Ρήξη με την κατοχική πολιτική ή σύντομη παρένθεση ο ΣΥΡΙΖΑ

του Κώστα Γιαννιώτη

Παρά τις απέλπιδες προσπάθειες των δωσίλογων να κρατηθούν στην εξουσία, γκρεμοτσακίστηκαν, μέσα στο σκηνικό που έστησαν οι ίδιοι.

Οι επερχόμενες εκλογές είναι σίγουρο ότι θα διεξαχθούν μέσα σε κλίμα αντιπαράθεσης και πόλωσης που θα χρησιμοποιήσουν οι δυο….‘’μονομάχοι’’, για να συσκοτίσουν το πραγματικό διακύβευμα. Ένα σκηνικό που θα προσπαθήσουν να εκμεταλλευτούν για να οδηγήσουν τον ψηφοφόρο στην απέλπιδα επιλογή του…. ‘’μικρότερου κακού’’.

Κάτι τέτοιες ώρες η καθαρή σκέψη είναι ο καλύτερος οδηγός. Κάτι τέτοιες μέρες είναι – ίσως – η καλύτερη ευκαιρία να διακρίνει ο κάθε πολίτης το πραγματικό συμφέρον αυτού του τόπου και να ορίσει το δικό του ρόλο στο όλο σκηνικό.

Η μια όχθη

Οι δωσίλογοι, με σύνθημα τη ‘’σταθερότητα’’, θα επιχειρήσουν να διεγείρουν τα φοβικά ...
σύνδρομα του ‘’νοικοκύρη’’ και απολίτικου. Να τον πανικοβάλουν με όλα τα κακά που θα πλήξουν, τάχα, αυτόν τον τόπο, έτσι και τολμήσει κάποια κυβέρνηση να ορθώσει το ανάστημά της απέναντι στους τοκογλύφους, τους ‘’εταίρους’’ τους.

Θα ακουστούν κρωξίματα για άδεια ΑΤΜ, αποφεύγοντας να ομολογήσουν ότι και τώρα είναι άδεια ή κι αν κάποια απ` αυτά διαθέτουν ακόμα κάτι ψιλά, τα έχουν για λίγους και ‘’εκλεκτούς’’.

Θα ακουστούν παραμύθια με δράκους και grexit, κρύβοντας τον πραγματικό στόχο των δανειστών που θέλουν την Ελλάδα εγκλωβισμένη στο ΕΥΡΩ μέχρι τελικής εξουθένωσης.

Θα πλαταγίσουν τη σημαία της ‘’σταθερότητας’’ έναντι του κινδύνου της ‘’αποσταθεροποίησης’’. Θα διαλαλούν οι τελάληδες, την πραμάτεια της συνέχισης της σταθερότητας στην πολιτική της πείνας, της εξαθλίωσης, της δυστυχίας, του ανθρώπινου πόνου και τελικά της υποτέλειας και της διάλυσης αυτής της χώρας.

Συνεπίκουροι αυτής της ‘’πολιτικής’’ και όλα τα αποκαΐδια της πολιτικής αγυρτείας του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ (υπάρχει ακόμα αυτή;) που σαν αρουραίοι σαλτάρουν σε σανίδες σωτηρίας με διάφορα ονόματα : ελιές, ποτάμια, δημοκρατικές παρατάξεις, ρίζες και φραγκοσυκιές. Σε ‘’κόμματα’’, κομματίδια, αποκόμματα και τυχάρπαστους σωτήρες, που αδιάντροπα θα καραδοκούν για τη στιγμή που θα ξαναενωθούν σαν δεκανίκια του κύριου κορμού των δωσίλογων, για την τελική επίθεση εναντίον αυτού του λαού. Θα παρουσιάσουν το σκοτάδι, τον τυχοδιωκτισμό τους και την καταστροφή σαν ….. ‘’νέο’’ και ‘’αλλαγή’’.

Όλοι όσοι ασέλγησαν στο κορμί αυτής της κοινωνίας θα ανακαινίσουν την πολιτική τους φρασεολογία με λέξεις ελκυστικές. ‘’Νέο’’, ‘’αλλαγή’’, σταθερότητα’’, ‘’έξοδος από το τούνελ των μνημονίων’’ (την ώρα που ετοιμάζουν νέα και ακόμα χειρότερα μνημόνια), ‘’αξιοπιστία’’, ‘’ισοτιμία εταίρων’’ και άλλα βαρύγδουπα κουραφέξαλα, θα ψιθυρίζουν στο αυτί του απελπισμένου και ανύποπτου ψηφοφόρου.

Η άλλη όχθη 

Από την άλλη όχθη ο ΣΥΡΙΖΑ.

Στη χθεσινή του ομιλία στον Κεραμεικό, ο κ. Τσίπρας μίλησε για ‘’συνειδητά λάθη’’ των απερχόμενων δωσίλογων.

Από πού ως πού ήταν ….. λάθη οι πολιτικές που απεμπόλησαν την εθνική κυριαρχία; Από πού ως πού ήταν …. λάθη οι πολιτικές αφαίμαξης αυτού του λαού και της εκποίησης δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας του; Αν ήταν λάθη αυτά γιατί δεν ακούστηκε ούτε μια λέξη για μη αναγνώριση όλων των συμφωνιών που έχουν υπογραφεί ως τώρα; Γιατί δεν ακούστηκε ούτε λέξη, από τον κ. Τσίπρα, για τιμωρία των ενόχων για την …… ‘’ανθρωπιστική κρίση’’ – όπως ονομάζει ο ΣΥΡΙΖΑ τη γενοκτονία ενός ολόκληρου λαού – που ήταν η κυρίαρχη πολιτική επιλογή, πέντε χρόνια τώρα, ενώ αντίθετα ακούστηκαν κορόνες για τον φιλοευρωπαϊκό προσανατολισμό του ΣΥΡΙΖΑ και διαβεβαιώσεις για παραμονή στο ευρώ;

Να θυμάται ο ΣΥΡΙΖΑ ότι οι καιροί άλλαξαν.

