Σκέψεις του Θέρους

του Γιάννη Σιδέρη*

Και ενώ το θέρος φτάνει στο τέλος του οι συγκυβερνώντες δρώντας επί της ουσίας όχι ως απλοί πολιτικοί “απατεώνες”, αλλά ως μια οργανωμένη ομάδα παρανόμων που ο λαός συνηθίζει να ονομάζει Μαφία, επιτίθεται στους πολίτες με σκοπό την πλήρη εξόντωσή τους!

Με μόνη στόχευση την πολιτική επιβίωση τους και την διατήρησή τους στην εξουσία, δεν διστάζουν να βάλλουν κατά των πολιτών εκτελώντας εντολές των δανειστών, εντολές οι οποίες κυριολεκτικά επιβάλλονται εις βάρος των πολιτών.

Για του λόγου το αληθές, μόλις η γενική γραμματεία εσόδων, έδωσε εντολή κατάσχεσης από ...
τραπεζικούς λογαριασμούς για όσους οφείλουν πάνω από 3000 ευρώ ΦΠΑ, την ίδια στιγμή που το Δημόσιο οφείλει επιστροφές ΦΠΑ 883 εκ. ευρώ στους πολίτες!

Ο κ. Δένδιας, στην συνάντησή του με τον Σόιμπλε, το μόνο που κατάφερε να αρθρώσει είναι ότι η κυβέρνηση “μελετά φοροελαφρύνσεις” εισπράττοντας για μια ακόμη φορά τα γνωστά περί συνέχισης του προγράμματος των διαρθρωτικών αλλαγών και βλέπουμε, εφόσον βέβαια βρεθούν ισοδύναμα μέτρα (sic)!

Ο κ. Δένδιας, με την στάση του, απέδειξε την υποτέλεια της συγκυβέρνησης για μια ακόμη φορά, στην ευρωπαϊκή (βλέπε γερμανική) ελίτ του χρηματοπιστωτικού κατεστημένου, αγνοώντας επιδεικτικά τις ανάγκες των πολιτών που υποτίθεται ότι εκπροσωπεί!

Εξάλλου, η πληροφορία από κάποιον εφοριακό ότι η εγκύκλιος για τον περίφημο πια ΕΝΦΙΑ ήταν στα αγγλικά, αποδεικνύει ακριβώς αυτήν την υποτέλεια!

Όσο αφορά την κατάντια των πολιτών μετά από τέσσερα χρόνια διαρκούς “διάσωσης” της χώρας και μόνο το ότι, σύμφωνα με την πρόσφατη έκθεση της ΓΣΕΕ, η αγοραστική τους δύναμη έχει πλέον κατρακυλήσει στα επίπεδα του 1980, είναι η απόδειξη του παραλογισμού που επικρατεί!

Κατά τα άλλα, όλο και κάποιοι βουλευτές της συγκυβερνώσας παράταξης θα αντιπαρατεθούν στο κοινοβούλιο σε κάποιο νομοσχέδιο, σηκώνοντας λάβαρα επανάστασης, μέχρι τελικά να το υπερψηφίσουν, θεωρώντας οι μωροί ότι ο λαός θα θεωρήσει την αντίδρασή τους ως πολιτική πράξη σε μια απέλπιδα προσπάθεια να διασωθούν πολιτικά!

Πολλές φορές σκέφτομαι τι μας αφορούν όλα αυτά εμάς. Αλήθεια, τι σχέση έχουμε εμείς με όλη αυτήν την κυβερνώσα συμμορία, γιατί περί συμμορίας πρόκειται και μάλιστα της χείριστης μορφής!

Πως είναι δυνατόν να υπακούσουμε σε αυτούς που ξεπουλάνε στην κυριολεξία (βλέπε ΤΑΙΠΕΔ) τούτο το τόπο;

Πως είναι δυνατόν να μην αντισταθούμε στους “μαφιόζους” πολιτικούς που μετατρέπουν την χώρα σε προτεκτοράτο;

Πως μπορούμε να καθόμαστε άπραγοι απέναντι σε αυτούς που καταστρατηγούν επανειλλημένως το σύνταγμα, οι οποίοι στηριζόμενοι στα συστημικά ΜΜΕ, μετατρέπουν τις κατάφωρα παράνομες αποφάσεις τους σε “εκτάκτως” νόμιμες; Πως είναι δυνατόν να μην αντιδράσουμε σε όλο αυτό το συφερτό που τρομοκρατεί τους πολίτες υποστηρίζοντας πως η δική τους πολιτική, πολιτική υποτέλειας, είναι η μόνη που μπορεί να ασκηθεί ακόμη και εις βάρος του λαού;

Όλοι όσοι ακόμη διαθέτουμε έστω και την ελάχιστη ευαισθησία απέναντι στα ήδη πεπραγμένα εναντίον μας, όσοι ακόμη θεωρούμε ότι έχουμε ευθύνη απέναντι στα ίδια τα παιδιά μας, όσοι δεν βολευόμαστε με υποσχέσεις μιας ακαθόριστης ανάπτυξης, ΤΩΡΑ πρέπει να αφήσουμε στην άκρη ιδεολογίες και ιδεοληψίες που συνεισφέρουν στην διαίρεση των πολιτών και να συνενωθούμε σε μια προσπάθεια ανασυγκρότησης της χώρας σε μια κατεύθυνση προάσπισης του δημοσίου συμφέροντος που βάλλεται εις βάρος κάποιων ιδιωτικών συμφερόντων.

Ας αφήσουμε στην άκρη λοιπόν ότι μας χωρίζει και ας επαναπροσδιορίσουμε τις προτεραιότητές μας σε μια τελική προσπάθεια επίθεσης εναντίον αυτών που μας κυβερνούν, δηλαδή εναντίον των δανειστών και του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού κατεστημένου, μια και η φερόμενη ως ελληνική κυβέρνηση δεν είναι παρά μια απλή εντολοδόχος!

Οι τρόποι υπάρχουν και είναι φυσικά απλοί και αναίμακτοι. Ας βρεθούμε λοιπόν, έξω από κοινοβουλευτικά τερτίπια και πολιτικάντικες πρακτικές, και ας συναποφασίσουμε τους τρόπους αντίστασης.

Ας συναντηθούμε οι πολιτικοί φορείς που επιδιώκουμε την ανατροπή, όχι μόνο της συγκυβέρνησης αλλά πρωτίστως της εφαρμοζόμενης πολιτικής και ας καλέσουμε τον λαό συντονισμένα σε πράξεις ικανές να οδηγήσουν στην κατάρρευσή τους!

Για παράδειγμα, ας καλέσουμε τον λαό να αρνηθεί την πληρωμή του έτσι και αλλιώς αντισυνταγματικού και σίγουρα ληστρικού φόρου ΕΝΦΙΑ.

Η ευκαιρία είναι μεγάλη μια και η πλειοψηφία των πολιτών έχει επίγνωση του τι εξυπηρετεί ο συγκεκριμένος φόρος και δείχνει διατεθειμένη, ίσως για πρώτη φορά από την έναρξη των φοροεπιδρομών, να μην τον αποδώσει.

Η πράξη αυτή δεν θα είναι μόνο ένα χτύπημα στους ευρωπαιολάτρες-φεντεραλιστές, αλλά θα αποτελέσει μια νίκη του λαού, που τόσο έχει ανάγκη.

Ιδού ο ΕΝΦΙΑ, ιδού και η πρόκληση λοιπόν!

*Ο Γιάννης Σιδέρης είναι μέλος του ΕΠΑΜ Πάτρας