Γερμανικά φέουδα με "ευρω-φρούραρχο"

του Μενέλαου Γκίβαλου

Κατά γενική ομολογία το Μνημόνιο απέτυχε, «απέθανε»... Σήμερα η ελληνική «τριμερής» συγκυβέρνηση μεταφέρει ένα «άταφο πτώμα», που συνεχώς επιβαρύνεται με τις ίδιες αποτυχημένες συνταγές, οδηγώντας νομοτελειακά τη χώρα στην καταστροφή.

Γιατί όμως υποδουλώθηκαν, κυριολεκτικώς, η χώρα και ο λαός μας στο ΔΝΤ, στα Μνημόνια και στις επαίσχυντες δανειακές συμβάσεις; Μα για να αντιμετωπίσει την κρίση του χρέους, η οποία υπήρξε απόρροια της κρίσης του ελλείμματος... Αυτό μας διαβεβαίωσαν τόσο το δίδυμο Γ. Παπανδρέου - Γ. Παπακωνσταντίνου όσο και το άλλο «δίδυμο», αυτό του ΔΝΤ και του Δ' Ράιχ...

Όμως ο κεντρικός αυτός στόχος, η «σπονδυλική στήλη» του Μνημονίου, απέτυχε παταγωδώς και σήμερα συζητούνται από τους δανειστές μας οι όροι του νέου «κουρέματος»... Τι απέμεινε; Η εξαθλίωση της κοινωνίας, η διάλυση των οικονομικών - παραγωγικών δομών, το τεράστιο ποσοστό ανεργίας, η κατάργηση των εργασιακών δικαιωμάτων, η διάλυση των κοινωνικών θεσμών.

Ποιοι ήταν οι στόχοι του πρώτου Μνημονίου; Σε μία τριετία υπολογίστηκε ότι το κόστος των μέτρων θα ανέλθει στο ύψος των 23 δις ευρώ, η ύφεση θα είναι της τάξεως του 11 %, η ανεργία θα φτάσει στο ύψος του 17%... Σήμερα το κόστος των μέτρων έφτασε ήδη τα 49 δις ευρώ και...

επέρχονται, μόνο για το 2013, άλλα 9,2 δις ευρώ. Η ύφεση εγγίζει το 25% και η ανεργία στο τέλος του 2012 θα υπερβεί το 27%...

Ακόμα και από καθαρώς λογιστική - οικονομετρική άποψη, οι βασικοί στόχοι του Μνημονίου απέκλιναν σε ποσοστά που κυμαίνονται από 80% έως 280%... Ποιος επιστήμονας, ποιος σώφρων πολιτικός θα εξακολουθούσε να εφαρμόζει με τέτοια εμμονή ΕΝΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΟΥ ΑΥΤΟΑΚΥΡΩΟΗΚΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΚΙΟΛΑΣ ΠΕΡΙΟΔΟ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΤΟΥ;

Μόνο εκείνος που θέλει να μεταβάλει, συνειδητά και προγραμματισμένα, μια χώρα σε οικονομικό και πολιτικό προτεκτοράτο κι έναν ολόκληρο λαό σε στρατιά επήλυδων και ανέργων...

Ο Αντώνης Σαμαράς στην πρόσφατη Σύνοδο εισέπραξε παρηγορητικά «χτυπήματα στην πλάτη» και ενθαρρυντικά λόγια για να ολοκληρώσει τα καταστροφικά μέτρα... Αν, μάλιστα, ισχύσουν τα όσα δημοσίευσε το περιοδικό Der Spigel, ότι, δηλαδή, η δόση των 31 δις ευρώ θα κατατεθεί σε δεσμευμένο λογαριασμό και θα «εξυπηρετήσει» αποκλειστικά την πληρωμή τοκοχρεολυσίων και την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, τότε από τις αρχές του Δεκεμβρίου το κυβερνητικό τρικομματικό σχήμα θα αρχίσει να μετράει εβδομάδες...

Στη Σύνοδο της 18ης-19ης Οκτωβρίου δεν ελήφθησαν επισήμως αποφάσεις, όμως στην πράξη η κυρία Μέρκελ επέβαλε και προώθησε τις θέσεις της...

«Ένα βήμα εμπρός, δύο βήματα πίσω»... Αυτή η κλασική λενινιστική ρήση χαρακτηρίζει τις εξελίξεις στην ΕΕ και στην Ευρωζώνη.

Τα κάποια θετικά βήματα που έγιναν το φετινό καλοκαίρι, με την κατ' αρχήν συμφωνία για την ενοποίηση των τραπεζών -που συνεπάγεται διαχωρισμό της κρατικής κρίσης χρέους από την τραπεζική κρίση-, παραπέμπονται στις καλένδες για το 2013 ή το 2014. Το ίδιο συμβαίνει με την υπόσχεση του κ. Ντράγκι για την αγορά ομολόγων της Ισπανίας και της Ιταλίας από την ΕΚΤ. Η γερμανική «μακρά χειρ», που καθορίζει τις τελικές αποφάσεις της ΕΚΤ, επέβαλε και εκεί τις απόψεις της.

Η στρατηγική της λιτότητας αποτελεί την προϋπόθεση αλλά και το βασικό μηχανισμό μέσω του οποίου εδραιώνεται και αναπαράγεται η γερμανική ηγεμονία στην Ευρώπη. Ο «ευρω-φρούραρχος» που θα εποπτεύει και θα επιβάλλει τις αυστηρές δημοσιονομικές περιστολές, περιβεβλημένος με το μανδύα του ειδικού - τεχνοκράτη, θα αποτελεί την ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΚΦΡΑΣΗ, την ΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΔΟΜΗ της γερμανικής κυριαρχίας. Ο κ. Σόιμπλε αυτοπροτάθηκε για το ρόλο αυτό, εκφράζοντας τον ακραίο πολιτικό κυνισμό που χαρακτηρίζει την αντίληψη του Δ' Ράιχ.

Σύμφωνα με την πρόταση αυτή, ο «ευρω-φρούραρχος» θα έχει

Γιατί, τέλος, η τρόικα εμμένει τόσο στα εργασιακά; Διότι επίκειται κύμα απολύσεων από τις τράπεζες που συγχωνεύονται αλλά και από τις επιχειρήσεις κοινής ωφελείας, ώστε αυτές να προσελκύσουν «επενδυτές»... Συλλογικές συμβάσεις, τρίμηνα, αποζημιώσεις, κατώτερος μισθός, όλα αυτά αποτελούν «βαρίδια» και πρέπει να απορριφθούν...

«Απολείπειν ο Θεός Αντώνιον και τους συν αυτώ Ηρακλείς του Μνημονίου»

από τα "ΕΠΙΚΑΙΡΑ"