Τι δεν καταλαβαίνεις, ρε Έλληνα;

Το χρέος είναι βιώσιμο!

του Κώστα Γιαννιώτη*

Ήξερε σε ποιους απευθυνόταν ο κουτσαβάκ – Αντόν ο Μονόπαντος, όταν από το βήμα της ΔΕΘ αγόρευε προς το ‘’εκστασιασμένο’’ ακροατήριό του, που τον χειροκροτούσε, με το μάτι άγριο για καμιά θεσούλα με λουφέ.

Δεν απευθυνόταν στους λιγούρηδες του ακροατηρίου του. Αυτοί θα χειροκροτούσαν ούτως ή άλλως. Ακόμα κι αν τους τραγουδούσε το ….‘’Μαρία με τα κόκκινα’’. Απευθυνόταν στο ‘’γυαλί’’, που τον έδειχνε σε όλη την αποικία. Απευθυνόταν στο απανταχού της αποικίας διανοητικό γεροντολόι, στους κρεβατωμένους εγκεφαλικά, στους αδικημένους από την κατανομή νοημοσύνης. Σ` αυτούς που χθες ψήφισαν ‘’σταθερότητα’’ και αύριο επανάληψη του χθες. Έτσι για να` ναι σίγουρος ο χαμός τους.

Ξεγελασμένος ο κουτσαβάκ – Αντόν ο Μονόπαντος από τα χειροκροτήματα και τις απρόσμενες ψήφους των τελευταίων εκλογών, πιστεύοντας ότι θα ‘’μπετονάρει’’ ακόμα περισσότερο το μαντρί του, και ελπίζοντας να αυξήσει λίγο τις ψήφους του κοπαδιού των...
μαμούχαλων, τους πέταξε κατακούτελα το μαντάτο ότι ….στους επόμενους μήνες η κυβέρνηση θα πάρει από τα αφεντικά της αυτό που του έταξαν στα σκοτεινά υπόγεια των συναντήσεών τους και των μυστικών διαβουλεύσεών τους. Θα του δώσουν - λέει – την πιστοποίηση της βιωσιμότητας του χρέους της χώρας.

Ζούμε πράγματι σε σκοτεινές εποχές. Σε περίεργους καιρούς, όχι μόνο οικονομικής αλλά και πνευματικής ύφεσης. Τέτοιας διανοητικής πενίας, που οδηγεί σε ακατανόητες – για φυσιολογικούς ανθρώπους – καταστάσεις. Κι αυτό γιατί πολλοί είναι αυτοί που χάρηκαν από το μαντάτο που τους πέταξε στην καυκάλα ο κουτσαβάκ – Αντόν ο Μονόπαντος.

Θα πετάξουν από τη χαρά τους και όταν τους φέρει και το πιστοποιητικό, που θα το υπογράφουν οι ληστοσυμμορίτες τοκογλύφοι. Οι ‘’εταίροι’’ του. Τα αφεντικά του.

Τι θα λέει αυτό το πιστοποιητικό;

Ότι το χρέος είναι βιώσιμο! Ότι το χρέος αυτής της χώρα - ένα χρέος παράνομο, επαχθές, απάνθρωπο, τοκογλυφικό, πειρατικό, ληστρικό, ανθρωποκτόνο, ανήθικο και φύτρα ανθρώπινης δυστυχίας και πόνου – θα εξακολουθήσει να υφίσταται και μάλιστα με προοπτική επέκτασής του.

Θα μας αναγγείλουν πανηγυρικά ότι αυτό το χρέος δεν ψόφησε, έχει χρόνους μπροστά του, είναι βιώσιμο. Θα εξακολουθήσει να ζει και να βασιλεύει. Θα συνεχίσει να μας βιάζει και να κατατρώει σαν καρκινικός όγκος ό, τι έχει απομείνει απ` αυτόν τον τόπο που ονομάζεται – ακόμα – Ελλάδα.

Και υπάρχουν ‘’έλληνες’’ – όχι Έλληνες – που πανηγυρίζουν για το γεγονός.

Μοιάζουν με τον καρκινοπαθή του οποίου ο γιατρός του ανακοινώνει ότι δεν πρόκειται να προχωρήσει σε εξαίρεση του καρκινικού του όγκου, ότι δεν πρόκειται να του τον αφαιρέσει. Που του ανακοινώνει ότι ο καρκίνος του είναι ‘’βιώσιμος’’, ότι θα συνεχίσει να του κατατρώει τα σωθικά, κι αυτός – ο ασθενής – να πανηγυρίζει. Να στήνει γλέντια και πανηγύρια.

Αντί να πέσει τρόμος και πανικός από την αναγγελία της ….‘’βιωσιμότητας’’ του χρέους, ο κρετίνος αυτής της αποικίας πανηγυρίζει. Όχι μόνο γιατί είναι βλάκας. Όχι μόνο γιατί είναι αμόρφωτος. Αλλά και εξ αιτίας του γεγονότος ότι σε όλη του τη ζωή κουβαλά μαζί του την αναξιοπρέπεια και τη δουλικότητα, σαν δεύτερο δέρμα του. Τη νοοτροπία του ραγιά που νιώθει έρημος και ανασφαλής χωρίς αφεντικά και διαταγές.

Που τον έπεισαν ότι δεν μπορούμε να ζήσουμε χωρίς δανεικά. Που του πιπίλισαν το μυαλό με  το παραμύθι της ‘’ψωροκώσταινας’’ κι αυτός το έκανε ευαγγέλιό του, για να δικαιολογεί την ανικανότητά του, σαν ανθρώπου  ικανού να επιβιώσει από μόνος του και να δημιουργήσει. Που γαλουχήθηκε με την κουτοπονηριά, τη λαμογιά, την ψευτομαγκιά και τα δανεικά. Η έννοια του ελεύθερου και δημιουργικού ανθρώπου, του είναι άγνωστη. Το ίδιο και η έννοια του ελεύθερου, ικανού και δημιουργικού λαού. Που αν του πεις ότι μπορούμε να ζούμε και χωρίς χρέη και χωρίς δανεικά, θα πάθει στερητικό σύνδρομο με επιληπτικές κρίσεις. Θα αρχίσει να οδύρεται για τη δόση του.

Πάντως εγώ εξακολουθώ να είμαι,  ακόμα, αισιόδοξος. Η ιστορία δεν μπορεί να πάει μακριά. Αργά ή γρήγορα θα` ρθει η στιγμή που το υγιές κομμάτι αυτής της κοινωνίας θα πάρει την κατάσταση και τις τύχες αυτού του βασανισμένου τόπου στα χέρια της.

Τότε, χωρίς την έγκριση του ίδιου του λαού, δεν θα έχει κανένας το δικαίωμα και την εξουσία να δανειστεί για λογαριασμό του λαού. Κανένας. Όποιος κι αν είναι αυτός.

*Ο Κώστας Γιαννιώτης είναι μέλος του Εθν. Συντον. Συμβουλίου του ΕΠΑΜ