Ευρωεκλογές, ο τάφος της κυβέρνησης;

του Γιώργου Δελαστίκ

Πανικός επικρατεί στους κόλπους της κυβέρνησης ενόψει των ευρωεκλογών της 25ης Μαΐου του 2014. Όλες οι μυστικές δημοσκοπήσεις προκαλούν αναστάτωση και απερίγραπτο εκνευρισμό στη ΝΔ και στο ΠΑΣΟΚ, καθώς δείχνουν ότι πέραν πάσης αμφιβολίας η εκλογική συντριβή των δύο κυβερνητικών κομμάτων –με κατεξοχήν αδύναμο κρίκο το ΠΑΣΟΚ φυσικά– θα προσλάβει πρωτοφανείς και πολιτικά καταστροφικές διαστάσεις. Αυτές θα είναι οι όγδοες ευρωεκλογές που θα γίνουν στην Ελλάδα, με πρώτες εκείνες του 1981, τη χρονιά που η χώρα μας εντάχθηκε στην ΕΟΚ, όπως ονομαζόταν τότε η ΕΕ. Το στοιχείο που προκαλεί τρόμο στις ηγεσίες της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ είναι ότι τον ερχόμενο Μάιο είναι βέβαιο πως και τα δύο κόμματα μαζί δεν υπάρχει περίπτωση να πιάσουν ούτε το... μισό (!) ποσοστό από εκείνο που είχαν πιάσει κατά μέσο όρο και στις επτά προηγούμενες ευρωεκλογικές αναμετρήσεις! Ούτε το μισό!

Οι ευρωεκλογές ανέκαθεν σε όλες τις χώρες της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένης φυσικά της...
Ελλάδας, δεν είχαν την παραμικρή πολιτική σημασία και ουδέποτε πυροδοτούσαν σημαντικές πολιτικές εξελίξεις σε εθνικό επίπεδο. Αυτή τη φορά όμως, αν τα μέχρι στιγμής δημοσκοπικά ευρήματα επαληθευτούν στις κάλπες και ειδικά αν το άθροισμα των ποσοστών της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ πέσει κάτω από το... 30% (!), το πλήγμα θα είναι τόσο συντριπτικό, που πιθανότατα η κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου θα καταρρεύσει σε ελάχιστες ημέρες, αν όχι την ίδια τη νύχτα των ευρωεκλογών!

Η πολιτική ασημαντότητα των ευρωεκλογών έχει οδηγήσει στο σημείο που σχεδόν κανένας Έλληνας δεν έχει έστω και θολή εικόνα για τα αποτελέσματά τους. Είναι αναγκαίο να τα φρεσκάρουμε στη μνήμη των αναγνωστών μας. Στις επτά αναμετρήσεις, λοιπόν, των ευρωεκλογών η ΝΔ έχει πάρει τα εξής ποσοστά: 31,34% (1981), 38,05% (1984), 40,41% (1991), 32,65% (1994), 36% (1999), 43,04% (2004) και, τέλος, 32,29% το 2009. Με άλλα λόγια, το καλύτερο αποτέλεσμά της ήταν το 43,04% του 2004 και το χειρότερο αποτέλεσμα το 31,34% του 1981, τριάντα και πλέον χρόνια πριν. Το ΠΑΣΟΚ έχει πάρει τα ακόλουθα ποσοστά στις ευρωεκλογές: 40,12% (1981), 41,58% (1984), 35,96% (1989), 37,69% (1994), 32,92% (1999), 34,02% (2004) και 36,64% (2009). Καλύτερο αποτέλεσμα, δηλαδή, το 41,58% του 1984 και χειρότερο το 32,92% του 1999.

Η πρώτη παρατήρηση είναι ότι τόσο τα μέγιστα όσο και τα ελάχιστα ποσοστά της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ διαφέρουν ελάχιστα μεταξύ τους: 43,04% το καλύτερο ποσοστό της ΝΔ και 41,58% του ΠΑΣΟΚ, ούτε μιάμιση εκατοστιαία μονάδα διαφορά. Τα ίδια και με τα χειρότερα ποσοστά τους – 32,92% του ΠΑΣΟΚ και 31,34% της ΝΔ, πάλι μιάμιση μονάδα διαφορά.

