Στη Σουηδία όλοι έχουν ξεγράψει τη Δεξιά στις εκλογές

του Γιώργου Δελαστίκ

Το ακατόρθωτο έχει ήδη πετύχει ο δεξιός πρωθυπουργός της Σουηδίας Φρέντρικ Ρέινφελντ: είναι ο μοναδικός δεξιός ηγέτης εδώ και σχεδόν έναν αιώνα που κατόρθωσε να επανεκλεγεί πρωθυπουργός σε αυτή τη χώρα που έχει αναδειχθεί σε συνώνυμο της σοσιαλδημοκρατίας! Όλοι όμως του κουνούν μαντίλια αποχαιρετώντας τον εν όψει των μεθαυριανών βουλευτικών εκλογών στη Σουηδία. Οι πάντες θεωρούν βέβαιη την ήττα του και οι δημοσκοπήσεις δεν δίνουν στο κόμμα του ποσοστό ούτε καν 25%. Ο σοσιαλδημοκράτης αρχηγός Στέφαν Λέφβεν προβάρει ήδη το πρωθυπουργικό κοστούμι. Το ιδιόρρυθμο και διασκεδαστικό είναι πως, αν εμπιστευθεί κάποιος τις δημοσκοπήσεις, δεν αποκλείεται ο Λέφβεν να γίνει πρωθυπουργός σημειώνοντας το χειρότερο αποτέλεσμα των σοσιαλδημοκρατών στη Σουηδία από τη λήξη του... Α' (ναι, του Α', όχι του Β'!) Παγκοσμίου Πολέμου, σχεδόν εκατό χρόνια πριν. Υπάρχουν δημοσκοπήσεις που δείχνουν τους σοσιαλδημοκράτες να παίρνουν κάτω ακόμη και από 30%.

Το σουηδικό εκλογικό σύστημα είναι αναλογικό για όποια κόμματα υπερβούν το 4% και μπουν στο κοινοβούλιο. Αυτό σημαίνει ότι οι σοσιαλδημοκράτες σε καμιά περίπτωση δεν θα κυβερνήσουν μόνοι τους.

Οι υπ' αριθμόν ένα σύμμαχοί τους για τον σχηματισμό κυβέρνησης είναι έτοιμοι: πρόκειται ...
για τους Πράσινους. Στις δημοσκοπήσεις πάνε μια χαρά και διεκδικούν να αναδειχθούν τρίτο κόμμα. Αν όμως οι σοσιαλδημοκράτες βγουν μεν πρώτο κόμμα (αυτό θεωρείται σίγουρο), αλλά με ποσοστό γύρω στο 30%, δεν αποκλείεται καθόλου να μην φτάνουν μόνο οι Πράσινοι για να σχηματιστεί κυβέρνηση. Είναι ήδη έτοιμος και ο δεύτερος κυβερνητικός εταίρος.

Πρόκειται για την Αριστερά, η οποία κανένα πρόβλημα δεν θα προκαλέσει στους Σουηδούς σοσιαλδημοκράτες, όποια πολιτική και αν ακολουθήσει η κυβέρνησή τους, όσο δεξιά και αν είναι αυτή. Ενδιαφέρον παρουσιάζουν βέβαια αυτά που η κάλπη θα βγάλει αναφορικά με το πόσο θα πέσουν οι σοσιαλδημοκράτες και η Δεξιά, αν οι σοσιαλδημοκράτες θα χρειαστούν μόνο τους Πράσινους ή και την Αριστερά για να σχηματίσουν κυβέρνηση και τα λοιπά, αλλά αυτά δεν δικαιολογούν το γενικότερο ενδιαφέρον που έχουν προκαλέσει σε όλη την Ευρώπη οι μεθαυριανές βουλευτικές εκλογές στη Σουηδία, ουσιαστικά για πρώτη φορά. Άλλη είναι η αιτία του ευρωπαϊκού ενδιαφέροντος - η θεωρούμενη ως βέβαιη άνοδος της Ακροδεξιάς στη Σουηδία, η οποία βάσει των δημοσκοπήσεων δεν αποκλείεται ακόμη και να... διπλασιάσει το ποσοστό της!

Η σουηδική Ακροδεξιά, η οποία φέρει την παραπλανητική ονομασία Δημοκράτες της Σουηδίας, πρώτη φορά μπήκε στο κοινοβούλιο το 2010, στις προηγούμενες εκλογές, είκοσι δύο ολόκληρα χρόνια μετά την ίδρυση του κόμματός της το 1988. Η πορεία της ήταν αργή και βασανιστική. Άρχισε το 1988 παίρνοντας μόλις το... 0,02%, ως νεοναζιστική συμμορία. Πολύ πιο «κυριλέ» όσο περνούσαν τα χρόνια, το 2010 έφτασε στο 5,7%! Έκανε έτσι την έκπληξη. Με πρωτοπόρο εδώ και δεκαετίες τη Δανία και κατόπιν τη Νορβηγία, η Ακροδεξιά επελαύνει στις σκανδιναβικές χώρες. Η Σουηδία ήταν το τελευταίο οχυρό κατά της Ακροδεξιάς. Έπεσε όμως και αυτό και οι δημοσκοπήσεις δείχνουν τους Σουηδούς ακροδεξιούς να βρίσκονται πλέον γύρω στο 10%. Αν αυτό επιβεβαιωθεί και στην κάλπη μεθαύριο, τα πράγματα θα είναι σοβαρά.

Η ουσία είναι πάντως ότι η τρυφερή και γεμάτη σεβασμό εικόνα που έχουν οι μεγαλύτεροι σε ηλικία Έλληνες για τη Σουηδία λόγω της στάσης που είχαν οι Σουηδοί να αγκαλιάζουν ειλικρινά κάθε Έλληνα φυγάδα στα μακρινά χρόνια της χούντας των συνταγματαρχών, όπως και κάθε κατατρεγμένο από ολόκληρη την Ευρώπη και τον κόσμο, δεν ισχύει πλέον. Η Σκανδιναβία δεν είναι πια το καταφύγιο κάθε πολιτικά διωκόμενου. Οι κάτοικοί της έχουν αλλάξει συμπεριφορά, είναι πολύ πιο δεξιοί από παλιά και αντί να διδάσκουν με τη στάση τους πρακτικά όλους τους Ευρωπαίους πώς ενσωματώνονται και γίνονται αποδεκτοί από τη σουηδική κοινωνία οι πολιτικοί πρόσφυγες και οι μετανάστες, έχουν τώρα πια κι αυτοί πρώτο μέλημα πώς να τους διώξουν από τη χώρα τους. Σε τι βαθμό αυτό θα εκφραστεί και στην κάλπη, θα μας το ανακοινώσει το εκλογικό αποτέλεσμα μεθαύριο.

από το «Έθνος»