Πανηγυρικός Εθνικής επαιτείας

του Θανάση Καρτερού

Προφανώς, λέει για άλλη μια φορά ψέματα ο πρωθυπουργός ότι βγήκαμε από την κρίση. Λέει επίσης ψέματα ότι οι θυσίες αποδίδουν. Λέει επίσης ψέματα ότι τελείωσε η ύφεση. Λέει επίσης ψέματα ότι δεν θα υπάρξουν νέα μνημόνια. Λέει επίσης ψέματα ότι η χώρα δεν εξαρτάται πια άμεσα από νέα δάνεια. Λέει επίσης ψέματα ότι ενδιαφέρεται για τους άστεγους και τα θύματα της ίδιας της πολιτικής του. Και λέει φυσικά ψέματα ότι η κυβέρνηση "έκανε ενωμένη και με σοβαρότητα την αποστολή της".

Θέλετε να ανασκευάσετε όλο αυτή την ελεεινή παράσταση κομπορρημοσύνης; Αν αντέχετε τη μυρωδιά, κάντε το. Πριν από αυτό όμως αναρωτηθείτε: Πόσο ηλίθιους, διεφθαρμένους, αποβλακωμένους μας θεωρούν; Πώς είναι δυνατό να μοιράζουν δυο-τρία κατοστάρικα στους κατεστραμμένους, για να τους πείσουν ότι όλα πηγαίνουν κατ' ευχήν και η καταστροφή τους πρέπει να συνεχιστεί; Πόσος κυνισμός χρειάζεται για να πιστεύουν ότι με...
δυο-τρία κατοστάρικα εφάπαξ είναι δυνατό να ξεχαστεί η αγωνία, η απόγνωση, το αίμα, οι τραγωδίες, που κρύβονται πίσω από το πλεόνασμα και από το πλεόνασμα του πλεονάσματος;

Και όμως το διαπράττουν. Στα παλιά τους τα παπούτσια οι ρημαγμένοι άνθρωποι -αν ήταν αλλιώς δεν θα τους ρήμαζαν. Στα παλιά τους παπούτσια και η ρημαγμένη χώρα -αν ήταν αλλιώς δεν θα τη ρήμαζαν. Στα παλιά τους παπούτσια όλα αυτά για τα οποία υποτίθεται ότι πασχίζουν -δείτε τι υπέγραψαν πάλι με την τρόικα και θα καταλάβετε. Το μόνο που γράφουν στα καινούργια τους παπούτσια είναι η μακροημέρευση των ίδιων και της πολιτικής τους. Και ενόψει του σκληρού Μάη της κάλπης το βοήθημα δεν είναι για τις ζωές που καταστρέφουν. Είναι για τους ίδιους. Για να εξακολουθήσουν να καταστρέφουν.

Από μια άποψη, μακάρι να ήταν αύριο οι εκλογές. Να πάνε να ψηφίσουν οι Έλληνες έχοντας φρέσκια την εικόνα ενός πρωθυπουργού που τους θεωρεί εξαγοράσιμους -και μάλιστα φτηνά. Που πιστεύει ότι ισχύουν και σήμερα οι παλιές άθλιες συνταγές -δώσε κάτι προεκλογικά για να έχεις κέρδη εκλογικά. Που νομίζει ότι η ελληνική κοινωνία είναι ώριμη να δεχτεί τον πανηγυρικό του -εθνική επαιτεία υπό την ξένη αρμοστεία. Και που ελπίζει ότι με λίγα κατοστάρικα -κι αυτά κλεμμένα- θα επιβιώσουν αυτός, το ήθος και η πολιτική που εκπροσωπεί...

από την «Αυγή»