Η δεύτερη παρατήρηση έχει σαφώς μεγαλύτερη πολιτική βαρύτητα. Αν παρατηρήσουμε το άθροισμα των ποσοστών της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ σε κάθε ευρωεκλογές, θα εντυπωσιαστούμε από το πραγματικά πολύ στενό εύρος μόλις δέκα περίπου εκατοστιαίων μονάδων μέσα στο οποίο κινείται το άθροισμα αυτό. Ας το δούμε αναλυτικά: ΝΔ συν ΠΑΣΟΚ 71,46% το 1981 και 79,63% το 1984. Στη συνέχεια, 76,37% το 1989 και 70,3% το 1994, ακολουθούμενο από το 68,92% του 1999, το 77,06% του 2004 και το 68,93% του 2009. Μάξιμουμ, δηλαδή, το 79,63% και μίνιμουμ το 68,92% – μια διαφορά ανάμεσά τους μόλις δέκα εκατοστιαίων μονάδων.

Για πρώτη φορά όμως τον ερχόμενο Μάιο τα δύο κόμματα-πυλώνες του πολιτικού συστήματος στη χώρα μας όχι απλώς αποκλείεται να πιάσουν το κατώτατο άθροισμά τους σε ευρωεκλογές επί μία τριακονταετία, αλλά αποκλείεται να πιάσουν έστω και το... μισό (!) του ποσοστού αυτού. Όνειρο θερινής νυκτός είναι για τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ να μπορούσαν να κατακρημνιστούν από το 70% στο 35%! Εδώ κινδυνεύουν να μην πιάσουν ούτε το 30%!

Προς την εντελώς αντίθετη κατεύθυνση αναμένεται να κινηθεί το άθροισμα του ποσοστού των δύο μεγάλων ιστορικών ρευμάτων της ελληνικής Αριστεράς, του ΚΚΕ και του άλλου που σήμερα εκφράζεται από τον ΣΥΡΙΖΑ. Πολύ πιο δεξιό αυτό το ρεκόρ εκφραζόταν προ είκοσι πέντε - τριάντα χρόνων από το ΚΚΕ Εσωτερικού, μετακινήθηκε σαφώς πιο αριστερά με τον ΣΥΝ που απέμεινε μετά τη διάλυση του ενιαίου Συνασπισμού των Φλωράκη - Κύρκου και έγινε πολύ αριστερότερο μεταλλασσόμενο στον ΣΥΡΙΖΑ. Το ΚΚΕ, λοιπόν, είχε πάρει 12,84% στις ευρωεκλογές του 1981 και 11,64% σε εκείνες του 1984, με τον ενιαίο Συνασπισμό να παίρνει 14,31% στις ευρωεκλογές του 1989. Μετά τη διάλυση του ενιαίου Συνασπισμού, το ΚΚΕ καταποντίστηκε στο 6,29% το 1994, συνήλθε με 8,66% το 1999 και ανέβηκε ακόμη περισσότερο, στο 9,47%, το 2004, υποχωρώντας στο 8,35% το 2009. Το ΚΚΕ Εσωτερικού πήρε 5,29% το 1981 και έπεσε στο 3,42% το 1984. Μετά τη διάλυση του ενιαίου Συνασπισμού, έφτασε κυριολεκτικά σε απόσταση αναπνοής από το ΚΚΕ, παίρνοντας ως ΣΥΝ πλέον 6,25% (έναντι 6,29% του ΚΚΕ) στις ευρωεκλογές του 1994. Έπεσε στο 5,16% το ΣΥΝ το 1999 και ακόμη περισσότερο, στο 4,16%, το 2004. Ως ΣΥΡΙΖΑ πλέον ανέβηκε οριακά στο 4,7% το 2009 και αναμένεται εκτόξευσή του στην «πολιτική στρατόσφαιρα» για αριστερό κόμμα με ποσοστό γύρω στο... 30% (!) στις ευρωεκλογές του Μαΐου. Ίδωμεν.

Το άθροισμα του ποσοστού των δύο αριστερών κομμάτων ήταν 18,13% το 1981 και 15,06% το 1984, με τον ενιαίο Συνασπισμό να παίρνει ακόμη χαμηλότερο ποσοστό – 14,31% το 1984. Στη συνέχεια το άθροισμά τους κύλησε μία εικοσαετία γύρω στο 13%: Αρχικά 12,54% το 1994 και 17,82% το 1999, στη συνέχεια 13, 63% το 2004 και 13,05 το 2009. Μέγιστο ποσοστό του ΚΚΕ σε ευρωεκλογές το 12,84% το 1981, προ τριάντα και πλέον χρόνων, και ελάχιστο το 6,29% του 1994, προ εικοσαετίας. Μέγιστο ποσοστό των προδρόμων του ΣΥΡΙΖΑ (ΚΚΕ Εσωτερικού) το 5,29%, επίσης το 1981, προ τριακονταετίας, και ελάχιστο το 3,42%, επίσης προ τριακονταετίας. Εν αναμονή όμως της εκτόξευσής του μετά από ένα πεντάμηνο που θα... «σπάσει τα κοντέρ» τόσο του δικού του ποσοστού όσο και όλης της ελληνικής Αριστεράς στις ευρωεκλογές, όπως έχει ήδη σπάσει από πέρσι κάθε ρεκόρ ψήφων της Αριστεράς σε βουλευτικές εκλογές.

