Των πισινών ημών κατεψυγμένων

του Θανάση Καρτερού

Απολύτως επιτυχημένο βρίσκει ο Γιάννης Στουρνάρας το φόρο στο πετρέλαιο θέρμανσης. Κλείνει την πόρτα στο λαθρεμπόριο καυσίμων, εξασφαλίζει μεγαλύτερα έσοδα στο κράτος και δεν επιτρέπει στους κατόχους θερμαινόμενων πισινών να ζεσταίνουν το νερό με φτηνότερο πετρέλαιο -αυτά μας είπε. Το τελευταίο ειδικά, που δεν το είχαμε ξανακούσει, αποκαλύπτει τον σχεδόν κομμουνιστικό χαρακτήρα του μέτρου. Θέλει θερμαινόμενη πισίνα ο καπιταλιστής; Θα πληρώσει!

Αν βγαίνει ένα συμπέρασμα από τις γιορτινές αυτές δηλώσεις είναι το εξής: Ο καυστήρας μπορεί λόγω φόρου να μη δουλεύει, αλλά ο Στουρνάρας μπορεί μετά φόρου να μας δουλεύει. Διότι όσο κι αν ανησυχούμε για την τύχη των θερμαινόμενων πισινών, την τύχη των εσόδων του δημοσίου και του λαθρεμπορίου καυσίμων τη γνωρίζουμε. Και τα μεν έσοδα πάνε κατά διαόλου, το δε λαθρεμπόριο κατ' ευχήν. Άσε που υπάρχει η υποψία ότι δεν τρέχει δα και κρύο νερό στις βίλλες μετά πισινών.

Τι μένει; Τα επιδόματα θέρμανσης και ο Άδωνις των μέτρων υπέρ των θυμάτων της ...
αιθαλομίχλης. Τον του περιβάλλοντος Μανιάτη μην τον λογαριάζετε, γιατί αυτός μιλάει για καθαρά καύσιμα σε μια χώρα που καίει τα παιδιά της -και όχι πάντα ως σχήμα λόγου. Αφαιρουμένου λοιπόν του λαθρεμπορίου, των εσόδων και των πισινών δεν έχουμε παρά ξεπάγιασμα, απόγνωση, ρύπανση και σε ορισμένες περιπτώσεις θάνατο. Έννοιες, κατηγορίες και καταστάσεις δυσάρεστες μεν, αλλά ασφαλώς όχι και τόσο σημαντικές για τον υπουργό οικονομικών.

Δηλαδή, για να το μεταφράσουμε λαϊκίστικα: Για τον Στουρνάρα ο κόσμος των λαθρεμπόρων και των θερμαινόμενων πισινών και ο κόσμος που ξεπαγιάζει ο κώλος του είναι στον ίδιο παρονομαστή. Και εφόσον κατά την κρίση του -και κατά την κρίση του Άδωνι βεβαίως- αν μειώσουν το φόρο θα μειωθούν μεν τα βάσανα του ψύχους για μερικά εκατομμύρια ανθρώπους, αλλά θα αυξηθούν τα κέρδη για μερικές χιλιάδες, μένουν στα ίδια. Στουρναρο-κομμουνισμός των πισινών!

Αν αυτό δεν είναι δούλεμα, αθλιότητα, προπαγάνδα για ξεπαγιασμένους ηλίθιους, τότε τι είναι; Από την άλλη υπάρχει και χειρότερο εκδοχή: Ο κόσμος της θαλπωρής, της ζεστασιάς, του Στουρνάρα, να τις πιστεύει αυτές τις μπούρδες. Σύνδρομο θερμαινόμενων πισινών, κατά το σύνδρομο Μαρίας Αντουανέτας -απίθανο το έχετε; Σε ένα κόσμο πισινών γιατί να μην υπάρχουν και αισθήματα και πολιτική και λογική πισινών;

από την «Αυγή»