργείο άμυνας, ήταν από τους πρωτεργάτες της αλλαγής του "αμυντικού δόγματος". Αν και συνάντησαν ισχυρή αντίσταση ειδικά από τους επιτελείς του ΓΕΣ.

Στόχος να λυγίσει κάθε αντίσταση στο στράτευμα.

Αυτός ήταν ο κύριος λόγος για την αποστράτευση του Α/ΓΕΣ Χρήστου Μανωλά. Τέταρτος Α/ΓΕΣ σε δύο χρόνια. Αν όχι παγκόσμιο, σίγουρα ελληνικό μεταπολεμικό ρεκόρ. Ο ίδιος ο Χρήστος Μανωλάς αποχαιρετώντας τους επιτελείς του, έκανε λόγο ότι φεύγει με το κεφάλι ψηλά γιατί επί των ημερών του δεν χάθηκε εθνικό έδαφος και δεν επέτρεψε να διαλυθεί το στράτευμα τον περασμένο Αύγουστο. Η αιχμή περί εθνικού εδάφους είναι απολύτως σαφής και απευθύνεται πρώτα και κύρια προς τον Α/ΓΕΕΘΑ. Ενώ αίνιγμα αποτελεί η αναφορά στην επιχείρηση διάλυσης του στρατεύματος τον Αύγουστο. Τι συνέβη τότε; Δεν έχει διευκρινιστεί.

Πάντως είναι γνωστό σ' όλους τους αξιωματικούς του επιτελείου ότι ο Α/ΓΕΣ βρισκόταν διαρκώς στα μαχαίρια με τον Α/ΓΕΕΘΑ, πρωτίστως για την προσπάθεια του δεύτερου να αλλάξει τον ρόλο και την αποστολή του στρατεύματος. Ενώ ήταν από τους πιο αυστηρούς επικριτές του για την κίνηση του να αποδώσει στρατιωτικές τιμές ως Α/ΓΕΕΘΑ στους ναζί σφαγείς στο Διόνυσο. Ο κ. Κωσταράκος επιβραβεύτηκε, ενώ ο κ. Μανωλάς αποστρατεύτηκε όπως-όπως. Τα συμπεράσματα δικά σας.

Ο Πάνος Καμμένος απέδειξε ότι σαν υπουργός υπηρετεί τα ίδια ξένα συμφέροντα με τους προκατόχους του. Μπορεί οι δικοί του να θριαμβολογούν για την αποπομπή 1.500 "βισμάτων" από την Αττική, αλλά αυτό έγινε μόνο και μόνο για να μπορούν οι πολιτευτές των ΑΝΕΛ να πουλάνε τις δικές τους εκδουλεύσεις και ρουσφέτια. Ουρές κάνουν όσοι θέλουν μια ευνοϊκή μετάθεση στην Αττική. Κι ο κομματικός μηχανισμός του κ. Καμμένου είναι πρόθυμος να εξυπηρετήσει τα δικά του παιδιά για να φτιάξει κομματικό στρατό. Τι είχα Γιάννη μου, τι είχα πάντα.