Δεν είναι 1981 που ο Ανδρ. Παπανδρέου είχε τα περιθώρια να παίζει με συνθήματα εθνικής ανεξαρτησίας και λαϊκής κυριαρχίας, εφαρμόζοντας ταυτόχρονα πολιτικές εξυπηρέτησης ντόπιων και ξένων συμφερόντων. Είχε, τότε, την πολυτέλεια και τα περιθώρια ‘’παροχών’’ ώστε να αποπροσανατολίζει τη μάζα και να κλείνει στόματα.

Σήμερα ….. ‘’οι καιροί ου μενετοί’’. Περιθώρια ελιγμών, πιστώσεις χρόνου και καθρεφτάκια, δεν θα γίνουν εύκολα αποδεκτά από έναν λαό που ζει στο πετσί του τον αργό του θάνατο. Αυτός ο λαός θα απαιτήσει, από την πρώτη μέρα.

Ας μη χρησιμοποιήσει τη δικαιολογία τής ‘’καμένης γης’’ ή το πρόσχημα των ‘’υπογεγραμμένων υποχρεώσεων’’ και των ‘’δεσμεύσεων’’ των απερχομένων, σαν φύλλο συκής, που θα επιχειρεί να κρύψει τη γύμνια της θέλησής του για σύγκρουση με το πραγματικό πρόβλημα.

Με την καθαίρεση των δωσίλογων, ο λαός ανέπνευσε με ανακούφιση και αναπτερώθηκε η ελπίδα του. Ένιωσε να απαλλάσσεται από την καθημερινή ειρωνεία και χλεύη των ξεπουλημένων. Όμως η πολιτική τους ζει και βασιλεύει. Είναι ακόμα εδώ και καραδοκεί.

Αυτή η πολιτική της εθνικής υποτέλειας είναι και το διακύβευμα. Όχι η διαπραγματευτική ικανότητα του ενός ή του άλλου.

Άλλο είναι να σπάω τα δεσμά που επέβαλαν στη χώρα οι κατακτητές, άλλο βγαίνω από την κατοχή, κι άλλο διαπραγματεύομαι με πιο ‘’έξυπνο τρόπο’’ μαζί τους. Τεράστια διαφορά !

Αυτό θα είναι και το διακύβευμα κι αυτό θα αποτελέσει και τη λυδία λίθο της πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ.

Στην πρώτη επιλογή θα έχει την αμέριστη συμπαράσταση της τεράστιας πλειοψηφίας του ελληνικού λαού. Στη δεύτερη επιλογή, αν δεν το έχει αντιληφθεί, ή αν δεν το θέλει, θα πρέπει να το πάρει απόφαση ότι θα τον χρησιμοποιήσουν – σαν σύντομη παρένθεση – ως άλλοθι της αποτυχίας, δήθεν, του ‘’αντιμνημονιακού’’ δρόμου, της ‘’αντιευρωπαϊκής’’ πολιτικής. Θα επιχειρήσουν να αναστήσουν το δικό τους φιλοευρωπαϊκό μοντέλο και να επανέλθουν ισχυρότεροι, σκληρότεροι και πιο απάνθρωποι, ως γνήσιοι εκφραστές του φιλοευρωπαϊσμού. Γιατί, βλέπεις, τα γνήσια ανταλλακτικά είναι πάντα πιο προτιμητέα από τα imitation και τις ‘’μαϊμούδες’’.

Η πολιτική πολυκατοικία, που μας έστησαν οι περίφημες …… '’αγορές’’, δεν παίρνει από εξωραϊσμούς και ανακαινίσεις. Δεν έχει ανάγκη από καλύτερους διαχειριστές. Είναι σάπια και επικίνδυνη. Θέλει γκρέμισμα και χτίσιμο από την αρχή, με την πρωτόβουλη σύμπραξη όλου του λαού.

Αν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έρθει πρόσωπο με πρόσωπο με το πραγματικό διακύβευμα, που είναι η έξοδος από την κατάρα του ΕΥΡΩ, την μονομερή άρνηση πληρωμής και διαγραφή του χρέους, τότε θα αποτελέσει μια σύντομη παρένθεση και θα χρησιμοποιηθεί σαν γέφυρα, στην προσπάθεια της επανόδου των δωσίλογων. Και τότε το μόνο που θα του απομείνει θα είναι η ιστορική καταγραφή του σαν του νεκροθάφτη των ελπίδων αυτού του λαού και σαν συνειδητό συνεργάτη των κατοχικών δυνάμεων, στο όνομα της ……. συνέχειας του κράτους (!!) και της υλοποίησης των δεσμεύσεων των δωσίλογων.

Τώρα όμως, από δω και πέρα, θα αναγκαστούν – όσο κι αν δεν το θέλουν - να υποστούν, ΟΛΟΙ τους, την παρουσία στο προσκήνιο του λαού, που καθημερινά θα μεγαλώνει σε πλήθος και θα δυναμώνει σε μαχητικότητα.

Ας το λάβουν υπόψη τους.