Η καλή τους αγελάδα

του Θανάση Καρτερού

Εβδομήντα παλληκάρια από τη δεξιά, πολιόρκησαν τον Στουρνάρα για το θέμα του φόρου ακίνητης περιουσίας. Δεν πήγαν -προς Θεού- να πατήσουνε την Τριπολιτσά. Το δήλωσαν εξαρχής οι άνθρωποι ότι δεν είχαν σκοπό να ρίξουν την κυβέρνηση, που πάει να πει ότι τελικώς θα ψηφίσουν ό, τι τους βάλουν μπροστά τους. Και αμετάφραστο από τα βουλγαρικά αν χρειαστεί. Ούτε καν να απαιτήσουν πήγαν, μάλλον προς επαιτεία φέρνει το όλον διάβημα: Κάντε κάτι με τη φορολογία που φορτώνετε στον κοσμάκη γιατί δεν θα μπορούμε να γυρίσουμε στις εκλογικές μας περιφέρειες.

Τους είπε κι ο Στουρνάρας να κάνουν προτάσεις, αρκεί να είναι "δημοσιονομικά ουδέτερες". Να σπάσουν δηλαδή τη βουλευτική κεφάλα τους για να βρουν πώς μπορούν να μαζευτούν τα ίδια λεφτά, από τους ίδιους ανθρώπους, αλλά με άλλα κόλπα. Και τη στιγμή αυτή ολόκληρη σχεδόν...
η κοινοβουλευτική ομάδα της ΝΔ είναι μια κεφάλα που σκέφτεται τα άσκεφτα. Αν προσθέσεις εκεί και την κεφάλα των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ, που κι αυτοί βγήκαν στο αντάρτικο -λέμε τώρα- καταλαβαίνεις ότι, αν και ακίνητη η υπό φορολόγηση περιουσία κινητοποίησε κι εκείνους που μας θωρούν συνήθως ακίνητοι.

Από τη μια όλα αυτά έχουν την πλάκα τους, κάτι σε στυλ ο Καραγκιόζης αντάρτης. Από την άλλη όμως δείχνουν πώς και πόσο καραβοτσακίζεται το κυβερνητικό σκαρί, χτυπημένο από τα κύματα που προκαλεί στην κοινωνία η πολιτική τους. Με αποτέλεσμα η κυβέρνηση να δίνει διαρκώς την εντύπωση του ξεχαρβαλώματος και να κερδίζει έδαφος η πεποίθηση ότι το οριστικό ναυάγιο δεν είναι μακριά, κι ας ξορκίζουν τις εκλογές και ορκίζονται στην τετραετία. Όταν κι ο Χατζηαβάτης ακόμα, που σε όλα λέει ναι, αρχίζει να αντιδρά υπό το φόβο του γιαουρτιού, τότε δεν μπορεί να πάει μακριά η βαλίτσα. Ούτε και τα βαλιτσάκια.

Με τούτα και με κείνα τρόμαξε και το Βήμα: Φαιδροί, ιδιοτελείς, λαϊκιστές, πελατειακοί, συντεχνιακοί, ρουσφετιακοί... τους έπιασε ο πόνος για μαντριά και χωράφια, αλλά ο πραγματικός καημός τους είναι τα πανάκριβα ακίνητα του Ψυχικού και της Φιλοθέης... κλωτσούν την καρδάρα που γέμισε με τόσες θυσίες. Αυτά σούρνει στους αντάρτες. Και μπροστά σ' αυτό το πανηγύρι δικαιούμαστε κι εμείς, η καλή τους αγελάδα, που γεμίσαμε την καρδάρα, να σχολιάσουμε πολιτικά: Μουουουουουου....

από την «Αυγή»