"Σιχαμένα τσόλια" και άλλα ...καλλιτεχνικά

του Γιώργου Σαρρή

"Τσόλια και μάλιστα σιχαμένα"(!!) η Αλεξίου και η Γαλάνη κατά τον Μ. Καψή! Τι να πεις γι αυτό τον άνθρωπο, οτιδήποτε θα είναι λίγο.

"Μανώλη μου ανακατεύεις το στομάχι..." απαντάει η Χ. Αλεξίου και μάλλον έπεται κάποια συνέχεια.

Δεν ξέρω πόσο έγκυρα πόσο λάθος ή δεν ξέρω τι άλλο μπορεί να είναι όλα αυτά με την επίθεση Καψή σε Αλεξίου-Γαλάνη αλλά έχουν και την πλάκα τους και τη lifestyle πλευρά τους. Έτσι όλα τα σχετικά μέσα δεν έχασαν την ευκαιρία να γεμίσουν τις σελίδες τους με τα επεισόδια του εν λόγω πολέμου.

Έχουν φυσικά και την πολύ σοβαρή πλευρά τους. Πέρα από το αν κάποιοι καλλιτέχνες πληρώνουν ή όχι όσα πρέπει στην εφορία δεν υπάρχει αμφιβολία ότι όλο αυτό το σώου με τις...

αμοιβές είναι κυρίως  άλλη μια προσπάθεια να στραφούν τα βλέμματα στην κερκίδα αντί για το κέντρο και τις αιτίες της κρίσης. (Δεν πρόκειται φυσικά να υποστηρίξουμε ότι δεν υπάρχουν και εδώ τρομερά ενοχλητικές περιπτώσεις που βγάζουν μάτι αλλά μας κάνει εντύπωση η επιλογή Κότσιρα στα δελτία ή και της Γαλάνη που ήταν από αυτούς που έχουν κάνει κατά καιρούς δηλώσεις εναντίον του μνημονίου).

Όλο αυτό λοιπόν δεν είναι τίποτα παραπάνω από άλλη μια επιχείρηση να στραφεί μέσα στην κοινωνία ο ένας εναντίον του άλλου και πιθανότατα να εκβιαστούν και να εκφοβιστούν καλλιτέχνες, που δεν μπορεί παρά να σκέφτονται να πάρουν θέση στη συνέχεια, έστω και με κάποια δήλωση,  και να σταθούν με τον ένα ή τον άλλο σωστό ή λάθος  τρόπο στο πλάι αυτών που υποφέρουν.

Στην αρχή λοιπόν ήταν οι Δημόσιοι Υπάλληλοι, μετά οι ταξιτζήδες, οι φαρμακοποιοί, οι περιπτεράδες, οι γιατροί και πάει λέγοντας. Τώρα είναι η σειρά των καλλιτεχνών.

 Το περίεργο αυτής της υπόθεσης πάντως είναι ότι τα ΜΜΕ ασχολούνται με τις εταιρείες παραγωγής ή τις offshore των καλλιτεχνών, ενώ είναι γνωστό ότι όλοι οι μεγαλοκαρχαρίες, βιομήχανοι, εφοπλιστές κλπ έχουν φυσικά τις δικές τους offshore μέσω των οποίων φοροαποφεύγουν νομίμως και "σώζουν" δεκάδες δις ενώ και όλοι οι υψηλόμισθοι (των δεκάδων χιλιάδων το μήνα που δουλεύουν για λογαριασμό τους) αμείβονται μέσω offshore εταιρειών για να μην φαίνονται οι αμοιβές τους.

Θέλω να πω ότι όλοι οι "μικροί" ή "μικρομέγαλοι" που αποφεύγουν νομίμως φόρους, δεν κάνουν τίποτα παραπάνω από το να εκμεταλλεύονται ρυθμίσεις που έγιναν για να μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν οι μεγαλοκαρχαρίες πλούσιοι και να βγάζουν σε τράπεζες του εξωτερικού όχι 1 ή 2 αλλά 213δις μαύρο χρήμα από το 2003 ως το 2011 όπως είπε και το έγκυρο Spiegel. Αυτούς τους τελευταίους βέβαια δεν πρόκειται να τους αγγίξει κανείς ό,τι κι αν λένε κατά καιρούς. Αυτοί είναι η πραγματική εξουσία και δεν πρόκειται να επιτεθεί στον εαυτό της.

Η επίθεση εναντίον της εξουσίας τους είναι δική μας δουλειά...

ΥΓ: Δε χρειάζεται να πούμε ότι ο λαός περιμένει κάτι πολύ παραπάνω από κάποιες δηλώσεις από τους καλλιτέχνες. Ελπίζω ότι οι καλλιτέχνες (έστω κάποιοι από αυτούς) θα το αισθανθούν και θα κάνουν τα βήματα που τους χωρίζουν από τους καλλιτέχνες της προηγούμενης γενιάς που στάθηκαν στην πρώτη γραμμή στο πλάι του λαού.