Ο Μπένυ…. απεφάνθη

του Κώστα Γιαννιώτη

Είναι νωπές ακόμα οι μνήμες από τα «χειρουργικά» χτυπήματα των «προστατών» της ειρήνης, των διεθνών «προστατών» των λαών.

Τα ερείπια και τα πτώματα καπνίζουν ακόμα.

Οι πολεμικοί τυχοδιωκτισμοί, σαν οργανικό κομμάτι της εξωτερικής πολιτικής τους, έσπειραν το θάνατο την απόγνωση και την ερήμωση σε όλους τους τόπους από τους οποίους πέρασαν.

Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές ετοιμάζονται να επαναλάβουν την αποτρόπαια δράση τους, πνίγοντας στο αίμα και τη φρίκη μια χώρα, στο όνομα της προστασίας του λαού της!

Το διεθνές δίκαιο ερμηνεύεται εκ μέρους τους μονομερώς και σύμφωνα με τις γεωστρατηγικές...

επιδιώξεις τους.

Έχουν φτάσει σε τέτοιο σημείο μαφιόζικης επιβολής των απόψεών τους, που αναγκάζουν ακόμα και παραδοσιακούς τους συμμάχους (βλ. πολιτικό κατεστημένο της Μ. Βρετανίας) να διχάζεται και να αδυνατεί να πάρει απόφαση συμπόρευσης μαζί τους, στο μαζικό και απροκάλυπτο έγκλημα που προετοιμάζουν.

Έστηναν το σκηνικό τού …εμφυλίου, στη Συρία, δυο ολόκληρα χρόνια τώρα. Χρηματοδότησαν και ενίσχυσαν παντιοτρόπως, μέσω Τουρκίας και Σ. Αραβίας, τους τυχοδιώκτες μισθοφόρους, που στρατολόγησαν από το συρφετό αποβρασμάτων δεκάδων χωρών,  για να ενισχύσουν την εικόνα του εμφυλίου, ξεκληρίζοντας έναν ολόκληρο λαό. Βλέποντας ότι χάνουν το παιγνίδι, δε δίστασαν μπροστά στην κτηνωδία. Χρησιμοποίησαν χημικά εναντίον αθώων πολιτών και, κατά κύριο λόγο, εναντίον αθώων παιδιών, με την ελπίδα να παραπλανήσουν τη διεθνή κοινή γνώμη και να την κάνουν συνένοχο στην ολοκλήρωση του εγκλήματος που ετοιμάζουν αυτή τη στιγμή.

Όμως, είναι τόσο απροκάλυπτη η προβοκάτσια που έστησαν, που η διεθνής κοινότητα, στην πλειοψηφία της, αν δεν αντιδρά στα σχέδιά τους, παραμένει, τουλάχιστον, αμήχανη, διστακτική και προβληματισμένη μπροστά στο έγκλημα που τεκταίνεται.  Μόνο τα πιο ακραία «κοράκια» του διεθνούς πολιτικού και δημοσιογραφικού κυκλώματος στήθηκαν στο πλευρό τους και κρώζουν φρικαλέα.

Από κοντά τους και κάποιες υποτυπώδεις  πολιτικές υπάρξεις, που ποτέ δεν είχαν το ανάστημα να αρθρώσουν δικό τους λόγο, αν πρώτα δεν τον ξερνούσε από το στόμα του το, εκάστοτε, αφεντικό τους.

Αυτό, δυστυχώς, συνέβη και με τη στάση των «ηγετών» της χώρας μας. Όχι μόνο αποδέχονται, αναφανδόν, (δια στόματος Μπένυ) την εγκληματική πρακτική των διεθνών εγκληματιών, αλλά υπερακόντισαν σε απόψεις και θέσεις   ακόμα και τον Ομπάμα. Απεφάνθησαν, διέγνωσαν και διαπίστωσαν ότι τη χρήση  χημικών την πραγματοποίησαν οι …. καθεστωτικοί. Τέτοια σιγουριά ! Τύφλα να `χει ακόμα και το βρετανικό κοινοβούλιο που αρνήθηκε να συρθεί σ` αυτή την ιστορία, λόγω … αμφιβολιών. Τύφλα να `χουν και οι απεσταλμένοι  εμπειρογνώμονες, που ακόμα «ψάχνουν». Τύφλα να `χει ακόμα και η, εξόχως φιλοδυτική μεν αλλά με μυαλό και ένστικτο αυτοπροστασίας δε, εισαγγελέας, του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης, Κάρλα ντελ Πόντε, που δηλώνει ότι υπάρχουν βάσιμες ενδείξεις ότι τη χρήση χημικών την έκαναν οι αντικαθεστωτικοί. Τύφλα να `χουν και οι, κάθε άλλο παρά φιλοκαθεστωτικοί, «Γιατροί δίχως σύνορα», που δηλώνουν ότι δεν υπάρχουν ενδείξεις για χρήση χημικών από πλευράς του καθεστώτος.

Ο … Μπένυ ( ! ), ο εμπειρογνώμων, απεφάνθη και γι αυτό είναι αδιαμφισβήτητο! Είναι θέσφατο! Για το έγκλημα ευθύνεται το καθεστώς της Συρίας και γι αυτό πρέπει να τιμωρηθεί!

(Είναι η γνωστή στάση και πρακτική των εκ πεποιθήσεως γονυπετών πολιτικών, που γλείφουν ατενίζοντας στα μάτια το «αφεντικό» και προσδοκούν το «μπράβο!» του, έναντι οποιουδήποτε τιμήματος.)

Εδώ γεννιέται το ερώτημα που πιστεύω ότι θα έκανε ο κάθε απλός, αλλά νουνεχής άνθρωπος: Αυτοί οι πολιτικοί που δεν ορρωδούν μπροστά στο αιματοκύλισμα ενός λαού μιας άλλης χώρας, στο όνομα της εξυπηρέτησης των συμφερόντων των αφεντικών τους, γιατί θα διστάσουν μπροστά στην εξόντωση του λαού της χώρας τους; Άλλωστε δεν το κάνουν, συστηματικά, χρόνια τώρα;

Αν χρειάζονταν χημικά θα το έκαναν, χωρίς κανένα ενδοιασμό! Μέχρι στιγμής δεν τους χρειάζονται γιατί τα καταφέρνουν καλά και με τα οικονομικά μέτρα. Αν κι αυτά αποτύχουν …βλέπουμε.

Αυτοί οι «άνθρωποι» είναι άκρως επικίνδυνοι για τον τόπο. Πρέπει να φύγουν!

Η ιστορία αυτή, αν ξεκινήσει, δεν θα έχει σύντομο και αίσιο τέλος για κανέναν και πολύ περισσότερο για τη χώρα μας. Χρέος του κάθε απλού ανθρώπου αυτού του τόπου είναι να ξεσηκωθεί και να τους διώξει το συντομότερο δυνατό. Πριν να είναι αργά. Το πώς, το λέει καθημερινά, με τη δράση του την πολιτική και τα προτάγματά του, το ΕΠΑΜ.

Ο  Κώστας Γιαννιώτης είναι μέλος του Εθν. Συντον. Συμβουλίου του ΕΠΑΜ