Πάρτε, να μην σας χρωστάμε

του Θανάση Καρτερού

Την τελευταία τροπολογία της κυβέρνησης υπέρ των εφοπλιστών θα την ξέρετε. Άρα θα ξέρετε και ότι ο εν λόγω κλάδος απαλλάσσεται από την υποχρεωτική έκτακτη φορολόγηση, η οποία ίσχυε για τρία χρόνια. Και καλείται, ή παρακαλείται, κάθε εφοπλιστής, να δώσει το κάτι τις του, ως εθελοντική συνεισφορά, στη χειμαζόμενη πατρίδα. Εθελοντική συνεισφορά -τι αβρότητα! Ό, τι προαιρείται δηλαδή, χωρίς να τον ζορίζουμε. Κι αν προαιρείται λίγα τότε φιλικός διακανονισμός. Και φιλική διαιτησία.

Όλα καθαρά και φιλικά. Εκείνο όμως που μπορεί να σας διέφυγε είναι ότι η εν λόγω τροπολογία συμπεριλαμβάνεται σε νομοσχέδιο του υπουργείου Παιδείας. Παιδείας, μάλιστα. Πράγμα που της προσδίνει και επισήμως μια πρόσθετη αξία. Παιδευτική κατά κάποιο τρόπο. Να καταλάβουν όλοι ότι στη σημερινή Ελλάδα υπάρχουν κι εκείνοι που τρων και πίνουν και λογαριασμό δεν δίνουν. Τους πλησιάζει το γκαρσόν -συγνώμη, η κυβέρνηση- και τους παρακαλεί φιλικά αν θέλουν να συνεισφέρουν κάτι στον κρατικό κορβανά.

Δεν υπάρχει καλύτερο μάθημα για όλους, από αυτό. Για μας τα ντόρτια κι οι διπλές -τα...
πρόστιμα, τα αυτόφωρα, οι κατασχέσεις, τα χαράτσια, οι περικοπές. Και γι' άλλους οι εξάρες -εθελοντική συνεισφορά και φιλικός διακανονισμός. Αισθάνεσαι μια ανατριχίλα μέχρι τα μύχια της ψυχής σου για το είδος της κυβέρνησης που έχουμε. Και για την ισονομία. Και για την ισότητα στις υποχρεώσεις. Και για την αδελφοσύνη στα βάρη. Και για το σεβασμό του πολίτη που μοχθεί να ζήσει τα παιδιά του με ότι περισσεύει από τους φόρους και τις έκτακτες εισφορές.

Αισθάνεσαι όμως κάπως και για τους εφοπλιστές. Που θα αλλάξουν, λέει, σημαία, αν είναι να πληρώνουν έστω και ψίχουλα για φόρους. Που επιδεικνύουν τον πλούτο, τις κομπίνες, την ασυλία, το θράσος και την αναίδειά τους, γράφοντας στα κομψά τους παπούτσια όλους μας και τον κάθε ένα από μας ξεχωριστά. Που έχουν όχι μόνο ιδιόκτητα καράβια, αλλά και ιδιόκτητη κυβέρνηση, ιδιόκτητο υπουργείο, ιδιόκτητες αρχές. Και ιδιόκτητη πατρίδα, όπως τροπολογείται. Η οποία τους προσφέρει όσα τους προσφέρει και δεν απαιτεί τίποτε. Μόνο τη φιλική εθελοντική συνεισφορά τους.

Δίκαιο είναι, μετά την ευεργετική αυτή τροπολογία, να επιστρέψουμε σε ευεργετούντες και ευεργετούμενους, κάποια από όσα μας προσφέρουν. Εθελοντικώς και με ανοιχτή παλάμη: Πάρτε, να μη σας χρωστάμε.

από την «Αυγή»