Ουφ!

του Καρτέσιου

9 Μαΐου 2012. Συνέντευξη Τύπου του υπουργού Οικονομικών Γ. Στουρνάρα: «Για πρώτη φορά από το 1968 οι τιμές μειώθηκαν τον Μάρτιο εφέτος. Οι τιμές πέφτουν πλέον στην Ελλάδα, αλλά η αλήθεια είναι ότι άργησαν να πέσουν».

31 Αυγούστου 2013: Σύμφωνα με έρευνα της ΕΣΕΕ οι τιμές των βασικών τροφίμων αυξήθηκαν κατά 6,3% την τελευταία πενταετία. Η σωρευτική αύξηση στις τιμές των βασικών αγαθών ανέρχεται σε 6,3% την περίοδο 2008-2013, με τα προϊόντα εισαγωγής να....

επιβαρύνονται περισσότερο. Τις μεγαλύτερες αυξήσεις παρουσίασαν η ζάχαρη (21,53%), τα αυγά (19,05%), το ρύζι (13,85%) και οι σοκολάτες (10,86%), σύμφωνα με την έρευνα. Αίσθηση προκαλεί το γεγονός ότι η τιμή του ψωμιού αυξήθηκε κατά 6,76%, ενώ η τιμή στο αλεύρι κατά 0,26% και μάλιστα παρά την “απελευθέρωση”».

Βαρέθηκα! Αυτά που ξέρουμε ότι θα γίνουν γίνονται. Αυτά που περιμένουμε. Περιμένουμε να περάσουν οι γερμανικές εκλογές για να χρεοκοπήσουμε, πτωχεύσουμε, μεταναστεύσουμε μαζικά, βουλιάξουμε, σκοτωθούμε κι ό,τι άλλο κακό μπορεί να γίνει και δεν έγινε –επισήμως – ακόμη. Ναι ρε, είμαι λαϊκιστής! Σαν τους λαϊκιστές που κατηγορούσε ο Στουρνάρας πριν έξι μέρες, στις 25 Αυγούστου 2013, λέγοντας: «Το χρέος εξελίσσεται σύμφωνα με τις προβλέψεις και ουδείς φόβος δικαιολογείται, όπως αδικαιολόγητες είναι και οι όποιες εξάρσεις λαϊκισμού».

Και βγαίνει στις 31 Αυγούστου 2013 ο Χρήστος Σταϊκούρας, Αναπληρωτής Υπουργός Οικονομικών να λαϊκίσει δηλώνοντας: «Το ελληνικό χρέος δεν είναι βιώσιμο και θα χρειαστεί διαπραγμάτευση για την ελάφρυνση του». Δεν κακοπέσαμε σε κακούς κυβερνήτες. Τα μάτια μας βγάλαμε και τα βγάζουμε. Με τα ίδια μας τα χέρια.

Βαρέθηκα! Δεν αντέχω άλλο, πώς το λένε; Βλέπω να γράφουν ύμνους για τον Άδωνη Γεωργιάδη με το επιχείρημα «ότι δούλεψε στη ζωή του και είναι άνθρωπος της αγοράς επειδή είχε δικό του μαγαζί». Τότε γιατί συμμετέχει σε μία κυβέρνηση που κλείνει ασταμάτητα μαγαζιά, ρε μαλάκες; Δεν πάμε καλά. Αυτοί ταΐζονται από την ακινησία μας. Γίνονται καθημερινά θρασύτεροι και πιο επικίνδυνοι.

Δεν ξέρω πλέον τι να γράψω και γι’ αυτούς και για εμάς. Αυτοί έχουν κάνει τη Θάτσερ να μοιάζει κομμουνίστρια κι εμείς κάνουμε τα ντουβάρια να φαίνονται μες στη ζωντάνια. Δεν είναι υπομονή αυτό το πράγμα που δείχνουμε, είναι κώμα. Και δεν είναι λίγοι οι κερδοσκόποι. Είναι πολλοί. Τώρα το καταλαβαίνω. Όλοι αυτοί που βολεύονται και το παίζουν δήθεν αχαχούχα, ότι τάχα μου δεν τους ενδιαφέρει η πολιτική και ότι το «παλεύει ο Σαμαράς» δε μπορεί να είναι τόσο χαζοί και άσχετοι. Κάπως βολεύονται και λένε τον βολικό το λόγο.

Το έχουμε καταλάβει ότι σταματήσαμε να μετράμε τις αυτοκτονίες; Όχι, δεν σταμάτησαν οι αυτοκτονίες. Απλώς δεν αναφέρονται. Το έχουμε καταλάβει ότι ξανάρχεται χειμώνας και κάποιοι πάλι θα τον περάσουν δίχως πετρέλαιο; Το έχουμε συνειδητοποιήσει ότι θεωρείται επιτυχία να βρεις δουλειά με 400 ευρώ μηνιάτικο και ωράριο πίπα – κώλο ενώ υπογράφεις για 4ωρο; Το έχουμε καταλάβει ότι δανειζόμαστε δισεκατομμύρια ως Κράτος για να δωρίσουμε τα λεφτά στις τράπεζες με 0% επιτόκιο, τις οποίες στη συνέχεια εκλιπαρεί η κυβέρνηση να δανείσουν κάποια από αυτά τα χρήματα στους πολίτες βγάζοντας υπερκέρδη από τα επιτόκια;

Αν τα έχουμε καταλάβει όλα αυτά κι άλλα τόσα, αλλά ακόμη τα ξύνουμε μέχρι να ματώσουν, τότε εντάξει, πάω να βάλω betadine στις πληγές μου για να συνεχίσω το ξύσιμο. Δηλαδή αυτό το «ο κάθε λαός έχει τους ηγέτες που του αξίζουν», πόσο σοφό πια!