Παρά την αναμενόμενη εκλογική συντριβή της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ και την παντελή αδυναμία τους να πιάσουν το Μάιο έστω και το μισό του ελάχιστου αθροίσματος των ποσοστών που έχουν πάρει από κοινού σε ευρωεκλογές (δηλαδή το 35% ως το μισό του 70%), η πτώση της κυβέρνησης δεν είναι καθόλου σίγουρη. Δεδομένου ότι ΝΔ και ΠΑΣΟΚ κυβερνούν με το ποσοστό τους αθροιστικά να μην είναι παρά 42% (29,66% η ΝΔ συν 12,28% το ΠΑΣΟΚ), αν πάρουν όντως στις ευρωεκλογές 35%, κυριολεκτικά δεν τρέχει τίποτα. Αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς, ούτε με αθροιστικό ποσοστό ΝΔ - ΠΑΣΟΚ γύρω στο 30% πρόκειται να πέσει η κυβέρνηση. Δεν θα τους δημιουργήσει κανένα άμεσο πολιτικό πρόβλημα κυβερνητικής επιβίωσης το 30%, όσο κι αν μεσοπρόθεσμα μπορεί να κατοχυρώσει ως «ξοφλημένους» πολιτικά τον Σαμαρά και τον Βενιζέλο και να παγιώσει στις συνειδήσεις των ψηφοφόρων ως βέβαιη την ήττα τους και την απομάκρυνσή τους από την εξουσία, όταν θα γίνουν βουλευτικές εκλογές.

Τα πράγματα αλλάζουν άρδην, αν το ποσοστό τους κυμανθεί γύρω στο 20% για τη ΝΔ και γύρω στο 5% για το ΠΑΣΟΚ. Τότε δεν μπορεί να τους σώσει κυριολεκτικά τίποτα! Θα διαλυθεί η κυβέρνηση εν ριπή οφθαλμού και θα ανατραπεί εκ των ένδον. Μοναδική τους ελπίδα να διασωθούν είναι η όσο το δυνατόν μεγαλύτερη αποχή στις ευρωεκλογές του Μαΐου – οπωσδήποτε πάνω από το πρωτοφανές για την Ελλάδα ποσοστό του... 50%! Ένα τόσο υψηλό ποσοστό αποχής απονομιμοποιεί πλήρως στις συνειδήσεις των Ελλήνων το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών και επιτρέπει στην κυβερνητική προπαγάνδα να αμυνθεί αποτελεσματικά.

Κλειδί για την επίτευξη τόσο υψηλής αποχής είναι η μεθόδευση εκ μέρους των Σαμαρά - Βενιζέλου της απαγόρευσης συμμετοχής της Χρυσής Αυγής στις ευρωεκλογές, με την επίκληση οποιουδήποτε προσχήματος. Σε μια τέτοια περίπτωση, το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος των ψηφοφόρων της Χρυσής Αυγής δεν θα πάει να ψηφίσει, μην έχοντας ιδεολογικοπολιτική συνάφεια με κανένα άλλο κόμμα πλην της ΝΔ, την οποία όμως σιχαίνονται σε αυτή τη φάση, έστω κι αν την ψήφιζαν παλιότερα ακόμη και επί δεκαετίες.

Αν η ΝΔ κατορθώσει να απαγορεύσει τη συμμετοχή της Χρυσής Αυγής στις ευρωεκλογές, πράγμα που ήδη αποτελεί τον ύψιστο πολιτικό της στόχο με πολύ σοβαρές πιθανότητες επιτυχίας, τότε θα επωφεληθεί διπλά: αφενός θα αποτρέψει ένα ίσως 10% των ψηφοφόρων από το να ψηφίσει εναντίον της και, αφετέρου, θα αυξηθεί θεαματικά η αποχή, υποβαθμίζοντας το κύρος των ευρωεκλογών.

από τα «Επίκαιρα» μέσω του «Ας Μιλήσουμε επιτέλους»